Dwa pytania o grawitację

[KSU13]

Tak jak w temacie, pytanie pierwsze:

Jeśli słońce zniknie w ułamku sekundy (teoretycznie) to z Ziemi zobaczymy to za 8,5 minuty. Po jakim czasie orbita Ziemi będzie linią prostą?

Pytanie drugie:

Czy możliwe jest powstanie czarnej dziury na tyle dużej by zatrzymać ekspansję wszechświata? Czy taki twór zassałby fotony wysłane kiedyś-tam w przestrzeń?

[Gość MarcinK]

. Po jakim czasie orbita Ziemi będzie linią prostą?

Stanie się prostą, gdy w wyniku tarcia np. pyłu kosmicznego pęd planety zmniejszy się. Tak samo jakbyś zaczął kręcić luźną korbą, gdy ją puścisz będzie się jeszcze trochę kręciła.

[KSU13]

Nie zgodzę się z tym porównaniem. Orbitę lepiej ilustruje ciężarek na sznurku, którym kręcimy w okół ręki, po puszczeniu sznurka leci on po prostej stycznej do okręgu po którym się kręcił. Interesuje mnie odstęp czasu między puszczeniem tej "grawitacyjnej linki" a zmianą orbity w linię prostą.

[sumas]

na pierwsze pytanie może odpowie Ci ten filmik:

 

 

a na drugie hmm

czarna dziura bierze swą "wielkość" z masy materii, która do niej wpada

a skoro potwierdzono, że prędkość rozszerzania Wszechświata nieustannie rośnie

więc, taka czarna dziura ma raczej coraz mniejsze szanse żeby w ogóle powstać

 

chociaż są teorie, np. polskiego fizyka Nikodema Popławskiego, że nasz Wszechświat sam znajduje się na krawędzi czarnej dziury, "trochę" większego Wszechświata http://www.sciencedaily.com/releases/2010/04/100406172648.htm

Edytowane 18 Grudnia 2010 przez sumas

[Hermes1937]

Witam,

 

Stanie się prostą, gdy w wyniku tarcia np. pyłu kosmicznego pęd planety zmniejszy się. Tak samo jakbyś zaczął kręcić luźną korbą, gdy ją puścisz będzie się jeszcze trochę kręciła.

 

zakładając, że oprócz Ziemi i Słońca nie ma w pobliżu innych (masywnych) ciał, to Ziemia będzie się poruszać po linii prostej dokładnie w tym samym momencie, gdy Słońce zniknie dla obserwatora na Ziemi, a więc w 8.5 minuty (dokładniej w 500 sekund) po fizycznym zniknięciu Słońca.

[Gość Pracownik_fizyczny]

To nie będzie "fizyczne" zniknięcie Słońca. Raczej metafizyczne. Natomiast jest ciekawe czy gdyby ciasna gwiazda podwójna, w tym jedna z antymaterii jakimś cudem błyskwicznie wpadła na drugą i doszło by do anihilacji to ocean energii przytrzymałby grawitacyjne obiekt okrążający to wszystko zncznie dłużej niż do dotarcia pierwszego światła? Czy supergęsta chmura kwantów coś waży ("czując to" z daleka) ?

[Gość pracownik fizyczny]

żeby uniknąć rozważań nad ucieczką tych kwantów można by założyć że cała okolica anihilacji została otoczona bombką ze 100% sprawnego lustra - czyli jest trochę czasu na "badanie"

[Rhobaak]

Tak jak w temacie, pytanie pierwsze:

Jeśli słońce zniknie w ułamku sekundy (teoretycznie) to z Ziemi zobaczymy to za 8,5 minuty. Po jakim czasie orbita Ziemi będzie linią prostą?

Pomijając, że Słońce w żaden sposób nie może natychmiast zniknąć (pytanie więc jest wyłącznie teoretyczne), to zgodnie z Teorią Względności można udzielić odpowiedzi: dopiero po ok. 8,5 minuty. Gdyby szybkość propagacji zaburzeń w polu grawitacyjnym była większa niż prędkość światała, to teoretycznie moglibyśmy skonstruować nadajnik, który pozwoliłby na wysyłanie sygnałów w przeszłość, co w oczywisty sposób prowadziłoby do łamania zasady przyczynowości.

 

Pytanie drugie:

Czy możliwe jest powstanie czarnej dziury na tyle dużej by zatrzymać ekspansję wszechświata? Czy taki twór zassałby fotony wysłane kiedyś-tam w przestrzeń?

Nie. Gdy materia tworzy czarną dziurę, nie zyskuje w magiczny sposób dodatkowej siły oddziaływania. Jeśli ekspansji wszechświata nie może zatrzymać materia w nim zawarta, to utworzenie z niej czarnej dziury nic nie zmieni.

 

Natomiast jest ciekawe czy gdyby ciasna gwiazda podwójna, w tym jedna z antymaterii jakimś cudem błyskwicznie wpadła na drugą i doszło by do anihilacji to ocean energii przytrzymałby grawitacyjne obiekt okrążający to wszystko zncznie dłużej niż do dotarcia pierwszego światła? Czy supergęsta chmura kwantów coś waży ("czując to" z daleka) ?

Według OTW za zakrzywienie czasoprzestrzeni odpowiada tensor energii-pędu, dla odległego obiektu nie ważne jest, czy przyciaga go gwiazda, kula ołowiu, czarna dziura, chmura kwarków czy nawet zupa fotonów.

[sp3uca]

Pomijając, że Słońce w żaden sposób nie może natychmiast zniknąć (pytanie więc jest wyłącznie teoretyczne), to zgodnie z Teorią Względności można udzielić odpowiedzi: dopiero po ok. 8,5 minuty.

 

Dodać około 4,5 sekundy. Bo jak jesteśmy tak "ściśli" to trzeba dodać, że znikanie też jest z "c", więc ze średnicą 1392000km to opóźni o tą drobinkę liniowo.

 

Andrzej

[sp3uca]

... a tak dodatkowo to :

Fritz Leiber "Wiadro Powietrza"

 

Andrzej

[Tomek_P]

Dodać około 4,5 sekundy. Bo jak jesteśmy tak "ściśli" to trzeba dodać, że znikanie też jest z "c", więc ze średnicą 1392000km to opóźni o tą drobinkę liniowo.

 

Andrzej

 

Pytanie więc czy od środka czy do środka:). Jeśli od to większość masy zniknie te 4,5s przed tym jak powierzchnię słońca opuści ostatni foton. Więc na ziemi informacja o braku siły pojawi się te 4,5s wcześniej ale to szczegół

[ekolog]

Sp3Uca "Wiadrem powietrza" (Ziemia podebrana Słońcu przez inną blisko przelatującą, prawie zimną[czy to możliwe?] gwiazdę) zadałeś niejako trzecie pytanie o grawitację.

 

Jak z obłoku protoplanetarnego powstają planety to nie dziwią nas ich orbity w miarę kołowe. A jak by latała planeta przejęta w drodze bardzo bliskiego "minięcia" - jest szansa na taki kołowy "cud"?

 

Przy okazji tchnąłeś nadzieję w loty miedzyukładowe dla maluczkich. Jak nie mamy rakiet to wystarczy sporo poczekać, a potem realizować coś typu życie w podziemiach ("Seksmisja"). Aż do następnego "podebrania". Aż żal, że to nie trafiło do mojego wątku:

 

BLISKIE_mijanki_Słońca

Edytowane 27 Grudnia 2010 przez ekolog