Mak 180 w starciu z DS-ami

Snejk · 12 Sierpnia 2017

mak180.png.94958a6b2751a9eaf08307d1b6a899f2.png

Zastanawiasz się co widać, a czego nie widać w Maku 180 f/15? Ten wątek jest dla Ciebie!

Poznaj teleskop, o którym napisano już wszystko, poza tym, że jest dobry do obserwacji obiektów głębokiego nieba. Poznaj Big Maka - tubę ciężką, ale nie na tyle, by nie uniósł jej montaż klasy EQ5; tubę zamkniętą, ale nie na tyle, by nie zdążyła się wychłodzić przed obserwacjami (wbrew obiegowej opinii); tubę ciemną (?), ale nie na tyle, by nie dało się w niej zobaczyć obiektów oddalonych od nas o dziesiątki, setki, tysiące, a może i miliony lat świetlnych!

Niewielu śmiałków walczyło z obiektami głębokiego nieba przy użyciu tej betoniarki, co nie znaczy, że się nie da.

Już moja w tym głowa, by poniższe relacje były szczegółowe i obrazowe. Do obserwacji DS-ów wykorzystuję paralaktyka, bo wolę dłużej męczyć jedną gromadę, mgławicę lub gwiazdę podwójną, niż spieszyć się jak na Maratonie Messiera. A że podczas obserwacji przychodzą mi czasem do głowy dziwne skojarzenia, również i je postaram się zawrzeć w swoich tekstach. Szczerość to podstawa.

Teraz słowo o moim zestawie. Maka 180 wieszam na montażu Bresser EXOS-2 z napędem dwuosiowym Bresser Duo. Szukacz to Star Pointer firmy TS, który przebija jakością wykonania i dokładnością plamki lasera tanie Star Pointery Sky-Watchera oraz Baadera, a jednocześnie - jak dla mnie - jest wygodniejszy w użyciu od standardowych szukaczy 8x50 lub 9x50 (nawet kątowych!). Zgrubnie celuję nim w pobliże danego obiektu, a potem szukam go już w docelowym okularze, przeznaczonym do jego oglądania. Do tego kątówka dielektryczna Explore Scientific 2" 90 st., a także dwa szkiełka - Baader Hyperion Asferyk 31 mm 70 st. (powiększenie 90x) oraz Baader Hyperion 21 mm 68 st. (powiększenie 136x) i... można czesać DS-y.

Nie obiecuję, że będę regularnie zamieszczał tutaj kolejne relacje. Postaram się o to, ale sami wiecie jak rzadko zbiegają się dobre warunki pogodowe, wystarczająca ilość wolnego czasu, chęci oraz sprzyjające zmienne losowe. Poza tym, częściej niż DS-y obserwuję planety lub Księżyc. Tak już mam!

Gorąco liczę, że dzięki moim doświadczeniom, niektórzy przestaną patrzeć na Maki jak na sprzęt do Księżyca, Słońca i dwóch planet (w porywach czterech). To w dużej mierze krzywdzące stereotypy.

Zaczynajmy!

* * *

Piątek, 11 sierpnia 2017

Czas obserwacji: 21:45 - 23:00

Miejsce obserwacji: Przełęcz Sanguszki, k. Harbutowic (21.11 mag./arc sec² - Ratio: 1.16 - Klasa 4 Bortle'a)
Seeing: 6/10
Przejrzystość: 5/10
Meteo: szybko spadająca temperatura (dzień +35 st. C, noc +20 st. C) oraz silne podmuchy wiatru i nadchodzący front (chyba mogło być gorzej)

Odcinek 1: Kuliste szlagiery

M13
Wielka Gromada Kulista Herkulesa często powoduje, że miękną mi nogi. Tak było i tym razem. To prawdziwy skarbiec gwiazd, w który można wpatrywać się bez końca. Chociaż obiekt ten bardzo łatwo znaleźć, nie można go bagatelizować. Za każdym razem widzę w nim coś nowego. Mak 180 świetnie punktuje gwiazdy tej gromady, a kontrastem przebija Syntę 8. W okularze 31 mm do rozbicia pozostaje wyłącznie "ścisłe jądro" obiektu. Podczas zerkania gwiazdy zdają się nie tylko mienić, ale także lekko poruszać. Obserwator może odnieść wrażenie, że wewnątrz M13 panuje ogromny ruch. Prawie jak w mrowisku.

