Rewolucja dla hardcorowców: latwa przerobka Soligora MT-800 na pelen offset

piotrs · 30 Grudnia 2008

1. WSTEP:

Ten watek jest w pewnym sensie kontynuacja tego: http://astro-forum.org/Forum/Flaty-a-kolimacja-t24518.html ale poniewaz jest to forma tutoriala postanowilem zalozyc nowy temat.

Poswiecilem sporo czasu na zglebienie w sieci zagadnienia offsetu w newtonach. Bardzo duzo krecilem srubami mojego MT-800. Przegladajac Internet mozna spotkac sie z wieloma tutorialami i poradami, ale maja one czesto takie wady (oczywiscie nie wszystkie na raz):

A ) sa zbyt powierzchowne, np. opis jest krotki i nie pozwala na samodzielne przeprowadzenie regulacji, albo pojecie offsetu jest wprowadzone ale nie jest wskazane czy offset to fizycznie przesuniecie po powierzchni lustra wtornego czy np. przesuniecie całego lustra wtornego wzdluz tubusa,

B ) zawieraja bledy, np. autor myli sie co do oznaczen co jest czym na obrazku; albo autor myli sie co do kierunku przesuniecia lustra wtornego w celu uwzglednienie offsetu,

C ) nie uwzgledniaja astrofotografii, gdzie chodzi nie tylko o kolimacje ale i o symetrie jasnosci pola obrazu.

Celem opisanych ponizej czynnosci sa:

- przerobka MT-800 tak, aby dostosowac go do kolimacji w tzw. pelnym offsecie

- prawidlowa kolimacja (przy tzw. czesciowym offsecie – starcza do obserwacji wizualnych; oraz kolimacja przy tzw. pelnym offsecie – do astrofotografii)

2. OFFSET CZESCIOWY:

Newton Soligora MT-800 jest zbudowany bez uwzglednienia offsetu. Na czym to polega? Polega to na tym, ze lusterko wtorne (oznaczenie LW) jest umieszczone na pajaku dokladnie w osi symetrii tubusa. Z tego wynika to, ze kolimacja jest możliwa, ale w wersji tzw. czesciowego offsetu. MT-800 prawidlowo skolimowany w wersji czesciowej bedzie dawal dobre obrazy, ale najjasniejszy punkt flata nie bedzie w centrum obrazu (czyli rozklad jasnosci pola obrazu nie bedzie symetryczny). To jest OK dla obserwacji wizualnych, troche jednak przeszkadza w astrofotografii.

Najbardziej znany rodzimy tutorial jak to zrobic jest tu (metoda Hamala): http://astrofotografia.republika.pl/Kolimacja_teleskopu.htm - jest to opis kolimacji w wersji czesciowej. Zaklada sie tu ze LW jest umieszczone centralnie (w osi tubusa), nie ma przesuniecia (offsetu) LW w kierunku od wyciagu.

Niezly jest tez ten film: http://www.andysshotglass.com/Collimating.html - choc pokazuje on wyidealizowany obraz widziany przez wyciag (nie uwzglednia offsetu ktory skutkuje tym, ze widok LW nie jest symetryczny. Hamal pokazal to na rys. 7.). Znajomosc i zrozumienie tych opisow sa absolutnie niezbedne zeby zrozumiec dalsza czesc mojego tutoriala.

Przy czesciowej kolimacji lustro glowne (LG) musi zostac nachylone tak, ze jego os podnosi sie nieco w kierunku do wyciagu. Także LW nie bedzie rowno pod katem 45 stopni. Sytuacje ta pokazuje dobrze ten rysunek:

http://www.cloudynights.com/ubbthreads/att...tial_offset.JPG

Co to jest pelen offset? To taka konstrukcja teleskopu newtona w ktorej mozliwa jest kolimacja przy osi LG pokrywającej sie z osia tuby. Wtedy LG patrzy na wprost tuby. Wtedy LW jest o wartość tzw. offsetu przesunięte w kierunku LG oraz w kierunku od wyciagu. W przypadku szybkich newtonow (np. F4 jak Soligor MT-800) pelen offset jest niezbedny aby przy prawidlowej kolimacji uniknac niesymetrycznego winietowania.

3. PRZERABIAMY MT-800

Przerobka MT-800 na pelen offset jest banalnie prosta! Wystarczy pod srube trzymajaca pajak (na ramieniu po przeciwnej stronie niż wyciag) wlozyc podkladki.

