Skocz do zawartości

NGC 4319 wraz z kwazarem Mrk 205 oraz tajemniczy most...


Lukasz83

Rekomendowane odpowiedzi

9 minut temu, Lukasz83 napisał:

crop2.jpg.aa61c0c687b02794582c550e7351991d.jpg

 

W gwiazdozbiorze Smoka znajduje się bardzo ciekawy obiekt – a w sumie to grupa obiektów.

Bohaterem zdjęcia, kilku rozważań i małej ciekawostki będzie galaktyka spiralna z poprzeczką NGC 4319 wraz z widocznym obok kwazarem (bądź grupą kwazarów – ale o tym za chwilę) skatalogowanym jako Markarian 205 (Mrk 205).

 

Pewnie większość z Was wie czym są kwazary – dla niewtajemniczonych: są to źródła promieniowania elektromagnetycznego (o ogromnej mocy). Wizualnie przypominają gwiazdy jednak w rzeczywistości są czymś na podobieństwo miniaturowych galaktyk aktywnych z ogromną masywną czarną dziurą w środku (stąd pochodzenie ich nazwy Kwazar → Quasar → quasi-stellar object). Leżą w ogromnych odległościach od nas liczonych najczęściej w miliardach lat świetlnych. Najbardziej odległe znajdują się na granicy obserwowalnego Wszechświata (o ile można tak pisać ;) ) w odległości około 11 miliardów lat świetlnych.

 

Markarian 205 to kwazar o jasności około 15,4mag i rozmiarach rzędu 10''. Jest malutki więc na większości zdjęć amatorskich przypomina gwiazdę.

Na moim zdjęciu widać już jego lekko wydłużoną strukturę którą w pełnej okazałości możemy obserwować na zdjęciach z HST. Dodatkowo widać też bliskiego towarzysza Mrk 205 – punktowy obiekt który prawdopodobnie również jest kwazarem (separacja między Mrk205 a tym obiektem to około 3'')

 

I tu dochodzimy do ciekawostki. Zgodnie z prawem Hubble'a odległości we Wszechświecie możemy szacować na podstawie przesunięcia ku czerwieni widma danego obiektu. Nie będę tu się rozpisywał na temat tego zjawiska – jest to do „wyguglania” w 5 minut (do czego zachęcam).

 

Galaktyka NGC 4319 ma przesunięcie ku czerwieni równe z=0,007 (mniej więcej, są różne źródła) i na tej podstawie oszacowano, że leży w odległości około 100 milionów lat świetlnych od nas.

Mrk 205 posiada przesunięcie ku czerwieni równe z=0,07 więc zgodnie z prawem Hubble'a powinien leżeć około 10x dalej. Więc około miliarda lat świetlnych od nas.

 

Jest tylko jeden problem.

Na zdjęciach z 1970 wykonanych 50cm teleskopem przez Pana D.Strange widać most materii łączący NGC 4319 i Mrk 205 (poniżej link do tego zdjęcia).

 

http://lempel.pagesperso-orange.fr/strange_01.jpg

 

Świadczyć by to mogło o tym, że galaktyka spiralna i kwazar nie są tylko sąsiadami na niebie ale rzeczywiście (fizycznie) sąsiadują ze sobą w przestrzeni (!)

 

Istnienie tego mostu potwierdził też Halton Arp (ten od katalogu osobliwych galaktyk) który wydał kilka pozycji książkowych i prac traktujących o „kontrowersji przesunięcia ku czerwieni” gdzie oprócz tego przykładu podaje jeszcze kilka obiektów które wykazują fizyczne połączenia (w różnych zakresach widma) ale jednocześnie posiadają drastycznie różne przesunięcia ku czerwieni wskazujące, że znajduję się w ogromnych odległościach od siebie.

 

Zdjęcia z HST ( http://hubblesite.org/news_release/news/2002-23 ) nie pokazują już tego mostu materii, jednak po mocniejszej obróbce i skontrastowaniu materiału staje się on doskonale widoczny ( http://lempel.pagesperso-orange.fr/NGC_4319_T.jpg )

 

Co najciekawsze – nawet na mojej fotografii, bo ekstremalnym wyciągnięciu fotki kontrastem i levelsami oraz zrobieniu negatywu widać dość wyraźnie tą strukturę.

1897344934_mostopis.thumb.jpg.f6309d4807baa9194086cb9fc7cc5d92.jpg

most.thumb.jpg.722738b3f016f8c24296ad24e493ecb5.jpg

 

Tak więc nie ulega wątpliwości, że ona tam jest.

Pozostaje pytanie – czy to rzeczywiście fizyczne połączenie, a może tylko jet materii z galaktyki NGC 4319 który przypadkowo ustawił się w takiej orientacji do Mrk205.

