APOD APOD NASA - Astronomiczne Zdjęcie Dnia

[Tayson]

3x wiecej materialu niz ja. U nas to malo realne.

[ekolog]

Recycling Cassiopeia A.

 

Cassiopeia A jest przykładem końcowej fazy cyklu życia gwiazdy.

Jasne, prawie punktowe światło eksplozji, która stworzyła widoczną pozostałość po supernowej,
można było zobaczyć na niebie Ziemi około 350 lat temu, a dotarcie zajęło mu około 11 000 lat.

To mieszanka dwóch obrazów, fotonów światła widzialnego i fotonów promieniowania rentgenowskiego.
(teleskopy Hubble i Chandra). Emisja rentgenowska z określonych pierwiastków została oznaczona kolorami,
krzem na czerwono, siarka na żółto, wapń na zielono i żelazo na fioletowo.
Zewnętrzna fala uderzeniowa jest widoczna w niebieskich odcieniach.

Jasna plamka w pobliżu środka to gwiazda neutronowa, niewiarygodnie gęsta, zapadnięta pozostałość
masywnego jądra gwiazdy która wybuchła 11000 + 350 lat temu. APOD.

 

Siema
Link:

 

[Paether]

Ciekaw jestem jak zapatrują się nasi astrofotograficzni eksperci na dzisiejszego APOD'a 

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210129.html

 

[diver]

5 godzin temu, Paether napisał:

Ciekaw jestem jak zapatrują się nasi astrofotograficzni eksperci na dzisiejszego APOD'a 

 

Jako "nie ekspert" powiem, że to praca zjawiskowa i mocno pobudzająca zmysły. Rzekłbym amazing. Mnie się podoba ta kompozycyjna sztuczka.

[ekolog]

Messier 66. APOD
Galaktyka spiralna z małą centralną poprzeczką, jest członkiem "Leo Galaxy Triplet"; grupy trzech galaktyk oddalonych od nas o około 30 milionów lat świetlnych.

Triplet Lwa jest popularnym celem stosunkowo małych teleskopów, po części dlatego, że M66 i jej galaktyczne towarzyszki
M65 i NGC 3628 wydają się być oddzielone mniej więcej szerokością kątową księżyca w pełni.

Przedstawione zdjęcie M66 zostało wykonane przez Hubble'a, aby pomóc zbadać związek między formowaniem się gwiazd a obłokami gazu molekularnego.
Wyraźnie widoczne są jasne, niebieskie gwiazdy, różowe zjonizowane obłoki wodoru - rozsypane wzdłuż zewnętrznych ramion spiralnych oraz ciemne pasma pyłu,
w których może się ukrywać więcej formujących się właśnie gwiazd.

Siema
Link

 

[ekolog]

NGC 1947, nieosiągalna z Polski. Uchwycona przez HST. APOD.

 

Osobliwa galaktyka.

Ruchy pyłu i gazu nie podążają za ruchami (rotacją) gwiazd.
Ich bardziej skomplikowany, rozłączony ruch sugeruje, że nici pyłu i gazu mogły pochodzić z pożartej galaktyki - dawcy.

 

Siema

p.s.
Wklejam zdjęcie zamiast linka bo malutkie bajtowo, a NASA już dawno przestanie istnieć i trzymać takie fotografie
gdy nasze forum zostanie przeniesione, dzięki staraniom ówczesnych forowiczów i fundatorów na Marsa (sic!).

 

Edytowane 7 Kwietnia 2021 przez ekolog

[ekolog]

Wczorajszy APOD  - autor Mehmet Ergün

Chyba nie wymaga większego opisu.

Siema

Fragment oraz link

 

 

 

[ekolog]

Obiekty znane, zdjęcie imponujące, ale, co ciekawe chyba, ma aż dwóch autorów (Roberto Colombari oraz Federico Pelliccia).

 

 Horsehead and Orion Nebulas.

 

'... Mgławica Oriona (aka M42), znajduje się w prawym górnym rogu.
Zaraz po jego lewej stronie znajduje się widoczna mgławica refleksyjna, czasami nazywana Biegnącym Człowiekiem (Running Man)'

 

APOD dzisiejszy.

The dark Horsehead Nebula and the glowing Orion Nebula are contrasting cosmic vistas. Adrift 1,500 light-years away in one of the night sky's most recognizable constellations, they appear in opposite corners of the above stunning mosaic. The familiar Horsehead nebula appears as a dark cloud, a small silhouette notched against the long red glow at the lower left. Alnitak is the easternmost star in Orion's belt and is seen as the brightest star to the left of the Horsehead. Below Alnitak is the Flame Nebula, with clouds of bright emission and dramatic dark dust lanes. The magnificent emission region, the Orion Nebula (aka M42), lies at the upper right. Immediately to its left is a prominent reflection nebula sometimes called the Running Man. Pervasive tendrils of glowing hydrogen gas are easily traced throughout the region.

