Podróże w czasie - Czy są w ogóle możliwe?

[Danieo]

Witam!

Na wstępie chciałbym powiedzieć, że jest to mój pierwszy artykuł naukowy jaki kiedykolwiek napisałem, więc możliwe jest, że moje porównania zjawisk fizycznych do jakiś sytuacji mogą być nietrafne lub tekst momentami niezrozumiały (Aczkolwiek starałem się go przez ostatnie 7 dni wyszlifować do perfekcji), dlatego proszę was o szukanie takich błędów i ich ewentualne sprostowanie w postach.

Artykuł jest przelaniem mojej wiedzy zdobytej min. z programów naukowych takich jak "Through The Wormhole" z Morganem Freemanem czy "The Universe", jakby były w artykule jakieś nieścisłości napiszcie o nich również.

Dziękuję za uwagę! A teraz zapraszam do czytania

############################################################################################################

 

Czas... Nikt nie wie czym jest dokładnie, jednakże pojawia się on bardzo często w literaturze i kinematografii Science-Fiction. Aczkolwiek, czas nie pojawia się tam jako "sam czas" tylko jako coś po czym podróżujemy, czyli cofamy się do przeszłości lub odbywamy podróż w przyszłość. Lecz pojawiają się dwa pytania "jak to się wszytko odbywa i czy jest w ogóle możliwe?", odpowiemy na nie sobie w tym artykule, zapraszam więc do lektury!

Czas jako nieodłączna część przestrzeni i podróże po nim wykorzystując Most Einsteina-Rosena

Albert Einstein uważał, że czas i przestrzeń są swoją integralną częścią. Tak jak papużki nierozłączki, jedna nie potrafi żyć bez drugiej i na odwrót. Tą właściwość wykorzystał wraz z Nathanem Rosenem, by stworzyć tak zwany "tunel czasoprzestrzenny" (zwany korytarzem kornika lub mostem Einsteina-Rosena).

 

Hipotetyczny wygląd tunelu czasoprzestrzennego

 

Czym jest jednak taki tunel? Jest to nic innego jak skrót w wszechświecie. Wyobraźmy sobie taką sytuację, jesteśmy myszą, małą, zwykłą, szarą myszą, a przed nami jest wielki kawałek sera. Chcemy się dostać z jednego końca na drugi, jednak możemy go przejść tylko po jego powierzchni lub przez jego środek. Przejście po jego powierzchni zajęłoby nam za dużo czasu, ale co by było gdybyśmy wygryźli sobie drogę na drugi kraniec tego smakowitego wyrobu mlecznego i przez nią przeszli? Zajęłoby to nam znacznie mniej czasu, czyli przenieśliśmy by się w przyszłość względem np. drugiej myszy (którą jest światło) która przeszła po serze na jego drugi koniec. Tak właśnie działa most Einsteina-Rosena. "Wygryzamy" lub przechodzimy przez "wygryziony" kawałek czasoprzestrzeni i w znacznie szybszy sposób przenosimy się z punkty A do punktu B, niż gdybyśmy mieli użyć konwencjonalnych środków transportu. Taki tunel ma jednak trzy bardzo poważne wady, jest bardzo niestabilny, mały (mniejszy nawet od jądra atomu) i gdybyśmy chcieli "wytworzyć" taki tunel, zużylibyśmy kuriozalne ilości energii. Tu z pomocą przychodzi nam, obecnie największy ekspert od tuneli czasoprzestrzennych Kip Thorne i jego student.

Most Morrisa-Thorne'a

Opiera się on na moście Einsteina-Rosena, jednak różni go jedna rzecz, przez tunel Morrisa-Thorne'a możemy przesłać materię i energię. A to dzięki "wprowadzeniu" do tunelu egzotycznej materii, czyli materii która posiada ujemną energię(Więcej o egzotycznej materii znajdziesz TUTAJ). Egzotyczna materia spowoduje, że tunel będzie można ustabilizować i "poszerzyć" do rozmiarów umożliwiających przejście przez niego większych obiektów, np. statków kosmicznych.

Zakrzywienie czasoprzestrzeni, a podróże w czasie

Nowością nie jest, że obiekty w kosmosie wpływają na czasoprzestrzeń zaginając ją, jednakże czy można ten fakt wykorzystać by odbyć podróż w czasie? Oczywiście, że tak, jest to możliwe dzięki tak zwanemu napędowi WARP znanego min. fanom Start Treka. Czym jest jednak napęd WARP? Jest to nic innego jak urządzenie, które tworzy wokół statku tak zwaną "bańkę WARP".

Bańka WARP

Statek znajdujący się wewnątrz takiej bańki porusza się znacznie szybciej niż statek będący poza nią. Dlaczego? Wyobraźmy sobie sytuację w której przemieszczamy się wraz ze swoim przyjacielem po prześcieradle. Przyjaciel idzie po naprężonej części prześcieradła, natomiast my "zakrzywiamy" prześcieradło i zwijamy je w sposób pokazany na powyższym obrazku i dopiero gdy to zrobimy kontynuujemy nasz ruch w kierunku punktu B. Nasz przyjaciel który wybrał drogę przez naprężone prześcieradło dotarł w to samo miejsce znacznie później niż my, ponieważ miał większą odległość do przebycia, a co z tym idzie odbyliśmy podróż w czasie (do przyszłości) dzięki zjawisku zwanemu dylatacją czasu.

Grawitacja i podróże w czasie?

Tak jak wspomniałem wyżej, to żaden "news", że obiekty w przestrzeni kosmicznej zakrzywiają czasoprzestrzeń, a to dzięki grawitacji. Chwila...czyżby to oznaczało, że grawitacja ma wpływ na to jak szybko płynie czas? Dokładnie tak, nawet nasza ziemska grawitacja (która jest niewielka w porównaniu do, na przykład grawitacji Jowisza) ma wpływ na czas. Czas płynie wolniej w miejscach gdzie przyciąganie jest większe (na ziemi będą to na przykład bieguny, północny i południowy) a szybciej tam gdzie jest mniejsze (na przykład na równiku). Oznacza to tyle, że wsród nas są podróżnicy w czasie...

Podróżnicy w czasie są wsród nas!

Zostać nim możesz zostać nawet ty! Gdybyś stanął na szczycie najwyższego budynku świata, czas dla Ciebie płynąłby szybciej niż dla osób będących na ziemi. Jednak współczynnik dylatacji czasu przy tej metodzie jest tak niski, że stojąc tak setki tysięcy lat ledwo co przemieścisz się w przyszłość względem innych.
Siergiej Krikalow, człowiek który przebywał na orbicie ziemskiej 803 dni. Mimo znacznie większego współczynnika dylatacji czasu, "przemieścił" się o ułamek SEKUNDY!

A wy jak sądzicie, kiedy i jak odbędziemy pierwszą pełnoprawną podróż w czasie? Zapraszam do refleksji w komentarzach! Tymczasem żegnam was moi mili, do przeczytania w następnym artykul.