Ciekawe zdjęcia, grafiki i symulacje ASTRONOMICZNE

[ekolog]

Rosjanie i Amerykanie (wysłani przez NASA do tego międzynarodowego eksperymentu na terenie Rosji) wspólnie ćwiczyli (symulowali) życie na Księżycu, włącznie z uprawianiem roślin, oraz lądowania lądownikami - na symulatorach.

 

https://www.bbc.com/news/world-europe-49030795

 

Siema
Linki

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ekolog]

50 lat minęło jak jeden dzień

 

Siema

[ekolog]

Cała, 45-cio kilometrowa droga łazika Opportunity na Marsie od miejsca wylądowania do miejsca trwałego zamilknięcia podczas burzy piaskowej 10 czerwca 2018 r. gdy zjeżdżał w dół do krateru Endeavour.
https://www.nasa.gov/image-feature/opportunitys-final-traverse-map

 

Marsjański krater o szerokości 75 mil może być odpowiednikiem krateru Chicxulub na Ziemi, a jego sprawca mógł też spowodować tam kiedyś tsunami (The New York Times).
https://www.nytimes.com/2019/07/30/science/mars-tsunami-crater.html

 

Siema
Linki

 

 

Edytowane 7 Sierpnia 2019 przez ekolog

[ekolog]

Teleskop kosmiczny Hubble zwrócił swoje, niemłode już  bo 29 lat patrzące oczy, na Jowisza i dało to okazję do policzenia, że Wielka Czerwona Plama się kurczy w istocie (co przypuszczano już wcześniej). WCP to olbrzyma burza (antycyklon).

 

Żaden człowiek nie może już pamiętać Jowisza z czasów gdy nie miał tej plamy ale narodzą się ludzie, którzy będą poznawać ją tylko ze zdjęć albo z ...

pamiętników astrozakręconej prababci

 

http://next.gazeta.pl/next/7,151243,25073693,teleskop-hubble-a-zrobil-nowy-portret-jowisza-slynna-wielka.html

Tu film:

 

 

Siema
Linki

 

 

 

 

[ekolog]

Filmik jest niesamowity. Wydaje się, że to mozaika zdjęć a to, Łomatko, się rusza. HST maczał w tym palce. Poza FB nie udało mi się go znaleźć więc tam linkuję.

Siema

 

 

 

 

[ekolog]

Siema

[kondz]

KOI-4427.01 

 

Stworzone w wolnym czasie + artykuł na Wiki ode mnie. Obrazki, które porównują wielkości mogą zostać usunięte z Wikipedii w ciągu 7 dni przez brak właściwej licencji na ich użycie, której właściciel grafik jeszcze nie wystawił, a jedynie wysłał mi formalną zgodę na e-mail, lecz nie w przyjętej przez Wikipedię formule. 

[ekolog]

To mgławica Kraba (Messier 1) - widok na podstawie zdjęć z Obserwatorium Rentgenowskiego Chandra (niebieski i biały), Kosmicznego Teleskopu Hubble'a (fioletowy) i Kosmicznego Teleskopu Spitzer (różowy).
Wybuch gwiazdy, który utworzył mgławicę Kraba zobaczono na Ziemi w 1054 r. Po wybuchu powstał tam szybko rotujący pulsar.

 

https://www.nasa.gov/image-feature/the-crab-nebula-observations-through-time

 

"Połączenie szybkiego obrotu pulsara i silnego pola magnetycznego w Krabie generuje intensywne pole elektromagnetyczne, które wytwarza strumienie materii i antymaterii odsuwające się zarówno od północnego, jak i południowego bieguna pulsara, oraz intensywny wiatr wypływający w kierunku równikowym"

 

Nie ukrywam, że ta "antymateria" zrobiła na mnie wrażenie.  

 

Siema
Link do grafiki

[ekolog]

Kilka organizacji w USA wspólnym wysiłkiem opracowało mapę geologiczną Księżyca, która może się przydać choćby do planowania misji.