 

Siema
Link

[ekolog]

Co tworzy STEVE (Strong Thermal Emission Velocity Enhancements) ?

 

Prawdopodobnie obserwowano je od starożytności, ale dopiero w ciągu ostatnich pięciu lat zdano sobie sprawę, że ich kolory i kształty odróżniają je od zórz polarnych.
Pojedyncze jasne smugi różu i fioletu pozostaje tematem badań. Obraz tego STEVE jest połączeniem ekspozycji pierwszego planu i tła (Michigan, USA).
Trwał kilka minut, rozciągał się od horyzontu do horyzontu i ukazał się pomiędzy pojawieniami normalnych zórz polarnych.

 

STEVE over Copper Harbor  (MaryBeth Kiczenski)

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210505.html

 

Siema
p.s.
Spoko. Codziennie nie podbiję wątku. Akurat trafiły się dwa zaległe "rodzynki"

Link:

Edytowane 10 Maja 2021 przez ekolog

[ekolog]

"chmury burzowe rozstąpiły się na 10 minut podczas fazy całkowitego zaćmienia, a pioruny przyczyniły się do powstania dramatycznego nieba"

 

Lightning Eclipse from the Planet of the Goats (APOD 24.5.2021 - Chris Kotsiopoulos)

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210524.html

 

Siema
Link i miniaturka

 

 

[ekolog]

Centrum naszej galaktyki -  Drogi Mlecznej.

(The Galactic Center in Stars, Gas, and Magnetism)

 

Nałożono na siebie nadając wybiórczo odpowiednie barawy widzialne dla nas
zdjęcia wyłapujące fotony rentgenowskie (Chandra) i zdjęcia wyłapujące fotony radiowe (sieć MeerKAT).

 

Galaktyczne bestie,  takie jak rozszerzające się pozostałości po supernowych,
gorące wiatry z nowo powstałych gwiazd, niezwykle silne i zderzające się pola magnetyczne
oraz centralna supermasywna czarna dziura walczą w przestrzeni o średnicy zaledwie 1000 lat świetlnych.
Cienkie jasne paski wynikają ze skręcania i ponownego łączenia się pól magnetycznych,
tworząc rodzaj wewnętrznej galaktycznej pogody kosmicznej, podobny do tego, który tworzy nasze Słońce.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210602.html

 

Siema
Link i miniaturka

 

[ekolog]

Nowa widoczna niedawno gołym okiem w gwiazdozbiorze Kasjopei doczekała się APOD, z białą strzałką i opisem namalowanym na zdjęciu przez autora (Chuck Ayoub).

 

'Nova Cas 2021 po raz pierwszy pojaśniała w połowie marca, ale potem niespodziewanie stała się jeszcze jaśniejsza
w połowie maja i pozostała całkiem jasna przez około tydzień. Niedaleko od mgławicy Bańka.'

 

A Bright Nova in Cassiopeia.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210607.html

 

Siema

p.s.

Nie mylić z supernową (destrukcja całej gwiazdy).

***

Nowa klasyczna (ang. classical nova) – gwiazda wybuchowa, w rzeczywistości ciasny układ podwójny

złożony z białego karła i gwiazdy ciągu głównego lub nieco odewoluowanej gwiazdy.

Mechanizm wybuchu to eksplozja termojądrowa na powierzchni białego karła (ściaga materię pochodzącą z drugiej gwiazdy)

W nowych klasycznych wybuch zaobserwowano tylko raz.

Układy, w których zaobserwowano rozbłysk kilkukrotnie ze względów historycznych należą do odrębnej klasy gwiazd typu nowa powrotna (wiki)

 

 

 

Edytowane 7 Czerwca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Załamywanie fal światła przez atmosferę spłaszczyło słońce na tym (sfotografowanym przez teleskop) wschodzie słońca nad Atlantykiem
na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych.
Sytuacja zaszła podczas nowiu a zarazem pierścieniowego/obrączkowego zaćmienia Słońca. (APOD)

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210618.html

Siema

Link i miniaturka

 

 

 

 

[ekolog]

Ale APOD

Szkoda, żeby zostało tylko w statusach.

Siema

[ekolog]

M82 to galaktyka pełna gwiezdnych wiatrów i rozpędzonej materii.  
Skutek wybuchów supernowych i silnych wiatrów gwiezdnych z masywnych gwiazd.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210709.html

 

M82 is a starburst galaxy with a superwind. In fact, through ensuing supernova explosions and powerful winds from massive stars, the burst of star formation in M82 is driving a prodigious outflow. Evidence for the superwind from the galaxy's central regions is clear in sharp telescopic snapshot. The composite image highlights emission from long outflow filaments of atomic hydrogen gas in reddish hues. Some of the gas in the superwind, enriched in heavy elements forged in the massive stars, will eventually escape into intergalactic space. Triggered by a close encounter with nearby large galaxy M81, the furious burst of star formation in M82 should last about 100 million years or so. Also known as the Cigar Galaxy for its elongated visual appearance, M82 is about 30,000 light-years across. It lies 12 million light-years away near the northern boundary of Ursa Major.

