WASP-58 b w Lutni (11.66 mag | 0.016 mag)

[LibMar]

Witam,

 

Kolejny zarejestrowany tranzyt planety pozasłonecznej, tym razem WASP-58 b w Lutni. Choć mogłem rejestrować od początku zjawiska, tej nocy nie było w ogóle wiatru. Z tego powodu zdecydowałem, że godzinkę poświęcę na testy GSO 8" na EQ5, aby w kilkusekundowych ekspozycjach wiedzieć, czego mogę spodziewać się w przyszłości po przeniesieniu się z obiektywu na teleskop. Statystycznie, tranzyt jest około 3.5x głębszy niż przewiduje limit, stąd decyzję podjąłem świadomie z myślą, że końcówka powinna się udać. I tak faktycznie wyszło.

Według przewidywań, dla obiektu o takiej jasności mogę zarejestrować spadek blasku o głębokości przynajmniej 0.0045 mag. Wyszło w miarę zgodnie, choć ze względu na użyty szeroki filtr (żółty dolnoprzepustowy), mając większy S/N złapałbym różnicę blasku do 0.003 mag. Te granice mniej więcej się pokrywają z obserwacjami z filtrem fotometrycznym R.

 

Planeta krąży wokół gwiazdy o jasności 11.66 mag, a spadki blasku wynoszą 0.016 mag. Według innych obserwacji w ETD, wyjście powinno nastąpić 0.02 doby później (~30 minut) niż zapowiadają. Po uwzględnieniu tej poprawki, faktycznie wyszło na to, że ETD mają niezaktualizowane informacje. To, co innym wychodzi, daje dużą podpowiedź, czego się spodziewać. Z tego powodu, prawdopodobnie samodzielnie przygotuję jakiś arkusz w Excelu, który samodzielnie będzie podliczał momenty zjawisk. ETD nie raczy nawet wprowadzać najnowsze odkryte planety, które amatorsko można spokojnie wyłapywać. Coraz częściej ta baza mnie rozczarowuje.

 

Egzoplaneta WASP-58 b jest dużo większa od Jowisza (1.37 Rj), ale nieco lżejsza od niego (0.89 Rj). Czyli mamy coś w stylu gorącego Saturna. Krąży wokół gwiazdy co ~5 dni, a zjawisko trwa około 225-230 minut.

http://exoplanet.eu/catalog/wasp-58_b/

 

Poniżej krzywa jasności dla WASP-58 (na samym dole) wraz z kilkoma gwiazdami referencyjnymi. Tradycyjnie, robione kamerą ASI178MM-c, obiektywem Canon FD 300mm f/2.8L na montażu EQ5.

[Behlur_Olderys]

Super wyniki, zdecydowanie widać moment wyjścia z tranzytu. Ciekawie wygląda swoją drogą też żółta gwiazda referencyjna, w okolicach 0.47, czy to artefakt? 

A jak testy GSO 8"? Jak długo naświetlałbyś pojedyncze klatki, gdybyś korzystał z dużej tuby? Jakie jeszcze zauważyłeś plusy i minusy?

No i skoro już jest temat, to zastanawiam się: czy do fotometrii wystarczyłby montaż eq z goto, czy rotacja pola nie pozwala na wiarygodne wyniki? A może jeszcze co innego?

Przepraszam, że tyle pytań w jednym poście ale jest długi weekend i trochę się nudzę;)

[LibMar]

58 minut temu, Behlur_Olderys napisał:

Super wyniki, zdecydowanie widać moment wyjścia z tranzytu. Ciekawie wygląda swoją drogą też żółta gwiazda referencyjna, w okolicach 0.47, czy to artefakt? 

A jak testy GSO 8"? Jak długo naświetlałbyś pojedyncze klatki, gdybyś korzystał z dużej tuby? Jakie jeszcze zauważyłeś plusy i minusy?

No i skoro już jest temat, to zastanawiam się: czy do fotometrii wystarczyłby montaż eq z goto, czy rotacja pola nie pozwala na wiarygodne wyniki? A może jeszcze co innego?

Przepraszam, że tyle pytań w jednym poście ale jest długi weekend i trochę się nudzę;)

Dzięki

Tak krótkie pociemnienie pochodzenia gwiazdowego nie może wystąpić. Sprawdziłem czy nie przypadkiem jakiś satelita wlatywał, ale tam nic nie ma. Artefakt

 

Na pewno mogę powiedzieć, że EQ5 daje radę pociągnąć te 10 sekund, kiedy nie ma żadnego wiatru. Ale nie mogę ryzykować, że w daną noc będę akurat obserwował tą tubą, bo mogę szybko zrezygnować. Obiektyw jest o tyle pewny, że praktycznie przy każdych warunkach daje radę. Chyba tylko raz wiało tak silnie, że przez 1/3 sesji trzeba było wywalić około 20% 10-sekundowych klatek.

Na pewno co mnie zaskoczyło, to ostrość. Przy skali 0.45"/px spodziewałem się kompletne placki na wiele pikseli, ale tak źle nie było. Wycelowałem w Alpheccę (alfa Korony Północnej), aby później wiedzieć jakie gwiazdy obserwowałem. Tam obok znajdowała się podwójna składająca się z gwiazd o jasności 9.75 i 10.25 magnitudo o separacji 5". Tak pięknie rozdzieliło, że w przypadku TESS będzie ładnie odseparowywał takie układy w celu poszukiwania źródła sygnału. Miałem już styczność z NEQ6, ale HEQ5 widziałem tylko na zlocie. I temu HEQ5 jest o wiele bliżej EQ5, że na pewno dokupię coś w stylu parawanu (raczej nie namiot, skoro miałyby być 2-3 takie same zestawy - nie zmieści się).

Przy okazji zrobiłem też test na komę - tak, pomimo małej matrycy, korektor komy będzie niezbędny. O ile w większości przypadków będą interesowały obiekty w centrum kadru, od czasu do czasu trzeba będzie wziąć referencyjną znajdującą się dość daleko. To wtedy nie ma innego wyjścia, "ptaszek" zamiast punktu nie będzie nadawał się

Czas ekspozycji w zasadzie byłby nadal taki sam. Jeśli będzie powtarzalność ekspozycji po 20s (z odrzutem <5%), będzie bardzo dobrze. Tym razem zebrałem 100 testowych klatek po 8s, aby sprawdzić zasięg. Przy takich było widać już jak delikatnie pojawiała się gwiazdka o jasności 15 magnitudo, tuż obok tych podwójnych. Na obrazie TESS, wszystkie trzy gwiazdy byłyby zlane. 8" f/4 na pewno świetnie poradziłby sobie w tym przypadku, gdyby tutaj była akurat kandydatka do rozdzielenia.

 

Montaż EQ bez goto też poradzi sobie, ale napęd oczywiście jest potrzebny (zrozumiałem, że przyjąłeś goto=napęd). Guiding nie jest niezbędny, ale bardzo przydatny. Jak obraz nie będzie latał, to nie będzie dodatkowego wpływu szumu w tle (w przypadku CMOS jest on niemal pomijalny dla głównych celów, ale gdyby zmienną była tamta 15-stka jak w tamtym przypadku, to delikatnie miałoby wpływ na dokładność jej pomiarów). Rotacja pola da jeszcze gorszy efekt, bo tam chyba nie da się w ogóle utrzymać obiektu w centrum kadru, będą wymagane poprawki. Nada się, choć większą precyzję i powtarzalność pomiarów uzyska się na paralaktyku