WASP-33 b w Andromedzie (8.30 mag | 0.0151 mag)

LibMar · 1 Września 2016

Planeta pozasłoneczna WASP-33 b

Kolejna egzoplaneta, którą można śledzić za pomocą lustrzanki z teleobiektywem. Jasność gwiazdy jest duża (8.30 magnitudo), ale spadek jasności już nie tak duży (0.0151 mag), dlatego dokładność pomiarów ma szczególne znaczenie. Lokalizacja gwiazdy nie jest tak trudna - mieści się między dwoma jasnymi gwiazdami w Trójkącie oraz Algolem, wśród wielu potencjalnych gwiazd referencyjnych.

Dane o obiekcie:
Jasność: 8.30 mag.
Spadek jasności: 0.0151 mag
Wskaźnik barwy: +0.29
Okres: 1.2198 dni
Czas trwania tranzytu: 163 minuy
Rektascensja: 22h 26m 51s
Deklinacja: +37° 33' 02"
Konstelacja: Andromeda

Tej nocy spróbowałem łapać ten obiekt, niestety obiektyw zaparował mi dość szybko. Cały późniejszy materiał jest do kosza, natomiast początek udał się całkiem ładnie (rozrzut pomiarów nie jest większy niż +/- 0.04 mag (5 gwiazd referencyjnych); w przypadku HD 189733 b miałem +/- 0.05 mag). Efekt jest następujący:

Mógłby to być początek tranzytu, jednak nie da się tego stwierdzić ze względu na wąski materiał. Jedyną odpowiedzią może być odnalezienie trendu względem innych gwiazd referencyjnych (sprawdzenie, czy u innych gwiazd stała jasność się utrzymuje). Wynik jest następujący:

Nie zauważyłem wyraźnego spadku jasności na samym końcu, co może świadczyć, że zaobserwowany spadek jasności pod koniec wynika z tranzytu planety pozasłonecznej WASP-33 b. Szkoda, że warunki nie pozwoliły śledzić jej do końca. Może wyszłoby coś naprawdę interesującego. Przypomnę, że mamy tutaj do czynienia ze spadkiem jasności 0.0151 mag, która znajduje się dopiero w okolicy 40-50 miejsca pod względem głębokości tranzytów dla gwiazd dostępnych amatorskim sprzętem (13 mag lub jaśniejsze)!

Interpretację (udało się czy nie) pozostawiam Wam. To akurat gwiazda, którą nierzadko się poluje, dlatego to niepierwsza próba. A właściwie niedruga, już raz na tę planetę polowałem, choć z wynikiem negatywnym

Paether · 1 Września 2016

Przypomnę, że mamy tutaj do czynienia ze spadkiem jasności 0.0151 mag, która znajduje się dopiero w okolicy 40-50 miejsca pod względem głębokości tranzytów dla gwiazd dostępnych amatorskim sprzętem (13 mag lub jaśniejsze)!

Przydałaby się lista takich potencjalnych celów

LibMar · 1 Września 2016

Przydałaby się lista takich potencjalnych celów

Jakąś listę tranzytujących egzoplanet pod względem głębokości mogę wkrótce przygotować

Michal G. · 1 Września 2016

Ładnie Ci to wyszło, wygląda wiarygodnie Czym robisz fotometrię?

nie ma ich tak dużo, do takiej listy

Samemu mozna sobie wygenerować tebelkę o np tutaj:

http://exoplanets.org/table

i w filter wpisac filtrowanie

Np wpisałem TRANSIT == 1 and DEPTH > 0.01 and V <= 11 and DEC[deg] > -20 i wyszło 16 gwiazd jaśniejszych niż 11 magnitudo z relatywnie głębokimi zaćmieniami. Owszem, nie wyfiltrowałem po RA, więc nie wszystkie z nich da się dzisiaj zaobserwować ;p Uwaga tylko, bo ta liczba mówiąca o głebokości zaćmienia to nie jest zmiana jasności w mag, tylko stosunek jasności i jeszcze do kwadratu.

Inna fajna tabelka jest na http://exoplanets.eu/ dotychczas była moją ulubioną, ale teraz się zawiodłem,bo nie da się wyfiltrować po głębokościach tranzytu. Można za to zobaczyć jaka jest faza i w ten sposób zaplanować czy można ją obserwować. Jak wpiszecie w wyszukiwarce nazwę planety, to potem po kliknięci w nią, pojawia się spis informacji, i nieco niżej - "Observability Predictor".

AstroLutek · 1 Września 2016

Tu bardzo dobra lektura co, jak i czym. Niestety po angielsku ale może to nie przeszkoda...

http://brucegary.net/book_EOA/EOA.pdf

LibMar · 1 Września 2016

No niestety teraz z takimi danymi jest bardzo kiepsko. Tylko pierwsze planety Keplerowskie zostały opisane pod względem spadku jasności w magnitudo, późniejsze mają same puste pola. Teoretycznie można to wyliczyć na podstawie promienia gwiazdy i planety, ale różnica waha się maksymalnie do 30% wartości rzeczywistej. Nie ma też co właściwie szukać, bo tak naprawdę większość nieuzupełnionych planet tranzytuje z głębokością nie większą niż 0.001-0.002 magnitudo.