***

Zdjęcie z Parku Narodowego Teide na Teneryfie na Wyspach Kanaryjskich.
Merkury leży tuż pod gwiazdą Zeta Tauri w konstelacji Byka  w pobliżu czubka rogu niebiańskiego byka.

Popielata poświata ciemniejszej na zdjęciu cześci Księżyca to efekt blasku bijącego od Ziemi.

Opis zjawiska, jako światła słonecznego odbitego przez ziemskie oceany i oświetlającego ciemną powierzchnię Księżyca, zaprezentował, ponad 500 lat temu, Leonardo da Vinci

 

https://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2005/04oct_leonardo

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210710.html

 

On July 8th early morning risers saw Mercury near an old Moon low on the eastern horizon. On that date bright planet, faint glow of lunar night side, and sunlit crescent were captured in this predawn skyscape from Tenerife's Teide National Park in the Canary Islands. Never far from the Sun in planet Earth's sky, the fleeting inner planet shines near its brightest in the morning twilight scene. Mercury lies just below the zeta star of the constellation Taurus, Zeta Tauri, near the tip of the celestial bull's horn. Of course the Moon's ashen glow is earthshine, earthlight reflected from the Moon's night side. A description of earthshine, in terms of sunlight reflected by Earth's oceans illuminating the Moon's dark surface, was written over 500 years ago by Leonardo da Vinci. Waiting for the coming dawn in the foreground are the Teide Observatory's sentinels of the Sun, also known as (large domes left to right) the THEMIS, VTT, and GREGOR solar telescopes.

 

Siema

 

 

Edytowane 10 Lipca 2021 przez ekolog

[ekolog]

CG4. Obłok gazu zaliczany do tak zwanych globul/kul kometarnych (gdyż są nieco podobne do głowy komety).
Zwykle w nich powstają nowe - młode gwiazdy.
Przyczyna pęknięcia tej akurat "głowy" nie jest jeszcze rozpoznana.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210726.html

 

 

IC 1396 i Sh2-129. Słoń, Nietoperz i Kałamarnica (Ou4).
Spory kawałek kosmosu - 10 stopni.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210723.html

 

Siema
p.s.
Trzymam kciuki za rychłe pojawienie się na APOD rewelacyjnej pracy z niebywałym powiększeniem ("przelot ISS") @bartoszw

 

 

 

 

 

Edytowane 26 Lipca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Kamera sondy Cassini uchwyciła Mimasa - księżyc Saturna.

Rezultatem jest jeden z widoków o najwyższej rozdzielczości lodowatego, pokrytego kraterami księżyca o średnicy 400 kilometrów. (mix zdjęć zrealizowany na dzisiejszym APOD)

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210730.html

Siema

p.s.

Dodam, że przy tak małej średnicy grawitacja własna już może nie wystarczyć do wyrównania kształtu obiektu do kuli.

 

Edytowane 30 Lipca 2021 przez ekolog

[ekolog]

Stars and Dust Across Corona Australis.

 

W prawym górnym rogu grupa uroczych mgławic refleksyjnych skatalogowanych jako NGC 6726, 6727, 6729 i IC 4812.
Charakterystyczny niebieski kolor powstaje, gdy światło gorących gwiazd odbija się od kosmicznego pyłu.
Pył zasłania również nowe gwiazdy, które w tym regionie wciąż powstają. 500 lat świetlnych od nas.

Wspaniała gromada kulista NGC 6723 znajduje się w lewym dolnym rogu kadru.
Ona, jej wiekowe gwiazdy, jest znacznie dalej niż wspomniane mgławice bo prawie 30000 lat świetlnych stąd.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210806.html

 

Siema

 

Edytowane 9 Sierpnia 2021 przez ekolog

[ekolog]

Najbardziej spiralna wśród spiralnych

"A Perfect Spiral"

32 miliony lat świetlnych od nas. Messier 74.
Ma niższą jasność powierzchniową niż większość galaktyk w katalogu Messiera i dlatego jest czasami nazywana Galaktyką Widmową.
Taką dostrzec patrząc przez amatorski teleskop jest niezwykle trudno bo znika, utożsamia się praktycznie z ciemnym tłem.
Użyto wielu zdjęć z HST.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210813.html

 

Siema

p.s.

Gdy my (astroamatorzy) fotografujemy inne galaktyki to gwiazdy zarejestrowane jako takie na zdjęciu

na pewno są z naszej galaktyki - Drogi Mlecznej - bo amatorskie teleskopy nie dają rady wyodrębnić tamtych gwiazd "detalicznie"

a najwyżej całe tamtejsze gromady kuliste gwiazd jako jeden punkt/plamka.

