Astrokalendarz na wrzesień

Pestek94 · 1 Września 2017

Niewiasta obleczona w Słońce i Ksieżyc.., czy czeka nas koniec świata , przepiękne spotkania Księżyca i planet, początek astronomicznej jesieni… to wszystko da nam wrzesień.
*Pierwszy film więc wybaczcie lektora
*Pomyłke w filmie dotyczącą Merkurego wyjaśniam w tekście i w opisie filmu

2 rocznica urodzin nighstars.pl

1 września 2015 wystartował projekt nighstars.pl początkowo na darmowym hostingu, później przeniosłem się na pełnoprawny hosting. W połączeniu z mediami społecznościowymi zawsze mogę Was na bieżąco informować o tym co na niebie. Astrokalendarz się rozwija, za każdym razem coraz więcej informacji, jednak świat zabiegany i niestety czasem astrokalendarz nie zostaje wydany, staram się unikać takich sytuacji coraz bardziej. Świat uczy, że nigdy nie wolno siadać na laurach, więc kolejna rocznica powstania bloga to kolejne plany i niespodzianki specjalnie z myślą o Was Dzięki, że jesteście, że czytacie, nieraz poprawiacie. Czekam na fb na Wasze zdjęcia, komentarze, wiadomości, pytania i oznaki, że się Wam podoba lub nie. Jestem otwarty na propozycję tematów, co chcieli byście poczytać, zobaczyć, usłyszeć Ten blog może się rozwijać tylko dzięki Wam.

Długość dnia i nocy

1 września to początek meteorologicznej jesieni, Słońce wschodzi coraz później, zachodzi coraz wcześniej, jednak właśnie teraz w okolicach równonocy dnia będzie ubywać najszybciej. Dokładnie w dniu równonocy dzień i noc będą trwać 12 godzin. A z każdym kolejnym dniem dzień będzie krótszy od nocy. Proces skracania się dnia będzie trwał do pierwszego dnia astronomicznej zimy.

Gdańsk: 1 września Słońce wzejdzie o godz. 5.54 a zajdzie o godz. 19.36 Długość dnia wyniesie 13 godz. 42 minuty. Pod koniec miesiąca długość dnia wyniesie 11 godz. 36 minut.

Warszawa: 1 września Słońce wzejdzie o godz. 5.48 a zajdzie o godz. 19.23. Długość dnia wyniesie 13 godz. 34 minuty. Pod koniec miesiąca długość dnia wyniesie 11 godz. 38 minut.

Kraków: 1 września Słońce wzejdzie o godz. 5.56 a zajdzie o godz. 19.24. Długość dnia wyniesie 13 godz. 27 minut. Pod koniec miesiąca długość dnia wyniesie 11 godz. 40 minut.

Ze zmianą pór roku ma związek pewna tendencja. O ile w lecie dzień na północy kraju jest najdłuższy o tyle najkrótszy dzień w roku trwa najdłużej na południu kraju.

Słońce

Słońce 1 września wzejdzie w gwiazdozbiorze Lwa jednak to ostatni powiew lata. Już 22 września o godz. 22.01 rozpocznie się astronomiczna jesień, nasza Dzienna Gwiazda będzie wtedy w gwiazdozbiorze Panny. Równonoc jesienna to moment kiedy Słońce przechodzi przez punkt Wagi czyli przecięcia przez Słońce równika niebieskiego w trakcie pozornej wędrówki po niebie. Promienie Słońca padają wtedy prostopadle na równik. Punkt Wagi jest punktem umownym, ponieważ nie znajduje się on obecnie w gwiazdozbiorze Wagi a… Panny. Jest to spowodowane precesją Ziemi, oś Ziemi kreśli na tle nieba okrąg, zaś zakreślenie pełnego okręgu trwa 25800 lat (tzw. Rok Platoński). W związku z tym zmienia się położenie gwiazdozbiorów na niebie. W związku z precesją zmienia się w czasie Gwiazda Polarna. Nie zawsze nią była położona w Małym Wozie alfa Ursae Minoris. Nazwa punktu Wagi powstała więc w momencie gdy faktycznie znajdował się on w gwiazdozbiorze Wagi.