 

Istnieje też hipoteza (przy ciągłym założeniu, że teoria przesunięć ku czerwieni i skorelowanych z nią odległości jest prawdziwa), że jest to materia (jet materii) będący efektem oddziaływania kwazarów wewnątrz obiektu Mrk 205 – okazało się bowiem, że nie jest to pojedynczy kwazar ale zbiór kilku obiektów będących bardzo silnymi źródłami radiowymi.

Jednak przeciwko tej hipotezie może świadczyć fakt, że każdy z tych obiektów wykazuje inne przesunięcie ku czerwieni, pomimo tego, że znajdują się w jednym obłoku wodorowym

 

(źródła: 

https://biblescienceforum.com/2016/03/30/the-distances-to-quasars/
)

 

Halton Arp próbował udowodnić, że przesunięcie ku czerwieni nie zależy tylko od odległości. Wg niego wskaźnik ten składa się z dwóch komponentów - wewnętrznego i prędkościowego.

Ten prędkościowy miałby być zgodny z prawem Hubblea natomiast ten drugi - wewnętrzny - jest właściwością materii w obiekcie i zmienia się on skokowo z upływem czasu (jest więc wskaźnikiem wieku obiektu).

 

Podsumowując i maksymalnie upraszczając – wg Haltona Arpa – przesunięcie ku czerwieni nie jest definiowane tylko przez odległość (jak mówi prawo Huuble'a) ale też przez wiek danego kwazara (właściwości te były obserwowane tylko w przypadku obiektów będących silnymi źródłami radiowymi). Oczywiście hipoteza ta podważa prawo Hubble więc została poddana sporej krytyce niemniej nie została w 100% obalona.

 

(Tutaj dwa fajne źródła jakby ktoś chciał poczytać, w tym jedno po polsku, bardzo polecam! :

https://www.salon24.pl/u/pirogronian/521600,czlowiek-ktory-obalil-prawo-hubble-a,2

 

http://lempel.pagesperso-orange.fr/les_os_du_redshift_02_uk.htm  )

 

Ostatnia z teorii mówi też o wpływie absorpcji promieniowania przez obłoki wodorowe co miałoby mieć wpływ na przesunięcie ku czerwieni obiektów będących za takim obłokiem.

https://biblescienceforum.com/2016/03/30/the-distances-to-quasars/

 

Tak czy inaczej most materii pomiędzy Mrk205 a NGC 4319 jest widoczny – natomiast czym jest i gdzie się znajduje nadal nie zostało całkowicie wyjaśnione.

 

Poniżej zdjęcia galaktyki NGC 4319 i obiektu Markarian 205 które wykonałem w ostatnią sobotę 13 października podczas maratonu dobrej pogody którą mieliśmy ostatnio :)

Cała noc była poświęcona na naświetlanie tylko tego obiektu.

Niestety obecnie jest on przez większość nocy dość nisko pod Gwiazdą Polarną. Pomimo tego udało mi się zarejestrować całkiem fajny detal (seeing był znośny)

Materiał odszumiony bo materiału było jednak za mało jak na tak ciemny obiekt. A żeby wydobyć go z tła musiałem wszystko dość mocno wyciągać krzywymi i levelsami.

 

Dane akwizycji:

 

Newton 250/1250 na NEQ-6 + ASI 178MM-C + Baader LRGB

Kompozycja LRGB

L – 800 x 12s (gain 82%), nieguidowane

RGB - 300 x 12s (gain 86%) na kanał

Offset - 50

300 darków na kanał

skala setupu – 0,41''/pix

 

No i zdjęcia razem z zaznaczeniem przesunięć ku czerwieni dla obiektów:

full.thumb.jpg.563991b15469481b3a6c94b3a087bb75.jpg

1654133794_crop1.jpg.4260a3e6fdee1a60280d67f772146b0c.jpg

crop2.jpg.aa61c0c687b02794582c550e7351991d.jpg

1583703215_crop2opis.jpg.e14113dece57431f48bf717230a48dae.jpg

 

Dawno na forum nie czytałem czegoś tak fascynującego! Pod tym względem najlepsza fotka! :) Gratuluję i dziękuję!

  • Lubię 4
  • Dziękuję 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

3 minuty temu, Selmak napisał:

Warunki atmosferyczne chyba już nie takie dobre jak przy ostatnich fotkach i chyba się to odbiło na tym materiale, ale mimo to fotka 1 klasa, szacuneczek.

Weź pod uwagę że obiekt był tylko 36-40 stopni nad horyzontem  :) czyli relatywnie nisko.

Dodatkowo to 12s sekund zamiast kilku co też rozmywa detal.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

22 minuty temu, Grzędziel napisał:

Miazga, dałeś do pieca Łukasz. Koniecznie wróć jeszcze do tematu jak obiekt będzie w okolicach zenitu.

Prawdopodobnie wrócę do obiektu ale już z większą aperturą coby skrócić czasy naświetlania i podbić detal.

