Polecamy Nietypowe barwy gwiazd

30 Października 2016

Bosman, dziękuję za jak zwykle piękne gwiazdki dla pewności: czy to jest układ binarny Delta 2 Lyrae (12 Lyr) o stopniu separacji 86''? Jaśniejszy składnik to czerwony podolbrzym (M4 II). Nie znalazłam w katalogach danych na temat typu widmowego ciemniejszej składowej. A jest prześliczna, zapewne typu B. Poszukam w monografiach naukowych szczegółów dotyczących tej gwiazdy. Gdyby ktoś z Was znalazł, proszę o informację pod postem

Bosman · 31 Października 2016

Potwierdzam: Delta 2 Lyr, 12 Lyr, HIP 92791. Mam też kolejne niespodzianki - obrabiam powolutku.

4 Listopada 2016

Moi Kochani, zobaczcie co znalazłam: Jeremy Perez, w swoim znakomitych szkicach uwzględnił również Betę Lutni. Na swojej stronie internetowej (The Belt of Venus) pod szkicem zaznacza, że barwa Beta Lyr wydaje się być wyraźnie szmaragdowa, czyli głęboko zielona. Tzn zapewne chodzi o poblask, poświatę. Rzecz jasna widziałam tę gwiazdę przez teleskop, nie raz. Ale nigdy nie przyjrzałam się jej uważnie, nie kontemplowałam koloru. Już dawno nie miałam czystego nieba, ale proszę, jeśli ktoś z Was będzie dzisiaj miał pogodę, niech rzuci okiem na Betę Lutni i podzieli się wrażeniami

ANowak · 5 Listopada 2016

Ja kiedyś ją obserwowałem. Rzeczywiście ma zielonkawy kolor, ale nie było to aż tak widoczne. Może że względu na LP, a może ze względu na mniejsze lustro MAKa

Wysłane z mojego SM-A300FU przy użyciu Tapatalka

9 Listopada 2016

Kochani, dzisiaj wyszłam na szybkie obserwacje. Bardzo krótkie, był to wyścig z nadciągającą chmurą, ale na szczęście udało mi się dokończyć szkic Pierwszy po prawie miesiącu paskudnej pogody.

Jeremy Perez, mój mentor i wielki autorytet w dziedzinie astro szkiców sugeruje, że Beta Lyrae (Sheliak) posiada bardzo blady zielonkawy odcień. Astronom porównał tą barwę do szmaragdowej. Betę Lutni widziałam nie raz (oczywiste), ale nigdy wcześniej nie przyglądałam się jej uważnie. Dziś dostrzegłam białą gwiazdę z bardzo jasną, zaledwie widoczną zielonkawą poświatą. Odcień ten wg mnie skierowany był bardziej ku miętowemu z niewielką domieszką limonkowego koloru. Czyli nie była to typowo chłodna, trawiasta, szmaragdowa zieleń, tylko nieco "ocieplona" tą subtelną kapką limonki. Znacznie bardziej "chłodno" wyglądała gwiazda towarzysząca, drugi składnik układu binarnego: bladobłękitna, pudrowa, coś jakby wypłowiało-brudnawo-granatowa. Przeurocza.

Co ciekawe, najjaśniejsze gwiazdy w centrum pola widzenia były wyraźnie bardziej błękitnawe, o zimnym odcieniu od reszty kremowawych gwiazd tła.

Poniżej załączam szkic J. Perez oraz drugi, mój.

Ewa55 · 9 Listopada 2016

Bardzo interesujący artykuł. Przeczytałam z zaciekawieniem,pozdrawiam )

Paether · 9 Listopada 2016

Wyczuwam jakąś poezję na ten temat

HAMAL · 10 Listopada 2016

Co my się chłopy na kolorach znamy

13 Listopada 2016

Nareszcie czyste niebo! Pierwszym obiektem, za który się zabrałam była gwiazda Algol. Wybrałam ją głównie dlatego, że właśnie opracowuję artykuł na jej temat. Chciałam przyjrzeć się w sposób szczególny jej urodzie i muszę przyznać, że jest eteryczna. W niczym nie przypomina "demona", z którym się ją porównuje, tłumacząc pochodzenie nazwy. Dla mnie jest anielska. Epatuje czystą, kojącą bielą. Silna, rozległa poświata przypomina tren białej sukni. Bez żadnych domieszek, bez błękitów czy fioletów na obrzeżu. Długo nie mogłam oderwać od niej wzroku. Nie wiem, czy piękniejsza od Wegi, ale mocno zapada w pamięć.

ANowak · 27 Listopada 2016

Po wojażach z Syriuszem A i B postanowiłem wyruszyć do Małego Wozu i zaobserwować czerwono-rdzawą gwiazdę Kochab. Bez trudu dostrzegalna gołym okiem jako czerwony akcent na północnym niebie, ale dopiero w okularze prezentuje się tak ciekawie. W otoczeniu swoich białych "towarzyszy", bo nie są niczym powiązane, jest jak wisienka, która zwieńczy szczyt tortu.

