Ciekawe zdjęcia, grafiki i symulacje ASTRONOMICZNE

[ekolog]

Siema

[ekolog]

Znana definicja kosmosu spowodowała, że to zjawisko "załapało się" na kosmiczny przymiotnik w nazwie.
Ciekawe jak się nazywa naukowiec najbardziej pasujący do badania takich zjawisk (w termosferze)? Astrofizyk?
***
I drugie pytanie do Was, Kochane Panie i zacni panowie. Na grafice NASA.

 

Siema

 

[ekolog]

Przykład dwubiegunowej mgławicy planetarnej.
Mgławica taka powstaje, gdy gwiazda w jej centrum wyrzuca ogromne ilości materii ze swoich zewnętrznych warstw,
pozostawiając po sobie w kosmosie spektakularną chmurę gazu i pyłu ale tkwi w układzie podwójnym gwiazd.

Wtedy zamiast koła tworzy kształty przypominające klepsydrę lub motyla.

Dzieje się tak, ponieważ materiał wlatujący z  gwiazdy jest przekierowywany grawitacją (a może i ciśnieniem promieniowania?)
przez partnerską gwiazdę, która zresztą jeszcze funkcjonuje spokojnie (z HST nasa.gov IotD).

 

Siema

[ekolog]

W 2009 roku fiński astrofotograf J-P Metsavainio zaczął fotografować kosmos.

Przez 12 lat uchwycił różne części Drogi Mlecznej, a teraz stworzył oszałamiające złożone zdjęcie galaktyki.

Arcydzieło o rozdzielczości 1,7 gigapikseli - wynik 1250 godzin ekspozycji aparatu - to mozaika 234 pojedynczych paneli.

 

https://petapixel.com/2021/03/16/photographer-spends-12-years-1250-hours-exposing-photo-of-milky-way/

 

https://raviprabhat.com/2021/03/16/photographer-spends-12-years-1250-hours-exposing-photo-of-milky-way/

 

Siema

Edytowane 17 Marca 2021 przez ekolog

[ekolog]

(gazeta.pl) Sonda kosmiczna Al Amal wysłała na Ziemię nowe, piękne zdjęcie Marsa.

'Na fotografii, którą wykonano z odległości 13 tys. km widoczny jest Olympus Mons - największy wulkan Układu Słonecznego.'

Wypada zauważyć i pogratulować państwu, które jak do tej pory z kosmosem się nie kojarzyło,
że interesuje się nauką badawczą bezinteresowną.

Jak jeszcze zainwestuje w badania wykopaliskowe i ogłoszą odkrycie szczątków przodka człowieka,
co w tamtym rejonie akurat jest realne, to mój szacun będzie galaktyczny!

 

Siema
p.s.
Kiedy Polska sonda, choćby maciuciupeńka, sfotografuje z bliska inne niż Ziemia ciało kosmiczne?

 

 

 

[ekolog]

Mapa jak mapa
ale symulacja marsjańskiego nieba raczej słaba - przez te chmury.

 

Chociaż może nie!
Może to sytuacja po przystosowaniu Marsa do naszych potrzeb wielkimi działaniami nawadniającymi i napowietrzającymi za wiele setek milionów lat?

Był pomysł skierowania nań jakiejś wodnej/lodowej planetoidy i inne.

Teraz piszą o Marsie, że woda została tam uwięziona w skałach.
Mając skądś energię i pomysły jakiegoś dobrego chemika da się odzyskać może?!

 

Siema

 

[ekolog]

Dziękuję za inspirację forowiczom:

 

@Tayson oraz @Krzysztof z Bagien

 

Szczena mi opadła jak zobaczyłem, że na NASA.GOV
misja marsjańskiego łazika Perseverance ma w nagłówkowym tle ten podłużny obraz
z napisem "MARS" - jakby wygniecionym w terenie kołami jakiegoś łazika.

Czy to jest faktycznie zdjęcie faktycznej sytuacji na Marsie kiedykolwiek bądź
z jakimkolwiek bądź łazikiem czy ... fotomontaż?

 

Tfu, nie fotomontaż tylko ... ciekawa symulacja (patrzcie na tytuł wątku).

 

Siema
p.s.

