Skocz do zawartości

Ciekawostki księżycowego światłocienia - prognoza


Loxley

Rekomendowane odpowiedzi

Nie mogę już edytować zbiorczej prognozy, w wątku u góry, dlatego dodaję osobno...

 

Nad ranem, od godziny 3-ej, 17 lipca, Księżyc 6 godzin po trzeciej kwadrze wzniesie się już na wysokość 24 stopni ponad horyzont. Sympatycy księżycowego klifu Rupes Recta zobaczą go, jasno i pięknie oświetlonego, kształtem przypominającego rapier lub szablę, którymi sugestywnie "odetnie się" od księżycowego terminatora. Przy dobrych warunkach, w praktycznie dowolnym momencie do godziny 4-ej, można będzie wykonać zdjęcie-marzenie. Całe Mare Nubium w obramowaniu: Prostej ściany, Pitatusa i Hesiodusa, kies i Bullialdusa, może znaleźć się na jednym kadrze i później cieszyć pięknym widokiem przez długi czas.

 

594cd45e60882_RupesRectaPitatusBullialdusMareNubium17_07.2017r_03_00....jpg.caff117ba65e1941371b5e5fe9e9a38d.jpg

 

Wizualizacja przy pomocy programu SVS: https://svs.gsfc.nasa.gov/4537

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 5 tygodni później...

Przegląd wydarzeń światłocieniowych w sierpniu br.

 

30 lipiec br.

W ostatnią niedzielę lipca warto wcześnie skierować teleskopy w kierunku Srebrnego Globu. Po zachodzie Słońca, a jeszcze przed 21-szą zobaczymy piękne grzebienie cieni rzucane przez szczyty Kaukazu. Nareszcie terminator przebiega w takiej odległości, że długość cieni będzie największa. Zwolennicy takich zjawisk powinni mieć w końcu satysfakcję. W tym dniu na pewno będę miał Księżyc "na oku".

 

59734f5121627_1DugiecienieKaukazu_30_07.2017r_21_00....jpg.2ef64ff2a18423f682f63c16a3415d2b.jpg

 

W tym samym czasie, a najlepiej moim zdaniem około godziny 22-ej, piękny spektakl światłocieniowy odbędzie się w kraterze Albategnius. Pofalowany cień w fazie zanikowej oznajmiać będzie świt w dużym kraterze.

 

59734f54a5aae_2CieniewkraterzeAlbategnius_30_07.2017r_22_00....jpg.6ecdfca764c2b962b70654845d446d2e.jpg

 

2 sierpień br.

Rzadko układ terminatora pozwala na obserwację części struktur na tle zacienionej części Księżyca. 2 sierpnia o godzinie 22-ej ujrzymy symbol paralotniarza - jasno oświetloną zachodnią część łuku Zatoki Tęcz wiszącą za linią cienia. Podkreślam, że najlepiej to wygląda wizualnie, w okularze teleskopu lub choćby lornetki.

 

59734f5817083_3JasnyukZatokiTczzaterminatorem_2_08.2017r_22_00....jpg.17d9c7bfb3f45d9193f4b9f74688b9c4.jpg

 

12 sierpnia br.

W tym dniu zobaczymy ciekawy układ cienia w kraterze Fracastorius (na południe od Morza Nektaru). Choć późnonocna pora - godzina 2-ga - pewnie nie zachęci wielu z nas do tej obserwacji, to może rzadkość tego zjawiska skusi paru fotografów i zobaczymy jak to wygląda na zdjęciu. Nie mam jeszcze tego trofeum, więc przy sprzyjającej pogodzie będę w gronie tych, którym późna pora nie jest straszna, a walory okazjonalności i unikalności takich zjawisk stanowią silną motywację do działania. Dodatkową atrakcję będą stanowiły - jak zwykle zresztą - trzy znane kratery TCC na zachodnich rubieżach Mare Nectaris.

