Polecamy Nietypowe barwy gwiazd

[sp3uca]

 

Proszę, sprawdźcie, czy w Waszych programach ona jest w tym miejscu?

 

Nie wiem czy coś pomogę .

Mam tak Stellarium 11.4 sprawdziłem w StarryNight - nie nic , ale nie mam ściągniętych katalogów tylko podstawowe.

 

Andrzej

[Gość Bellatrix]

Słuchajcie, dzisiaj udało mi się wypatrzyć Gammę Delphini Dodam, że na moim wielkomiejskim, mocno zanieczyszczonym niebie było to szukanie po omacku. Gwiazdozbiór Delfina tonie w pomarańczowej łunie i odnalazłam go wylącznie dzięki jasnym gwiazdom położonym w pobliżu (m.in. Altair). W szukaczu było widać poszczególne składowe. Przyjrzałam się czterem najjaśniejszym, jednak najawięcej radości sprawiła mi gamma Delphini. Jest to gwiazda podwójna o stopniu separacji ok. 10' oraz jasności składników: 4,3 oraz 5,1 magnitudo.

Jaśniejsza z gwiazd ma przedziwną głęboką ciepło-żółtą barwę przypominającą zabarwienie rivanolu lub furaginy.

Ciemniejszy składnik wyróżnia się niespotykanym, przepięknym kolorem limonkowym. Jest to lekka zieleń skierowanabardziej ku żółtym niżeli ku błękitnym tonacjom. Zapiera dech i mocno zapada w pamięć. Dołączam skromny szkic. I oczywiście byłabym wdzięczna, gdyby ktoś z Was zrobił zdjęcie Gammy Delphini

[Paether]

Tworzy Ci się coraz większa kolekcja szkiców, niestety rozrzuconych po temacie. Może założysz swój własny album w galerii gdzie miałabyś wszystko uporządkowane i innym zainteresowanym byłoby łatwiej podziwiać cały zestaw w jednym miejscu?

[Gość Bellatrix]

Jasne Paether Dzisiaj wieczorem ogarnę temat.

[Bosman]

Witam,

Poniżej fotka RGB epsilon LYR. Po zrobieniu tych zdjęć zgłupiałem całkiem. Czy to są oba episilony 1 i 2 ale oba nierozdzielone ? Oba są wyraźnie "jajowate" mimo, że inne gwiazdy punktowe. Celowałem w epsilon Lyr 2 ... Dopiero rano uświadomiłem sobie, że miałem założony reduktor F6.3, więc może faktycznie nierozdzielone.

Co do koloru to hmm.. niemal białe. Stellarium mówi, że to 0.13.

SCT 9.25 AVX, Dream Focuser, RGB Baader. Połączone 3 klatki bez żadnego stackowania. Złożyłem w kolor i minimalnie obrobiłem w FitsWork.

 

[JSC]

Owale są prostopadłe do siebie, więc to prawie na pewno nierozdzielone epsilony Lutni.

Edytowane 25 Czerwca 2016 przez JSC

[Bosman]

To dodam jeszcze wczorajsze: Albireo.

Czy ktoś bardziej doświadczony podpowie czy jest możliwe pozbycie się tych spajków/łuny wokół jaśniejszych gwiazd? Poniżej kanał R bez żadnej obróbki (crop) i łuna.

Edytowane 25 Czerwca 2016 przez Bosman

[Gość Bellatrix]

Dzisiaj ponownie przyjrzałam się węglówce o urzekającej barwie: T T Cygni. Obserwacji dokonałam za propozycją Kolegi dja.obserwator.