Uwaga: zdaje sie ze sa tez wersje MT-800 z trzema ramionami pajaka – wtedy tez sie uda, ale trzeba sie troche naliczyc. W takiej sytuacji przydaja sie ze szkoly lekcje trygonometrii

Wartosc offsetu można obliczyc przy pomocy wzoru (uproszczonego):

Offset = [dlugosc mniejszej osi elipsy LW] / {4 * ([ogniskowa LG] / [srednica LG])}

LW - lusterko wtorne

LG - lustro glowne

Dla mojego MT-800 offset = 63 / (4*(800/200)) = 63 / 16 = 3,9375 mm

Jest to odleglosc o jaka LW musi byc przesuniete:

A ) w kierunku do LG,

B ) w kierunku od wyciagu.

W MT-800 os wyciagu przecina LW w punkcie odleglym od geometrycznego srodka LW o 3,9375 * [pierwiastek_z_dwoch] = 3,9375 * 1,414 = 5,56 mm. Sporo!

Offset w przypadku A (w kierunku do LG) jest w zasiegu zwyklych srub regulacyjnych LW w MT-800.

Offset w przypadku B (w kierunku od wyciagu) da sie wprowadzic za pomca podkladek. Typowa podkladka pod srube M8 ma grubosc około 2 mm. Dwie podkladki daja cos około naszego offsetu.

Ponizej zdjecia pajaka MT-800 z podkladkami:

4. PELEN OFFSET W MT-800 - REGULACJA

Proponuje regulacje dla pelnego offsetu wg. metody odmiennej od mi znanych. Bede staral sie wyregulowac LG tak, aby jego os pokrywala sie z osia tubusa i juz tego nie ruszac. To glownie w celu unikniecia winietowania wskutek nachylenie LG wzgledem tubusu. W efekcie spodziewam sie także uzyskac symetryczne pole obrazu, z najjaśniejszym punktem w srodku pola widzenia.

Zalozenia regulacji:

-mamy MT-800 z pajakiem 4-ro ramiennym

-mamy kolimator laserowy

-pajak MT-800 jest wykonany prawidłowo i utrzymuje uchwyt LW w centrum tubusa

-mamy prawidłowo wyznaczony znacznik srodka LG (uwaga: to nie może byc kropka, to musi być kolko puste w srodku – w przeciwnym wypadku laser bedzie rozpraszany przez znacznik)

-regulacje wykonujemy przy teleskopie poziomym, z LG po naszej lewej stronie, z wyciagiem skierowanym pod wygodnym dla nas katem, skierowanym do nas.

Uwaga: lepiej gdyby regulacja była wykonywana w pozycji w jakiej spodziewamy sie dokonywac obserwacji. Wtedy wszystkie ugiecia i luzy beda pod nasza kontrola. Czasem jest to jednak bardzo niewygodne.

Kroki regulacji:

FAZA 1: centrujemy os LG

A ) odkrecic LW i wyjac je (OSTROZNIE!!!) z tubusa. UWAGA: nie upuscic go, bo peknie. Nie robic tego z teleskopem na pionowo, bo jak LW wypadnie z reki, to spadnie na LG i bedzie po teleskopie!

B ) upewnic się ze sruby trzymajace pajak LW sa tak samo i dosc mocno dokrecone. W efekcie ramiona pajaka powinny byc rowne i uchwyt LW powinien znajdowac sie dokladnie centralnie w tubusie. Można to dodatkowo sprawdzic jakas miarka.

C ) spojrzec w glab teleskopu, z pewnego od niego oddalenia przez dziure po centralnej srubie trzymajacej LW tak, aby pokryly się: zrenica oka i otwor po centralnej srubie. Czy znacznik na srodku LG jest tez na jednej linii z nasza zrenica? Tak – idziemy dalej. Nie – zmienic nachylenie LG jego srubami regulacyjnymi LG, tak aby obrazy sie pokryly.

Tu sie nie pokryly:

C’ ) czynnosc dodatkowa: zmierzyc suwmiarka dlugosci wystajacych srub regulacyjnych LG (tych wkręcających sie w cele LG, nie tych dociskajacych cele LG) i sprawdzic czy sa takie same. Jesli sa takie same, to mamy wieksza pewnosc ze os LG pokrywa się z osia tubusa.

