Jasna supernowa w galaktyce NGC3941

[ANowak 1135]

W galaktyce NGC3941 znajduje się supernowa SN2018pv (typ Ia). Obecnie jej jasność to około 12.74 mag (określone z własnego materiału). Jej obserwacja jest utrudniona przez jej położenie blisko jądra. 
Z uwagi na jasność supernowej jest ona możliwa do zaobserwowania wizualnie. Położenie galaktyki wysoko nad horyzontem w drugiej połowie nocy i obecny młody Księżyc pozwolą wizualowcom na obserwację tego obiektu.

Załączam zdjęcie wykonane tej nocy jako pierwsze światło teleskopu SW200/1000 (którym Jarosław Grzegorzek odkrył swoją pierwszą supernową). 

SW200/1000, ASI178MM-c (T-30°C, 30x5 sek), HEQ5. Zdjęcie przez cirrusy. Brak klatek kalibracyjnych.

[Jagho 190]

Gratuluję i bardzo się cieszę Adam, że ta tuba dalej służy do rejestracji i poszukiwań supernowych

Jeżeli chodzi o SN 2018pv, to tydzień temu wykonałem jej obserwację spektroskopową.

• Teleskop 0.25m f/4 (SW Quattro CF)
• ekspozycja 100 x 10 sekund, kamera ASI 290MM-C (-20°C) @ 30dB
• Star Analyser 100, dyspersja 24 A/piksel

Poniżej uzyskane przeze mnie widmo (czerwone) w porównaniu z rejestracją wykonaną przez teleskop Kanata (niebieskie)

Edytowane 20 Luty przez Jagho

[mkowalik 21]

Czy ze Star Analyser 200 nie byłoby lepszej rozdzielczości?

[Jagho 190]

Godzinę temu, mkowalik napisał:

Czy ze Star Analyser 200 nie byłoby lepszej rozdzielczości?

Oczywiście. Rozdzielczość mógłbym też troszkę poprawić przez odsunięcie SA100 od matrycy. Tyle, że w tym wypadku jest to bezcelowe lub wręcz niepożądane. Nie mówimy tu o rejestracji gwiazdy o wielkości 0^m jak Wega, czy też nawet innych 6^m - 8^m. SN 2018pv to obiekt o jasności zbliżającej się do 13^m. Lepsza rozdzielczość jest okupiona gorszym zasięgiem. Przy identyfikacji widm supernowych rozdzielczość na poziomie 40-50Å (R~140) jest w zupełności wystarczająca. Co więcej, aplikacje klasyfikacyjne supernowych (np. GELATO) i tak redukują widmo wykonując jego transformację na filtrze dolnoprzepustowym 50Å (można to w ustawieniach zmienić do minimum 30Å, ale nie więcej)

Edytowane 20 Luty przez Jagho

[mkowalik 21]

A jak odróżniasz światło galaktyki od SN?

[dja.obserwator 182]

Super. szkoda że tak słaba dla lornetkowych obserwacji 

[Jagho 190]

50 minut temu, mkowalik napisał:

A jak odróżniasz światło galaktyki od SN?

SN 2018pv jest faktycznie w niewielkiej odległości kątowej od jądra galaktyki. Zatem dla wyodrębnienia widma konieczne jest, aby kierunek offsetu supernowej był pod kątem prostym do kierunku dyspersji SA100. Klatka wyjściowa, z której wyodrębniałem widmo wygląda jak niżej. Położenie SN zaznaczone strzałką, a bardziej na prawo widoczne dwa widma z delikatną separacją (jądra galaktyki - wyżej i SN 2018pv - niżej). W przypadku SN już tu widać linie absorpcyjne. Dla galaktyki nie, ponieważ jest to obiekt rozciągły i dopiero spektroskopia szczelinowa mogłaby pokazać szczegóły. Określenie zakresu binningu i dalsza obróbka w RSpec ver. 1.8

Edytowane 20 Luty przez Jagho

[mkowalik 21]

Dzięki za odpowiedź. Też mi się marzy pomierzenie takich widm, sprzęt powoli kompletuję tylko czasu brak :-)

[bajastro 1856]

U mnie z kolei jest za duża skala, od 2Å do 10Å/pix, zasięg do +10 mag bez guidingu (czasy do 15s) - zależy od odległości i użytej siatki SA100 czy SA200, a pracuję nad uzyskaniem jeszcze większych rozdzielczości.

Edytowane 21 Luty przez bajastro

[Jagho 190]

@bajastro Z dużym zainteresowaniem przeglądałem kiedyś Twoje wyniki, które publikujesz w wątku:

https://astropolis.pl/topic/35295-widma-gwiazd-czyli-co-da-cię-wycisnąć-ze-star-analysera/

Wycisnąłeś ze Star Analyser'a bardzo dużo (w sensie rozdzielczości). Faktem jest, że Twoje i moje cele tych obserwacji są zupełnie odmienne, więc na inne parametry kładziemy nacisk. Zastanawiałeś się nad rozbudowaniem zestawu o szczelinę, np. w układzie SEPSA, proponowanym przez Robina Leadbeatera? Pytam, bo właśnie jestem w tej chwili w trakcie budowy (chociaż nie ze względu na rozdzielczość tylko na eliminację tła nieba oraz innych obiektów z pola widzenia). 

@ANowak przepraszam Cię z zaśmiecanie wątku.

 

Edytowane 21 Luty przez Jagho

[bajastro 1856]

@Jagho to nie jest kres możliwości SA, można z nich więcej wydusić...problemem są plackowate gwiazdy i dokładność sterowania chińskich montaży (u mnie leży guiding). Planuję konstrukcję szczelinową z użyciem siatek dyfrakcyjnych o większej dyspersji w wiązce równoległej (będzie to bardziej skomplikowany układ optyczny). Star Analyserami będę się dalej bawił ale już bardziej z monochromatyczną QHY163M, której jeszcze nie ogarniam w pełni.

@ANowak o tej supernowej nic nie wiedziałem, będzie chwila to spróbuję zobaczyć czy moim zestawem uda się wykonać jej spektroskopię tak nawet z ciekawości.

Edytowane 21 Luty przez bajastro

[Jagho 190]

Obserwacja Adama w bazie LatestSN:
http://www.rochesterastronomy.org/snimages/

[dja.obserwator 182]

Symulacja Supernowej. źródło: ESO.org

https://www.youtube.com/watch?v=TwYSzpoItic

 

Edytowane 22 Luty przez dja.obserwator

[♥ Tayson 2669]

dopiero teraz udalo mi sie na szybciutko zabrac za stacka (45x5min) z 2018-02-20/21. bez zadnej obrobki poza rozciaganiem liniowym.

obrazowo na sporym zoomie pokazuje, jak wyglada to na pojedynczych pixelach przy mojej skali 1,9"/px

 

 

Edytowane 3 Marzec przez Tayson

[♥ Grzędziel 2587]

Fajnie ci to Tomku wyszło. Też walczyłem z tym obiektem, ale Księżyc i mgiełka mnie pokonały. Najpierw naświetliłem (APO 130 f5.5) L 19x60 sek. i supernowa zlała się z jądrem galaktyki (crop 1:1):

więc kontrolnie zrobiłem "ccd lucky imaging" czyli 60x1sek. I o dziwo udało się odseparować. Widać jak jasna to supernowa -przewyższa jasnością jądro, choć w tych warunkach trudno o sensowną fotometrię:

i skala 200%