 

59734f5eb890e_5CieniewkraterzeFracastorius_12_08.2017r_02_00....jpg.3169b80c2fdfca29199b20f2f17cb6a8.jpg

 

15 sierpnia br.

Od 2-ej w nocy 15 sierpnia spektakl światłocieniowy zaobserwujemy w dwóch miejscach. Pierwszy, w kraterze Archimedes i od struktur z nim stowarzyszonym, w tym długie iglice od samotnych gór, zwłaszcza od tych zgromadzonych w niewielki łańcuch na północ od Archimedesa. Przypuszczam, że właśnie tam, w rejonie tych kilku szczytów, grzebień długich smukłych cieni będzie stanowił najpiękniejszy ozdobnik. Aż się prosi o powiększony wycinek tego obszaru.

 

59734f613d08a_6DugiecieniewArchimedesieiokolicy_15_08.2017r_02_00....jpg.d96180abb6b595e22ac800b6026028ff.jpg

 

W tym samym czasie, naszą uwagę powinien przyciągnąć spektakl cieni w kraterach: Ptolemaeus i Alphonsus, a także w niewielkim kraterze na północy - Flammarion. Do niewątpliwej atrakcyjności tego zjawiska powinniśmy dopisać możliwość obserwowania sieci kanionów opatrzonych nickami forumowiczów AP. W tym dniu też będę miał Księżyc "na oku".

 

59734f6402f8d_7CieniewkraterachPtolemaeusAlphonsusiFlammarion_15_08.2017r_02_00....jpg.f72f95fd0fd5e7ab96255003516879c1.jpg

 

Wizualizacja zjawisk przy pomocy aplikacji: https://svs.gsfc.nasa.gov/4537

 

Wszystkim życzę pogodnego nieba i miłych wrażeń z obserwacji.

  • Lubię 7
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Dwie zapowiedzi szczególnie ciekawych zjawisk światłocieniowych we wrześniu br.

 

Kaskady cieni na Morzu Przesileń

 

W nocy z piątku na sobotę - 8/9 września od godziny 23-ej możemy zobaczyć kaskady cieni na Morzu Przesileń. Przynajmniej do godziny 1-ej potrwa ten spektakl, z najciekawszą jego fazą od 22.30 do północy. Rok oczekiwania na powtórkę tego zjawiska chyba jest najlepszą rekomendacją, że nie jest to pospolity spektakl. Dodatkowo późna faza tego zjawiska wiąże się z historyczną obserwacją "Mostu O'Neill'a" - będącego niestety tylko złudzeniem.

 

59a291cd7c827_IglicecieninaMareCrisium8_09.2017r_23_00....jpg.72745bf1e15ec082187a3d60f27d6077.jpg

 

 

Klepsydra Deslandres-Walther

 

W nocy z wtorku na środę - 12/13 września br. powtórzą się dogodne warunki do obserwacji zmniejszającego się stożka światła w kraterze Walther. Od godziny 3-ej zobaczymy jeszcze szeroki snop światła wpadającego do wnętrza Walthera przez przesmyk określany przeze mnie "Bramą Słońca", a o godzinie 6-ej (dwadzieścia minut przed wschodem Słońca) na jaśniejącym niebie, snop światła zwęzi się już znacznie i wąską smugą oświetli zjawiskowo: wnętrze krateru, centralne wzniesienie i przeciwległą ścianę obwałowania. Jest to jedno z tych księżycowych zjawisk, które napędzają i wzmagają moją fascynację księżycowym światłocieniem.

 

59a291d2149e3_KlepsydraDeslandres_Walther13_09.2017r_05_00....jpg.766a9779e6f4c9785e44dbb1a7d78f7e.jpg 

 

Wizualizacja zjawisk przy pomocy aplikacji: https://svs.gsfc.nasa.gov/4537 

 

Życzę pogody i satysfakcji z udanych obserwacji.

  • Lubię 7
  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

13 maja tego roku fotografowałem Saturna. Pod koniec sesji, nisko tuż nad drzewami pojawił się Księżyc.