Księżyc

Nasz Naturalny Satelita wzejdzie 1 września późnym popołudniem w gwiazdozbiorze Strzelca oświetlony w 80%. Pełnia nastąpi 6 września w gwiazdozbiorze Wodnika. Księżyc znajdzie się w perygeum (najbliżej Ziemi w trakcie swojej miesięcznej wędrówki) 13 września osiągając odległość (369858km) a w apogeum (punkcie położonym najdalej od Ziemi w miesięcznej wędrówce) 27 września osiągając odległość 404350 km. Druga część miesiąca to doskonała okazja do obserwacji światła popielatego czyli lekkiej poświaty na akurat nieoświetlonej części Księżyca, która pozwala w okolicy nowiu dostrzec niemal całą tarczę Księżyca, szczególnie na fotografii. Światła popielatego najlepiej wypatrywać między 16 a 20 września nad ranem na wschodzie i od 20 do 24 września wieczorem na zachodzie.

Planety

Wieczorem na niebie ginie w blasku Słońca Jowisz, który znajduje się na niebie zachodnim, Saturn znajdujący się na południowym zachodzie będzie widoczny do połowy miesiąca do godziny 22.30, pod koniec miesiąca już około godz. 20.30 będzie ginął za horyzontem. Neptun będzie widoczny niemal całą noc w gwiazdozbiorze Wodnika zaś w Rybach Uran. Pluton widoczny będzie w gwiazdozbiorze Strzelca w pierwszej części nocy. Nad ranem pięknie świecącą Jutrzenką będzie Wenus, która będzie najjaśniejszym obiektem na niebie. Widoczna cały miesiąc od godz. 3.30 w gwiazdozbiorze Lwa tworząc piękne koniunkcję z najjaśniejszą jego gwiazdą. Merkury 12 września osiągnie największą elongację zachodnią co da dobre warunki do jego obserwacji przed wschodem Słońca, jednocześnie Merkury będzie wtedy dość jasno świecił. Najlepiej szukać go na niebie około godz. 4.45 nisko nad wschodnim horyzontem Będzie to jedna z gorszych elongacji zachodnich ponieważ kąt między Słońcem a Merkurym będzie wśród elongacji w tym roku najmniejszy. Nieco lepsze warunki do obserwacji Merkurego będą w listopadzie podczas elongacji wschodniej, wtedy Merkury będzie widoczny po zachodzie Słońca. A najlepsze warunki do obserwacji Merkurego w najbliższym czasie pojawią się dopiero w kwietniu 2018 roku*. Przez cały miesiąc będą słabe warunki do obserwacji Czerwonej Planety, która podobnie jak Merkury będzie nisko nad horyzontem i zbyt blisko Słońca. Pod koniec miesiąca te warunki będą nieco lepsze a w październiku Mars i Wenus w pierwszych dniach dadzą nam przepiękny spektakl.

*dobre warunki do obserwacji planety pojawią się po elongacji zachodniej w Styczniu 2018, w kwietniu mimo dużej separacji obserwacja będzie utrudniona. Za pomyłkę w filmie przepraszam.

Gwiazdozbiory

Powoli na porannym niebie goszczą gwiazdozbiory jesienno zimowego nieba takie jak: Orion, Bliźnięta, Byk, przed wschodem Słońca można ujrzeć jedną z najjaśniejszych gwiazd północnego nieba Syriusza. Zbliża się najlepszy okres obserwacji wieczorem Andromedy z rozległą Galaktyką Andromedy a tuż pod nią pięknego gwiazdozbioru Trójkąta zawierającą tzw. Galaktykę w Trójkącie. Wrzesień to również dobry okres do obserwacji Perseusza z gromadą podwójną. Na niebie południowo – zachodnim wieczorem ujrzymy Skorpiona wraz z pięknym Antaresem i zachodzącym Saturnem. A na zachodzie Herkulesa, Koronę Północną i obecnego jeszcze wysoko – Łabędzia. Na północy króluje Duży Wóz, Smok oraz Mały Wóz zawierający Gwiazdę Polarną.