Uważam, że do rozsądnej ilości pomiarów maksymalnie możemy przeznaczyć 30 sekund ekspozycji na ocenę. Biorąc pod uwagę, że korzystałem z ISO 400 oraz 13s (rozsądna dla gwiazdy o jasności 8.3 magnitudo), mógłbym maksymalnie ustawić na 30s i ISO 800. W takim przypadku mielibyśmy wzrost jasności o 4.6 razy, a w związku z szumem i jasnością tła, zaokrąglimy do czterech. To daje 1.5 magnitudo, a więc moja lustrzanka z teleobiektywem (200mm f/4.0) maksymalnie pozwoli łapać gwiazdy do 10 mag na poziomie egzoplanety. Słabsze gwiazdy wymagają już teleskopu.

A co do AstroLutka, serdecznie polecam tego e-booka. Jestem nadal w trakcie czytania i znalazłem ciekawą notkę. Po zastosowaniu filtra blokującego niebieski kolor, można osiągnąć wyższą precyzję pomiarów. Szkoda, że posiadam tylko filtr GSO czerwony, który dla lustrzanki wycina sporo światła. A w przypadku kamery mam bardzo niewielkie pole widzenia. Trochę martwię się dzisiejszą pogodą (cirrusy), dlatego testy może odpuszczę i przesunę na jutro. Sam jestem ciekawy co taki filtr może wprowadzić. Jeśli będzie pozytywnie, to pomyślę nad zakupem filtra pomarańczowego bądź żółtego, w zależności jaką oferują transmisję.

EDIT: Zapomniałem odpowiedzieć na jedno pytanie. Korzystam z Muniwina 2.1

Michal G. · 5 Września 2016

No więc badam już drugi tydzień metody robienia dobrej fotometrii w domu. Z tego co widzę Muniwin nie ma opcji robienia fotometri profilowej? Czy to ja sie nie doszukałem?

Udało mi się zainstalować paczkę IRAFa na windowsowym Cygwin (pod linuksami to w ogóle nie problem, ale większość z nas preferuje windowsy ) Niestety jednak zainstalowanie programów fotometrycznych (IRAF jest bardziej do redukcji) takich jak DAOPhot (fotometria aperturowa), Allstar (profilowa), DOPhot skończyło się fiaskiem, to dramat jakiś jest, trzeba sobie wszystko samemu kompilować (a DAOPhot jest napisany w fotranie 77 :/, ktośkto umie, to sobie poradzi, ale żeby zwykły zapaleniec miał to robić - nie polecam)

W IRAFie w zasadzie siedzi zainstalowany DAOPhot i Allstar, ale działa mozolniej niż w wersji samodzielnej (to mocno niekorzystne kiedy na obrazku jest dużo gwiazd).

Ale o co chodzi. Uważam, że w sytuacji tak, jak robisz - chcesz zarejestrować tranzyt, a niekoniecznie wyznaczać bezwzględne jasności, zrobienie fotometri profilowej da Ci (nam ) znacznie lepszy wynik. Wynik będzie jeszcze lepszy im gęstsze od gwiazd jest pole.

Spróbuję po zlocie ogarnąć trochę procedur w Pythonie, może uda mi się zrobić jakiś przystępny program do robienia fotometri profilowej, strasznie jestem ciekaw, jak by wyszła na Twoich danych Niestety gotowiec - Pyraf, który istnieje i bywa używany, jest tak naprawdę wraperem dla IRAFA, więc znowu - trzeba przejść przez mega irytujący proces instalacji (oraz kompilacji)

LibMar · 5 Września 2016

Muniwin to prosty programik, który tylko z grubsza pokaże czy udało się czy nie Z pewnością się wgłębię, jednak będzie mało czasu, aby to zakwestionować w prezentacji. A skoro mówisz o zlocie... chodzi o zlot AP? Jak tak, to pokażesz tam co znalazłeś?

LibMar · 3 Stycznia 2017

W nocy z 14 na 15 sierpnia również podjąłem się obserwacji tranzytu WASP-33 b (dwa tygodnie wcześniej). Odnalazłem stary materiał (jak dobrze, że nie kasowałem) i potraktowałem go metodą "live binning". Czas ekspozycji dla pojedynczej klatki trwał nieco dłużej, bo 4 sekundy. Mimo to, po dopasowaniu efemeryd okazuje się, coś się rejestruje. Stąd status z "negatywny" zostaje zmieniony na "prawdopodobny". Trzeba będzie pewną listę warunków, które należy spełnić, aby dany tranzyt uznać za pozytywny. W tym przypadku (jak i CoRoT-2 b ) możemy mówić o zbyt krótkim czasie obserwacji, dlatego takie obserwacje lecą jednak do "prawdopodobnych".