M92
Druga z popularnych gromad Herkulesa wprowadziła mnie w stan hipnozy. Walka z DS-ami bywa męcząca. Mrużymy oko, zerkamy, trzęsiemy teleskopem. Nie tutaj. Przy M92 człowiek może pozwolić sobie na prawdziwy relaks. Mak 180 z okularem 31 mm pokazał przede wszystkim zwarte, bardzo jasne jądro. Odchodziły od niego także sznureczki wyjątkowo punktowych gwiazd, które nie grzeszyły jasnością, ale nie wymagały też ekstremalnego zerkania. Ot spojrzałem i widziałem wszystko, co powinienem. Oczywiście, M92 jest wyraźnie mniejsza od M13, więc z chęcią wrzuciłem na pokład Hyperiona 21 mm. Nie zauważyłem jednak wyraźnego spadku jakości i jasności. Nadal było bardzo przyjemnie, a przecież źrenica wyjściowa przy tym okularze to jedyne 1,3 mm, czyli... planetarnie!

M12
Ta "kulka" okazała się trudniejsza, niż myślałem. Oczywiście, teleskop ukazał w niej pojedyncze gwiazdy, ale musiałem mu w tym nieco pomóc, poprzez trącanie kątówki palcem wskazującym i wzbudzanie kontrolowanych drgań. Nie spodziewałem się tego, bo przecież jasność obserwowalna tego obiektu to aż 6,7 mag! Cóż, zadanie mógł mi utrudnić lekki cirrus albo łuna lamp ulicznych, która znika dopiero po północy (taka gmina, Panie i Panowie). Tak czy owak, obiekt zaliczony oraz rozdzielony w podstawowym zakresie. Nie zachwycił mnie jednak, więc poszedłem dalej.

M10
Nazerkałem się... i kiszka! Nie zobaczyłem pojedynczych gwiazdek, a jedynie spore, granulowane pojaśnienie, przypominające... mgławicę. O rozbijaniu w pył nie było mowy. Czuję, że do tej gromady trzeba będzie wrócić jeszcze raz, pod ciemniejszym niebem. Mam niedosyt! Uważam, że da się ją całkiem nieźle porozbijać. Wczoraj nie wyszło.

M14
Teoretycznie powinna być najtrudniejszą gromadą z Wężownikowego Tria, a tu proszę... miłe zaskoczenie. Podobała mi się bardziej od M12, a już na pewno bardziej od M10. Jej najjaśniejsze gwiazdy mają tylko 14 mag. Nie zauważyłem tego, bo Mak 180 z okularem 31 mm pokazał ich całkiem sporo, choć to już blisko teoretycznego zasięgu magnitudo w tym teleskopie. Nie taki diabeł straszny, jak go malują. Gdy Łysy jest jeszcze pod horyzontem, można śmiało atakować ten obiekt i rozdzielać pojedyncze gwiazdy.

M71
Niby 8,2 mag, a całkiem jasna! Na pewno bardziej wyrazista od gromad w Wężowniku. Ciemne okolice zenitu bardzo pomogły w obserwacjach tej popularnej M-ki w gwiazdozbiorze Strzały. Mimo że to gromada kulista, jej forma jest zbliżona do gromady otwartej. Łatwo się pomylić, ale od razu widać też, co znaczy "ciemne niebo". Tak czy owak, w 70-stopniowym polu okularu 31 mm mieści się spora grupa jasnych gwiazdek wokół M71, stanowiąca jej ciekawe otoczenie. Wygląda to trochę tak, jakby poszczególne punkciki wysypały się z luźnej gromady, zwłaszcza w kierunku północno-wschodnim. Bajka! Mak świetnie punktował zarówno gwiazdy tworzące M71 oraz jej kątowe towarzyszki. Oczywiście, po samą diafragmę...

M56
Nie mogłem nie wycelować teleskopu w ten obiekt. Gromada kulista znajdująca się w połowie drogi między Albireo i γ Lyrae to naprawdę łakomy kąsek. Pan Messier nazwał ją "mgławicą bez gwiazd". Cóż, gdyby dysponował Makiem 180, raczej nie popełniłby tego błędu. Pojedyncze (wręcz sporadyczne) gwiazdki widać tu i zerkaniem i na wprost (w drugim przypadku zdecydowanie gorzej). Całość jest bardzo zwarta. Jądro okazało się z lekka trapezowate i posiadało wyraźną granulację. O rozbijaniu nie było mowy, niestety. Tu trzeba naprawdę wielkiego lustra i doskonale ciemnego nieba...

