APOD APOD NASA - Astronomiczne Zdjęcie Dnia

[Adam_Jesion]

Astronomy Picture of the Day

Każdego dnia prezentujemy inny obraz naszego fascynującego wszechświata, wraz z krótkim wyjaśnieniem napisanym przez profesjonalnego astronoma.

2019 October 6

The Horsehead Nebula
Image Credit & Copyright: José Jiménez Priego
Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej

[Adam_Jesion]

Astronomy Picture of the Day

Każdego dnia prezentujemy inny obraz naszego fascynującego wszechświata, wraz z krótkim wyjaśnieniem napisanym przez profesjonalnego astronoma.

2019 October 7

Io Eclipse Shadow on Jupiter from Juno
Image Credit & License: NASA/JPL-Caltech/SwRI/MSSS; Processing: Kevin M. Gill
Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej

[Adam_Jesion]

Astronomy Picture of the Day

Każdego dnia prezentujemy inny obraz naszego fascynującego wszechświata, wraz z krótkim wyjaśnieniem napisanym przez profesjonalnego astronoma.

2019 October 8

Sprite Lightning in HD
Image Credit & Copyright: Stephane Vetter (TWAN)
Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej

[ekolog]

Dzisiejszy APOD wyjątkowy jest - kolorystycznie i merytorycznie

Umierająca spokojnie gwiazda (jak to czeka też Słońce) odrzucająca przy tym swoje zewnętrzne warstwy w daleki kosmos.
Tym razem była i jest częścią podwójnego układu gwiazdowego i dlatego powstała mgławica ma osobliwy, nie symetryczny kształt.

 

NGC 5189. An Unusually Complex Planetary Nebula

Image Credit: NASA, ESA, Hubble, HLA; Reprocessing & Copyright: Jesús M. Vargas

 

https://apod.nasa.gov

14.08.2020

Siema
Link

Edytowane 14 Sierpnia 2020 przez ekolog

[ekolog]

Chyba wreszcie udało się sfotografować planety pod inną gwiazdą?! WOW.

"Very Large Telescope in Chile by their infrared glow".
Gwiazdę sztucznie zasłonięto.

https://apod.nasa.gov/apod/ap200818.html

 

Siema
Link:

 

[ekolog]

Dwa w jednym. Takie zestawy trudno nie lubić. Gromada otwarta i mgławica.

 

NGC 6357: Cathedral to Massive Stars

 

NGC 6357 Wygląda jak gotycka katedra.

Szacunki dokonane na podstawie odległości, jasności i standardowych modeli dały jednej z gwiazd w widocznej tu gromadzie otwartej Pismis 24

masę ponad 200 razy większą od naszego Słońca, co czyniłoby ją jedną z najbardziej masywnych znanych gwiazd w kosmosie.

 

Bliższa analiza zdjęć wykonanych za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble'a wykazała jednak, że Pismis 24-1 czerpie swoją jasność nie z jednej gwiazdy, ale co najmniej z trzech.

 

Gwiazdy składowe osiągają 100 mas Słońca, co i tak czyni je jednymi z najbardziej masywnych.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap200830.html

 

Siema
Link:

[ekolog]

M2-9: Wings of a Butterfly Nebula.

 

Czy gwiazdy po śmierci są bardziej docenione za swoją urodę?
Faktycznie, gwiazdy zwykle tworzą najbardziej cenne artystyczne kreacje jak umierają.
W przypadku gwiazd o małej masie, takich jak nasze Słońce i M2-9 na zdjęciu, gwiazdy przekształcają się z normalnych gwiazd w białe karły,
odrzucając uprzednio swoje zewnętrzne powłoki gazowe.
Wyrzucany gaz często tworzy imponujący obiekt zwany mgławicą planetarną, który zanika stopniowo przez tysiące lat.
M2-9 , mgławica planetarna Motyl oddalona o 2100 lat świetlnych ma dziwne skrzydła, gdyż na kształtowanie się mgławicy ma wpływ druga gwiazda, która też tam krąży.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap200913.html

 

Siema
Link

 

[ekolog]

Gwiazdy tworzące gwiazdozbiór Oriona nie wiszą w kosmosie w tej samej odległości od nas.
Dlatego kształt klepsydry powstający po połączeniu ich (teoretycznie) wyraźnymi odcinkami
nie jest obiektywnym kształtem drogi jaką przebędzie rakieta, która zdecyduje się odwiedzić po kolei wszystkie gwiazdy tej konstelacji.

