Kometa C/2012 S1 (ISON) już widoczna na porannym niebie

[Adamo]

Nie ma co bić piany. Kometa się rozsypała i tyle.

Mamy jasną "Lovejoy" i trzeba się nią zainteresować bo systematycznie ucieka w stronę horyzontu.

też jest ładna i jasna. Oby tylko pogoda była. Jeszcze nie jedna kometa nas czeka.

[doktor Robotnik]

Próbowałem dzisiaj namierzyć ją SkyGuide 15x70 na statywie, no i klops. Wcześniej nie interesowałem się nawet czy ona jeszcze żyje czy nie.

[majer]

Próbowałem dzisiaj namierzyć ją SkyGuide 15x70 na statywie, no i klops. Wcześniej nie interesowałem się nawet czy ona jeszcze żyje czy nie.

Na Spaceweather.com niektórzy piszą że tam, gdzie powinna być kometa nie widać nic jaśniejszego od 16,5 magnitudo.

[Piotrek Guzik]

Na Spaceweather.com niektórzy piszą że tam, gdzie powinna być kometa nie widać nic jaśniejszego od 16,5 magnitudo.

 

Od dawna wiadomo, że po komecie nie zostało aktywne jądro. Pojawiają się za to sugestie, że być może został chociaż jakiś nieaktywny "kamień" (lub kilka takich fragmentów).

To co na pewno zostało, to mocno rozrzedzona chmura pyłu. Do 6 grudnia była ona widoczna na zdjęciach z sondy STEREO. Ta chmura pyłu powinna mieć obecnie przy obserwacji z Ziemi rozmiary rzędu 1 czy 2 stopni i bardzo małą jasność powierzchniową, więc nic dziwnego, że nie widać jej na zdjęciach o polu widzenia rzędu kilkudziesięciu minut kątowych czy 1 lub 2 stopni.

Jeśli jednak ktoś chciałby szukać potencjalnych nieaktywnych fragmentów jądra komety, to trzeba pamiętać, że ich jasność byłaby obecnie bardzo mała. Możemy sobie oszacować, czego się spodziewać:

 

Załóżmy, że albedo potencjalnego fragmentu jądra komety wynosi 0.04 (uważana za wartość typową dla jądra kometarnego), załóżmy też, że jasność tego fragmentu zmienia się liniowo w zależności od kąta fazowego, w tempie 0.04 mag/stopień (to też z grubsza to, czego należy się po takim obiekcie spodziewać). Okazuje się, że przy obecnej odległości od Słońca i od Ziemi obiekt o takich parametrach i średnicy 1 km miałby jasność zaledwie około 21 mag. Najnowsze wyniki jeszcze sprzed peryhelium wskazują, że jądro komety na kilka tygodni przed peryhelium miało nie więcej niż 1 km średnicy. Po rozpadzie komety C/1999 S4 (LINEAR) w 2000 roku zaobserwowano teleskopem Hubble'a kilkanaście czy kilkadziesiąt małych fragmentów, z których największy miał rozmiar rzędu 100 m. Gdyby po komecie C/2012 S1 (ISON) zostały jakieś fragmenty o rozmiarach rzędu 100 m, to ich jasność byłaby obecnie bliska 26 mag.

 

Tak więc nie ma się co dziwić, że na zdjęciach z zasięgiem 16.5 mag czy nawet 18 mag niczego nie widać.

 

Pozdrawiam

Piotrek Guzik

[DARK]

Większe opracowanie o tym co udało się dowiedzieć o naszej bohaterce

http://www.lpi.usra.edu/sbag/meetings/jan2014/presentations/09_1515_Lisse_CIOC_Update_ISON_SBAG.pdf