Andromeda – konstelacja Andromedy tworzy odwróconą literę T z tego względu łatwo ją znaleźć na niebie wschodnim już w godzinach wieczornych, znajduje się nieco na prawo od Kasjopei i Perseusza. Jej wierzchołek zwieńczony jest rozległą (rozmiary kątowe na niebie to sześciokrotność Księżyca w pełni) Galaktyką Andromedy odległą o 2,52 mld lat świetlnych od Ziemi. Jest to jedna z najodleglejszych galaktyk widocznych gołym okiem w dobrych warunkach, najlepiej metodą zerkania. Wokół Andromedy znajdują się galaktyki satelitarne M110 i M32.

Perseusz – Położony pod Kasjopeją gwiazdozbiór nieba jesiennego. Znajduje się w nim w trakcie maksimum radiant roju Perseidów zwanych również łzami św. Wawrzyńca. Jego kształt przybiera postać greckiej litery TT (pi). Najjaśniejszą gwiazdą położoną w centrum gwiazdozbioru jest Mirfak. Konstelacja jest uwieńczona Gromadą Podwójną Perseusza widoczną gołym okiem.

Pegaz – stanowiący przedłużenie Andromedy gwiazdozbiór nieba jesiennego w godzinach wieczornych. Znajduje się na prawo od Andromedy, tworząc charakterystyczny kwadrat.

Trójkąt – Gwiazdozbiór położony poniżej Andromedy zawierający galaktykę M33 (Galaktyka w Trójkącie), która przy dobrych warunkach powinna być widoczna gołym okiem choć niektórzy mówią o niej galaktyka paradoks w związku z pojawiającymi się problemami z jej obserwacją Tworzy w godzinach wieczornych na niebie wschodnim charakterystyczny trójkąt.

Roje Meteorów

Wrześniowe Perseidy – mały deszcz spadających gwiazd aktywny od 5 września do 10 października z maksimum 10 września. ZHR wynosi 5 meteorów na godzinę. Jest to szybki rój wpadujący z prędkością 66 km/s. Jest to rój nieznanego pochodzenia. Radiant znajduje się w gwiazdozbiorze Perseusza w pobliżu gwiazdy Algol.

Kalendarz zjawisk

Wydarzenia Księżycowe:

01.09 – Wieczorna koniunkcja Księżyca i Plutona w Strzelcu. Oba obiekty będzie dzielił dystans 2° 31' od siebie co uniemożliwi obserwacje przez teleskop jednak pozwoli na obserwacje przez lornetkę. Obiekty osiągną najwyższy punkt na niebie południowym po godz. 20.00 - 17°. Jasność Księżyca podczas koniunkcji to -12.3 mag a Plutona 15 mag (co czyni go niewidocznym gołym okiem).

06.09 – Koniunkcja Księżyca i Neptuna na wieczornym niebie. Po godz. 23.00 osiągną najwyższy punkt na niebie 33°, przez całą noc mknąc w gwiazdozbiorze Wodnika. Jasność Księżyca to -12.6 mag a Neptuna 7.8 mag. Można próbować złapać oba obiekty w polu widzenia lornetki. Niestety Księżyc w pełni może uniemożliwić obserwacje Neptuna.

12.09 – Koniunkcja Księżyca z Aldebaranem w nocy z 11/12 września. Około godz. 23.00 oba obiekty wzniosą się na wysokość 10 ° i z biegiem nocy będą coraz wyżej na południowym niebie osiągając nad ranem wysokość 50 stopni w gwiazdozbiorze Byka. Dystans dzielący dwa obiekty wyniesie około 10 st.

13.09 – Ostatnia kwadra.