Mimo niedogodnych warunków nie mogłem się powstrzymać i nagrałem kilka avików. Z racji bardzo niskiej elewacji zdjęcia nie mogły wyjść dobrze, ale ukazały potencjał, pomyślałem wtedy że koniecznie musze powtórzyć ten kadr w przyszłości gdy Księżyc będzie wyżej.

Ten kadr, to Morze Przesileń z fazą bardzo zbliżoną do tej jaką zapowiada Loxley.

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

39 minut temu, gawain74 napisał:

[...] pomyślałem wtedy że koniecznie musze powtórzyć ten kadr w przyszłości gdy Księżyc będzie wyżej.

Początkowa faza tego zjawiska - najciekawsza - będzie na wysokości około 20* (tak jak w maju). Księżyc jednak z każdą minutą będzie się wznosił coraz wyżej i o północy znajdzie się już na wysokości około 30* - w dalszym ciągu oferując ciekawy układ światłocienia na Morzu Przesileń.

 

Cieszę się, że masz już za sobą pierwszą obserwację omawianego zjawiska i wiesz czego można się spodziewać. Paru z nas również będzie chciało to zobaczyć - obojętnie czy dla przypomnienia sobie, czy po raz pierwszy - zawsze, jak sadzę, z dużą przyjemnością. I oby wrażenia były jak najlepsze. Niech nam pogoda sprzyja - w piątkową noc i także we wtorek.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

    Witam

       Warto dziś spojrzeć na Księżyc. Możemy zobaczyć zarys wałów Plato na tle jasnego już dna krateru. Powyżej widać krążek światła, to oświetlone krawędzie wału Fontenelle.

Przenieśmy się na drugi biegun, Clavius ma wnętrze krateru jeszcze skryte w cieniu, ale już widać oświetlone krawędzie wewnętrznych kraterów Claviusa C i D.

Bliżej środka tarczy, poniżej Eratosthenesa widać zębaty cień od szczytów gór. Nie wiem jaką mają nazwę w moim atlasie są nie opisane, może to dalszy ciąg Apeninów? Loxley wiesz może co to za szczyty?

Jeszcze na Morzu Deszczów wspaniałe cienie rzucają wały Timochariusa.

Wróciłem do systematycznych obserwacji Księżyca po kilku latach przerwy. Zaletą jest szybka zmiana widoczności obiektów. Zmieniające się cienie pokazują kształty wałów, czy szczytów górskich, których inaczej byśmy nie mogli zobaczyć. Przy większych powiększeniach ma się wrażenie że widać ruch cienia już po kilku minutach.

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

34 minuty temu, zbyszekzz napisał:

Bliżej środka tarczy, poniżej Eratosthenesa widać zębaty cień od szczytów gór. Nie wiem jaką mają nazwę w moim atlasie są nie opisane, może to dalszy ciąg Apeninów?

Chyba nie mają nazwy i trzeba określać opisowo, jako "wzgórza koło Eratosthenesa". Cieszę się, że możesz oglądać dzisiejszy Księżyc. Twój opis Zbyszku pozwala mi w wyobraźni wytworzyć ten obraz. Myślę, że jest ewidentna luka w dziale obserwacyjnym, bo mało jest barwnych opisów naszego oglądania Srebrnego Globu przez teleskop.

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam

    Dziś kolejna udana obserwacja Księżyca. Muszę koniecznie od nowa postudiować mapy Księżyca. Za dużo czasu zajmuję mi rozpoznawanie obiektów.

Dziś trochę kiepska widoczność, powietrze faluje. Ale ma to też ciekawy wpływ na obserwacje, ale o tym dalej.

    Ciekawym obiektem okazały się Karpaty. Pasma tych gór są raczej rozciągnięte wzdłuż -25(W) -20(W) południka, dziś rzucały piękne cienie. Szczyty wysunięte na wschód wskazywały swymi ostrymi szpikulcami rzutowanymi w postaci stożkowych cieni na ciekawy obiekt. Był to krater T.Mayer A. Specyfika oświetlenia powodowała że wyglądał jak małe oko z czarną źrenicą

    Moją uwagę zaabsorbowało Morze Poznane, a właściwie otaczające je od wschodu Góry Riphaeus. Pasmo to ciągnie się na około 190 km. Jest raczej niepozorne.

