Czy astronautom wolno zabierać lornetkę w kosmos?

[Gość Paweł Trybus]

Tak się zastanawiam nad "pracą" astronauty. Leci na stację orbitalną by pracować, przeprowadzać eksperymenty etc. Czasem wychodzi na zewnątrz, by w przestrzeni kosmicznej naprawić co nieco.

Ale czy taki astronauta ma czas i możliwość spojrzeć w niebo ot ak, dla przyjemności? Czy wolno zabierać jakiś prywatny sprzęt obserwacyjny w kosmos, choćby niewielką lornetkę? Ciekawe, jak wglądałyby M31, M33, M42, M13 czy inne perełki obserwowane z orbity, bez jakiegokolwiek light pollution, choćby przez czyste szyby pomieszczeń stacji... Trudno przyłożć lornekę do oczu mając japę schowaną za szkłem skafandra, ale z wewnątrz stacji chyba dałoby się.

Nie napotkałem na żadną relację astronauty na temat widoku nieba z orbity. A Wy, wiecie coś na ten temat?

[Matheo_89]

Ekstynkcja atmosferyczna w zenicie to jakieś 0,2 mag, czy szyba okna w ISS nie wprowadzi podobnej ekstynkcji w ten sposób sprawiając, że wyjdzie na jedno i to samo?

[tranox]

Chyba im wolno, wiem, że podczas wielu misji promów kosmicznych mieli na pokładzie bodajże SCT 8"

[Piotrek Guzik]

Ekstynkcja atmosferyczna w zenicie to jakieś 0,2 mag, czy szyba okna w ISS nie wprowadzi podobnej ekstynkcji w ten sposób sprawiając, że wyjdzie na jedno i to samo?

 

Ekstynkcja to nie wszystko. Ze względu na atmosferę, niebo na Ziemi nie tylko tłumi światło gwiazd, ale i samo świeci. W przestrzeni kosmicznej jasność tła nieba jest mniejsza niż w najciemniejszym miejscu na Ziemi. Nie wiem, dokładnie, jak duża to różnica, ale na pewno zauważalna. Słabe mgławice wyglądałyby tam pewnie podobnie jak z Ziemi z filtrami.

[Matheo_89]

Gdzieś czytałem, że większość blasku przeszkadzającego w obserwacjach to i tak światło zodiakalne, a nie airglow, ale dokładnie nie pamiętam gdzie.

[Piotrek Guzik]

Gdzieś czytałem, że większość blasku przeszkadzającego w obserwacjach to i tak światło zodiakalne, a nie airglow, ale dokładnie nie pamiętam gdzie.

 

Jeśli tak, jest, to co najwyżej w okolicy ekliptyki. Z dala od ekliptyki ariglow na 100% daje więcej światła niż światło zodiakalne.

[Pawlik]

Może nie lornetka ale zawsze coś

[szuu]

Może nie lornetka ale zawsze coś

 

linki na ten temat:

http://www.universetoday.com/99470/

http://www.universetoday.com/100540/

 

...czyli do patrzenia na ziemię a nie w niebo

 

"Because it is pointed out of a window and because the ISS is moving so fast, it would be difficult to align it with the sky and do any celestial imaging, Tabor said."

"The telescope will normally be operated by remote-controlled from Earth and so the astronauts won’t likely be working with it directly except for assessing its operation or troubleshooting any problems."

[Adam_Jesion]

Ale np. Don Pettit'owi pozwolili bawić się w astrofotografię, a nawet zabrać parę zabawek. Do wygooglania.

 

http://science1.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2003/24mar_noseprints/

[BartoszWysocki]

Ekstynkcja to nie wszystko. Ze względu na atmosferę, niebo na Ziemi nie tylko tłumi światło gwiazd, ale i samo świeci. W przestrzeni kosmicznej jasność tła nieba jest mniejsza niż w najciemniejszym miejscu na Ziemi. Nie wiem, dokładnie, jak duża to różnica, ale na pewno zauważalna. Słabe mgławice wyglądałyby tam pewnie podobnie jak z Ziemi z filtrami.

 

Ekstynkcja wynika z dwóch przyczyn:

• absorbcji światła przez cząski gazu
• rozproszenia światła

Ekstynkcja zależy też od odległości zenitalnej obserwowanego ciała. Mimo wszystko gdy promień światła wpada propostopadle do atmosfery, jego natężenie przy powierzchni stanowi około 80% strumienia pierwotnego. Wydaje mi się, że pewnym przybliżeniem tego co może zobaczyć astronauta jest noc spędzona na grani - w górach współczynnik ekstynkcji jest zdecydowanie mniejszy.