Jest też wersja dość szczegółowa, więc ją pokazano tylko we fragmencie.

https://www.focus.pl/artykul/oto-mapa-ksiezyca-jakiej-jeszcze-nie-bylo

 

"Kolory odpowiadają różnym okresom geologicznym formowania się skał. Obecnie stosowany podział został wprowadzony dopiero w latach osiemdziesiątych XX wieku i obejmuje pięć głównych okresów: prenektaryjski (kolor brązowy; 4,5 mld lat do 3,92 mld lat), nektaryjski (pomarańczowy; 3,92 – 3,85), imbryjski (fiolet, róż, niebieski; 3,85 - 3,16), eratosteński (zielony;3,16 – 1,1) i kopernikański (żółty; 1,1 - współczesność)."

Siema
Linki do grafik:

 

 

[ekolog]

Zdjęcia powierzchni Europy - księżyca Jowisza - uzyskane ponad 20 lat temu przez sondę Galileo obrobiono stosując nowe techniki przetwarzania obrazu oraz "poprawiając" kolory celem lepszego wydobycia szczegółów.

https://tech.wp.pl/nasa-pierwsze-takie-zdjecia-ksiezyca-jowisza-europa-na-niezwykle-szczegolowym-zblizeniu-6506837517756033a?fbclid=IwAR3WOlFvR_z605eRsn2bCELsXS4fkoACXkCSL7OX4q6P13-vk40zwZiBABI

 

Na dolnym zdjęciu widać miejsce jakby w lodzie odgniótł się walcowaty kształt przewróconej rakiety, którą potem dyskretnie zabrano

 

Siema
Linki go zdjęć:

 

 

 

 

 

Edytowane 9 Maja 2020 przez ekolog

[ekolog]

https://medium.com/starts-with-a-bang/the-brightest-galaxy-in-the-universe-is-suprisingly-young-and-tiny-62498cbdc7aa

Bardzo odległy kwazar ukazujący mnóstwo detali sugerujących istnienie tam supermasywnej czarnej dziury w centrum galaktyki, której materię pożera - jak to mają w zwyczaju (albo w definicji) kwazary.

 

Dotarłem do opisu źródłowego.
https://www.nasa.gov/mission_pages/chandra/multimedia/distant-quasar-RXJ1131.html
Po drodze jest (widzimy ją zresztą w środku i tak mniej więcej zgadywałem) galaktyka eliptyczna.
Obraz kwazara jest skutkiem soczewkowania grawitacyjnego (a nie np powiekszenia teleskopu).
Wnioski są tam też i takie:
"Odkrycie, że (ta) czarna dziura w RX J1131 wiruje z ponad połową prędkości światła, sugeruje, że czarna dziura urosła poprzez połączenia czarnych dziur, zamiast tylko wciągania materiału z różnych kierunków."

***

Co ciekawe, na portal medium.com wpadłem dopiero teraz, na stare lata? dzięki linkowi od naszego forowicza Paethera ("Komety w czasach zarazy")

https://medium.com/@jesion/komety-w-czasach-zarazy-5730e48912d1

 

Siema
Linki do grafik w obu wspomnianych miejscach:

 

 

 

 

 

Edytowane 11 Maja 2020 przez ekolog

[ekolog]

Na portalu nasa.gov w pierwszym menu (misje) na pierwszym miejscu mamy już od pewnego czasu punkt "Artemis program".
Po wejściu tam widzimy trochę tekstów porozdzielanych znakomitymi grafikami i zdjęciami.
Wszędzie widnieje też, że w roku 2024 na Księżycu wyląduje ponownie człowiek i będzie to Kobieta.
Zważywszy na inne ostatnie doniesienia raczej ta data nie utrzyma się przez skutki epidemii koronawirusa ale ... kto wie?

https://www.nasa.gov/specials/artemis/

Siema
Linki do grafik w opisanej lokalizacji:

 

 

 

 

Edytowane 16 Maja 2020 przez ekolog

[ekolog]

Wspomniany wyżej amerykański program ponownego przyziemienia na Łysym (ARTEMIS) od strony grafików prezentuje się z każdym dniem coraz znakomiciej

 

https://www.nasa.gov/specials/artemis/

 

Siema
Linki

 

 

 

 

 

 

 

[ekolog]

Jakie (nowe) jury taki APOD. Impresjonizm naukowy kwitnie

Satelita Planck (ESA) ujawnił nieznane wcześniej struktury linii magnetycznych w naszej galaktyce.
Naukowcy tym zdopingowani zaczną teraz brać pod uwagę wpływ międzygwiezdnego magnetyzmu na ewolucję naszej galaktyki (czyli Galaktyki).

