Ameryka z Pelikanem

[Grzędziel]

Każdy, kto parał się astrofotografią dobrze wie, że im mniejszy obiektyw, mniejsza ogniskowa tym mamy łatwiej. Ja z kolei od dawna wyznawałem zasadę, że astronomii liczy się rozmiar. Im większy tym lepiej. Zasada ta oczywiście sprawdza się w astronomii profesjonalnej, gdzie zależy nam, aby sięgnąć jak najdalej, ale w astrofotografii nie koniecznie.

   Przekonałem się o tym na własnej skórze kupując Newtona 250 mm. Po wielu bolesnych próbach (mimo, że sprzęt był bardzo przyzwoitej jakości) odpuściłem i przesiadłem się na refraktory (też raczej spore, ale bez przesady:102 i 130mm), z czego jestem bardzo zadowolony. Nadal doświadczam tego, że refraktor 102 jest znacznie przyjemniejszy w "obyciu" niż ten 130mm. Tymczasem, robiąc porządki na strychu znalazłem radziecki teleobiektyw Jupiter (rocznik, coś około 1970) o wartości rynkowej szacowanej na 20 zł. Niestety miał gwint M39 (do aparatu Zorka 4). Udało mi się "ukręcić" końcówkę i wcisnąć w pierścień z gwintem M42- w sam raz do kamery. Na dodatek, po sprawdzeniu backfocusa okazało się, że i koło filtrowe się jeszcze zmieści, tak więc zmontowałem całkiem fajny setup do szerokich pól. Na wszelki wypadek, aby wyeliminować aberrację chromatyczną postanowiłem przetestować go w wąskim paśmie Ha. A i pogoda w niedzielę okazała się łaskawa więc wypaliłem 20 klatek po 600 sek. Efekt może i nie rewelacyjny, gwiazdki trochę "lecą" w narożnikach ale muszę przyznać, że tak bezproblemowej sesji dawno nie miałem. Raz ustawiona ostrość nie popłynęła a coś takiego, jak błędy prowadzenia montażu czy kiepski seeing nie miały najmniejszego znaczenia.

 

Wpis ten dedykuję wszystkim początkującym astrofotografom, którzy walczą z dużymi Newtonami i są na skraju wykończenia nerwowego.

 

Setup:    Teleobiektyw Jupiter 135/4,   AZ-EQ6,    Atik 383L+,   Ha: 20x600

 

 

Edytowane 10 Października 2017 przez Grzędziel

[Duser]

No i proszę, wyszło elegancko. Gratuluję obróbki, zdjęcie bardzo przyjemne dla oka.

 

 

[Tayson]

Było podpisać że to jakaś L Canona za kilka tysięcy ;-)

[Łukasz K]

Bardzo przyjemny efekt.

[Agent Smith]

Piotrek czytasz w moich myślach?

Właśnie robię taki zwrot - szerokie pola, stare szkła. Twoja świetna fotka to dla mnie inspiracja

Mógłbyś wrzucić fotkę jak zamocowałeś to koło filtrowe ?

Mam z resztą gdzieś w pudłach takiego Jupka, tyle, że nie najlepszy egzemplarz. 
Lepszy jest Sonnarek 135/3.5

Intensywnie researchuję aktualnie stare obiektywy (np Canony FD i stare Nikony)

Kusi mnie bardzo Canon FD 100/2.8 - podobno pięknie ostry od pełnej dziury. Ktoś coś wie?

Sorry Grzędziel za pół-OT ale pytanie: czy ktoś z Państwa ma jakieś rekomendacje w kwestii starych obiektywów do astro w zakresie 100-200mm?

PS. Canon 200/2.8L - tak, wiem, wiem...

Edytowane 11 Października 2017 przez Agent Smith

[Grzędziel]

6 godzin temu, Agent Smith napisał:

Piotrek czytasz w moich myślach?

Właśnie robię taki zwrot - szerokie pola, stare szkła. Twoja świetna fotka to dla mnie inspiracja

Mógłbyś wrzucić fotkę jak zamocowałeś to koło filtrowe ?

Oto setup z całej okazałości z guiderem 80/400. Mój Jupiter to okaz przedpotopowy, bo z gwintem M39. Obiektyw został wciśnięty w tuleję z gwintem M42 i z podłożoną podkładką z plexi (wyfrezowany pierścień o grubości 2 mm) wszystko wkręciłem do koła filtrowego.

 

[Agent Smith]

Wygląda bojowo - tylko gdzie sklejka, sznurek i Hermol ?

No i co tu guiduje co??

Czyli ten Jupek to nie jest 11A ?

[Gość wessel]

Piotr, jakbyś w tej obróbce ciutkę mniej kontrastowo potraktował obrazek, to pewnie wyszły by szczegóły w tych czerniach wewnątrz Zatoki Meksykańskiej...

[Grzędziel]

5 minut temu, wessel napisał:

Piotr, jakbyś w tej obróbce ciutkę mniej kontrastowo potraktował obrazek, to pewnie wyszły by szczegóły w tych czerniach wewnątrz Zatoki Meksykańskiej...

Dzięki, spróbuję