HIP 16292 (Perseusz)

[Gość Bellatrix]

Dzisiaj wybrałam się na obserwacje. Przede wszystkim po to, żeby nasycić się widokiem Fomalhuta. To był cel nadrzędny dzisiejszej nocy i oczywiście było warto. Blado niebieski, do tego silnie migoczący, bo wisiał nisko nad horyzontem. I mimo, że u mnie horyzont cały zalany jest łuną z centrum miasta, to Fomalhauta i tak było doskonale widać na pomatańczowym tle.

Widziałam też dość słabą gwiazdę z konstelacji Perseusza, 5-magnitudową HIP 16292 wraz z oddaloną o prawie 300'' 7- magnitudową HIP 16307. Obie gwiazdy oddalone są od siebie w przestrzeni o znaczną odległość i stanowią jedynie interesującą parę optycznie podwójną. Niemniej jednak ich urokliwe, bardzo mocno kontrastowe barwy odznaczają się pośrów gwiazd w polu widzenia (użyłam powiększenia 36x). HIP 16292 jest jest biało-błękitnawym karłem wczesnego typu widmowego A. Natomiast HIP 16307 to chłodny pomarańczowy olbrzym. Ma piękny mdławy, ciemny, głęboki kolor. Bardzo podobny do zabarwienia LaSperby (gwiazdy węglowej z konstelacji Psów Gończych). 

[PiotrTheUniverse]

...pomiędzy tą parą, blisko  5-magnitudowej HIP 16292 jest jeszcze dużo słabsza, 9,8 mag. gwiazdka, spróbuję ja dostrzec w lepszych warunkach, oraz to, jak ma się kolorystycznie do pozostałych, optycznych "koleżanek". Mnie ostatnio urzekła dość nisko położona gwiazda Keid - w tym wypadku układ fizyczny i na pewno jeden z moich ulubionych! Też nie zobaczyłem tam trzeciego, słabego składnika, gdyż Keid była uwieńczeniem długiej sesji i nastawał coraz wyraźniejszy świt.

Edytowane 2 Października 2018 przez PiotrTheUniverse

[Gość Bellatrix]

Oj piękna! Keid! Czyli 40 Eridani. Widziałam kilka razy. A dwa lata temu jeden z naszych forumowych Kolegów zaprosił mnie do siebie i dał się pobawić 16-calowym newtonem i wtedy udało mi się dostrzec trzeci składnik. Prześliczny, późna czerwona "emka". Wyglądała jak martwy dogasający węgielek przytulony do białego karła. 

[PiotrTheUniverse]

Brawo!

[Gość Bellatrix]

Ale wiesz, że nigdy nie zapomnę tamtego widoku. Smutne, cierpiące, zimowe.. Dogasający czerwony karzeł orbitujący wokół martwej gwiazdy. A zresztą, sami zobaczcie:

http://astrofan.pl/keid/

 

[gawain74]

właśnie wpisałem Keid do planów obserwacyjno fotograficznych na sezon jesień 2018

Mam słabość do takich właśnie układów podwójnych, z których przynajmniej jeden ze składników pod pewnym względem jest zbliżony do Słońca i znajduje się stosunkowo blisko nas.

 

Edytowane 2 Października 2018 przez gawain74

[Gość Bellatrix]

Nie wiem czy to wystarczająca "bliskość" jak na Twój gust, ale może jeszcze Kastor (alpha Geminorum). Około 51 l.ś. od nas i też uroczy układzik, błękit z bladym żółtym. Pamiętam jak rok temu rozpływałam się nad nim. 

 

[PiotrTheUniverse]

Wczorajsza sesja zaskoczyła mnie nieźle - bo nie miałem wcześniej za wielu okazji do testowania refraktorka 80/400. Ulokowałem się w dużym lesie na obrzeżach miasta, skąd można już gołym okiem dostrzec Urana w opozycji. Zaczęło się właśnie od spojrzenia na tytułową HIP 16292 Perseusza! Użyłem okularu TMB 8mm, co dawało powiększenie około 50x.

 Widok przypominał bardzo Twój szkic, Bellatrix, zaś kolor HIP16307 wydał mi się czerwieńszą Gwiazdą Granat w Cefeuszu. Najlepsze, że patrząc bezpośrednio na te obiekty nie widziałem wcale słabszej gwiazdki pomiędzy nimi - która pojawiała się bardzo wyraźnie podczas zerkania! Jest tuż kolo 16292, a jej kolor raczej neutralny, lekko niebieskawy. 

[PiotrTheUniverse]

Nie mogę sobie jednak przypomnieć, którą z gwiazd Zająca referowałaś. Wczoraj wymarzłem, by doczekać wschodu układu Gamma Lep - a tak naprawdę wrażenie na mnie zrobiły te małe układziki bądź asteryzmy, które wyłowiłem akcydencjonalnie w stopniowo podnoszącym się gwiazdozbiorze: HIP26602A-26605-26591, TX Lep, a przede wszystkim: piękny, ciaśniejszy układ HIP24927. Zresztą, cała zajęcza konstelacja wymaga gruntownego, zimowego przeglądu . 

[Gość Bellatrix]

Bardzo miło, że poświęciłeś chwilę czasu gieździe HIP 16292. Czerwień bardzo głęboka, skojarzenie z Gwiazdą Granat uzasadnione. Mnie pskojarzyła się podobnie, bo z Y CVn.  A za to ja spróbuję zerkaniem wypatrzyć tą niebieskawą pomiędzy, o której wspomniałeś.

A ta gwiazda z Zająca to pewnie gamma Leporis: 

[PiotrTheUniverse]

Czyli muszę poczekać na lepsze warunki widoczności Gammy Leporis, sprzęt lepszy też, choć na pewno jaśniejszy składnik też wydał mi się taki żółto-pomarańczowy.

Edytowane 4 Października 2018 przez PiotrTheUniverse

[Gość Bellatrix]

Do tego nie trzeba dobrego sprzętu. Zarówno jasność składowych sprzyja, jak i szeroki stopień separacji. Jedynie horyzont musi byc dość czysty, bo Lepus nisko.

[gawain74]

W dniu 2.10.2018 o 21:41, Bellatrix napisał:

Nie wiem czy to wystarczająca "bliskość" jak na Twój gust, ale może jeszcze Kastor (alpha Geminorum). Około 51 l.ś.

Fakt, granica między tym co jeszcze bliskie, a już dalekie trudna do sprecyzowania.

Pamiętam tabelkę z pewnej, starej  książki - najbliższe gwiazdy, lista kończyła się na 20 lat świetlnych, może nawet mniej. Fascynował mnie ten spis do tego stopnia, że stworzyłem trójwymiarową mapę gwiazd w tym promieniu. Każda gwiazda z małych kuleczek plasteliny we właściwym kolorze umieszczona na miedzianym druciku o odpowiedniej wysokości, tak aby zachować proporcje nie tylko odległości od Słońca, ale i deklinacji. Szkoda, że chociaż jakaś fotografia tego modelu nie powstała.

Z czasem pojęcie bliskości gwiazd zmieniło się i nie wiem gdzie jest granica, myślę że do 100 lat świetlnych, więc Kastor jak najbardziej