 

"What role do magnetic fields play in interstellar physics? Analyses of observations by ESA's Planck satellite of emission by small magnetically-aligned dust grains reveal previously unknown magnetic field structures in our Milky Way Galaxy -- as shown by the curvy lines in the featured full-sky image. The dark red shows the plane of the Milky Way, where the concentration of dust is the highest. The huge arches above the plane are likely remnants of past explosive events from our Galaxy's core, conceptually similar to magnetic loop-like structures seen in our Sun's atmosphere. The curvy streamlines align with interstellar filaments of neutral hydrogen gas and provide tantalizing evidence that magnetic fields may supplement gravity in not only in shaping the interstellar medium, but in forming stars. How magnetism affected our Galaxy's evolution will likely remain a topic of research for years to come."

 

Siema
Link

 

Edytowane 17 Czerwca 2020 przez ekolog

[ekolog]

"Zapierająca dech w piersiach nowa, rentgenowska mapa Wszechświata"

 

Widzimy wiele gwałtownych zdarzeń, w których materia jest przyspieszana, podgrzewana i niszczona.
Ucztowanie czarnych dziur, wybuchanie gwiazd i gorący gaz.

Dane pochodzą z instrumentu eRosita zamontowanego na Spektr-RG.

Ten orbitujący teleskop został wystrzelony w lipcu ubiegłego roku i wysłany na odległość około 1,5 miliona km od Ziemi.

 

Niektóre supermasywne czarne dziury pojawiające się na mapie widzimy z momentu gdy ten etap istnienia naszego wszechświata liczył mniej niż miliard lat.

 

https://www.bbc.com/news/science-environment-53102718

 

Siema
Linki

 

 

Edytowane 19 Czerwca 2020 przez ekolog

[ekolog]

W ramach misji Mars Pathfinder na Marsie w roku 1997 umieszczono lądownik nazwany Carl Sagan Memorial Station, a zjechał z niego łazik, łaziczek

nazwany na cześć pionierki obrony praw obywatelskich Sojourner Truth.

Plon misji to ponad 16500 zdjęć z lądownika i 550 zdjęć z łazika, a także ponad 15 analiz chemicznych skał i gleby oraz obszerne dane na temat wiatrów i innych czynników pogodowych.

(IotD NASA z dziś).

https://www.nasa.gov/image-feature/july-4-1997-sojourner-arrives-on-the-red-planet

 

Przy okazji warto porównać "optycznie" trzy generacje łazików marsjańskich (wiki).

Siema
Linki

 

 

 

 

[ekolog]

Astronomowie odkryli ogromny zbiór galaktyk ukryty za "zone of avoidance.".

Gwiaździsty rdzeń naszej spiralnej galaktyki Mlecznej Drogi na zdjęciu w podczerwieni z kosmicznego teleskopu Spitzer NASA był istotną zasłoną.

 

Odkryty zbiór nazwali The South Pole Wall (Ściana Bieguna Południowego).
Jest tak masywny, że zaburza lokalną ekspansję wszechświata.
Niespodzianką jest, że ta struktura jest tak duża jak rekordowy Wielki Mur Sloana i dwa razy bliżej, a pozostawała niezauważona!

 

Cały pokazany na komputerowym modelu region obejmuje aż około 1.3 miliarda lat świetlnych.