Edytowane 27 Listopada 2016 przez ANowak

27 Listopada 2016

I jest Kapella wraz z jej pięknym miodowo-bananowym, złotawym kolorem, o którym wspominałam na pasku bocznym Cudowna latarnia zimowych nocy. Samotnie wisi wysoko nad horyzontem. Prześliczna, bardzo jasna o przesłodkim, ciepłym odcieniu. A dzisiaj być może uda mi się wstawić referat o Kapelli.

28 Stycznia 2017

Niezwykle głęboki błękit gorącej gwiazdy Alpha Virginis jest jeszcze bardziej wyrazisty, gdy widzimy ją w bliskim sąsiedztwie innego jasnego obiektu o ciepłej barwie. Lornetka o szerokim polu wdzenia oraz minimalnym powększeniu dała mi mozliwość obserwacji Spiki oraz Jowisza w obrębie jednego pola widzenia. Błękitno-szafirowa Spika tworzy zachwycający kontrast z jasnożółto-waniliowym, słodkawym zabarwieniem Jowisza.

ANowak · 1 Lutego 2017

Gwiazdki HIP 76041 i HIP 75973 (v1 i v2 Boo). Obwódki wokół gwiazdek są spowodowane reduktorem ogniskowej. normalnie obraz był maksymalnie ostry i pozbawiony komy (na f/2.5 jest już spora, ale zdjęcie i tak przedstawia dwie główne bohaterki

SW 150/750 (375 wynosi ogniskowa na zdjęciu), Altair Astro IMX224, 64x2.5 sekundy, gain 50%.

Edytowane 1 Lutego 2017 przez ANowak

1 Lutego 2017

1,5 magnitudo różnicy we wskaźnikach B-V. Wielka rónica, kontrast zapewne też. Szkoda tylko, że to układ podwójny optycznie. Nie jest grawitacyjnie powiązany. Ale z uwagi na nietypowy kontrast, z chęcią przyjrze się tej parze gwiazd, przy najbliższym czystym niebie.

jutomi · 2 Lutego 2017

Nie wiem, czy nieuważnie czytałem cały wątek od początku, ale nie mogę w nim nic znaleźć o gwieździe czerwieńszej niż T Lyrae. :rolleyes:

Miesiąc temu kupiłem aplikację Sky Safari 5 i ściągnąłem sobie listę "Carbon Stars" - 30 najintensywniejszych węglówek. Myślałem, że najbardziej dodatni wskaźnik barwowy ma T Lyrae +5,51. Tymczasem w zestawieniu znalazłem mirydę, R Leporis (Hind's Crimson Star) o wskaźniku +5,74. :icon_eek: - czy to już jest absolutny rekord wśród węglówek, które bez problemu można zaobserwować amatorskim sprzętem (powiedzmy do 10_mag)?

2 Lutego 2017

Jutomi, o T-Lyrae jest osobny temat w serii gwiazdowej: http://astropolis.pl/topic/56828-t-lyrae-czyli-czerwona-fabryka-wegla/

Wskaźnij barwy leży w okolicy +4,9. R Leporis jest chyba jedną z najczerwieńszych ( (B-V)= +5,5).

Jeśli chodzi o zabarwienie T-Lyrae, to ma ona w swym widmie spektralnym tak mały udział żółtego, a zarazem tak silne przesunięcie ku niskim częstotliwościom fal, że sprawia wrażenie zimno-czerwonej. To już nie jest ognista czerwień ze sporą porcją żółtego odcienia, tylko lodowato czerwone czereśniowe zabarwienie. Obserwując ją przez teleskop o 16-calowym zwierciadle, widziałam kolor jako jasny, malinowo-czereśniowy, zimny. Nie da się zapomnieć tego widoku.

Z tych mocniej czerwonych jeszcze: U Cygni, B-V= +5,95; jasność wiz. 5,9-12,1

Ale niestety, nie widziałam jej jeszcze.

jutomi · 3 Lutego 2017

Z tych mocniej czerwonych jeszcze: U Cygni, B-V= +5,95; jasność wiz. 5,9-12,1

Nie wiem z jakiej bazy korzysta Sky Safari ale przy U Cygni mam "Color Index +3,25" :icon_eek: Nie mam pojęcia skąd taki rozstrzał.

3 Lutego 2017

Wiem, Stellatrium robi podobne numery. Zauważyłam, że nie uznaje wartości B-V wyższych od +3,5 Jakiś błąd i tyle.

JSC · 6 Lutego 2017

Jak to właściwie jest z tytmi gwiazdami typu widmowego "O"? To jest kolor bliższy fioletowemu czy bliższy nasyconemu niebieskiemu - błekitnemu?

Od dawna zastanawiałem się czy np. w Pasie Oriona środkowa gwiazdka jest bardziej filetowa czy na odwrót - dwie skrajne są bardziej filetowe?