C” ) czynność alternatywna: przy wykreconych trzech srubach kolimacyjnych LW przylozyc kolimator laserowy do centralnej dziury w uchwycie LW. Plamka powinna odbic sie centralnie w znaczniku srodka LG i wrocic centralnie do kolimatora.

D ) wykrecic trzy sruby kolimacyjne LW tak, aby LW moglo przylgnac plasko do swojego uchwytu.

E ) przykrecic lekko LW na miejsce za pomoca centralnej sruby.

Uwaga: od tego momentu nie dotykamy regulacji LG!

FAZA 2: szukamy wstepnie własciwego kata skretu LW

F ) uzywajac hamalowego kolimatora (pudelko po kliszy z dziurka w srodku i przyklejona podkladka, patrz tu: http://astrofotografia.republika.pl/Kolimacja_teleskopu.htm ) krecic LW wokol osi tubusa az uzyska sie symetryczny obraz. Symetria ma byc zachowana wzgledem osi tubusa. Obraz nie bedzie (najpewniej) symetryczny wzgledem osi prostopadlej do osi tubusa.

G ) patrzac przez hamalowy kolimator zapamietac polozenie pajaka i charakterystycznych punktow LW oraz ich odbic (w przypadku MT-800 bedzie to blaszka trzymajaca LW od dolu i widok pajaka) – to w celu pozniejszego szybkiego obrotu LW na wstepnie wlasciwa pozycje.

FAZA 3: szukamy wstepnie wlasciwego przesuniecia LW wzdluz tubusa

H) pomiedzy LW a LG wsadzic kartke papieru (mozna ja przypiac spinaczem do pajaka LW) tak, aby w widoku z wyciagu bylo ja widac jako jasna plaszczyzne odbita w LW. LG ma byc niewidoczne. (jak ktos ma wprawe to nie musi tego robic).

I) skierowac jakies zrodlo swiatla na wlot teleskopu. Najlepiej spisuje sie w tej roli jasno oswietlona biala sciana lub cos podobnego.

I ) obserwujac jasny krazek obrazu w LW (widac kartke) wycentrowac LW w widoku w wyciagu. Dokonuje sie tego poprzez krecenie centralna sruba LW i delikatne podganianie trzema srubami kolimacyjnymi LW. Uwaga: trzeba pilnowac zeby wszystkie trzy sruby kolimacyjne LW byly wkrecone tak samo (liczac ich obroty).

J ) usuwamy kartke

FAZA 4: dokladnie wyznaczamy wlasciwe przesuniecie LW wzdluz tubusa

K ) obrocic LW wstepnie na wlasciwy kat wyznaczony wczesniej w Fazie 2. Obracamy LW do uzyskania widoku jak w punkcie G) Fazy 2. Uwaga: zaklada sie ze trzy sruby kolimacyjne LW sa wkrecone tak samo.

L ) metoda hamalowa krecac trzema srubami kolimacyjnymi LW wykonac kolimacje, ALE tylko w czesci dotyczacej LW, nie dotykamy LG(!)

M ) uzyc kolimatora laserowego i doprecyzowac regulacje LW trzema srubami kolimacyjnymi LW tak, aby plamka lasera padala centralnie na znacznik srodka LG

N ) gdzie wraca plamka lasera na kolimator?

-blizej LG: wrocic do punktu I) i przesunac LW blizej LG

-blizej wylotu tubusa: wrocic do punktu I) i przesunac LW dalej od LG

-gdzies na bok od linii przechodzacej przez srodek kolimatora i rownoleglej do osi tubusa: powrot do Fazy 2 (mamy zly kat skretu LW)

-trafia w centrum kolimatora: idziemy dalej

FAZA 5: dokladnie wyznaczamy kat skretu LW

O ) wyjac kolimator laserowy z wyciagu

P ) spojrzec w wyciag. Pilnujac pokrycia sie widoku naszej zrenicy ze znacznikiem srodka LG z pewnego oddalenia powoli zblizac sie do wyciagu. Czy uchwyty LG (te trzy podluzne ksztalty na skrajach LG) pojawiaja sie jednoczesnie? W szczegolnosci obserwujemy uchwyty dla nas gorny i dolny (bedace na lewo i na prawo od osi tubusa):

-nie: poluzowac trzy sruby kolimacyjne LW, poprawic kat skretu LW, isc do punktu L) Fazy 4

-tak: KONIEC !!!!!!!!!!!!!!!!

