Fotografia jednoklatkowa DSO za pomocą DSLR

[diver]

Jak w temacie, czyli technika (technologia) za pomocą której próby uzyskania satysfakcjonujących (dokumentalnie i estetycznie) obrazów DSO są raczej skazane na niepowodzenie. Szczególnie pod zaśmieconym miejskim niebem. Niemniej próbować trzeba.

Poniżej próba sfotografowania M13.

Warunki: lampy sodowe przy ulicy, Księżyc w pełni, gołym okiem gwiazdy słabsze niż mag3 praktycznie niedostrzegalne.

Montaż: HEQ5 na paskach.

Tuba: ES 127/815 achromat.

Matryca: lustrzanka Sony A57.

Guiding: lunetka 60/240 z kamerką QHY 5P-II-M, guiding za pomocą PHD2 przez port ST4.

Technologia uzyskania przetworzonego obrazu: bez stacków i darków, pojedyncza klatka.

Filtry: brak.

Fotki oryginalne: ARW w rozdzielczości 4912 x 3264

Przygotowanie fotek: RawTherapee (z ARW do TIFF, potem GIMP do JPG).

 

Obraz "oryginalny" - kadr 3000x2000 z RawTherapee skonwertowany do TIFF, potem przeskalowany do 800x533 i skonwertowany na JPG za pomocą GIMP.

Widać wyraźnie zaśmiecenie nieba przez sztuczne światło miejskie oraz szum matrycy. Na silniejszych gwiazdach widać też aberrację chromatyczną.

 

Obraz przetworzony - kadr 3000x2000 z RawTherapee wstępnie przetworzony i skonwertowany do TIFF, potem przetworzony, przeskalowany do 800x533 i skonwertowany na JPG za pomocą GIMP.

 

Kolejne fotki przy dłuższym czasie ekspozycji pokazały, że w takich warunkach obserwacyjnych, przy pomocy takiego sprzętu i takiej technologii wydłużanie ekspozycji nie przynosi rezultatów w postaci wydobycia większej ilości słabych szczegółów. One i tak zginą w szumie matrycy i zanieczyszczenia miejskim światłem.

 

 

 

Edytowane 20 Lutego 2019 przez diver

[diver]

Jeszcze z tej samej nocki. Przetwarzanie obrazu w identyczny sposób jak poprzednio.

 

Gromada kulista M92 w Herkulesie.

"Oryginał"

 

Fotka przetworzona. Widać, że M92 jest wyraźnie mniejsza niż M13.

 

Galaktyka M51 (Wir) w Psach Gończych - mag 8,40

"Oryginał"

 

Fotka przetworzona. Czas ekspozycji pokazał, że guiding radzi sobie nieźle.

 

Namierzałem jeszcze M101, teoretycznie jaśniejszą (mag 7,70) ale na klatce 120 s jej obraz jest bardzo nikły. Może chwilowo gorszy seeing?... Poza tym M101 jest optycznie ponad dwukrotnie bardziej rozległa niż M51. Więc jej "moc rozsiewa się" na większym obszarze.

 

[Behlur_Olderys]

Wycinasz chyba za dużo sygnału przy przetwarzaniu, bo efekt końcowy daje bardzo czarne tło. 

Zdecydowanie lepiej wyglądają surowe klatki w ogóle bez obróbki (moim zdaniem).

A jeśli można wiedzieć:  czemu tylko po jednej klatce robisz, stoi za tym jakaś filozofia czy tylko trudności techniczne?

 

BTW:

Przy żadnym zdjęciu nie napisałeś wprost, jaki był czas ekspozycji

Edytowane 21 Lutego 2019 przez Behlur_Olderys

[Piotr4d]

Tło "dobre" w odbiorze powinno mieć wyrównane kanały RGB  I wartości ~ od 20 do 25, np. R 23, G 23, B 23, ( wartości niekoniecznie idealnie równe )

Tak że obróbkę zacznij o wyrównania kanałów na całym zdjęciu, potem krzywym możesz próbować wyciągnąć trochę obiekt, następnie jeszcze raz suwakiem z lewej strony histogramu ustawiasz poziom " dobry"  tła.