 

Więcej:

https://www.nytimes.com/2020/07/10/science/astronomy-galaxies-attractor-universe.html

Siema
Linki

 

 

 

 

 

 

[ekolog]

O! Jest ładny opis powyżej wspomnianego odkrycia po polsku i nawet, wątkopasujące, jeszcze inne grafiki owej "sciany".

https://kopalniawiedzy.pl/Sciana-Bieguna-Poludniowego-wszechswiat-struktura-Droga-Mleczna-galaktyka,32321

 

Mały fragment:
"Wcześniej tego giganta nie zauważono, gdyż jego większa część znajduje się za jasno świecącą Drogą Mleczną.
...
Ściana Bieguna Południowego trafi więc do czołówki największych struktur we wszechświecie.
Na czele tej listy znajduje się gigantyczna Wielka Ściana Herkulesa-Korony Północy, której rozpiętość sięga 10 miliardów lat świetlnych"

 

10 miliardów l.ś. toż to kawał naszego wszechświata

 

Siema
linki

 

 

 

 

[ekolog]

Ktoś mi podpowiedział tę stronę. Moc grafik (głównie zdjęć z HST ale też naukowo-artystycznych symulacji):

https://www.spacetelescope.org/images/archive/top100

 

Uwaga! Ten ogromny tranzyt "czarnego koła" dotyczy planety nie z naszego Układu Słonecznego.

 

Zalinkuje też - na samym dole - grafikę (zaświetlenia) z jakiejś grupy otwartej na Facebooku
(ciekawe ile miesięcy FB będzie wyświetlał ją tu z tej lokalizacji).

 

Siema
Linki do wybranych siedmiu, a niby racjonalista jestem
spośród ponad tysiąca tam dostępnych grafik:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[ekolog]

Filmik jest krótki ale mocny i z dramatyczną muzyką.

 

Powstawanie zjawisk burzowych na Jowiszu zobrazowali naukowcy z NASA na animacji, symulacji widoku z lotu ptaka tamtejszego.
Tam pioruny powstają inaczej. Opadające krople wody amoniakalnej zderzając się z kryształkami lodu wytwarzają ładunki elektryczne.

https://www.geekweek.pl/news/2020-08-10/niesamowita-animacja-nasa-pokazuje-jak-powstaja-burze-na-jowiszu-film

 

 

Siema

[ekolog]

www.msn.com udostępnił mi dziś (w trybie nielinkowalnym) dzieła ESA/NASA/HST, wiec wyłapałem z ekranu:

 

ngc_2608, ngc_3603,ngc_4651,ngc_5468,ngc_6818_zwana_perełką

 

Siema
p.s.
Na szczęście to niewielkie jgp tedy wrzucam wprost

 

[ekolog]

Doniesienie z końca ubiegłego roku ale dodatkowy kontekst nadaje mu w tych dniach nazwa "Eskimos",
która ostatnio została uznana - w Astronomii anglojęzycznej - za niepoprawną (rzekomo "Eskimos" brzmi nieuprzejmie cycóś takiego).

 

Nadmienię, że autor tego wątku, administrator naszego forum, @Paether

,  wspomniał niedawno w statusach, że pozwala nam tutaj nadal używać określenie "Eskimos" (znamy przeca taką mgławicę planetarną).

 

Zespół kierowany przez Scotta S. Shepparda z Carnegie odkrył 20 nowych księżyców krążących wokół Saturna.
Daje to całkowitą liczbę księżyców pierścieniowej planety do 82, przewyższając liczbę dla Jowisza, który ma 79.

Wydaje się, że zewnętrzne księżyce Saturna są zgrupowane w trzy różne gromady zróżnicowane pod względem nachylenia kątów, pod którymi krążą wokół planety.
Dwa nowo odkryte księżyce "Prograde" pasują do grupy księżyców zewnętrznych o nachyleniu około 46 stopni, zwanej grupą Eskimosów,
nazwanej tak na cześć mitologii Eskimosów.
Te księżyce mogły kiedyś być materią większego księżyca, który został rozerwany w odległej przeszłości.

Więcej:
https://carnegiescience.edu/news/saturn-surpasses-jupiter-after-discovery-20-new-moons-and-you-can-help-name-them

 

Filmik:

 

Siema
Link:

 

 

[ekolog]

Jakiś czas nie wchodziłem na portal urania.edu.pl ale jak teraz wszedłem to szczena mi opadła jak znakomicie (atrakcyjnie) dobierają zdjęcia do ilustracji tekstów.