Obraz w wyciagu po kolimacji na pelnym offsecie:

5. UWAGI NA KONIEC

Metoda prezentowana przeze mnie jest wynikiem moich doswiadczen z moim Soligorem. Metoda ta powstala w wyniku moich prob, bledow, poprawek, uporu... Nigdzie w Internecie nie znalazlem opisu takiej metody.

Nie wolno wierzyc bezgranicznie w kolimacje laserem. W moich doswiadczeniach wielokrotnie udawalo sie uzyskac plamke lasera w centrum kolimatora i w centrum LG, a oba lustra były w dosc przypadkowych polozeniach – jedynie ich WZAJEMNE polozenie sprawialo ze laser wracal do centrum kolimatora. Nie mialo to nic wspolnego z polozeniem obu luster wzgledem tubusa, w efekcie powstawalo silne i niesymetryczne winietowanie obrazu.

Kolimacje można bardzo dobrze sprawdzic na w miare silnej gwiezdzie obserwujac ja przy rozogniskowanym obrazie. O ile w sieci ta metoda jest dosc czesta, to ja radze ja uzupelnic o nastepujaca czynność – przejechac wyciagiem od rozogniskowanego obrazu przy za duzej odleglosci, przez obraz ostry, az do rozogniskowanego przy za malej odleglosci od okularu do LG. Jesli kolimacja jest prawidlowa, to nie tylko bedziemy widziec koncentryczne kregi dyfrakcyjne rozogniskowanej gwiazdy, ale i koncentrycznosc tych kregow bedzie zachowana przy ruchu wyciagu. W ten sposob latwiej zauwazyc zmiany obrazu.

Przy kreceniu trzema srubami kolimacyjnymi przy LW nalezy unikac za duzych sil. Dokrecajac jedna z nich należy inna luzowac. W przeciwnym razie w uchwycie LW mozna tymi srubami zrobic dziure.

Nie należy bac sie kolimacji. Wprost przeciwnie, nalezy rozkrecic teleskop na drobne i tak dlugo uczyc sie go skladac i kolimowac az to sie uda. Wtedy jest sie swiadomym jego uzytkownikiem. Każdy predzej czy pozniej bedzie musial to zrobic.

Moja metoda ta ma tez wade: najprawdopodobniej przy zle wyregulowanej ostrosci gwiazdy sa elipsami, np. za blisko LG: elipsa pionowa, za daleko LG: elipsa pozioma (czyzby astygmatyzm?). Tego nie widac okiem w okularze, to (chyba) uwidacznia sie dopiero na zdjeciach. Niestety mam teraz awarie astrokamerki i nie moge tego w 100 procentach potwierdzic. Na obrazkach z Philipsa SPC 900 ten efekt jest slabo obserwowalny. Gdyby tak było, to pelen offset w MT-800 mial by sens tylko z korektorem komy.

Z powodu awarii astrokamerki nie moge tez pokazac ze udalo sie uzyskac jednoczesnie kolimacje i symetrycznosc pola, ale mam obrazek flata z jednego z moich poprzednich doswiadczen z pelnym offsetem:

Przy czesciowym offsecie w MT-800 trzeba wybierac: albo dobra kolimacja albo symetryczny flat.

Tu: http://www.4shared.com/file/78215878/602ff...movie_0001.html

jest dostepny filmik z obrazem Capelli z Philipsa SPC 900, przy skolimowaniu na pelen offset, przy przejechaniu wyciagiem od połozenia za daleko do polozenia za blisko LG, po drodze jest ostrosc.

Zastrzegam: nie jestem optykiem, wiedza zaprezentowana tu (procz linkow oczywiscie) pochodzi wylacznie z moich doswiadczen empirycznych. Nie ponosze odpowiedzialnosci za ewentualne skutki zastosowania mojego tutoriala w praktyce – kazdy na wlasne zyczenie i na wlasna odpowiedzialność moze z mojej metody i moich porad skorzystac lub nie.