[diver]

17 godzin temu, Behlur_Olderys napisał:

Wycinasz chyba za dużo sygnału przy przetwarzaniu, bo efekt końcowy daje bardzo czarne tło. 

Zdecydowanie lepiej wyglądają surowe klatki w ogóle bez obróbki (moim zdaniem).

Wycinam, bo niebo w realu nie jest tak jasne i żółte jak na "oryginałach". Na końcowej fotce chciałbym zobaczyć gwiazdki na nocnym ciemnym niebie. No wiesz, to jakby kwestia "gustu" i oczekiwań, o czym pisałem w innym wątku.

W sensie technicznym (dokumentacyjnym) klatki surowe są lepsze, pokazują "prawdę". Ale ta prawda nie cieszy tak oka. No wiesz....

 

17 godzin temu, Behlur_Olderys napisał:

A jeśli można wiedzieć:  czemu tylko po jednej klatce robisz, stoi za tym jakaś filozofia czy tylko trudności techniczne? 

Zaczynam przygodę z fotografią DSO - to są właściwie moje pierwsze fotki DSO. Na razie cieszę się z tego, że pozbierałem do kupki sprzęt, uruchomiłem giuding, że teleskop trafia mi w cel. I z tego, że w ogóle na tych fotkach coś tam widać.

Postanowiłem, że zanim zabiorę się za stacki, sprawdzę co można uzyskać z jednej klatki. Bawię się tym i cieszę, że coś mi wychodzi. Nie chcę od razu kupować kamery CCD i "automatyzować" procesu focenia. Boję się, że odbierze mi to satysfakcję z zabawy, że będzie za łatwo, że nagle dostanę wszystko na raz.

Póki co wykorzystuję więc to co mam, czyli swoją lustrzankę w fotografii jednoklatkowej. I badam sobie, co można w ten sposób uzyskać. Taki na razie skromny cel. Pewnie spróbuję z czasem obróbki wielu klatek z korekcją za pomocą darków, gainów i flatów. Ale na razie spokojnie. Taką przyjąłem "filozofię badań" i "postępu".

 

17 godzin temu, Behlur_Olderys napisał:

Przy żadnym zdjęciu nie napisałeś wprost, jaki był czas ekspozycji

W prawym dolnym rogu każdej przetworzonej fotki są skrócone informacje o sprzęcie optycznym, ISO i czasie ekspozycji.

 

Edytowane 21 Lutego 2019 przez diver

[diver]

14 godzin temu, Piotr4d napisał:

Tło "dobre" w odbiorze powinno mieć wyrównane kanały RGB  I wartości ~ od 20 do 25, np. R 23, G 23, B 23, ( wartości niekoniecznie idealnie równe )

Tak że obróbkę zacznij o wyrównania kanałów na całym zdjęciu, potem krzywym możesz próbować wyciągnąć trochę obiekt, następnie jeszcze raz suwakiem z lewej strony histogramu ustawiasz poziom " dobry"  tła.

Dzięki za sugestię. Na pewno będę jeszcze się bawił.

[diver]

Ostatnio u mnie było sporo pogodnych nocy, choć czasem warunki bywały zmienne. A to cirrusy, a to zamglenie spowodowane nagłymi spadkami temperatury. Niemniej ostatni tydzień sprzyjał obserwacjom.

Kontynuowałem więc swoją zabawę z fotografią jednoklatkową przez DSLR. Zmieniłem jednak kilka rzeczy:

- wyłączyłem w aparacie automatyczne odszumianie RAW;

- zwiększyłem ISO do 800;

- przestawiłem balans bieli z AUTO na światło dzienne;

- zastosowałem filtr Astronomik CLS 2".

 

Rzutem na taśmę próbowałem jeszcze Oriona. Tej fotki nie mogło zabraknąć. To jest prawie pełna klatka mojej SONY A57.

 

 

Na pomniejszonej pełnej klatce nie widać szumu matrycy i czerwonych pikseli. Gorzej już w wycinkach, które mają przedstawić delikatne struktury DSO.