18.09 – Koniunkcja Księżyca z Wenus na niebie porannym. Koniunkcji warto wypatrywać od godz. 4.15 – blisko dwie godziny przed wschodem Słońca a będzie zanikać w blasku Słońca około 5.30. Jasność Wenus -3.9 mag. Warto próbować uwiecznić na fotografii światło popielate Księżyca oświetlonego wtedy w 5 %. Zarówno Księżyc jak i Wenus znajdą się w konstelacji Lwa w towarzystwie Regulusa.

19.09 – Koniunkcja Księżyca, Merkurego i Marsa w konstelacji Lwa w godzinach porannych. Jasność Księżyca wynosi -8.4 mag a Merkurego -1 mag. Księżyc będzie na dzień przed nowiem. Niestety jasność nieba znacznie utrudni o ile nie uniemożliwi obserwacje. Możemy próbować zaobserwować oba obiekty gołym okiem.

20.09 – Nów Księżyca

27.09 – Koniunkcja Księżyca i Saturna w godzinach wieczornych w gwiazdozbiorze Wężownika, para widoczna będzie gołym okiem i przez lornetkę. Jasność obiektów wyniesie dla Księżyca -11,5 mag a Saturna 0,3 mag. O godz. 19.30 będzie bonus bowiem w towarzystwie obu obiektów pojawi się ISS.

28.09 – Pierwsza Kwadra

29.09 – Koniunkcja Księżyca z Plutonem w gwiazdozbiorze Skorpiona. Niestety oba obiekty będzie dzielił zbyt duży dystans żeby próbować łapać je w teleskopie, dodatkowo jasność Plutona nie przekroczy 15 mag czyniąc go obiektem dla większych teleskopów a kontrast nieba będzie psuł Księżyc oświetlony w -12 mag.

Wydarzenia z planetami:

02.09 – Koniunkcja Marsa i Merkurego. Będzie to koniunkcja poranna, oba obiekty znajdą się w gwiazdozbiorze Lwa Czerwona planeta będzie oświetlona w 1.8 mag a Merkury 2.8 mag, jednak ich bliska odległość od Słońca (11°) znacznie utrudni obserwacje koniunkcji. Para będzie zbyt daleko aby objąć ją w polu widzenia teleskopu, jednak można próbować obserwować koniunkcje gołym okiem. Ze względu na bliskie położenie względem Słońca odradzam obserwacje jakąkolwiek optyką.

05.09 – Neptun znajdzie się w opozycji znajdując się w konstelacji Wodnika. Będzie to dobry okres do obserwacji planety. Opozycja to położenie obiektów po przeciwnych stronach Ziemi. Neptun będzie widoczny między godz. 22.30 a godz.2.30. Najwyższy punkt na niebie osiągnie 36 minut po północy z każdym kolejnym dniem robiąc to o 4 minuty wcześniej. Nie różni się on niczym od zwykłej gwiazdy podczas obserwacji gołym okiem, dopiero użycie przyrządów optycznych pozwala dostrzec więcej. Niestety opozycja zbiegnie się z pełnią Księżyca a sama jasność planety wynosi zaledwie 7.8 mag, a rozmiary kątowe Neptuna to 2.4 ”.

10.09 – Bliska koniunkcja Merkurego i Regulusa w gwiazdozbiorze Lwa w godzinach porannych. Odległość między obiektami wyniesie 0,7°. Niestety niskie położenie na niebie i odległość od Słońca znacznie utrudnią obserwacje.

12.09 – Merkury osiągnie najwyższą elongację zachodnią, co umożliwi obserwacje planety przed wschodem Słońca. Wzniesie się ona już po godz. 4.30 w konstelacji Lwa nad wschodnim horyzontem, osiągnie wysokość około 10° co będzie utrudniało obserwację. Jasność Merkurego wyniesie -0.4 mag czyniąc go jasnym obiektem. Po osiągnięciu największej elongacji zachodniej odległość Merkurego od Słońca będzie coraz mniejsza czyniąc go ponownie trudnym do obserwacji obiektem. Trudność z obserwacji Merkurego wynika z faktu iż planeta znajduje się bliżej Słońca niż Ziemia, są jednak okresy jej lepszej widoczności. Jednym z takich okresów są okolice równonocy jesiennej, kiedy Merkury jest najlepiej widoczny nad ranem.