 

BTW - zdjęcia to skala 0,41''/pix bez downsize :)

A rozmiar NGC 4319 to "całe"  2,8' × 2,1'  (przy jasności 12,9 mag)

 

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

4 minuty temu, Lukasz83 napisał:

Prawdopodobnie wrócę do obiektu ale już z większą aperturą coby skrócić czasy naświetlania i podbić detal.

 

O! znaczy, że celujesz w jeszcze większą tubę. Super, już nie mogę się doczekać!!!

A zdradzisz co masz na oku?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

1 godzinę temu, Lukasz83 napisał:

Weź pod uwagę że obiekt był tylko 36-40 stopni nad horyzontem  :) czyli relatywnie nisko.

Dodatkowo to 12s sekund zamiast kilku co też rozmywa detal.

Przyłączam się do propozycji Grzędziela, zaatakuj ten obiekt jeszcze raz w okolicach zenitu. ;-)

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

8 godzin temu, Behlur_Olderys napisał:

Notabene:

Mostu jednak fizycznie nie ma, co wykazała spektrometria Hubble'a w 1992 roku:

 

Dzięki!

Zapoznam się jutro dogłębnie z tym materiałem o ile będę w stanie zakumać :) Jestem ciekawy czy zagadka tego mostu materii i nietypowych "redsziftów" została wyjaśniona. Wcześniej nie znalazłem jednoznacznej odpowiedzi i wyjaśnienia dla tej anomalii (jedynie kilka hipotez)...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W dniu 19.10.2018 o 15:56, Behlur_Olderys napisał:

Notabene:

Mostu jednak fizycznie nie ma, co wykazała spektrometria Hubble'a w 1992 roku:

http://articles.adsabs.harvard.edu/full/1992ApJ...398..495B

 

Przeczytałem ten artykuł starając się zrozumieć. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że rzeczywiście most nie jest fizycznym połączeniem, ale...

Cytując jeszcze inne źródło:

 

HIPOTEZA:  Absorbcja UV przez halo galaktyki NGC 4319 światła emitowanego przez Mrk 205 -> to dowodziłoby, że Mrk 205nie znajduje się wewnątrz halo NGC 4319.

Nie ma dowodów na to, czy Mrk 205 jest poza, czy wewnątrz halo NGC 4319. W obu przypadkach światło Mrk 205 przecina całość lub część gazu i podlega tłumieniu.

Dopóki nie dowiemy się, jak światło jest tłumione, nie nie możemy niczego wydedukować. Jedynym sposobem rozwiązania problemu byłoby powtórzenie, na tych samych falach, tego samego rodzaju pomiaru, któryJ.N. Bahcall i inni przeprowadzili w 1992 roku, ale na tych trzech obiektach: NGC 4319, moście materii i kwazarze Mrk 205. Poprzez analizę wyników można rozwiązać zaistniałą polemikę.

  1. Z drugiej ręki, wymowny skok w absorbcji pomiędzy tymi obiektami, powinien obalić jego twierdzenia.
  2. Podobne tłumienie pokazałoby, że Halton Arp ma rację.

tutaj oryginał:  http://lempel.pagesperso-orange.fr/les_os_du_redshift_02_uk.htm 

i luźna polska analiza:  https://www.salon24.pl/u/pirogronian/525100,francuska-analiza-mostow-arpa

 

Wynikałoby z tego że owszem przebadano światło Mrk 205 i udowowdniono, że jest pochłaniane przez halo galaktyki NGC 4319 - ale to może znaczyć, że Mrk205 jest w obrębie halo galaktyki lub za nią. 

Zatem badania nie wykazują jednoznacznie, że fizycznego mostu nie ma :)

 

 Z drugiej strony - pomijając już kwestię samego mostu pozostaje też "problem" nietypowych redsziftów.

Drugim przykładem jest kwazar widoczny w (lub przed) galaktyką NGC 7319 (będąca częścią Kwintetu Stefana w Pegazie).

Kwazar ma przesunięcie 2,114 a galaktyka 0,022.  Wynikałoby więc, że kwazar leży znacząca dalej od galaktyki (prawie 100x dalej).

A jednak jest widoczny przed nią a nie przez nią zasłaniany (?). Dodatkowo dopatrzono się też jeta łączącego jądro galaktyki NGC 7319 z tym kwazarem.

 

Tutaj źródło, trzeba przescrollować prawie na sam dół.

http://lempel.pagesperso-orange.fr/Moret-Bailly/Quasar/fabriquez_quasar_uk.htm

 

Takich przypadków jest co najmniej kilka. I na razie nie są jakoś szeroko badane z tego co zauważyłem.

 

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

2 godziny temu, Lukasz83 napisał:

Przeczytałem ten artykuł starając się zrozumieć. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że rzeczywiście most nie jest fizycznym połączeniem, ale...

