WWPKF - odpowiedź na pytanie nr 21

6 Maja 2003

Pytanie nr 21 brzmiało:

Są dwie planety A i B o identycznych średnicach.

Planeta A ma albedo 8% a planeta B - 72%.

Ile razy dalej powinna być planeta B, aby mieć tę samą jasność widoczną co planeta A?

Rozwiązanie:

Tzw. zasięgowy stosunek odległości wyraża się wzorem:

x = (A1 / A2)^1/2

gdzie:

A1 - albedo jaśniejszego c.n.

A2 - albedo "słabszego" c.n.

w tym przypadku:

x = (0,72/0,08)^1/2 = 9^1/2 = 3

Brawo Piotrko!

6 Maja 2003

Brawo Piotrko! Szybko się uwinąłeś z tym trudnym zadaniem.

El Capitano, a co by było gdyby średnice planet były rózne?

6 Maja 2003

Tę większą trzeba by odsunąć proporcjonalnie dalej, aby utraciła handicap, jakim jest większa (dzięki większej powierzchni widocznej tarczy) ilość odbijanego światła. Gdyby na orbicie, po której obiega Słońce Jowisz, znajdowały się dwa Jowisze jeden większy od drugiego, to ten większy świeciłby na naszym niebie jaśniej, mimo że oba miałyby takie same albedo. Tylko dlatego, że albedo nie dotyczy tak naprawdę ilości odbitego światła, ale "sprawności" powierzchni planety w tym zakresie.

6 Maja 2003

Dzięki za wyjaśnienia.

Ale jeśli odsuniemy tę większą dalej to zmieni się jej temperatura, która chyba jednak ma wpływ na Albedo, czyż nie?

6 Maja 2003

Myślę, że określanie/badanie jasności w funkcji rozmiarów liniowych, temperatury, składu chemicznego, itp. parametrów właściwych w zasadzie diagramowi H-R dotyczy wyłącznie gwiazd. Gdyby taki Merkury miał w punkcie podsłonecznym nie +600°C a +500°C, to chyba nie "świeciłby" słabiej - czytaj: nie miałby innego albeda(w kategoriach mierzalnych, rzecz jasna, bo IR i UV co nieco ponoć wspomagają "okno widzialne", a inna temperatura gruntu nadaje mu pewnie nieco innych właściwości).

6 Maja 2003

Gdyby taki Merkury miał w punkcie podsłonecznym nie +600°C a +500°C, to chyba nie "świeciłby" słabiej - czytaj: nie miałby innego albeda(w kategoriach mierzalnych, rzecz jasna, bo IR i UV co nieco ponoć wspomagają "okno widzialne", a inna temperatura gruntu nadaje mu pewnie nieco innych właściwości).

Walnąłeś z grubej rury El Capitano. Prawie niczego nie rozumiem. Doczytam potem.

Ale tak się zastanawiam: jesli by zmienić temperaturę na takim tam Merkurym to te czapki z lodu mogłyby mieć inne rozmiary. A albedo lodu i piasku na Marsie się rózni. Wtedy albedo całej planety by się zmieniło, czyż nie?

PS. Przepraszam jeśli uważasz, że są to głupie pytania, ale to w końcu Wspólne Wzajemne ;D Podnoszenie Kwalifikacji Forumowiczów.

6 Maja 2003

Chciałem szybko i składnie, a wyszło nieładnie.

Widzę, czytając swój post, że za dużo tam ściemniających skrótów myślowych. Zaręczam, że wiem, co masz na myśli. Tylko nie wyszła mi odpowiedź.

Nie sądzę, aby czynniki, które opisałeś miały ISTOTNY wpływ na albedo, mieć - na pewno mają. Gdy na Neptunie pojawił się gigantyczny jasny obłok, gdy pociemniał kiedyś Mars (co uznano za dowód wegetacji roślin :, a co było stopnieniem szronu) na pewno zmieniły się "zdolności optyczne" tarczy planety warunkujące wielkość albedo. Czerwona Plama na Jowiszu stała się ostatnio jasno beżowo-różowa - Jowisz ździebko pojaśniał. Warstwy chmur na Wenus mają swoją smugową strukturę - ciemnieją i jaśnieją. To prawda - wszystkie te czynniki maja wpływ na "sprawność" luster jakimi są planety. Ale podkreślam: w stopniu bardzo słabym lub wręcz nie mierzalnym.

Plamka na zwykłym zwierciadle też zmienia jego sprawność niedostrzegalnie - kropla w morzu.

P.S. TURowi kot obświnił lustro, a ten dalej widzi przez niego kwazary