Supernowa iPTF14hls, dwukrotna eksplozja?

[Blondas]

Hej,

W sumie to jako leszcz w temacie powinienem się zdać na bardziej świadomych, ale może warto donieść o dyskusjach dotyczącej gwiazdy oznaczonej jako iPTF14hls (chodzi generalnie o dwukrotną eksplozję tej samej gwiazdy). Jest o niej sporo dyskusji, jako o być może pierwszym obiekcie tego typu. Być może znacie jakieś fajne wyjaśnienia. Zastanawia mnie, czy przy tak odległej galaktyce możliwe jest, że to jest inna pobliska gwiazda, albo położona na jednej linii. Czy mamy aż takie możliwości obserwacji/rejestracji, które pozwalają powiedzieć, że to ta sama gwiazda. Chyba, że po prostu chodzi o analizę widma?

[Zaciekawiony]

Przesunięcie dopplerowskie mogłoby coś dać, ale zdaje się że podczas poprzedniego wybuchu nie zrobiono jej analizy widma, więc teraz nic to nie da. Hipoteza z dwiema gwiazdami supernowymi nie tłumaczy zresztą dziwnego zachowania obecnej supernowej, która kilka razy jaśniała zamiast powoli ciemnieć. Jedna z opcji jaka przychodzi mi do głowy, jest taka, że może mamy tu do czynienia z układem wielokrotnym w którym jeden składnik wybuchł wcześniej a drugi wybucha teraz. Widziałem też spekulacje, że może pierwszy wybuch był supernową z niestabilności kreacji par, po którym obiekt nie rozpadł się zupełnie.

 

[kjacek]

13 minut temu, Zaciekawiony napisał:

Widziałem też spekulacje, że może pierwszy wybuch był supernową z niestabilności kreacji par, po którym obiekt nie rozpadł się zupełnie.

Ale wtedy nie powinno wygenerować tyle energii ile jest rejestrowane jak piszą. 

 

16 minut temu, Zaciekawiony napisał:

Jedna z opcji jaka przychodzi mi do głowy, jest taka, że może mamy tu do czynienia z układem wielokrotnym w którym jeden składnik wybuchł wcześniej a drugi wybucha teraz.

Ja tam się nie znam, ale takie coś też raczej nie tłumaczy dziwnego zachowania supernowej... Te krzywe jasności są dziwne.

[Rybi]

Szum medialny odnośnie iPTF14hls jest spowodowany omówieniami publikacji z 9 listopada 2017r. w prestiżowym Nature (Iair Arcavi ze współpracownikami - "Energetic eruptions leading to a peculiar hydrogen-rich explosion of a massive star"), gdzie za $5/$20 można zapoznać się z tą publikacją
( można też nic nie płacić za wersję z 7 listopada w archiwum preprintów naukowych ARXIV).

 

Moim zdaniem najbardziej miarodajnym źródłem informacji na temat supernowej iPTF14hls jest streszczenie tego artykułu, które pozwoliłem sobie "przetłumaczyć":
>>>
Każda do tej pory obserwowana supernowa była uważana za końcowy wybuch gwiazdy. Poza tym wszystkie supernowe z liniami absorpcyjnymi w widmach wykazują spadek prędkości z czasem w miarę jak wyrzucona materia rozszerza się i staje się przeźroczysta - pokazując wolniej poruszającą się materię, która był poprzednio ukryta.Dodatkowo każda supernowa, która pokazuje linie absorpcyjne wodoru posiada główne maksimum lub plateau jasnosci, trwające około 100 dni przed dalszym spadkiem jasności.
   W tej publikacji raportujemy obserwacje iPTF14hls - zjawiska, które jest widmowo identyczne z wybuchem bogatej w wodór implozyjnej supernowej, ale różniącej się znacznie pewnymi cechami od znanych supernowych:
a) krzywa blasku ma przynajmniej 5 maksimów i pozostaje jasna przez więcej niż 600 dni;
b ) linie absorpcyjne wykazują spadek prędkości od minimalnego do niezauważalnego;
c) promień obszaru, gdzie powstają linie widmowe jest więcej niż jeden rząd wielkości (tzn. 10 x) większy od promienia fotosfery oszacowanego z widma ciągłego.
   W.w. obserwowane cechy można wyjaśnić za pomocą otoczki (ang.shell) o masie kilkudziesięciu mas Słońca, która została wyrzucona przez gwiazdę z energią na poziomie wybuchu supernowej kilkaset dni wcześniej przed końcowym wybuchem. Inna prawdopodobna eksplozja została zarejestrowana w tej samej pozycji na niebie w 1954 roku. 
   Wielokrotne wybuchy przed końcowym wybuchem supernowej oczekuje się, że powinny występować dla gwiazd o masach 95-130 mas Słońca, które doświadczają pulsacyjnej niestabilności (kreacji) par. Ten model jednak nie uwzględnia obserwowanej ciągłej obecności wodoru lub wielkości energii. Może być wymagany inny mechanizm gwałtownego wyrzutu masy w gwiazdach masywnych.
<<<

Wielobarwna krzywa blasku iPTF14hls.
Dla porównania na rys. widać również supernową SN 1999em (typ II-P).
W przeciwieństwie do jakiejkolwiek znanej supernowej, iPTF14hls wykazuje przynajmniej 5 maksimów w krzywej blasku (ok.140, 220, 410 dni po odkryciu w barwie R oraz 260 i 340, gdy była "schowana" za Słońce)

 

Historyczne wybuchy (... pojaśnienia) na niebie w pozycji iPTF14hls (oznaczenie niebieskimi kreskami).
a) Zdjęcie z przeglądu POSS z 2 lutego 1954r. (tutaj JEST pojaśnienie);
Zdjęcie z przeglądu POSS-2 z 2 stycznia 1993r. (tutaj NIE MA pojaśnienia).
W 1954 r. źródło jest 0,31 +-0,14 mag jaśniejsze niż galaktyka macierzysta (oszacowana jasność absolutna  wybuchu w barwie R wynosi ok. -15,6 mag).

Edytowane 17 Listopada 2017 przez Rybi