Łysy wschodzi, czas na deser

M57
Po soczystym daniu w postaci gromad kulistych przyszedł czas na coś słodkiego. Pączek z dziurką w gwiadozbiorze Lutni jest słodki i prezentuje się równie dobrze. Mgławica Pierścień - bo o niej przecież mowa - zaskoczyła mnie kontrastem. Oczywiście, znajdowała się niemal w zenicie, a źrenica wyjściowa z okularem 31 mm w moim Maku to zawrotne 2 mm, ale i tak centralne pociemnienie było szalenie wyraźne. Nie widziałem tego w żadnym Newtonie, no chyba że po użyciu filtru O-III. Po wrzuceniu do kątówki okularu 21 mm obraz stracił na kontraście. Mimo to, nie czułem potrzeby powrotu do dłuższego okularu.

Rzuciłem okiem na trzy gwiazdy podwójne - Albireo, Mizara oraz Epsilony w Lutni. Wszystkie prezentowały się pięknie już w okularze 31 mm, choć przy Epsilonach pozwoliłem sobie także skorzystać z Hyperiona 21 mm, by rozdzielić obie parki jeszcze wyraźniej.

Obserwacje zakończył nieubłaganie punktualny Łysy, który wyłonił się zza horyzontu i skutecznie zaświetlił nocne niebo. Przy okazji mocno gwizdnął na wargach wykrzywionych w charakterystycznym, księżycowym grymasie, czym przywołał chmury wysokiego piętra. Pozostało mi kilka chwil na zliczanie Perseidów. W ciągu 15 minut widziałem ich 5, w tym jeden prawiebolid. Mam nadzieję, że Wam poszło w tej kwestii zdecydowanie lepiej...

Astropozdrówko,
Snejk

PS. Sponsorem relacji jest firma Sky-Watcher. Żartuję. Nie chcę, by moje relacje zostały uznane za propagandę "promakową" i nachalne zachęcanie do zakupu tego sprzętu za wszelką cenę. Jeśli zachwycam się obrazem dawanym przez Maka, robię to czysto subiektywnie i szczerze.

PS 2. Miło mi będzie, jeśli sami zaproponujecie obiekty do obserwacji w/w Makiem. Obiecuję, że odnajdę je na nieboskłonie, a później opiszę tutaj swoje wrażenia.

Edytowane 13 Sierpnia 2017 przez Snejk

ekolog · 12 Sierpnia 2017

No fajnie. Daję lajka ale licząc na użycie przez Ciebie dłuższych okularów. Swego czasu Szuu wkładał do swojego maka 127 okular 50mm a inny forumowicz (co prawda do CS) 42 mm (co opisałem w moich statusach niedawno).

W obu przypadkach dało się z sensem coś zobaczyć (winietowanie nie okazało się tak zabójcze jak to mógłby ktoś zgadywać na podstawie zasłyszanych przekazów).

W maku 127 doszło do powerów "lornetkowych" czyli z szansami nawet na galaktyki.

Pozdrawiam

Snejk · 12 Sierpnia 2017

17 minut temu, ekolog napisał:

Swego czasu Szuu wkładał do swojego maka 127 okular 50mm a inny forumowicz (co prawda do CS) 42 mm (co opisałem w moich statusach niedawno).

Problemem tego typu okularów jest zbyt długi ER. Nie korzystam z nich, bo osobowość patrzenia jest tam trudna do osiągnięcia, przez co staję się zmęczony i nerwowy.

Ura · 12 Sierpnia 2017

Fajny opis kiedyś walczyłem z DSami malutkim SCT i dawało radę - maka nie mialem nigdy, może kiedyś się skuszę

JaLe · 12 Sierpnia 2017

Kiedyś Ktoś próbował mi pokazać M15 w takim Maku. Widziałem jedynie ciemność

Snejk · 12 Sierpnia 2017

19 minut temu, Ura napisał:

Fajny opis kiedyś walczyłem z DSami malutkim SCT i dawało radę - maka nie mialem nigdy, może kiedyś się skuszę

Dzięki za ciepłe słowo! Miałem kiedyś SCT 6" na EQ3-2, ale różnica w jakości obrazu między SCT a Makiem jest dość wyraźna. Chodzi mi zwłaszcza o punktowość gwiazd. Wiadomo, że SCT 9.25" albo 11" zmiażdżą największą Makówkę ze stajni Sky-Watchera, ale musiałby im w tym sprzyjać także seeing...