16.09 – Bardzo bliska koniunkcja Marsa i Merkurego w konstelacji Lwa. Oba obiekty na niebie będzie dzielił dystans zaledwie 0° 03”. Można ich wypatrywać już od godz. 4.30. Niestety planety znajdą się nisko nad wschodnim horyzontem tuż przed wschodem Słońca co utrudni obserwacje. Merkury osiągnie jasność -0.9 mag a Mars 1.8. Para będzie wystarczająco blisko aby zmieścić ją w polu widzenia teleskopu, ale również będzie widoczna gołym okiem. Ze względu na bliskie położenie względem Słońca odradzam obserwacje jakąkolwiek optyką po godz. 5.00.

18.09 – Koniunkcja Księżyca z Wenus i Regulusem na niebie porannym. Koniunkcji warto wypatrywać od godz. 4.15 – blisko dwie godziny przed wschodem Słońca a będzie zanikać w blasku Słońca około 5.30. Jasność Wenus -3.9 mag. Warto próbować uwiecznić na fotografii światło popielate Księżyca oświetlonego wtedy w 5 %. Zarówno Księżyc jak i Wenus znajdą się w konstelacji Lwa.

19.09 – Koniunkcja Wenus i Regulusa w gwiazdozbiorze Lwa. Odległość dzieląca oba obiekty wyniesie 0,5 °. Będzie to koniunkcja poranna i w ogóle koniunkcja miesiąca gdyż w sprzyjających warunkach ujrzymy jeszcze poniżej Marsa, Merkurego i Księżyc na dzień przed nowiem co może być trudne. Niestety Tylko Wenus i Regulus wzniosą się na wystarczającą wysokość na niebie by obserwacje były komfortowe. Będzie to niezwykle fotogeniczna koniunkcja.

22.09. Początek astronomicznej jesieni.

23.09. Niewiasta obleczona w Słońce i Księżyc pod jej stopami a na Jej głowie wieniec z Gwiazd 12. Niektórzy dopatrują się 13 gwiazdy, jednak to nie gwiazda, to Nibiru. Leci pożreć wszystkich płaskoziemców.

Przeloty ISS i IRYDIUM

: ISS - fot.NASA

Stacja Kosmiczna powróci na niebo nad Polską 3 września w godzinach porannych i przez niemal cały miesiąc będzie pojawiać się nad ranem. Dopiero 25 września po kilku dniach przerwy przeniesie się na niebo wieczorne. Godziny przelotów dla większych miast dostępne na mojej stronie pod adresem… i na heavens-above.com

Satelity Irydium w momencie przelotu tworzą charakterystyczną flarę, czasami jej jasność jest tak duża, że można dostrzec nawet w dzień. Godziny przelotów na moim blogu pod adresem widocznym na ekranie i na heavens-above.com

Czterdzieści pięć obiektów głębokiego nieba na wrzesień: M2, M72, M73, NGC 7009 (Wodnik); M30, NGC 6903, NGC 6907 (Koziorożec); B150, B169, B170, IC1396, NGC 6939, NGC 4343, B361, Ba6, Be87, Cr 421, Do9, IC1369, IC4996, IC1516, LDN906, M29, M39, NGC 6866, NGC 6871, NGC 6888 , NGC 6894, NGC 6910, NGC 6960, NGC 6992, NGC 7000, NGC 7008, NGC 7026, NGC 7027, NGC 7039, NGC 7063, NGC 7086 (Łabędź); NGC 6891, NGC 6905, NGC 6934, NGC 7006 (Delfin); NGC 7015 (Źrebię); M15 (Pegaz); NGC 6940 (Lisek)