Ale w momencie obserwacji oświetlone były tylko zachodnie stoki. Były wyraźnie jaśniejsze od płaskiej części Morza. Delikatne falowanie powietrza powodowało że pasmo wydawało się składać się z setek kawałków wyszlifowanych zwierciadeł. Trochę tak jakby ktoś puszczał cała masę słabych "zajączków".

Wczorajszy piękny Eratosthenes, dziś już tylko skromy twór na tarczy, wczorajsze dumne wały zamieniły się w płaski placek. Potężne Apeniny też utonęły w zalewie światła słonecznego. Tylko ich najwyższe szczyty rzucają, jakby trochę wstydliwie ze względu na ogólną jasność odrobiny cienia.

  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Oto magia pięknego opisu obserwacji - w wyobraźni, odtwarzanie każdego właściwie użytego słowa, jak pociągnięcia zaczarowanego ołówka (znany motyw z filmu animowanego), za którym wyrastają opisywane ornamenty. Do zamkniętych oczu nie wpada ani jeden foton światła, a mózg rozpromienia się falującym obrazem księżycowego terminatora i detale - same wybrawszy właściwe dla ich wyrazistości powiększenie - przesuwają się w takt wnikliwej i poetyckiej narracji. Doskonałe...

 

Dziękuję, Zbyszek.

  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...

Witam

Może nie do końca w temacie bo to nie prognoza, ale dzisiejsza obserwacja.

Złakniony nocnych obserwacji zaczaiłem się na Księżyc bez żadnych przygotowań. Widoczność trochę kiepska, wiatr i wyraźnie falujący obraz nawet przy małych (x50) powiększeniach.

Ale złapałem kilka fajnych widoków. Znów zachwyciłem się szczytami Gór Kaukaz, a właściwie  ich cieniami. Nawet wał niedużego krateru Theaetestusa i jakieś małe wniesienie koło niego rzucały cienie. Swoje zębiska (tu byłem zaskoczony długością) pokazały  nieoznaczone wzgórza na wschód od Przylądka Agassiz. Już za linią terminatora pokazał się słaby punkt światła. To prawdopodobnie Góra Piton wznosząca się na 2,3km. Zaczęły pokazywać się też Alpy. Dobrze zarysowana była Dolina Alpejska. Z kolei 2 kratery Autolycus i Aristillus wyglądały jak para oczu o ogromnych czarnych źrenicach. Dalej w kierunku centrum tarczy można było dostrzec zręby Góry Hadley (4,8km). Z kolei  nad Jeziorem Szczęścia dominowała Góra Bradley (4,2km), stopniowo wyłaniająca się z cienia, zaś u jej szczytów majaczył kryjący się bezradnie  przed Słońcem krater Conon. Gra światłocienia i falujące powietrze  sprawiały że Góra Bradley chwilami wydawała się wyraźnie trójwymiarowa i jakby miała ochotę zamienić się w rakietę i oderwać się od powierzchni Księżyca.  Niestety pogarszająca się widoczność zakończyła ten owocny wieczór.

Pozdrawiam Zbyszek

Edytowane przez zbyszekzz
  • Lubię 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 6 miesięcy temu...

Poruszymy księżycowym cieniem w Górach Kaukazu?

Dla "lunarnych mocarzy" zapowiedź zjawiska w niedzielę, 22 kwietnia br. od godziny 20.30 (około 45 minut po zachodzie Słońca) do 22.30. Piękny ewoluujący grzebieniasty cień ścielący się u podnóży Kaukazu. Świetnie nadający się na animację.