[rokita]

Pan pomija ekstyncję galaktyczną - w naszej galaktyce istnieją skupiska gazów i pyłów, które rozpraszają światło i obojętnie skąd obserwujemy, z orbity czy z powierzchni, nieodmiennie nas ona ogranicza.

Pozdrawiam

[Piotrek Guzik]

Ekstynkcja wynika z dwóch przyczyn:

• absorbcji światła przez cząski gazu
• rozproszenia światła

Ekstynkcja zależy też od odległości zenitalnej obserwowanego ciała. Mimo wszystko gdy promień światła wpada propostopadle do atmosfery, jego natężenie przy powierzchni stanowi około 80% strumienia pierwotnego. Wydaje mi się, że pewnym przybliżeniem tego co może zobaczyć astronauta jest noc spędzona na grani - w górach współczynnik ekstynkcji jest zdecydowanie mniejszy.

 

Jeśli chodzi o to, jak słabe gwiazdy będziemy w stanie dostrzec, to rzeczywiście nie będzie wielkiej różnicy pomiędzy tym, co widać w górach z dala od dużych miast (np. w ukraińskiej części Karpat), a w przestrzeni kosmicznej.

Różnica będzie za to w przypadku obserwacji obiektów rozciągłych. Nocne niebo świeci nie tylko ze względu na rozproszone światło gwiazd - nocne niebo świeci głównie ze względu na fizyczne i chemiczne procesy, które zachodzą w górnych warstwach atmosfery. Te procesy to m. in. rekombinacja atomów zjonizowanych przez cząsteczki promieniowania kosmicznego oraz przez promieniowanie Słońca w dzień oraz chemiluminescencja tlenu i azotu. Te zjawiska są odpowiedzialne za większą część jasności tła ziemskiego nieba (oczywiście w miejscach, gdzie nie ma skażenia światłem sztucznym). Dlatego w przestrzeni kosmicznej tło nieba jest ciemniejsze, a co za tym idzie lepiej widoczne są obiekty o małej jasności powierzchniowej.

[Matheo_89]

Przy czym same obiekty nie będą wiele jaśniejsze. Czyli po prostu większy kontrast. No i nie zapominajmy o szybie, która szkłem optycznym chyba nie jest?

 

@rokita, tak pomijamy galaktyczną, bo mówimy przecież o wypadzie na orbitę, a nie poza Drogę Mleczną

Edytowane 17 Listopada 2013 przez Alice

[rokita]

Przy czym same obiekty nie będą wiele jaśniejsze. Czyli po prostu większy kontrast. No i nie zapominajmy o szybie, która szkłem optycznym chyba nie jest?

 

@rokita, tak pomijamy galaktyczną, bo mówimy przecież o wypadzie na orbitę, a nie poza Drogę Mleczną

 

Masz rację

 

Głównymi źródłami pogorszenia jakości tła w przestrzeni kosmicznej są: świecenie ziemi, światło zodiakalne i emisja geokoronalna (tlen i wodór).

Pomiary w okolicach północnego bieguna ekliptycznego (najmniejsze zanieczyszczenie światłem zodiakalnym) wykazują jasność tła w paśmie V na 23,3 mag/arcsec^2

 

Pomiary dla HST: http://www.stsci.edu/hst/wfc3/documents/ISRs/2002/WFC3-2002-12.pdf

Pozdrawiam

[bisss]

Chyba jednak coś tam zabierają. A na dowód takie coś co mi zapiera dech w piersiach ...

http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=FG0fTKAqZ5g

 

No i potwierdza się, że raczej tam z góry to nas podglądają a nie gwiazdy. Po prostu tak objawia się natura naszego wielkiego brata

 

[DuRuS]

Ja bym wziął lornetkę, byłaby idealna, minimum 70mm

[jutomi]

No i potwierdza się, że raczej tam z góry to nas podglądają a nie gwiazdy. Po prostu tak objawia się natura naszego wielkiego brata

 

A mi się wydaje, że Ziemia - nawet ta zanieczyszczona sztucznymi światłami wielkich aglomeracji, gazami cieplarnianymi itp. - wciąż pozostaje najpiękniejszym obiektem, jaki astronauci mogą oglądać z przestrzeni kosmicznej.

[Approx 25]

A mi się wydaje, że Ziemia - nawet ta zanieczyszczona sztucznymi światłami wielkich aglomeracji, gazami cieplarnianymi itp. - wciąż pozostaje najpiękniejszym obiektem, jaki astronauci mogą oglądać z przestrzeni kosmicznej.

 

Czasami myślę, że Ziemia a reszta Wszechświata to dwa różne światy. Oba piękne i oba inne od siebie. Może wydaje mi się tak z perspektywy Ziemianina, a może tak jest naprawdę