18 minut temu, JaLe napisał:

Kiedyś Ktoś próbował mi pokazać M15 w takim Maku. Widziałem jedynie ciemność

Aż nie chce mi się wierzyć, że ta kulka była widoczna tak słabo, skoro kilka razy widziałem ją gołym okiem w Dosłońcu niedaleko Miechowa. Wpisuję na listę obserwacyjną i przyjrzę się M15 przy kolejnym podejściu.

JSC · 12 Sierpnia 2017

Kurcze - szkoda, ze nie porównujesz z dłuższymi okularami, fajnie by było jak bys doczepił te 50mm do tych 21mm i 31mm...

Źrenica 2mm (niektórzy twierdzą, ze 2,3mm) jest dla oka optymalna (co oczywiście nie znaczy, że najjaśniejsza). Sporo zalezy też od powiększenia, obstrukcji i innych pierdół...

Dlatego dla mnie ciekawe są właśnie takie porównania przynajmniej trzech okularów - jeden dający źrenicę poniżej 2mm , drugi 2 mm(2,3mm) i trzeci z powyżej 2mm.

Edytowane 12 Sierpnia 2017 przez JSC

Ura · 12 Sierpnia 2017

Godzinę temu, Snejk napisał:

Dzięki za ciepłe słowo! Miałem kiedyś SCT 6" na EQ3-2, ale różnica w jakości obrazu między SCT a Makiem jest dość wyraźna. Chodzi mi zwłaszcza o punktowość gwiazd. Wiadomo, że SCT 9.25" albo 11" zmiażdżą największą Makówkę ze stajni Sky-Watchera, ale musiałby im w tym sprzyjać także seeing...

Aż nie chce mi się wierzyć, że ta kulka była widoczna tak słabo, skoro kilka razy widziałem ją gołym okiem w Dosłońcu niedaleko Miechowa. Wpisuję na listę obserwacyjną i przyjrzę się M15 przy kolejnym podejściu.

JaLe pewnie ma porównanie z wielkimi Newtonami na dobsonie

Snejk · 12 Sierpnia 2017

Godzinę temu, JSC napisał:

Kurcze - szkoda, ze nie porównujesz z dłuższymi okularami, fajnie by było jak bys doczepił te 50mm do tych 21mm i 31mm...

Oj, przydałby się TeleVue Plossl 55 mm w moim okularowym zapleczu, ale nie wydam tak dużej kasy na eksperyment, który może okazać się klapą. Nabędę pewnie GSO SV 50 mm. Jego 60-stopniowe pole powinno już dostarczać ciekawych wniosków dot. ewentualnej winiety i widoczności słabszych obiektów, np. galaktyk.

3 minuty temu, Ura napisał:

JaLe pewnie ma porównanie z wielkimi Newtonami na dobsonie

Ja mam porównanie z Columbusem 320 produkcji kolegi JaLe, którym obserwowałem przez pół roku, więc też wiem co piszę! 16" cali (i więcej) na pewno urywa głowę pod ciemnym niebem, ale pod moim (klasa 3/4 Bortle'a) nie odczułem zbyt mocno straty 12,5-calowego lustra. Wręcz przeciwnie, Mak zaspokoił moje oczekiwania pod względem komfortu obserwacji i np. kontrastu na wielu obiektach. Dlatego muszę przyjrzeć się bliżej gromadce M15. Kiedyś zerkałem już na nią tym sprzętem, ale zbyt pobieżnie. Nie pamiętam jednak "ciemności".