 

Wielka Mgławica w Orionie (Mgławica Oriona, znana również jako Messier 42, M42 lub NGC 1976).
To najjaśniejsza mgławica dyfuzyjna na niebie, widoczna nieuzbrojonym okiem. Znajduje się w gwiazdozbiorze Oriona.
Jest odległa od Ziemi o około 1350 lat świetlnych i stąd jest najbliższym nam obszarem gwiazdotwórczym.
Ma średnicę około 30 lat świetlnych.
Mgławica jest jednym z najpopularniejszych obiektów obserwacji i badań
Mgławica Oriona jest częścią kompleksu mgławic znanego jako Obłok Molekularny w Orionie.
Wokół gwiazd mgławicy zaobserwowano dyski protoplanetarne (czyli powstawanie nowych gwiazd i planet obok nich),
brązowe karły, turbulentne przepływy wielkich ilości gazu oraz efekty fotojonizacyjne.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap200919.html

 

Siema
Link (APOD):

 

 

[ekolog]

Artystyczna - pod nadzorem naukowców - rekonstrukcja erupcji wulkanu na Wenus.

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap201027.html

 

Siema
Link:

[ekolog]

Centrum mgławicy Trójlistna Koniczyna. Messier 20.

Robert Gendler wykorzystał tu jednocześnie ("scalił i obrobił") dane obrazowe z kilku dużych, profesjonalnych teleskopów na Ziemi i w kosmosie.

'Mgławica ma zaledwie około 300 tysięcy lat, co czyni ją jedną z najmłodszych znanych mgławic emisyjnych.
Ta mgławica gwiazdotwórcza znajduje się około 9 tysięcy lat świetlnych od nas, w gwiazdozbiorze Strzelca.
Przedstawiony tutaj rejon kosmosu rozciąga się na około 10 lat świetlnych.'

 

Tam powstają zatem gwiazdy i planety - praktycznie teraz - w geologicznej skali czasu.

 

In the Center of the Trifid Nebula. (APOD = Astronomy Picture of the Day)

Siema
https://apod.nasa.gov/apod/ap201101.html
Link:

[Aleksander Sołdacik]

od wielu lat NASA zamieszcza zdjęcia z kosmosu. Na każdy dzień inne zdjęcie. Dzisiaj np. zamieszczono zdjęcie Mgławicy Tarantula 

https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html 

Portal Astronomy Picture of the Day - NASA 

Ciekawie wygląda księżyc Marsa: https://apod.nasa.gov/apod/ap201108.html

 

 

[Gość wessel]

O kurde, nie wiedziałem

https://astropolis.pl/forum/271-polishapod-eapod-i-apod/

 

Edytowane 13 Listopada 2020 przez wessel

[sidiouss]

@wesseli po co ten sarkazm od rana

 

Strona ta jest znana większości miłośników astronomii, nawet był wątek na forum, który się automatycznie aktualizował i pokazywał nowe zdjęcia codziennie. 

 

A nasz @wesselz tego co pamiętam  prowadzi polskiego APODa, którego znajdziesz na http://www.polishapod.eu/

 

Edytowane 13 Listopada 2020 przez sidiouss

[Gość wessel]

4 minuty temu, sidiouss napisał:

@wesseli po co ten sarkazm od rana

 

Michał, zawsze takie "odkrycia" świadczą o wiedzy userów na temat forum ..... a mnie rozwalają z rana.

Edytowane 13 Listopada 2020 przez wessel

[Paether]

Mamy już apodowy wątek zbiorczy więc łączę, a żeby było w temacie, to wrzucam dzisiejszą Tarantulę od Ignacio Diaz Bobillo:

 

[wismat]

SERDECZNE GRATULACJE DLA GRZEGORZA ! 

APOD od NASA 18.11.20
https://apod.nasa.gov/apod/astropix.html

https://www.astrobin.com/r5v4do/?nc=user

Najlepsze jest to że zdjęcie zostało zrobione trochę przypadkowo, bo plan na tą noc był zupełni inny, ale z przyczyn technicznych pierwotne założenie nie wypaliło  

 

 

Edytowane 18 Listopada 2020 przez wismat

[ekolog]

Galaktyka Słonecznik. Inne oznaczenie to Messier 63 a jeszcze inne to NGC 5055.

Nietypowe są peryferyjne, łukowe strumienie gwiazd, które widzimy z tej odległości jako pozorne zamglenia pyłowe.

Zakłada się, że są one skutkiem interakcji z jej satelitarnymi galaktykami karłowatymi.

 

Curly Spiral Galaxy M63
Fabian Neyer, Rainer Spani.

APOD

 

Siema
Link:

[ekolog]

Czy Słońce zawsze wschodzi w tym samym kierunku? Nie.

Okolice miasta Amman w Jordanii. Kamera na zdjęciu była zawsze skierowana na wschód.