Gwiazda ma bardzo wysoki wskaźnik barwy równy 2,90. W jej kolorze przeważa czerwień. Brakuje zaś żołtych tonacji. Barwa jest głęboka, czereśnowa i wbrew pozorom raczej zimna. Nie jest to jaskrawa płomienna czerwień pomieszana z pomarańczem i żółtym. Sprawia wrażenie wygaszonej i nieco mdłej. Poniżej zamieszczam szkic.

dja.obserwator- dzięuję za podesłany przykład. wiesz, ze tuż obok jest też druga węglówka: chi Cygni

[Gość Bellatrix]

Dzisiaj przyjrzałam się prostemu do odszukania układowi podwójnemu. Alfirk, czyli Beta Cephei. Gwiazdy składowe oddalone są od siebie o blisko 14''. Jaśniejsza z nich ma 3,3 magnitudo, ciemniejsza zaledwie 8,3. Jasna składowa należy do wczesnego typu widmowego B i cechuje się wskaźnikiem barwy -0,19. Jest widoczna jako gwiazda błękitnobiała. Słabsza z gwiazd ma wybitnie wysoki wsk.barwy: 3,50. Nie obserwujemy jednak jej czerwonego koloru. Jest ona fioletowa. Fioletowa bez domieszek innych barw (bordowego czy brązu). Jedynie lekko zamglona (co z moich krótkich obserwacji, jest cechą typową dla węglówek). Taki nieco przydymiony fiolet. Jest piękna. Jednak wg mnie ustępuje w urodzie fiołkowo-czereśniowej Eta Cassiopeiae oraz brązowawo-fioletowo-atropinowej Delcie Corvi. Ale uważam, że warto spojrzeć na Alfirk. Ciekawi mnie jak wygląda w większym teleskopie.

[Bosman]

Bellatrix,

Wczoraj robiłem sesję dla mgławic planetarnych. Przypomniałem sobie że nie wysłałem ważnego emaila. Wysłałem go i oczywiście sprawdziłem co na forum. Znalazłem Twój wpis i na koniec nocy zrobiłem podejście pod Beta Cephei. Poniżej RGB najlepiej obrobione jak tylko potrafiłem ... Co ciekawe w sieci nie ma wielu zdjęć w kolorze. Starałem się, żeby "maleństwo" było możliwie fioletowe. Podobne choć trochę do tego co Ty widziałaś ?

ASI 178MM-C, bin2, crop, 1:1 i 2:1.

 

[Gość Bellatrix]

Bosman, przepraszam, że dopiero teraz odpisuję. Widocznie umknął mi nowy post

Tak, to jest ta barwa! Czystofioletowa, jasna, przejrzysta. Coś jak roztwór azotanu neodymu, jak sok z fiołków albo jak kropla pioktaniny w litrze wody. Możnaby wpatrywać się bez końca. Aż się chce przytulić ten mniejszy składnik. Ciekawe jak wygląda zachód fiołkowego "słońca" na jednej z jego ewentualnych egzoplanet...

Zdjęcie przecudne, bardzo Ci za nie dziękuję

[JSC]

Ten fioletowy sąsiad jest związany grawitacyjnie z głównym składnikiem, czy to tylko gwiazda optycznie podwójna?

 

Tutaj http://stars.astro.illinois.edu/sow/alfirk.htmlpiszą, że grawitacyjnie - okres obiegu co najmniej 40 000 lat. Natomiast w wiki (angielskiej) piszą, ze związany jest tylko optycznie...

Zauważyłem jednak, że często w wiki zamiennie - błędnie - stosuje się nazewnictwo "optycznie podwójna"/"wizualnie podwójna". Chociaż z drugiej strony, to może być podobna sprawa jak z Albireo - okres obiegu może być tak duży, ze niewykrywalny, ewentualnie oba składniki mogą być rzeczywiście związane jedynie optycznie...

Edytowane 11 Lipca 2016 przez JSC

[Gość Bellatrix]

Beta Cephei (Alfirk) Beta Cephei A or Alfirk A is the prototype of a class of subgiants, which pulsate relatively quick, but weak. Alfirk A changes every 4.57 hours its luminosity for 0.07 magnitudes. Such a change isn't visible to the naked eye.

The blue star has two smaller, white stars as companions.