JaLe · 12 Sierpnia 2017

Ja mam klasę 6 nieba i porównanie z SCT8", Maki i SCT to nie są teleskopy do obserwacji DSów. Nie mam co prawda 30 letniego doświadczenia w obserwacjach, ale 15 letnie już tak Po za tym nie lubię zgadywać i fantazjować lecz oglądać czyste klarowne obrazy. Spotkałem też kilku genialnych obserwatorów, którzy widzieli obiekty, tam gdzie nawet coś nie majaczyło - dlatego mam duży dystans do różnych opisów. Nie kwestionuję tego, że Ktoś widzi bardzo ciemnym teleskopem pod ciemnym niebem to co ja w 16" pod jasnym. Pozostaje podziwiać możliwości wzroku i teleskopu, bo dzięki temu można zaoszczędzić sporo kupując mniejszy sprzęt przeznaczony do planet. Nie wszyscy mają ciemne niebo i super wzrok. I co najważniejsze, zabawa nie kończy się na gromadach kulistych, ona dopiero się na nich zaczyna

Tak na marginesie to skala Borte'a jest wg mnie jest nieaktualna, ze względu na znaczny wzrost LP.

Snejk · 13 Sierpnia 2017

10 godzin temu, JaLe napisał:

I co najważniejsze, zabawa nie kończy się na gromadach kulistych, ona dopiero się na nich zaczyna

Tak na marginesie to skala Borte'a jest wg mnie jest nieaktualna, ze względu na znaczny wzrost LP.

Dlatego będą kolejne obserwacje i kolejne relacje. Na początek poszły łatwe kulki, które każdy zna, więc są dobrym punktem odniesienia. W planach mam też trudniejsze gromady kuliste, ciasne gwiazdy podwójne (uwielbiam!), jasne i ciemne galaktyki, mgławice... Słowem: wszystko w swoim czasie oraz w miarę wolnego czasu. Na PW otrzymałem propozycję obejrzenia jednej z komet, co też uczynię przy najbliższej okazji. Do pierwszego posta muszę jeszcze dodać info o jakości nieba w mojej miejscówce, co by wszystko pod ręką było.

Edytowane 13 Sierpnia 2017 przez Snejk

JSC · 13 Sierpnia 2017

11 godzin temu, JaLe napisał:

Ja mam klasę 6 nieba i porównanie z SCT8", Maki i SCT to nie są teleskopy do obserwacji DSów.

A jakie źrenice stosujesz? Wynika z tego, że te maksymalne ok. 5-6mm?

Ale takim SCT f10 to tez mozesz osiagnąć 5mm - dajesz okular 50mm i masz źrenicę 5mm. Powiekszenie tez bedzie to samo -zakładając tą samą średnicę teleskopu. Bo np. w Newtonie f5 będziesz musiał dac okular 25mm, a więc powiększenia sie tez nie zmienią. W czym więc tkwi przewaga Newtona? Jedynie pole będzie większe w szybkim teleskopie, ale oglądając mgławice planetarne, galaktyki czy tam gromady kuliste, to nie ma większego znaczenia. Ma znaczenie przy bardzo rozległych obiektach....

Edytowane 13 Sierpnia 2017 przez JSC

kjacek · 13 Sierpnia 2017

Może dodam jeszcze tylko to, że w SCT kątówka trochę wydłuża ogniskową układu. Nie mierzyłem ale to już raczej nie jest F10.

JaLe · 13 Sierpnia 2017

Godzinę temu, JSC napisał:

W czym więc tkwi przewaga Newtona? Jedynie pole będzie większe w szybkim teleskopie, ale oglądając mgławice planetarne, galaktyki czy tam gromady kuliste, to nie ma większego znaczenia. Ma znaczenie przy bardzo rozległych obiektach....

Jak w czym tkwi przewaga Newtona ? Przecież wystarczy porównać sobie ilość zebranego światła przez takie lustro 150mmf10 z 400mmf4.5.

Taki 150 mm Mak nie dość że koszmarnie ciemny ma powierzchnię lustra 7 krotnie mniejszą w stosunku do 400mm.

Przepraszam, że posłużę się oklepaną grafiką, ale chyba tym razem warto ją przypomnieć. To oczywiście tylko gromady. Ja jestem ciekaw jak taka mgławica Bąbel prezentuje się w 150mm Maku

astrokarol · 13 Sierpnia 2017

Jak inne powiększenie ?

Mamy np. Maka f/15 i Newtona f/5 180 mm to i tu i tu powiększenie to samo, pole tez tylko ogniskowe okularów inne.