Najdalej na południe (od wschodu) słońce wschodzi w dniu przesilenia grudniowego.

 

Miesiące zimowe są zwykle najzimniejsze w roku na północnej półkuli naszej planety.

Teraz dni zaczną się powoli wydłużać.

 

Solstice: Sunrises Around the Year (Zaid M. Al-Abbadi) APOD

 

Siema
Link:

 

[ekolog]

Bardzo szeroki kadr (60 stopni południowego nieba niewidocznego z Polski).
Na dole znajdują się karłowate galaktyki satelitarne naszej galaktyki: Duży i Mały Obłok Magellana.

 

Galaxies and the South Celestial Pole. Petr Horalek, Josef Kujal. APOD

 

Siema

p.s.

Kiedyś w wątku APOD'owym dyskutowano poszczególne werdykty jury więc ...

Link:

 

[ekolog]

Doświadczeni obserwatorzy nieba zauważą, że tuż nad górą, po lewej stronie, znajduje się konstelacja Oriona,
a gromada gwiazd "Plejady" jest również widoczna tuż nad środkiem kadru.

 

'A Phoenix Aurora over Iceland' (Hallgrimur P. Helgason; Judy Schmidt) APOD (03.01.2021)

 

Siema

 

[ekolog]

Star Cluster R136 Breaks Out

 

W centrum pobliskiego regionu gwiazdotwórczego znajduje się ogromna gromada (star cluster R136)
zawierająca jedne z największych, najgorętszych i najbardziej masywnych znanych gwiazd.

(najjaśniejsza z nich, oznaczona R36a1, z masą równą około 265  mas Słońca, to najmasywniejsza znana nauce gwiazda w roku 2013

- w chwili powstania mogła mieć masę sięgającą 320 mas Słońca)

 

Obłoki gazu i pyłu w Mgławicy Tarantula uzyskały wydłużone kształty przez wpływ silnych wiatrów gwiazdowych
i promieniowania ultrafioletowego z gorących gwiazd gromady.

 

Mgławica Tarantula leży w sąsiedniej od naszej, malutkiej galaktyce, znanej jako Wielki Obłok Magellana
i znajduje się zaledwie 170 000 lat świetlnych od nas.  (APOD z HST)

 

Siema
Link:

 

Edytowane 11 Stycznia 2021 przez ekolog

[Paether]

Dla mnie jeden z "ciekawszych" (w pozytywnym sensie) APOD'ów w ostatnim czasie Chyba najbardziej cenię takie historyczne smaczki przemycane czasem przy okazji publikacji zdjęcia

 

Z opisu:

Nocne niebo jest pełne opowieści. Kultury na przestrzeni dziejów przeniosły w gwiazdy wiele swoich najważniejszych legend. Kolejne pokolenia widzą te gwiezdne konstelacje, słyszą związane z nimi historie i przekazują je dalej. Przedstawiony tutaj kształt to szerzej nieznana konstelacja "Starego Człowieka", od dawna rozpoznawana przez ludy Tupi pochodzące z regionów Ameryki Południowej (obecna Brazylia). Stary Człowiek składa się z Hiad jako głowy i Pasa Oriona jako części jednej nogi.

Folklor Tupi mówi, że druga noga została odcięta przez nieszczęśliwą żonę, co spowodowało, że kończy się na pomarańczowej gwieździe znanej obecnie jako Betelgeza. Plejady, widoczne na zdjęciu po lewej stronie, mogą być zinterpretowana jako pióropusz noszony na głowie. 

 

https://apod.nasa.gov/apod/ap210112.html

 

[ekolog]

Dżety emanujące z centrum galaktyki mają ponad milion lat świetlnych długości. Emituje je olbrzymia czarna dziura w środku tej spiralnej galaktyki.
Dokładny sposób, w jaki centralna czarna dziura reaguje tak na spadającą materię, pozostaje nieznany.
Po oczyszczeniu galaktyki dżety nadmuchują duże bańki radiowe, które prawdopodobnie świecą przez miliony lat.
Jeśli zostaną pobudzone przez przechodzącą chmurę gazu, bąbelki radiowe mogą nawet zapalić się ponownie po miliardach lat.
Na przedstawionym obrazie przedstawiono fotony rentgenowskie na niebiesko, podczas gdy fotony mikrofal radiowych na pomarańczowo.

 

Jets from Unusual Galaxy Centaurus A (APOD)

 

Siema

Link:

 

Edytowane 17 Stycznia 2021 przez ekolog

[kubaman]

https://apod.nasa.gov/apod/ap210118.html

[Grzędziel]

4 minuty temu, kubaman napisał:

https://apod.nasa.gov/apod/ap210118.html

Prawie jak @Tayson-a.