 

Constellation: Cepheus

Distance: 595 light-years

Space between Beta Cephei A and B: 45 AU

Orbit period of Beta Cephei A and B: 90 years

Space between Beta Cephei A and C: 2400 AU

Orbit period of Beta Cephei A and C: 30 000 years

Alfirk A Spectral class: B2

Visual magnitude: 3.23

Luminosity: 14 600 * Sun

Mass: 12 * Sun Alfirk B Spectral class: A Alfirk C Spectral class: A

Back: List of Prototype Stars

01/03/2007

 

Podane wzajemne okresy obiegu trzech składników (tak trzech, gdyż główny składnik jest spektroskopowo podwójny z separacją rzędu 0,25''), sugerują, że układ jest w całości powiązany grawitacyjnie. Ale to jest jeszcze do sprawdzenia. Dzisiaj wieczorkiem poszukam w zagranicznych pracach badawczych. Bo takie źrodło, nie jest do końca wiarygodne.

[Bosman]

Bosman, przepraszam, że dopiero teraz odpisuję. Widocznie umknął mi nowy post

Tak, to jest ta barwa! Czystofioletowa, jasna, przejrzysta. Coś jak roztwór azotanu neodymu, jak sok z fiołków albo jak kropla pioktaniny w litrze wody. Możnaby wpatrywać się bez końca. Aż się chce przytulić ten mniejszy składnik. Ciekawe jak wygląda zachód fiołkowego "słońca" na jednej z jego ewentualnych egzoplanet...

Zdjęcie przecudne, bardzo Ci za nie dziękuję

Bellatrix,

Cieszę się, że się podoba. W kolorach jestem jeszcze kiepski. Postaram się robić dalsze Twoje typy :-)

Niestety od tygodnia na pomorzu leje...

[Bosman]

Znalazłem ciekawą wyszukiwarkę Red Stars. Może to kogoś zainteresuje: http://virtualcolony.com/sac/redstar.html

[Gość Bellatrix]

Genialne! i ile oszczędzi czasu. Ja zazwyczaj jak badam, to lubię dobrać obiekty tak, aby były w jednej konstelacji lub co najwyżej dwóch sąsiednich.

I są podane wszystkie parametry co trzeba. A co wiecej, katalog zawiera nie tylko węglówki, ale również późne emki. Ciekawe jakie to uczucie oglądać gwiazdę typu M7... Dzięki za link

[Gość Bellatrix]

Dzisiaj obserwowałam Betę Skorpii. Z pozoru obie składowe są białobłękitne. Ich typy widmowe to B0,5 i B2, obie z ciągu głównego. Wskaźniki barwy (B-V) sa akurat adekwatne do typow widmowych: -0,06 i -0,03. Ale gdy się dłużej przyjrzeć obu gwiazdom, u słabszego ze składników widać taki lekki fiołkowo-niebieski odcień. Na obserwacjach było ze mną sześciu chłopców i część z nich nie widziala różnicy w odcieniu gwiazd, a częsć zauważyła ten lekki, bardzo subtelny fiolet. Różnica wskaźnikow barwy, niemalże pomijalna, ale i tak, jak widac ma wpływ na obserwowany kolor.

[Gość Bellatrix]

Na wczorajszych obserwacjach przyjrzałam się dokładniej chrapom Pegaza, czyli Enifowi. Piękna gwiazda wczesnego typu widmowego K. Swoją urzekającą płomienno-pomarańczową barwą przypomina nieco Etamin. Kolor jakby pomiędzy mdłym, mleczno-pomarańczowym zabarwieniem Arktura, a ognistą czerwienią Antaresa. Stonowany, ciepły, choć wyrazisty.

W odległości 147'' od głównej składowej znajduje się blada, 8,7-magnitudowa gwiazda późnego typu widmowego F. Na pierwszy rzut oka sprawia wrażenie szarawej. Gdy się jednak uważniej przyjrzeć, możemy zauważyć bardzo słaby szaro-błękitno-liliowy odcień. Gwiazda ma dosć wysoki wskaźnik barwy, bliski 0,50, stąd nie widzimy jej jako czysto zimnobłękitnej- nawet w zestawieniu z wyraźną pomaranczową barwą jaśniejszego składnika.