Jeżeli @Paether uznasz, że wpis bardziej pasuje do tamtego wątku, to nie kasuj go, proszę, tylko przenieś =>

 

 

[ekolog]

NASA nazwał wzgórze przy ścieżce łazika Curiosity na cześć niedawno zmarłego naukowca zajmującego się misją.
Skalisty garb, który rozciąga się na 120 metrów wysokości, nazwano: "Rafael Navarro mountain".

 

To mimo wszystko jest symulacja - zamierzona trasa może się nie udać

 

Siema

[ekolog]

Hubble ponownie odwiedza Mgławicę Welon.

 

Zastosowano też nowe techniki przetwarzania obrazu, wydobywające drobne szczegóły delikatnych nici mgławicy i włókien zjonizowanego gazu.

Aby stworzyć ten kolorowy obraz, obserwacje zostały wykonane przez instrument Wide Field Camera 3 Hubble'a przy użyciu pięciu różnych filtrów.
Nowe metody przetwarzania końcowego dodatkowo poprawiły szczegóły emisji podwójnie zjonizowanego tlenu (tutaj w kolorze niebieskim),
zjonizowanego wodoru i zjonizowanego azotu (tutaj na czerwono).

 

Mgławica Welon znajduje się około 2100 lat świetlnych od Ziemi w konstelacji Łabędzia (Łabędź), co czyni ją stosunkowo bliskim sąsiadem z astronomicznego punktu widzenia.
 

To pozostałości po supernowej uformowanej około 10 000 lat temu w wyniku śmierci masywnej gwiazdy.
Gwiazda - która miała masę 20 razy większą od Słońca - żyła szybko i umarła młodo, kończąc swoje życie w kataklizmicznym uwolnieniu energii.
Fale uderzeniowe i szczątki supernowej wytworzyły delikatny ślad zjonizowanego gazu Mgławicy Welon - tworząc scenę o zaskakującym astronomicznym pięknie.

 

Siema
https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/2021/hubble-revisits-the-veil-nebula

 

[ekolog]

Wszystkie jakby znajome pojęcia ale czy mamy dobry odpowiednik dla tamtego "fireball" ?

 

Siema

[ekolog]

Film (symulacja ruchoma) widoku światła z dysków akreacyjnych gdy czarne dziury orbitują dookoła siebie (tańczą) jest osiągalny tam:

 

https://www.nasa.gov/feature/goddard/2021/new-nasa-visualization-probes-the-light-bending-dance-of-binary-black-holes

 

Zarazem mamy tu znakomity przykład skutków zjawiska zwanego 'soczewkowaniem grawitacyjnym', które, niekiedy,
powiela fragmenty obrazu dalszego obiektu co ma swoje zalety - chociażby dostarcza więcej światła naukowcom.

 

Siema

[ekolog]

Starlight Insight (Facebook).

'When you observe #Saturn in near infrared, hidden atmospheric structures appear with ultimate detail.
Data by @nasa Cassini - NASA, JPL-Caltech, SSI; Processing: Maksim Kakitsev & @apoapsys'

 

Siema

 

 

[ekolog]

Urszula Korc udostępniła to zdjęcie na Facebooku z opisem:

OPT Telescopes. The Horsehead and Flame Nebula shown in all of its beauty by OPT's very own CEO Dustin Gibson aka @gibsonpics.
To get this image he used a Televue optics 127 and a Starlight Xpress SX36 with Chroma 3nm filters.

 

Siema
p.s.
To chyba nie space-art ale, jeśli się mylę, to proszę ewentualnie przerzucić do właściwszego wątku.

 

[ekolog]

Andrzej Hryciuk udostępnił na FB znalezisko Joanny Nowak.

 

'Oto przepiękne zdjęcie komety Lovejoy C / 2014 KU 2. Została odkryta 17 sierpnia 2014 roku przez australijskiego astronoma - amatora oraz astrofotografa Terry'ego Lovejoya przy pomocy amatorskiego teleskopu. Ta kometa nowopojawieniowa szybowała przez Układ Słoneczny w zielono - niebieskiej mgle, pozostawiając po sobie pył. Uczeni wyliczyli, że jej czas obiegu wokół Słońca wynosi ok. 13 500 lat. Promieniujący niebiesko - zielony kontrast na tle nocnego nieba był  spowodowany spalaniem dwuatomowego gazu podczas podróży w przestrzeni, a rozczłonkowany ogon gazowy, wykształcony od drugiej połowy listopada 2014 roku ilustruje skutki zakłócenia spowodowane wiatrem słonecznym. Od grudnia 2014 roku do 20 lutego 2015 roku jasność komety wzrosła do 4,3 mag i wówczas przy sprzyjających warunkach można ją było dostrzec nawet gołym okiem jako niewielką, bladozieloną, zamgloną plamkę. Zbliżenie do Słońca powodowało częściową rozbiórkę ogona, potem jego oderwanie. Od 1 sierpnia 2015 roku zatrzymano wykonywanie licznych zdjęć komety.
Zdjęcie : Michael Jaeger
Muzea Królewskie w Greenwich.'