Z poniższych grafik (i zdjęcia) wynika,.że skrajne są fioletowe

Znalazłem zdjęcie, na którym jest tak jak na powyższym spektrum, ale czy to prawda?

Konkludując - błędne są takie kolory (widmo) jak w polskiej wiki - tam typ "O" jest opisany jako błękit:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Typ_widmowy, podobnie (i moim zdaniem błędnie) jest na tej grafice:

Co o tym sądzicie?

EDIT

Jeszcze jedna grafika - czy prawdziwa?

A tutaj jeszcze inaczej:

Edytowane 7 Lutego 2017 przez JSC

Paether · 7 Lutego 2017

Przede wszystkim, dla mnie nieporozumieniem (albo po prostu przejaskrawionym uproszczeniem) jest prezentowanie typów widmowych jako ładnie pomalowanych, mocno nasyconych kolorem kulek. Te kolory i różnice między nimi są znacznie bardziej subtelne

Bardziej przemawiają do mnie takie grafiki i znacznie lepiej prezentują błękitny (biało-niebieski) kolor typu O:

bajastro · 7 Lutego 2017

Oko jest mało czułe na zmiany natężenia skrajnych długości fali, z końców zakresu widzialnego (fioletu i czerwieni).

Przesunięcie maksimum promieniowania gwiazdy bardziej w kierunku fioletu nie sprawi, że różnica w widocznej barwie będzie łatwo odróżniona, jeśli będzie to bardzo subtelna.

Różnica 1 mag w promieniowaniu gwiazdy w niebieskiej a czerwonej części zakresu widzialnego to prawie żadna różnica dla oka.

Różnice promieniowania gwiazd węglowych w niebieskiej i czerwonej części sięgają kilku wielkości gwiazdowych i oko to już łatwo wychwytuje.

Natężenie jest odbierane przez oko logarytmicznie a nie liniowo, więc żeby dało kopa musi być duża różnica w natężeniu promieniowania pomiędzy czerwienią a niebieskim (foletem).

Łatwiej jest zauważyć barwy gwiazd w achromacie, bardziej rozlana otoczka fioletowa (w przypadku gwiazd gorących) i pomarańczowo-czerwona (dla gwiazd późnych typów).

W APO to nawet gwiazdy Albireo wydają się być takie same na pierwszy rzut oka. Żeby dostrzec różnice w barwach trzeba się chwilę wpatrywać.

Edytowane 7 Lutego 2017 przez bajastro

7 Lutego 2017

Bardzo czesto zdarza się, ze gwiazdy typu widmowego O znajdują się w mgławicy (lub są nią przysłonięte). To znacznie deformuje ich barwę. Nie widziałam fioletowej gwiazdy (chyba, że to skałdnik ukł. podwójnego i fioletowy odcień to wynik optycznego złudzenia). To samo z gwiazdami Wolfa-Rayeta: ich wskaźniki barw oscylują koło zera (są białe).

Menkib- gwiazda z konstelacji Perseusza, dość jasna. Ale niestety, ze smutkiem stwierdziłam, że jest biała, może nieco siwa, chłodna.

Ale z całą pewnością nie jest to nawet biało-błękitne zabarwienie.

Autentycznie błękitna (poza komponentami układów binarnych) jest Alpha Virginis, Spika. Tam wskaźnik barwy jest równy -0,25. Navi (Gam.Cas)- wczesny typ B, błękitna z szafirowym poblaskiem. Bellatrix- lodowato błękitno-biała. Naos (Zeta Puppis) , przy wskaźniku (B-V)= -0,28 pewnie też jest niebieskawy, ale pewnie nigdy tego nie sprawdzę (Południowy Nieboskłon).

3 Marca 2017

Przyjrzałam się jasnej, 2,5-magnitudowej gwieździe z konstelacji Lwa, Delcie Leonis (Zosmie). Moim pierwotnym zamiarem było zbadanie systemu binarnego, jednak wtórny komponent okazał się niemożliwy do uchwycenia (zbyt słaby sprzet lub za mało dokładnie się przyglądałam). Mimo to, sporządziłąm szkic gwiazdy i zamieszczam pod tematem o gwiazdach barwnych. Delta Leonis okazała się mieć wyjątkową i bardo rzadko spotykaną barwę. Zosma należy do późnego typu widmowego A i jej wskaźnik barwy (B-V) nieznacznie przekracza wartość 0 (+0,11). Kolor, jaki widziałam w okularze można określić jako limonkowo-zielonkawy. Subtelny, choć dostrzegalny. Nieco przypomina mi główną składową układu Beta Lyrae (Sheliak).

HAMAL · 3 Marca 2017

Wydaje mi się, ale tylko mi się wydaje , że może warto przy rysunkach dodawać czym była obserwacja dokonana. Achromach, Apo, Newton, jaki okular. Nie wiem czy to nie przesada, ale jest to czynnik mający ogromny wpływ na efekt obserwacji.