6. FAJNE LINKI

Metoda Hamala: http://astrofotografia.republika.pl/Kolimacja_teleskopu.htm

Lopatologicznie: http://www.adur-astronomical.com/collimati...ion%20guide.htm i przy okazji zdjęcia obrazow w wyciagu w tzw. szybkich (np. nasz Soligor) i wolnych newtonach, oraz obrazy dyfrakcyjne gwiazd wskutek roznych bledow (nie tylko zlej kolimacji)

Film o kolimacji: http://www.andysshotglass.com/Collimating.html

Tu jest super opis pokazujacy na zdjeciach efekty braku prawidlowej kolimacji: http://legault.club.fr/collim.html

Tu sa niezle obrazy dyfrakcyjne gwiazd powstale wskutek roznych bledow (nie tylko zlej kolimacji): http://www.astrosurf.com/d_bergeron/astron...collimation.htm

Idee podobne do moich powyżej znalazłem tu: http://www.fpi-protostar.com/bgreer/collim.htm

JaLe · 30 Grudnia 2008

Moja uwaga jest taka - napisałeś skomplikowany elaborat dot. prostej czynności jaka jest ustawienie offsetu w MT800

Czekam teraz na zdjęcia gwiazdek, a nie FLATY

piotrs · 30 Grudnia 2008

Moja uwaga jest taka - napisałeś skomplikowany elaborat dot. prostej czynności jaka jest ustawienie offsetu w MT800
Czekam teraz na zdjęcia gwiazdek, a nie FLATY

Ze zdjeciami to bedzie problem. Moja DSI III zrezygnowala ze wspolpracy i zaczela udawac DSI I + wysoki poziom szumów. Czekam na reakcje serwisu. Tymczasem mam tylko nieprzerobioną Philips SPC 900, moge wiec tylko robic zdjecia silnych gwiazd. Tu: http://www.4shared.com/file/78215878/602ff...movie_0001.html mozesz cos zobaczyc.

No a elaborat to jest o kolimacji...

Edytowane 30 Grudnia 2008 przez piotrs

JaLe · 30 Grudnia 2008

Kolimacja w MT800 zależy od offsetu, myślałem że to truizm, ale widzę że nie

Piotrze, gwiazdki z brzegu kadru z każdego naroża. W środku to Ty możesz zmieć ideał nawet bez offsetu :lol: , wiem bo przerobiłem.

Najważniejsze jest to co uzyskasz na brzegach kadru powiedzmy tak z czasem 600 . Jak to będziesz miał ok to wszystko jest genialne !

jacapa · 30 Grudnia 2008

Metoda prezentowana przeze mnie jest wynikiem moich doswiadczen z moim Soligorem. Metoda ta powstala w wyniku moich prob, bledow, poprawek, uporu... Nigdzie w Internecie nie znalazlem opisu takiej metody.

Piotrze podziwiam Twój upór i analityczne podejście do tematu.

Myślałem bardzo poważnie nad kupnem MT800 gdzieś tak z rok temu , ale przeszukiwanie internetu w celu potwierdzenia mojego wyboru doprowadzało do coraz poważniejszych wątpliwości i w końcu rezygnacji z tego pomysłu.

Brak czasu i brak totalnej determinacji przemówiły przeciw temu wyborowi.

Może gdyby wtedy był taki tutorial to kto wie ?

Na pewno swoim postem przetarłeś nowy szlak na trasie jasny Newton-astrofoto.

ps. Co się dzieje z DSI III ? To niezwykle przykra wiadomość.

piotrs · 30 Grudnia 2008

ps. Co się dzieje z DSI III ? To niezwykle przykra wiadomość.

No cóż, poszła w krzaki. Ma teraz rodzielczość 507x488 i dynamike coś pomiedzy 12 a 13 bitów + koszmarne szumy.

Ostatnimi czasy zbierałem bibliotekę darków, mam teraz tego prawie 300 sztuk w temperaturach od 3 do 11 stopni, dla czasów 15 sek do 900 sek. Prawie każdej nocy ostatnio pracowała. No i się spracowała ...

ryszardo · 30 Grudnia 2008

Uważam, że zabiegi mające doprowadzić MT 800 do poziomu akceptowalnego astrografu przy zachowaniu pełnej apertury i bez wymiany LW nie doprowadzą do sukcesu. ( o ile oczywiście nie zadowala nas poziom uzyskiwany np. przez Jalego...ja uważam, że jakość tych zdjęć jest OK!).

Jeżeli zadowoli nas apertura 180mm, to już nic więcej, oprócz założenia diafragmy na LG ( i ew. baffli w tubusie - dodatkowe usztywnienie i wyczernienie) nie trzeba robić!. Znika winietowanie, offset jest~ " w obrysie" przewymiarowanego teraz LW. Przy świtłosile F/4.44 zwiększamy ekspozycje o czynnik 1.21...

Powinno być OK.

edit: O kurcze! ale to już nie jest sprzęt dla hardcorowców...