Zostajemy więc w przekonaniu, że mamy dwie potwierdzone planety i dwie prawdopodobne. WASP-69 b ze zlotu nie spełniłaby co najmniej dwóch warunków, dlatego przeskakuje z "prawdopodobny" na "negatywny"

LibMar · 12 Sierpnia 2017

Podczas XXI OZMA udało się zarejestrować tranzyt planety pozasłonecznej WASP-33 b (10/11 sierpnia 2017 roku). Warunki były masakryczne - rozrzut pomiarowy był 10x większy niż było to przewidywane. Na szczęście, dzięki dużej jasności gwiazdy i sporego spadku jasności (0.015 mag) udało się zarejestrować różnicę blasku. Nic specjalnego, jednak w końcu (za trzecim razem) udało się pozytywnie ją uchwycić. To szósta udana obserwacja tranzytu egzoplanety i trzecia uchwycona przeze mnie planeta pozasłoneczna.

Rejestrowane za pomocą kamery ASI178MM-c z obiektywem Canon FD 300mm f/2.8L na montażu EQ5. Każdy punkt to mediana 50 ocen o czasie ekspozycji 2.8s (+0.2s na zapisanie na dysku). Przy bardzo dobrych warunkach (bez Księżyca i chmur), taki rozrzut powinien wyjść na pojedynczych klatkach, a nie dopiero po uśrednieniu pięćdziesięciu...

WASP-33 b ETD.gif

Grzędziel · 12 Sierpnia 2017

Bardzo fajnie Ci to wychodzi. Gratulację i uznanie.

Zastanawiam się jednak (potraktuj to jako głos w dyskusji) czemu ten swój fotometryczny setup skonfigurowałeś na bazie teleobiektywu. Domyślam się, że elementem ograniczającym jest montaż. Ale sądzę, że stosując nawet najtańszego Newtona o średnicy 20 cm dokładność uzyskiwał byś nieporównywalnie lepszą. W końcu zależy ona od ilości zebranych fotonów w jednostce czasu. Montaż który posiadasz powinien przecież uprowadzić bez problemu kilkusekundowe ekspozycje. Również liczba dostępnych do obserwacji obiektów byłaby znacznie większa.

WielkiAtraktor · 12 Sierpnia 2017

Newton głębiej sięgnie, ale z drugiej strony trudniej byłoby o wygodne gwiazdy odniesienia w kadrze (chyba).

LibMar · 13 Sierpnia 2017

Dnia 12.08.2017 o 14:00, Grzędziel napisał:

Zastanawiam się jednak (potraktuj to jako głos w dyskusji) czemu ten swój fotometryczny setup skonfigurowałeś na bazie teleobiektywu. Domyślam się, że elementem ograniczającym jest montaż. Ale sądzę, że stosując nawet najtańszego Newtona o średnicy 20 cm dokładność uzyskiwał byś nieporównywalnie lepszą. W końcu zależy ona od ilości zebranych fotonów w jednostce czasu. Montaż który posiadasz powinien przecież uprowadzić bez problemu kilkusekundowe ekspozycje. Również liczba dostępnych do obserwacji obiektów byłaby znacznie większa.

Kamerka ma bardzo mały piksel (2.4 mikrometra), dlatego z obiektywem 300mm uzyskuję skalę, na jakiej jeszcze dałoby się rozsądnie prowadzić na dłuższych czasach. Nie mam dużego problemu z ustawianiem na biegun, za każdym razem trafiam wystarczająco dokładnie, aby móc robić zdjęcia po 30s z odrzutem mniejszym niż 5%. Swojego poprzedniego Newtona słabo wspominam z powodu ciągłych problemów z kolimacją. Był dla mnie niemal kompletnie nieprzewidywalny i powodowal ciągłą frustrację. Na tyle, że bardziej myślałem później o refraktorze 152/760 niż tubie Newtona.

Na OZMA wsadziłem kamerkę do Newtona 305/1500. Widząc na tyle problemów z seeingiem, wolałbym na spokojnie zacząć od czegoś mniejszego, aby później kupić większą tubę wraz z kamerką o większym rozmiarze piksela (kompensacja). Tamta skala to na chwilę obecną droga do kłopotów. Potrzeba czasu i pieniędzy, aby zacząć korzystać z czegoś lepszego. Sprzętu wysokiej klasy od razu nie będę miał (jedna rzecz na 1-2 lata), stąd mam sporo nocy, aby ćwiczyć i próbować z nowymi obiektami. Dodam jeszcze, że na zlocie złapałem dodatkowo bez problemu WASP-2 b (12 mag, 0.02 mag), a to już całkiem słaby obiekt. Nie wrzucalem na forum, gdyż potrzebuję jeszcze trochę czasu na publikację. Muszę skontaktować się z autorem Muniwina, aby doradził z dziwnym problemem związanym z alignacją klatek (problem dotyczy tylko CMOSów - to samo miałem na IMX224 i IMX178).

No i rozmiary obiektywu są na tyle małe, że jestem w stanie przywieźć sprzęt gdzieś dalej, np. na zlot