Dlaczego mit niby to ciemnych teleskopów się "utrzymuje" ? Nie ma takiego czegoś jak ciemny teleskop do DS. Kwestia ogniskowej okularu tylko...

JaLe · 13 Sierpnia 2017

2 minuty temu, astrokarol napisał:

Jak inne powiększenie ?

Mamy np. Maka f/15 i Newtona f/5 180 mm to i tu i tu powiększenie to samo, pole tez tylko ogniskowe okularów inne.

Dlaczego mit niby to ciemnych teleskopów się "utrzymuje" ? Nie ma takiego czegoś jak ciemny teleskop do DS. Kwestia ogniskowej okularu tylko...

Przecież my zupełnie o czym innym dyskutujemy

astrokarol · 13 Sierpnia 2017

Tak ale pojawiło się:

19 minut temu, JaLe napisał:

Taki 150 mm Mak nie dość że koszmarnie ciemny

M.K. · 13 Sierpnia 2017

3 minuty temu, astrokarol napisał:

Jak inne powiększenie ?

Mamy np. Maka f/15 i Newtona f/5 180 mm to i tu i tu powiększenie to samo, pole tez tylko ogniskowe okularów inne.

Dlaczego mit niby to ciemnych teleskopów się "utrzymuje" ? Nie ma takiego czegoś jak ciemny teleskop do DS. Kwestia ogniskowej okularu tylko...

Mam Newtona 185 mm, więc chętnie zrobiłbym porównanie z 180 maczkiem, aby sprawdzić, czy przy zadanej źrenicy wyjściowej obrazy są takie same w obu sprzętach :g:

bartolini · 13 Sierpnia 2017

Sam używam maczka 180 do DSów od około roku - kupiłem go do robienia listy Herschela.

Większość jej obiektów, to małe galaktyczki - więc pole widzenia ~1* nie stanowi problemu.

Jeżeli ma się lornetkę do szerokich pól, to nie ma niedosytu.

Jeśli chodzi jakość obrazów, to przy powiększeniach 100-200x jest jak w dobrym refraktorze.

Przy powiększeniach rzędu ~2D widać, że gwiazdka wygląda inaczej niż w APO - ale to obstrukcja centralna.

Poniżej fotka mojego starego setupu:

Snejk · 13 Sierpnia 2017

1 godzinę temu, JaLe napisał:

Jak w czym tkwi przewaga Newtona ? Przecież wystarczy porównać sobie ilość zebranego światła przez takie lustro 150mmf10 z 400mmf4.5.

Taki 150 mm Mak nie dość że koszmarnie ciemny ma powierzchnię lustra 7 krotnie mniejszą w stosunku do 400mm.

W porządku, przyjmuję tę argumentację, ale równie dobrze można dowodzić wyższości SCT 14" nad Syntą 6", czego robić raczej nie trzeba. Chcę jednak udowodnić, że Mak 180 do DS-ów jak najbardziej się nadaje, a gromady kuliste to tylko jeden z wielu przykładów.

Teoretycznie, ten Mak powinien wygrać z Newtonem o podobnej średnicy przy takich samych źrenicach wyjściowych, bo wielkość obstrukcji, ale również brak pająka i dodatkowych zniekształceń (np. komy), zdecydowanie działa na jego korzyść, ale... trzeba to porównać na jakimś złocie. Na kilku forach spotkałem się z twierdzeniem, że Newton 150/750 do DS jest świetny, a Mak 150 już nie bardzo. To lekki absurd!

Nie chcę nikogo przekonywać o wyższości jednej konstrukcji nad inną. Po prostu opiszę co i jak widać w moim Maku pod mocno średnim niebem, a każdy wyciągnie własne wnioski.

M.K. · 13 Sierpnia 2017

21 minut temu, Snejk napisał:

... trzeba to porównać na jakimś złocie.

Nie trzeba zlotu, mieszkamy w Krakowie, więc tylko jak będziesz miał dłuższy okular, to porównamy z moją 185

21 minut temu, Snejk napisał:

Nie chcę nikogo przekonywać o wyższości jednej konstrukcji nad inną. Po prostu opiszę co i jak widać w moim Maku pod mocno średnim niebem, a każdy wyciągnie własne wnioski.

i o to chodzi, żeby potwierdzić lub zanegowac, że f/15 się nie nadaje do DS-ów.