Edytowane 30 Grudnia 2008 przez ryszardo

piotrs · 30 Grudnia 2008

Uważam, że zabiegi mające doprowadzić MT 800 do poziomu akceptowalnego astrografu przy zachowaniu pełnej apertury i bez wymiany LW nie doprowadzą do sukcesu....

Jak zwykle są trzy drogi:

1) kupić drogi astrograf, a MT800 sprzedać albo oddać dzieciom

2) nic nie zmieniać

3) przerabiać

Każda z nich ma swoje uroki. Póki co idę trzecią drogą. Diafragma - może? Większe LW - chyba nie.

(ale z tą sztywnością to raczej Soligor nie ma problemów).

Przy okazji: oto flat prawidłowo skolimowanego MT-800 przy częściowym offsecie:

Od razu widać że jest inaczej!

Edytowane 30 Grudnia 2008 przez piotrs

ryszardo · 31 Grudnia 2008

Na tym zdjęciu dokładnie widać "o co chodzi" z offsetem i że kolimacja jest prawidłowa. Pouczające!

JaLe · 31 Grudnia 2008

Jak zwykle są trzy drogi:
1) kupić drogi astrograf, a MT800 sprzedać albo oddać dzieciom

2) nic nie zmieniać

3) przerabiać

Każda z nich ma swoje uroki. Póki co idę trzecią drogą. Diafragma - może? Większe LW - chyba nie.

(ale z tą sztywnością to raczej Soligor nie ma problemów).

Przy okazji: oto flat prawidłowo skolimowanego MT-800 przy częściowym offsecie:

Od razu widać że jest inaczej!

Piotrze flata możesz mieć pięknego, a gwiazdki na brzegach fatalne !!!

Dobrze skolimowany MT800 z offsetem to dopiero 25% sukcesu, dlatego ja tu nie widzę żadnej rewolucji tylko normalne podstawowe postępowanie.

MT 800 to sprzęt niepowtarzalny i nie można pisać tutorialu, bo do kazdego należy podejść indywidualnie , a znaczy to , że inne MT800 będzie wymagało innego algorytmu postępowania z ustawieniem LW

piotrs · 31 Grudnia 2008

Jale,

Zrozum że "normalne podstawowe postępowanie" w MT-800 prowadzi do kolimacji z częściowym offsetem. Wtedy masz dobrą kolimację, ale max jasności pola obrazu nie jest w środku kadru. Takich problemów nie mają drogie astrofotografy. Dlatego napisałem ten tutorial.

"gwiazdki na brzegach" mają więcej wspólnego z korektorem komy. Mój opis tego tu: http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...c=23705&hl=

staszekpapis · 3 Stycznia 2009

Jale,
Zrozum że "normalne podstawowe postępowanie" w MT-800 prowadzi do kolimacji z częściowym offsetem. Wtedy masz dobrą kolimację, ale max jasności pola obrazu nie jest w środku kadru. Takich problemów nie mają drogie astrofotografy. Dlatego napisałem ten tutorial.

"gwiazdki na brzegach" mają więcej wspólnego z korektorem komy. Mój opis tego tu: http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...c=23705&hl=

Piotrze

Ciesze się ,że opanowałeś tego zwierza. Czekam na praktyczne potwierdzenie, ale nie był bym sobą gdybym nic nie napisał.

Prawidłowy offset to dwie składowe = prawidłowa kolimacja . Wprowadzanie pojęcia częściowgo offsetu jest niepotrzebne ,bo to poprostu zła kolimacja .Drogie astrografy są poprostu dopracowane pod każdym względem.

Flot w pozycji kolimacyjnej potwierdzi prawidłową kolimacje ale np. /tubus pinowo/ juz nie ,dlacego?. Czy kolmacja się zmieniła no nie ,to ugioł się wyciąg i matryca widzi tylko część LG.

Oczywiście można przy kolimacji uwzględnić ugięcie wyciągu , by w pozycji pionowej flot był prawidłowy ale czy wtedy kolimacja będzie prawidłowa?.Co z krzywizną pola względem matrycy/talerzyk/?, czy LG będzie wtedy patrzyło dokładnie w wylot tuby? .

Jarek ma racje choć ja dla kolimacji daje 50%.