 

Także podoba mi się to, że dobierają je patriotycznie. Jak Ziemia z kosmosu to ... nasze, odzyskane w XX wieku, wybrzeże Bałtyku.

 

Ciekawe czy aż tak wysunięty manipulator, z astronautą na końcu, byłby uchwytny jako zmiana kształtu ISS na amatorskich zdjęciach?

 

Przy okazji można dowiedzieć się, że Księżyc ... rdzewieje.

"We wspólnym artykule przedstawiono model wyjaśniający, w jaki sposób rdza może mimo wszystko tworzyć się w takim środowisku.
Po pierwsze, choć Księżyc nie ma atmosfery, w rzeczywistości zawiera śladowe ilości tlenu. Źródło tego tlenu to... nasza planeta.
Ziemskie pole porusza się za planetą, a w 2007 roku japoński orbiter Kaguya odkrył, że tlen z górnych warstw atmosfery Ziemi
może także przemieszczać się na tym końcowym ogonie magnetycznym pola, podróżując nawet na odległości rzędu 385 000 kilometrów - aż do Księżyca.
To odkrycie zgadza się z danymi z M3, w których stwierdzono obecność większych ilości hematytu po bliższej Ziemi stronie Księżyca niż po jego drugiej stronie.
-To sugeruje, że właśnie tlen na Ziemi może napędzać tworzenie się hematytu - wyjaśnia Li. W dodatku wiemy, że Księżyc od miliardów lat oddala się od Ziemi,
więc możliwe jest również, że więcej tlenu przedostało się na niego tym sposobem w przeszłości, gdy ciała te były bliżej siebie."

 

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/ksiezyc-rdzewieje-dlaczego

 

To mamy kolejną grafikę w tym wątku.

This image of the moon is from NASA's Moon Mineralogy Mapper on the Indian Space Research Organization's Chandrayaan-1 mission. It is a three-color composite of reflected near-infrared radiation from the sun, and illustrates the extent to which different materials are mapped across the side of the moon that faces Earth.

Small amounts of water and hydroxyl (blue) were detected on the surface of the moon at various locations. This image illustrates their distribution at high latitudes toward the poles.

Blue shows the signature of water and hydroxyl molecules as seen by a highly diagnostic absorption of infrared light with a wavelength of three micrometers. Green shows the brightness of the surface as measured by reflected infrared radiation from the sun with a wavelength of 2.4 micrometers, and red shows an iron-bearing mineral called pyroxene, detected by absorption of 2.0-micrometer infrared light.

 

Siema
Linki:

 

 

 

 

Edytowane 5 Września 2020 przez ekolog

[ekolog]

Ciekawa sprawa. To samo zdjęcie na wyborcza.pl jest ładniejsze niż na NASA.GOV.

Na pewno na forum są lepsi w te klocki więc nie porywam się na wytłumaczenie ale odnotowuję fakt.

 

"Teleskop Hubble'a sfotografował narodziny nowego potężnego cyklonu na Jowiszu.
...
Zdjęcie pokazuje również rozwój nowego potężnego układu burzowego w północnych szerokościach największej planety Układu Słonecznego.
To jasny, biały "szkwał" poruszający się z prędkością 560 km na godz. - zauważono go po raz pierwszy 18 sierpnia 2020 roku.
... pojawiły się za nim wiry dwóch, lekko zabarwionych na czerwono cyklonów."

 

https://wyborcza.pl/7,75400,26314298,na-zdjeciu-teleskopu-hubble-a-widac-narodziny-nowej-czerwonej.html

 

https://www.nasa.gov/feature/goddard/2020/hubble-captures-crisp-new-portrait-of-jupiters-storms/

 

NASA dała jeszcze w ultrafiolecie (małe).

 

Siema

Linki (najpierw z wyborczej)

 

 

 

 

[aratingettar]

głębokie pole hubbla.

jedno z najważniejszych zdjęć tego teleskopu.