Cytując jeszcze inne źródło:

 

HIPOTEZA:  Absorbcja UV przez halo galaktyki NGC 4319 światła emitowanego przez Mrk 205 -> to dowodziłoby, że Mrk 205nie znajduje się wewnątrz halo NGC 4319.

Nie ma dowodów na to, czy Mrk 205 jest poza, czy wewnątrz halo NGC 4319. W obu przypadkach światło Mrk 205 przecina całość lub część gazu i podlega tłumieniu.

Dopóki nie dowiemy się, jak światło jest tłumione, nie nie możemy niczego wydedukować. Jedynym sposobem rozwiązania problemu byłoby powtórzenie, na tych samych falach, tego samego rodzaju pomiaru, któryJ.N. Bahcall i inni przeprowadzili w 1992 roku, ale na tych trzech obiektach: NGC 4319, moście materii i kwazarze Mrk 205. Poprzez analizę wyników można rozwiązać zaistniałą polemikę.

  1. Z drugiej ręki, wymowny skok w absorbcji pomiędzy tymi obiektami, powinien obalić jego twierdzenia.
  2. Podobne tłumienie pokazałoby, że Halton Arp ma rację.

tutaj oryginał:  http://lempel.pagesperso-orange.fr/les_os_du_redshift_02_uk.htm 

i luźna polska analiza:  https://www.salon24.pl/u/pirogronian/525100,francuska-analiza-mostow-arpa

 

Wynikałoby z tego że owszem przebadano światło Mrk 205 i udowowdniono, że jest pochłaniane przez halo galaktyki NGC 4319 - ale to może znaczyć, że Mrk205 jest w obrębie halo galaktyki lub za nią. 

Zatem badania nie wykazują jednoznacznie, że fizycznego mostu nie ma :)

 

 Z drugiej strony - pomijając już kwestię samego mostu pozostaje też "problem" nietypowych redsziftów.

Drugim przykładem jest kwazar widoczny w (lub przed) galaktyką NGC 7319 (będąca częścią Kwintetu Stefana w Pegazie).

Kwazar ma przesunięcie 2,114 a galaktyka 0,022.  Wynikałoby więc, że kwazar leży znacząca dalej od galaktyki (prawie 100x dalej).

A jednak jest widoczny przed nią a nie przez nią zasłaniany (?). Dodatkowo dopatrzono się też jeta łączącego jądro galaktyki NGC 7319 z tym kwazarem.

 

Tutaj źródło, trzeba przescrollować prawie na sam dół.

http://lempel.pagesperso-orange.fr/Moret-Bailly/Quasar/fabriquez_quasar_uk.htm

 

Takich przypadków jest co najmniej kilka. I na razie nie są jakoś szeroko badane z tego co zauważyłem.

 

Cóż czytałem to ale zdecydowanie rzuca się w oczy popularnonaukowy charakter argumentów. Oczywiście samo w sobie to żaden argument:) Tak czy inaczej, wydaje mi się, że wraz z rozwojem dokładności instrumentów i obróbki będziemy w stanie odpowiedzieć na te pytania jednoznacznie już niedługo. Na razie te mosty materii za bardzo przypominają mi kanały na Marsie i śmigło w m13;)

  • Lubię 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

17 minut temu, Tayson napisał:

Ciekawy opis z fajnym zdjęciem. 

Widząc Twoje pracę co raz bardziej kręci mnie duża skala.

 

Mam jednak 3 obawy:

- kolimacja tuby

- ustawienie ostrości 

- całkowicie odmienny workflow dla nowej kamery. 

Dzięki :)

 

Obawy są częściowo uzasadnione ;)

 

- kolimacja - nie stanowi większego problemu. Ja moje f/4,7 skolimowałem raz "na kolanie" w garażu w jakieś 10 minut i teraz jest ok. Czasem po jakiejś dłuższej podróży trzeba lekko ruszyć gałkami przy LG ale bardzo rzadko. Kluczem jest idealne ustawienie LW w osi optycznej wyciągu - ja to zrobiłem zwykłym kolimatorem chesire (holograf później potwierdził idealne ustawienie).

 

- ostrość - tu jest trochę zabawy. Przy tej skali ostrość to pojęcie względne bo jak powiększysz sobie obraz do skali 1:1 i puścisz jakąś gwiazdę "live" przy na przykład 100ms to ona raz jest szpileczką a raz naleśnikiem. Kluczem jest znalezienie punktu ostrości w którym jest więcej szpileczki a mniej naleśnika. Ja to robię ręcznie - nie mam pojęcie czy automatyka ostrzenia udźwignie ten problem :)

 

- workflow - to prawda, kompletnie inny. Ale na pewno nie trudniejszy. Trzeba się tylko przełamać żeby wyjść ze strefy komfortu i spróbować ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.