Skocz do zawartości

Chichen Itza


Darula

Rekomendowane odpowiedzi

Majowie okazali się niezwykle „mocnymi” astronomami, którzy odkryli i zrozumieli zasady ruchu planet po nieboskłonie na długo przed stworzeniem heliocentrycznego modelu przez Mikołaja Kopernika.

Jak głosi artykuł opublikowany w „Journal of Astronomy in Culture”, wyniki badań oparte są na tzw. „kodeksie drezdeńskim”, czyli najstarszej księdze stworzonej przez aborygenów Nowego Świata przed przybyciem Kolumba i pozostałych Europejczyków. Ten artefakt Majów, napisany w XI lub XII wieku naszej ery uważany jest za kopię starszego manuskryptu, sporządzonego przez indyjskich mędrców w VIII lub IX wieku. Właśnie ten kodeks posłużył za klucz do rozszyfrowania piśmiennictwa zagadkowej kultury Majów. 

Gerardo Aldana z uniwersytetu Kalifornii w Santa-Barbara w USA badał jeden z najbardziej interesujących i na razie mało zrozumiałych fragmentów tego kodeksu, tzw. Wenusjańskie Tablice, które jak uważali wcześniej historycy, zawierały mało rzucające się w oczy obliczenia ruchu Wenus po nieboskłonie, zawierające dziwne niedokładności, oraz 584-dniowy kalendarz, zestawiony na bazie tych ruchów. 

 

Aldana przeczytał na nowo Wenusjańskie Tablice, wykorzystując nową wiedzę o sensie niektórych hieroglifów, wykorzystywanych w tej części kodeksu drezdeńskiego. Naukowiec zwrócił uwagę na przedmowę do Tablic Wenusjańskich, które zwykle wypadały z pola widzenia jego kolegów. 

Jak się okazało, we wstępie mowa była o długofalowych obliczeniach położenia Wenus na nieboskłonie, które uwaględniało te niedokładności, które pojawiają się po setkach i tysiącach lat. Majowie dobrze wiedzieli, że Wenus pokonuje „krąg” po nieboskłonie i powraca w to miejsce,, gdzie była obserwowana nie po 584 dniach, ale po 583,92 dnia. Wykorzystując te cyfry, twórcy tablic wyprowadzili kilka znaczeń korygujących oraz formuł, które należało zastosować do znaczeń „kodeksu” w celu obliczenia położenia planety. 

Podobnego schematu obliczeń, zdaniem Aldany, nie można było przeprowadzić, jeśli nie rozumiało się, że Wenus, Ziemia i inne planety krążą wokół Słońca, a nie na odwrót, oraz bez prawdziwych astronomicznych obserwacji położenia planet na niebie. Jak uważa naukowiec, obserwatorium mieścio się w Chichén Itzá, w tzw. strukturze Karakol. 

 

Co więcej, te formuły i ich znaczenia zapisane w Tablicach Wenusjańskich, podobnych do słynnych formuł Mikołaja Kopernia dla synodycznych i syderycznych okresów krążenia planet, pozwalają nam twierdzić, że kultura Majów osiągnęła poziom Kopernika i innych założycieli europejskiej astronomii na kilka wieków przed ich odkryciami, podsumowuje Aldana. 

received_337004183770939.jpeg

  • Lubię 3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.