 

5ad8d9aa9ec4f_GrzebiecieniKaukazu22_04.2018r_20_00_23_00....thumb.jpg.3ffe0527df4a27180a995b3a79e57575.jpg

 

Wizualizacja przy pomocy aplikacji svs: https://svs.gsfc.nasa.gov/4537 

  • Lubię 6
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zapowiada się piękne zjawisko. Od pewnego czasu chodzi mi po głowie pomysł wykonanie animacji przedstawiającej księżycowe cienie. To chyba dobry moment aby spróbować swoich sił. Istnieje może na forum jakiś temat poświęcony temu zagadnieniu? Dodatkowa wiedza zawsze się przyda:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Godzinę temu, Poszukiwacz15 napisał:

Istnieje może na forum jakiś temat poświęcony temu zagadnieniu?

Przy okazji różnych tematów pojawiają się animacje: Jowisz i jego księżyce, Księżyc, Mars - tak na szybko przychodzą mi na myśl. Raczej każdy radzi sobie po swojemu, korzystając z różnych programów. Ja używałem Easy GIF Animatora.

  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W nocy z poniedziałku na wtorek - 30 kwietnia około godziny 24.00, - możemy skorzystać z dużej libracji dla wschodniej krawędzi (E 4,3*), aby 21 godzin po pełni oglądać w kontrastowym oświetleniu kratery Humboldt i Hecataeus. O tej porze roku zaczyna już doskwierać niskie położenie Księżyca nad horyzontem, jednakże to już praktycznie ostatni termin dobrej widoczności struktur krawędziowych na wschodzie. Marcowy termin przepadł wraz z brzydką pogodą, a pod koniec maja libracja osiągnie tylko 3,4*.

 

Tej nocy będzie dodatkowa okazja do podpatrywania Mare Australe z kraterem Lyot w korzystnym położeniu i oświetleniu. Jest też dobry okres, żeby skorzystać z ekstremalnej libracji południowej i przypomnieć sobie wygląd Gór Leibnitza. Zwolennicy tej formacji, do których i ja należę, chętnie wykorzystają nadarzającą się okazję, aby od soboty do środy rejestrować zmiany w oświetleniu tej górzystej okolicy południowego bieguna Srebrnego Globu.

 

Życzę pogodnego nieba i miłej majówki.

 

733144323_Wsch.krawd_HumboldtiHecataeus30_04.2018r_24_00...21hpopeni....jpg.2f89fe91b47fc4dfae680ed2a78796fe.jpg

 

Wizualizacja przy pomocy aplikacji svs: https://svs.gsfc.nasa.gov/4537 

  • Lubię 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 miesiące temu...

Klepsydra Deslandres-Walther

 

W nocy z piątku na sobotę - 3/4 sierpnia br. powtórzą się dogodne warunki do obserwacji zmniejszającego się stożka światła w kraterze Walther. Od godziny 2-ej (Księżyc na wysokości 35*) zobaczymy jeszcze szeroki snop światła wpadającego do wnętrza Walthera przez przesmyk określany przeze mnie "Bramą Słońca", a przed godziną 5-tą (15 minut przed wschodem Słońca) na jasnym już niebie, snop światła zwęzi się już znacznie i wąską smugą oświetli zjawiskowo: wnętrze krateru, centralne wzniesienie i przeciwległą ścianę obwałowania. Jest to jedno z tych księżycowych zjawisk, które napędzają i wzmaga moją fascynację księżycowym światłocieniem.

 

Jak to wyglądało w poprzednich latach można zobaczyć tutaj: https://astropolis.pl/topic/51939-klepsydra-deslandres-walther/

 

Mam nadzieję, że w tym roku uda mi się zrobić lepsze zdjęcia. Kolejna okazja będzie 2 października. 

 

Zapraszam na poranne obserwacje niezwykłego zjawiska. 

 

  • Lubię 2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 lata później...

Tak mi się przypomniało oglądając "Most O'Neilla"

o innej światłocieniowej ciekawostce (może nie tak spektakularnej, ale cieszącej oko) . Pewnie już tu na forum gdzieś było, ale nie mogłem się dokopać.... Dla pamięci pozwolę sobie tutaj wkleić informację, aby to za jakis czas sobie sprawdzić ;) ,: konkretnie za kilkanaście dni, bo pewnie przy oświetleniu z drugiej strony tego nie widać...