 

***

Symulacja co by było gdyby (Rosjanie, Elon Musk i NASA mają szczęście, że nie żyjemy na ciut większej planecie).

No to współczujemy kosmitom co tak mają.

Kosmitów praktycznie możemy wykrywać na dwa sposoby. Przez:

1. Transmisję radiową  od nich.

2. Znalezienie sondy, rakiety lub innego sztucznego obiektu, który udało im się wysłać poza ich układ planetarny.

Okazuje się, że druga metoda może być mniej "szansowna" przez problem wielkości/masy ich planety.

 

Siema

 

 

Siema

Edytowane 4 Maja 2021 przez ekolog

[ekolog]

Kilka z serii zdjęć na msn.com (NASA/ESA/HST).

 

NGC 5139
Na tym zdjęciu udostępnionym przez NASA, ESA jest widoczna gromada kulista Omega Centauri (NGC 5139) znajdująca się w konstelacji Centaura.

 

NGC 2608
Ta galaktyka spiralna z poprzeczką leży w konstelacji Raka i wydaje się mniejszą wersją Drogi Mlecznej. Jej średnica wynosi w przybliżeniu 62 000 lat świetlnych.

 

NGC 3603
Ta gromada młodych gwiazd przypomina ślad po eksplozji w powietrzu i jest otoczona obłokami gazu i pyłu międzygwiazdowego w mgławicy NGC 3603 znajdującej się w gwiazdozbiorze Kila.

 

Siema
Miniaturka i linki:

 

 

 

 

[ekolog]

Space.com też ma jury co wybiera zdjęcie ... tygodnia ('Space photos: The most amazing images this week!')

 

Tym razem homo sapiensy na tle dużego Łysego.

 

https://www.space.com/32252-amazing-images.html

Siema
Link i miniaturka

 

[ekolog]

Gdy zaczyna się kolejny 11-letni cykl aktywności Słońca naukowcy debatują jak niebezpieczne może być dla nas Słońce.

 

Polecam filmik z:

 

https://www.nytimes.com/2021/05/28/science/astronomy-sun-space-weather.html

 

Link bezpośredni:

 

https://vp.nyt.com/video/2021/05/26/93875_1_27SCI-OUTTHERE-WEATHER-loop1_wg_1080p.mp4

 

 

Siema
Miniaturki

Edytowane 3 Czerwca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Sonda Juno zrobiła z małej odległości (1000 km)  kilka zdjęć Ganimedesa
- jednego z czterech galileuszowych księżyców Jowisza;

zarazem największego naturalnego satelity w Układzie Słonecznym.

 

Zdjęcia Juno ukazują uderzaną impaktami i popękaną powierzchnię z niezwykle drobnymi szczegółami.

Zostaną one porównane ze zdjęciami uzyskanymi przez sondy NASA Galileo (1995-2003) i Voyager (1979),
aby sprawdzić, czy nastąpiły jakieś zmiany w czasie.

 

Jedną z fascynujących cech Ganimedesa – oraz Kallisto i Europy – jest to,
że pod powierzchnią lodową wszystkie prawdopodobnie mają ocean wody (szukanie życia ma duży sens).

 

Kolorowe zdjęcia są opracowywane, ujawniono czarno-białe.

 

https://www.bbc.com/news/science-environment-57411113

 

Siema
Link i miniaturki

 

Edytowane 10 Czerwca 2021 przez ekolog

[Martyn]

Ten krater na Ganimedesie przypomina "nasz" Tycho...  

[ekolog]

17 godzin temu, Martyn napisał:

Ten krater na Ganimedesie przypomina "nasz" Tycho...  

 

Faktycznie. Dzięki.

 

Warto dodać inne, dość ciekawe i mało chyba znane informacje o Ganimedesie.