Piszesz

"Najbardziej znany rodzimy tutorial jak to zrobic jest tu (metoda Hamala): http://astrofotografia.republika.pl/Kolimacja_teleskopu.htm - jest to opis kolimacji w wersji czesciowej. Zaklada sie tu ze LW jest umieszczone centralnie (w osi tubusa), nie ma przesuniecia (offsetu) LW w kierunku od wyciagu"

Kolimacja wg. Hamala wykonana prawidłowo wprowadza obydwie składowe offsetu i nie wprowadzaj ludzi w błąd . Jest to najbardziej przystępnie napisany po polsku dekalog kolimacyjny. Jest poprostu genialna w swej prostocie.

Piszesz

gwiazdki na brzegach" mają więcej wspólnego z korektorem komy. Mój opis tego tu: http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...c=23705&hl=

Przecież to oczywiste ale musisz jeszcze wiedzieć , że korektor komy nie wybacza złej kolimacji.

Pozdrawiam

Edytowane 3 Stycznia 2009 przez staszekpapis

piotrs · 3 Stycznia 2009

Piszesz
"Najbardziej znany rodzimy tutorial jak to zrobic jest tu (metoda Hamala): http://astrofotografia.republika.pl/Kolimacja_teleskopu.htm - jest to opis kolimacji w wersji czesciowej. Zaklada sie tu ze LW jest umieszczone centralnie (w osi tubusa), nie ma przesuniecia (offsetu) LW w kierunku od wyciagu"

Kolimacja wg. Hamala wykonana prawidłowo wprowadza obydwie składowe offsetu i nie wprowadzaj ludzi w błąd . Jest to najbardziej przystępnie napisany po polsku dekalog kolimacyjny. Jest poprostu genialna w swej prostocie.

OK, zgadzam się. Wyjaśnenie offsetu w tym tutorialu nic nie mówi o konieczności przesuniecia w dwóch kierunkach (przynajmniej nie "czarno na białym", ale nie chcę się kłócić.

Piszesz
gwiazdki na brzegach" mają więcej wspólnego z korektorem komy. Mój opis tego tu: http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...c=23705&hl=

Przecież to oczywiste ale musisz jeszcze wiedzieć , że korektor komy nie wybacza złej kolimacji.

Pozdrawiam

Tak, doświadczyłem tego. Z korektorem komy każdy błąd kolimacji uwidacznia się natychmiast.

piotrs · 13 Stycznia 2009

Moja metoda ta ma tez wade: najprawdopodobniej przy zle wyregulowanej ostrosci gwiazdy sa elipsami, np. za blisko LG: elipsa pionowa, za daleko LG: elipsa pozioma (czyzby astygmatyzm?).

To bez wątpienia efekt astygmatyzmu. Gwiadki są wtedy krzyżykami. Aktualnie walczę z tym zjawiskiem w moim teleskopie. To zjawisko występuje teraz zarówno przy kolimacji na pełen offset jak i na częśckiowy. Podejrzewam że może to wynikać z:

- problemów z płaskością LW

- problemów z za mocno dokręcanymi śrubami regulacyjnymi (kolimacyjnym) LG

- ?

Nie miałem tego wcześniej (niech nikt nie zrzuca tego na MT-800), to ja coś narozrabiałem.

Póki co gryzę temat. W międzyczasie polecam program Aberrator http://aberrator.astronomy.net/index.html Można tu poćwiczyć m.in. jak zmienia się obraz gwiazdy przy różnych wadach teleskopu.

staszekpapis · 14 Stycznia 2009

Witaj Piotr

Wyglada to na ściniętą optyke/LG/.

piotrs · 14 Stycznia 2009

Witaj Piotr
Wyglada to na ściniętą optyke/LG/.

Tez tak myslalem i dlatego rozebralem telepa i sie okazalo:

ze sruba (przedluzona dla celu podniesienia LG aby ostrzylo z MPCC, opis tu: http://astro-forum.org/Forum/MPCC-korektor...ach-t23705.html ) wjechala mi w blank !!! O krok od masakry!!! - bo trzymam teleskop w pionie z LG na gorze.

Na szczesie straty sa male. Dam blankowi odpoczac i zmontuje to od nowa.

Ale sie udalo niskim kosztem sie nauczyc!

Ostrzegam podnoczacych lustra przez przedluzenie srub!

To sie objawia:

- innym dzwiekiem wkrecania sruby kiedy jest na niej opor

- brakiem lub mizerna reakcja regualcji na ta srube

Edytowane 14 Stycznia 2009 przez piotrs