Tutaj (profesjonalny, spory teleskop i to w kosmosie) sytuacja nie jest już tak prosta w tej kwestii.

[ekolog]

9 godzin temu, ekolog napisał:

"A Perfect Spiral"

32 miliony lat świetlnych od nas. Messier 74.
Ma niższą jasność powierzchniową niż większość galaktyk w katalogu Messiera i dlatego jest czasami nazywana Galaktyką Widmową.

 

W pełni zasługuje na nazwę "Galaktyka Widmo" - przypomniało mi się, że robiący maraton Messiera na Kanarach nasz admin @Paether

tylko przed nią musiał ongiś ulec: 

 

"Po dosyć długiej walce i momencie gdy wydawało mi się, że coś widzę (pewnie siła autosugestii) muszę się poddać - M74 nie znajdzie się na mojej liście."

 

 

Siema

Edytowane 13 Sierpnia 2021 przez ekolog

[Paether]

4 minuty temu, ekolog napisał:

W pełni zasługuje na nazwę "Galaktyka Widmo" - przypomniało mi się, że robiący maraton Messiera na Kanarach nasz admin @Paether

tylko przed nią musiał ongiś ulec: 

Weź mi nie przypominaj 

[Paether]

Niebrzydki ten dzisiejszy APOD, polecam zajrzeć

[OnlyAfc]

Marzena piękna fotkę strzeliła

 

[ekolog]

Unwrapped: Five Decade Old Lunar Selfie

 

Oto jedno z najsłynniejszych zdjęć z Księżyca.
Apollo 11 wylądował na Księżycu w 1969 roku i wkrótce potem wykonano wiele zdjęć, w tym kultowe zdjęcie Buzza Aldrina wykonane przez Neila Armstronga.
Oryginalny obraz uchwycił nie tylko wspaniałą pustkę nieznanego świata, ale także samego Armstronga odbitego w sferycznej szybie hełmu Aldrina.
Dzięki nowoczesnej technologii cyfrowej skompensowano zniekształcenia sferyczne zawarte w obrazie widocznym na szybie hełmu Aldrina.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210927.html

 

***

Temat  podpowiedziany nam w statusach przez forowicza: @tex88   - dziękuję.

 

The Red Square Nebula

 

Jak gwiazda stworzyła tę kwadratową mgławicę?
Nikt nie jest do końca pewien. Gwiazda, znana jako MWC 922 jako prawdopodobnie część układu gwiazd wielokrotnych, pojawia się w centrum Mgławicy.
Przedstawione zdjęcie łączy ekspozycje w podczerwieni z Teleskopu Hale na górze Palomar w Kalifornii oraz Teleskopu Keck-2 na Mauna Kea na Hawajach.
Wiodąca hipoteza głosi, że gwiazda centralna lub gwiazdy w jakiś sposób wyrzucały stożki gazu w późnym stadium rozwoju.
W przypadku MWC 922 stożki te tworzą prawie kąty proste i są widoczne z boków (połączone czubkami w środku  w rejonie gwiazdy - E.).
Dowody potwierdzające hipotezę stożków obejmują promieniste szprychy na obrazie, które mogą przebiegać wzdłuż ścian stożka.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210926.html

 

Siema
Linki i miniaturki

Edytowane 27 Września 2021 przez ekolog

[ekolog]

Plan misji Lucy polega na podążaniu innymi śladami odnośnie pochodzenia naszego Układu Słonecznego, niż te,
które można znaleźć na Jowiszu, gdzie orbituje teraz sonda Juno.

Jowisz jest tak masywną planetą, że jego grawitacja przechwytuje liczne asteroidy krążące wokół Słońca przed nim i za nim.

Te asteroidy trojańskie uformowały się w naszym układzie planetarnym (Układzie Słonecznym)
i niektóre mogły być tam uwięzione przez miliardy lat.

 

Lucy Launches to Eight Asteroids
(APOD 20.10.2021  John Kraus)
https://apod.nasa.gov/apod/ap211020.html

 

***

SH2-308. Wydmuchiwany przez szybkie wiatry z gorącej, masywnej gwiazdy, typu Wolfa-Rayeta,
ten kosmiczny bąbel jest ogromny. Pokrywa nieco więcej nieba niż Księżyc w pełni.

Jest również znana jako Mgławica Głowa Delfina.

 

SH2-308: The Dolphin-head Nebula
(APOD 21.10.2021 Nik Szymanek) Polskie nazwisko, zapewne po przodkach, brawo my!
https://apod.nasa.gov/apod/ap211021.html

 

Siema
(załączam miniaturki)

 

 

Edytowane 25 Października 2021 przez ekolog