Ma własne pole magnetyczne (poniekąd ochronne) czyli w środku coś je generuje.
Ma - nikłą co prawda ale jednak - atmosferę - zawierająca prawie sam tlen, co wynika z tego,
że promieniowania rozbijają tam na powierzchni wodę na pierwiastki składowe,
a grawitacja nie jest w stanie utrzymać latającego wodoru, w przeciwieństwie do cięższego tlenu.

 

Jest najdalszym z dużych księżyców Jowisza więc jego szaleństwa elektromagnetyczne
są i będą tam względnie znośne - gdy ludzkość, odsuwając się od coraz gorętszego Słońca,
zbuduje tam pływające domy mieszkalne za, dajmy na to, około 4 miliardy lat.

 

***
Zauważyłem potem, że bbc.com dało to zdjęcie z Juno dość "spokojne",
zaś na nasa.gov wyostrzyła je pobandzistycznie.  

 

Siema
Link (wersja NASA)

 

[ekolog]

https://www.nasa.gov/image-feature/goddard/lro-earthrise-2015

 

To słynne zdjęcie nazywa się "Wschód Ziemi" (nad Księżycem) co jest nazwą niebezpiecznie mylącą, dydaktycznym bubelkiem,
gdyż takie zjawisko jest pozorne i widoczne tylko dla obiektu szybko lecącego w kosmosie.

 

Astronauta lub kosmita (o ile kosmici istnieją) stojący na Księżycu będzie widział Ziemię
mniej więcej zawsze w tym samym miejscu na niebie księżycowym, tak samo wysoko nad horyzontem.

 

Lunar Reconnaissance Orbiter (LRO) NASA uchwycił unikalny widok Ziemi z punktu na orbicie wokół Księżyca.

Zdjęcia zrobione były gdy LRO znajdowało się około 134 kilometry nad kraterem Compton po niewidocznej z Ziemi stronie księżyca.

 

Kamera wąskokątna o wysokiej rozdzielczości (NAC) na LRO robi zdjęcia czarno-białe,
podczas gdy kamera szerokokątna o niższej rozdzielczości (WAC) robi zdjęcia kolorowe.
Ostateczny obraz Ziemi zawiera tu zarówno informacje ze (złożonych razem) zdjeć z WAC, jak i z NAC.

 

***
ZSRR oszczędzał na skafandrach i butlach tlenowych podczas powrotów kapsuł z astronautami na Ziemię. Do czasu!
Zaworek o średnicy zaledwie około jednego milimetra, mający wyrównywać ciśnienie z otoczeniem otworzył się dużo za wcześnie,
w próżni, i powietrze uciekło z kabiny - z trzema, wracającymi z kosmosu, osobami - mimo próby zatykania go ręcznie.

 

https://www.fakt.pl/hobby/historia/misja-sojuz-11-co-sie-stalo-z-kosmonautami/z3zfcgp

 

Siema

 

 

 

Edytowane 29 Czerwca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Mało ostre i pełne innych wad zdjęcie przedstawia ciekawe zjawisko.
Obszar oświetlony światłem dziennym na Marsie oraz obszar nocy.
Coś o wyglądzie jasnych żył to marsjańska zorza polarna.
Zdjęcie uzyskane w ramach misji Hope Mars Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Sonda Mars Express (ESA) i orbiter MAVEN (NASA) też rejestrowały zorze polarne,
ale te wyszły bardziej wyraźne.

 

Może były obiektywnie większe tym razem?!

 

***
Wyniesiony w kosmos aż 22 lata temu (w 1999 roku) XMM-Newton teleskop ESA

rejestrujący fotony rentgenowskie i ultrafioletowe sfotografował izolowany obłok gazu

w odległej gromadzie galaktyk, który intryguje astronomów.
Obłok gazu w gromadzie Abell 1367, jest większy niż Droga Mleczna.
Obłok, zaobserwowano w części widzialnej i rentgenowskiej widma elektromagnetycznego.
Wydaje się unosić między galaktykami około 300 milionów lat świetlnych od Ziemi.

 

"trwanie takiej chmury gazu bez zauważalnego powiązania z czymkolwiek jest zaskakujące"
 
https://www.space.com/32252-amazing-images.html

 

Siema

 

 

[ekolog]

(Astronomy Photographer of the Year 2021: Shortlist revealed)
Ogłoszono listę wybranych zdjęć 13-tego konkursu na Astronomicznego Fotografa Roku
organizowanego przez Royal Observatory Greenwich.