Piotrek Guzik · 13 Sierpnia 2017

22 minuty temu, M.K. napisał:

i o to chodzi, żeby potwierdzić lub zanegowac, że f/15 się nie nadaje do DS-ów.

To wszystko zależy do jakich. Niezbyt duże, w miarę zwarte DSy będą w tym Maku wyglądać podobnie (a może i nieco lepiej) niż w Newtonie o tej samej średnicy. Jeśli jednak ktoś będzie chciał tym Makiem oglądać obiekty o znikomej jasności powierzchniowej (w szczególności te o bardzo dużych rozmiarach kątowych), które wymagają źrenic wyjściowych rzędu 5 - 7 mm, to nigdy nie zbliży się do tego, co oferuje w tej kwestii Newton.

JaLe · 13 Sierpnia 2017

2 godziny temu, astrokarol napisał:

Tak ale pojawiło się:

No, bo jest i okulary tego nie zmienią

M.K. · 13 Sierpnia 2017

17 minut temu, Piotrek Guzik napisał:

To wszystko zależy do jakich. Niezbyt duże, w miarę zwarte DSy będą w tym Maku wyglądać podobnie (a może i nieco lepiej) niż w Newtonie o tej samej średnicy. Jeśli jednak ktoś będzie chciał tym Makiem oglądać obiekty o znikomej jasności powierzchniowej (w szczególności te o bardzo dużych rozmiarach kątowych), które wymagają źrenic wyjściowych rzędu 5 - 7 mm, to nigdy nie zbliży się do tego, co oferuje w tej kwestii Newton.

Dokładnie, nawet z okularem 55mm źrenica wyniesie tylko 3,7. Dlatego porównamy na różnych obiektach z pominięciem rozległych i słabych, aczkolwiek jak test to test i popatrzymy na różne. Dobrze byłoby pod niebem jasnym i ciemnym, więc może uda się to sprawdzić np na Lubomirze i na przedmieściach Krakowa.

JaLe · 13 Sierpnia 2017

Godzinę temu, Snejk napisał:

W porządku, przyjmuję tę argumentację, ale równie dobrze można dowodzić wyższości SCT 14" nad Syntą 6", czego robić raczej nie trzeba. Chcę jednak udowodnić, że Mak 180 do DS-ów jak najbardziej się nadaje, a gromady kuliste to tylko jeden z wielu przykładów.

Teoretycznie, ten Mak powinien wygrać z Newtonem o podobnej średnicy przy takich samych źrenicach wyjściowych, bo wielkość obstrukcji, ale również brak pająka i dodatkowych zniekształceń (np. komy), zdecydowanie działa na jego korzyść, ale... trzeba to porównać na jakimś złocie. Na kilku forach spotkałem się z twierdzeniem, że Newton 150/750 do DS jest świetny, a Mak 150 już nie bardzo. To lekki absurd!

Nie chcę nikogo przekonywać o wyższości jednej konstrukcji nad inną. Po prostu opiszę co i jak widać w moim Maku pod mocno średnim niebem, a każdy wyciągnie własne wnioski.

Ja niczego nie dowodzę, ja po prostu to wiem, ale nie z obliczeń źrenicy , tylko z praktyki. Po za tym widzę, że to trochę jak walka z wiatrakami. W porządku maki są tak zarąbiste, że nie ma lepszych teleskopów. Ja jednak za darmo nie chce nawet takiego 180 mm, wole w Newtonie 16" lub w 20" oglądać takiego Svana jak poniżej (oczywiście szkic jest nieudolny, ale nie o to chodzi). Wygląda na to, że strzeliłem sobie w nogę inwestując w 20" lustro, bo w zamian tego można podobne widoki oglądać w 180 mm Przerobiłem już kilkadziesiąt teleskopów (różnych konstrukcji i o różnych średnicach), ale jak widać cały czas dowiaduję się czegoś nowego Najgorsze jest to, że gdybym był nowicjuszem i czytał te opowieści z obserwacji czułbym się totalnie rozczarowany. Ale jak widać nie sposób osiągnąć obiektywizm nawet w świecie, który poniekąd można określić za naukowy. Róbcie co tam chcecie i oglądajcie ten głęboki kosmos tymi Makami, tylko błagam z tymi opisami to zrazicie nie jednego nowicjusza.

M17 Svan.jpg