Znaki "V" "X" pozostawione na Księżycu zapewne  przez kosmitów ;) Dla tych, którzy takich skojarzeń nie cierpią - po prostu ciekawe formacje.

16761325450_f54ef1aafd_z-1-547x580.jpg.099da597f20054e2be3f0fee177750f4.jpg

https://www.universetoday.com/tag/lunar-letters/

 

EDIT

Niektórzy dopatruja się jeszcze literki  "L"

Firstquartermoon.png.af920c617a860e61e6151554a4826bdb.png

 

W poniższym linku jeszcze inne ciekawostki

https://astronomy.com/magazine/2018/11/observe-shadow-play--on-the-moon

 

 

Edytowane przez JSC
  • Lubię 5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

7 godzin temu, JSC napisał:

W poniższym linku jeszcze inne ciekawostki

Dzięki za linki. Część lunaryzmów jest mi znana, ale jest kilka fajnych nieznanych mi, a które pobudzają wyobraźnię.

W różnych miejscach były wzmianki o lunaryzmach (spotkałem się z reakcją obrzydzenia w odniesieniu do tego określenia) a tych jest sporo  (z całkiem rodzimym rodowodem). Jest np. lunaryzm Moai, toruński Pomnik Kopernika, jest Boruta (diabeł), jest piękny i wysoce filozoficzny lunaryzm Lunarnych oczu, albo Klepsydry, czy Rekina, jest Plaster miodu i są Szczęki (mogą być interpretacją filmowego rekina zabójcy).

 

Obiecuję, że zgromadzę w jednym miejscu takie kompendium wiedzy o dziwnych formach pareidolicznych, z ich naniesieniem na tarczę Księżyca i zdjęciami w zbliżeniu. Kiedyś były jednym z moich estetycznych przejawów fascynacji powierzchnią Srebrnego Globu. Nie wszyscy rozumieli, że widzenie kształtów form światłocieniowych przypominających znane z codzienności przedmioty, postacie, idee nie musi być objawem klinicznym, a zwyczajnym spostrzeżeniem i skojarzeniem. :D:g::fool:

Pozdrawiam.

  • Lubię 4
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 1 miesiąc temu...

Świetny wątek, dziękuję. Księzyc nigdy mi się nie znudzi.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 miesiące temu...
W dniu 22.05.2016 o 20:14, Loxley napisał:

Nie czekając na Wasze głosy, zgłaszam alert obserwacyjny na dzień 12 czerwca br., przed północą, w kraterze Ptolemaeus - świt na obszarze centralnego południka księżycowego, pierwsza kwadra. Oto

 

 

Na mojej grupie na FB ("astronomia, astrobiologia, ...") zauważono, że wnętrze krateru Ptolemeusz ujawniło tutaj wypukło-walcowaty kształt dna

bo trudno wyjaśnić inaczej stopniowe ciemnienie pola oświetlonego  przez wyrwy w krawędzi po prawej stronie.

 

Ale może znasz inną interpretację?

I przyczyny jeśli tak jest.

 

Siema

ptolemek.png

Edytowane przez ekolog
  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, ekolog napisał:

Ale może znasz inną interpretację?

Wnętrze Ptolemeusza wybrzusza się o 1,6 km. to wynika ze wzoru na strzałkę. To część idealizowanej kuli, bo wnętrze krateru jest stosunkowo gładkie a więc magma wypełniająca krater układa się jak powierzchnia "geoidy". Południkowy przebieg terminatora daje właśnie taki widok jak na zdjęciu.

Natomiast kształt obwałowania w pionowej składowej nie jest regularny - niektóre fragmenty są wyższe inne niższe od średniej. Nie wyciągałbym z tego jakichś wniosków o cylindrycznym kształcie w osi równoleżnikowej. 

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.