Warto zaznaczyć, że gdyby nie ogromna odległość kątowa tegoż układu binarnego, subtelny kolor ciemniejszej z gwiazd zginąłby w blasku jasnej składowej i pozostałby niezauważony.

[Gość Bellatrix]

Zachęcam do przyjrzenia się w wolnej chwili gieździe Alpha Aqr. Wprawdzie nie jest to układ binarny, ale jej kolor urzeka niebywałym pięknem. Typ widmowy G2 - podobnie jak Słońce. Z tym, że Sadalmelik jest nadolbrzymem. Jego wskaźnik barwy 0,98 sugeruje dość intensywny żółtopomarańczowy kolor. W rzeczywistości gwiazda jest złota. Dosłownie złota.

Oprócz Wodnika, przyjrzałam się też składowym Pegaza. Urzekające pod względem różnorodności typów widmowych. Dosłownie cały przekrój przez diagram H-R Dzisiaj byłam na obserwach i udało mi się zrobić szkice największych składowych Pegaza. Wstawię je jutro, gdy obrobię w komputerze.

[Gość Bellatrix]

Jak już wspominiałam, konstelacja Pegaza zawiera cały przekrój typów widmowych. Zanim opracuję resztę szkiców, dzisiaj pokażę Wam dwa, które zaskakują kontrastem barw (i parametrów fizykochemicznych).

Scheat (Beta Pegasi), jasna gwiazda (2,40 mag.) jest gwiazdą zmienną typu widmowego M2. Chłodna i o wskaźniku barwy: 1,64. Kolor ten jest pomarańczowy, piękny. Intensywny, niemalże ognisty.

Alperatz (właśnie, ona należy do Pegaza czy jeszcze do Andromedy? Bo źródła różnie podają) - także gwiazda zmienna, o podobne jasności: 2,05 mag. Zalicza się do typu widmowego B9, a więc do gotących błękitno-biaych gwiazd. Jej wskaźnik barwy wynosi: -0,03. Obserwowany kolor jest biały z błękitno-turkusową poświatą. Delikatna poświata wokół gwiazdy jest wyjątkowo śliczna.

[Bosman]

Ech a u mnie chmury od 2 tygodni, na zmianę z mgłą...

 

[Gość Bellatrix]

Wspólczuję, Bosman :/ U mnie też pogoda nie był najlepsza, ale akurat o tej 22- 23:30 co nieco się wyklarowało, Nad ranem chciałam jeszcze zrobić szkic Fomalhauta, ale widoczność była bardzo słaba, co w połączeniu z i tak niekorzystnym, bo niskim położeniem gwiady, ukazałoby błędne barwy. Dzisiaj spróbuję, bo ma być (podobno) czysto.

[Bosman]

Ustrzeliłem kilka kolorowych gwiazd 19/20 lipca. Na początek 35 CYG. Prawie biała z czerwoną towarzyszką.

 

Edytowane 31 Lipca 2016 przez Bosman

[Gość Bellatrix]

Bardzo piękne. Głęboki pomarańcz słabszej z gwiazd i cudowna kremowa biel 35Cygni. Pragnę nadmienić, że kolor ten, choć wydaje się biały, to jednak jest dość znacznie przesunięty w kierunku ciepłych odcieni. Wskaźnik barwy 0,67, typ widmowy: F5. Przedwczoraj widziałam gwiazdę o zbliżonych parametrach: 46 Pegasi, kolor: 0,51, typ: F7. Miała ujmujący kolor kremu śmietankowo-bananowego. Niby jeszcze nie żółty, ale już wyraźnie ciepły białawy.

Dziękuję, Bosman za urocze zdjęcie. A... mówiłeś coś, że masz jeszcze inne? Mogłabym je zobaczyć?

[ANowak]

kolor kremu śmietankowo-bananowego.

nie widzę tego... coś takiego??