Dość dużo nieba i łuków ruchu gwiazd na tle krajobrazu oraz zórz (pomijam w miniaturkach)

ale jest kilka zdecydowanie kosmicznych.

 

https://www.bbc.com/news/in-pictures-57653901

 

Siema

[ekolog]

"Kanibalizuje chciwie"*

 

Trudno przeoczyć promień latarki skierowany prosto na ciebie. Ale ta wiązka widziana z boku wydaje się znacznie słabsza.

To samo odnosi się do niektórych obiektów kosmicznych: jak latarka, promieniują one głównie w jednym kierunku i wyglądają
dramatycznie inaczej w zależności od tego, czy wiązka jest skierowana daleko od Ziemi (i pobliskich teleskopów kosmicznych), czy prosto na nas.  

 

Nowe dane z obserwatorium kosmicznego NuSTAR NASA wskazują, że zjawisko to jest prawdziwe w przypadku
niektórych z najbardziej znanych emiterów promieniowania rentgenowskiego we wszechświecie lokalnym:
ultrajasnych źródeł promieniowania rentgenowskiego, czyli ULX.

 

Astronomowie podejrzewają, że obiekt w sercu SS 433 jest czarną dziurą o masie około 10 mas naszego Słońca.

Wiadomo na pewno, że kanibalizuje dużą pobliską gwiazdę, jej grawitacja wysysa materię w szybkim tempie:
w ciągu jednego roku SS 433 kradnie od sąsiada równowartość około 30 mas Ziemi, co czyni ją najbardziej chciwą.

 

Ilustracja pokazuje SS 433, czarną dziurę lub gwiazdę neutronową, gdy odciąga materię od swojej gwiazdy towarzyszącej.
Materiał gwiezdny tworzy dysk wokół SS 433, a część materiału jest wyrzucana w przestrzeń w postaci dwóch cienkich (różowych)
dżetów przemieszczających się w przeciwnych kierunkach od SS 433.

 

https://www.nasa.gov/feature/jpl/seeing-some-cosmic-x-ray-emitters-might-be-a-matter-of-perspective

 

Siema
___
*
Astronomers suspect that the object at the heart of SS 433 is a black hole about 10 times the mass of our Sun.
What’s known for sure is that it is cannibalizing a large nearby star, its gravity siphoning away material at a rapid rate:
In a single year SS 433 steals the equivalent of about 30 times the mass of Earth from its neighbor,
which makes it the greediest black hole or neutron star known in our galaxy.

 

Edytowane 10 Lipca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Nigdy wcześniej nie mieliśmy tak wyraźnego obrazu powstającego księżyca.

Po latach obserwacji pary egzoplanet podobnych do Jowisza, znajdujących się prawie 400 lat świetlnych od Ziemi,
astronomowie znaleźli kolejną najlepszą rzecz: dysk "gruzu" krążący wokół jednego z tych światów,
pierścień skał i gazu stopniowo koalescencyjny pod wpływem własnej grawitacji.

Innymi słowy, astronomowie złapali "wytwórnię" okołoplanetarną, która tworzy księżyc.

 

Pierwsze zdjęcie jest wykonane przez Bardzo Duży Teleskop w Chile pokazuje formującą się planetę, jasną plamę po prawej stronie.
Oślepiające światło gwiazdy centralnej zaciemnia maska koronograficzna.

 

W przeciwieństwie do wielu odkryć pozasłonecznych, obiekt ten nie został znaleziony metodami pośrednimi.

 

Druga grafika to dwa ujęcia - szerokie (po lewej) i zbliżone (po prawej) - dysku formującego księżyc otaczającego PDS 70c, wykonane przez teleskop ALMA.

 

https://www.nytimes.com/2021/07/23/science/exoplanet-moon-disc.html

Siema

p.s.

Koalescencja – proces, w którym dwie lub więcej cząstek łączy się z sobą, tworząc pojedynczą cząstkę.
Koalescencja zachodząca w układach koloidalnych (na przykład pianach i emulsjach)
polega na łączeniu się cząstek fazy rozproszonej (kropli cieczy lub pęcherzyków gazu) w większe,
co zmniejsza stopień dyspersji układu. Doprowadza to do rozbicia emulsji na odrębne fazy lub opadnięcia piany.

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 23 Lipca 2021 przez ekolog