 

 

 

Gdy mamy tylko gwiazdki, jest znacznie łatwiej.

 

 

Zastosowany Astronomik CLS dość skutecznie wycina LP w postaci żółtego światła lamp sodowych, których mam w pobliżu sporo. Jednak jednocześnie wycina też sporo czerwieni, więc przy obróbce pojawia się inny problem.

 

[diver]

M81 w czasie 24 min. W sumie to dwie klatki: 16 min + 8 min. Więc do nie jest jedna klatka, ale "prawie" jedna klatka.  RAW-a przepuściłem jednak przez DSS z użyciem zestawu klatek "technicznych".

 

 

Filtr Astronomik CLS tak skutecznie wycina czerwień, że uzyskanie w obróbce sensownego balansu kolorów staje się nierealne. Czerwieni z "braku czerwieni" nie da się urobić.

 

[Tayson]

Tym tematem podążasz w ślepą uliczkę. 

Chyba że uzyskany efekt Cię satysfakcjonuje, to życzę pogodnych nocy 

[Maro21]

Najlepsze efekty z astronomikiem cls są z modyfikowanym dslr lub kamerą dedykowaną. 

[kosmit]

Diver, ja rozumiem, że to są klatki testowe, ale one niewiele wnoszą do postępu twojej astrofotografii. Założyłeś temat "Jedna klatka  vs stack" i dostałeś tam jasną informację, że musisz zebrać wystarczającą  ilość materiału, by później nad nim w programach graficznych stworzyć akceptowalne zdjęcie. Jest wątek świeży "M81 i M82 + IFN: założony przez maćka_z, gdzie masz nawet dokładne tabelki / wykresy dotyczące siły sygnału w zależności od ilości wykonanych i zestackowanych klatek . Moim zdaniem, zamiast latać po niebie, skoncentruj się na jednym, dwóch obiektach i zbieraj klatki. Gdy będziesz miał ich przynajmniej np. 15-20, wtedy zestackuj, obrób i dopiero po analizie takiego materiału wprowadzaj korekty w sprzęcie i ustawieniach. Masz wtedy mocniejszy sygnał na zdjęciu, po prostu więcej widać co się dzieje z szumem, jak na jakość zdjęcia wpływa wybrane iso,jak prowadzi Ci się zestaw .. itp. Wtedy masz jakiś punkt wyjścia, bo na razie masz zdjęcia z bardzo słabym sygnałem i ciężko tu o wprowadzanie korekt, bo wygląda to słabo.  Ja testuję sprzęt / ustawienia od 3 miesięcy, właśnie w taki sposób. Łączę to także z nauką obróbki zdjęć w PS. To idzie w parze i jest nierozłączne. Adam Jesion napisał, że to co robisz w terenie to tylko zbieranie danych. Zdjęcie powstaje w domu na komputerze. Jak chcesz na podstawie zdjęć jednoklatkowych ocenić możliwości swojego sprzętu dslr, skoro są one bardzo słabo przygotowane w programach graficznych i zawierają niewiele informacji. Zbieraj materiał, stackuj, obrabiaj i wprowadzaj korekty diver. 

To tak z mojego punktu widzenia, także dopiero stawiający pierwsze kroki w astrofotografii.

 

• 1
•  
  • 2
  dodany przez maciek z, Środa o 23:22 w Głęboki Kosmos (DS)

Edytowane 11 Marca 2019 przez kosmit

[diver]

W dniu 11.03.2019 o 11:19, kosmit napisał:

Diver, ja rozumiem, że to są klatki testowe, ale one niewiele wnoszą do postępu twojej astrofotografii.

Dobrze rozumiesz, jednak wprost przeciwnie. Wnoszą wiele, bo są właśnie testowe. Dlaczego zakładasz, że nie wyciągam z nich sensownych wniosków? Przecież oglądam te fotki, czytam wasze uwagi, spostrzeżenia i porady. To mój materiał "badawczy".

 

W dniu 11.03.2019 o 11:19, kosmit napisał:

Zdjęcie powstaje w domu na komputerze

I to mnie niestety "martwi".

 

W dniu 11.03.2019 o 11:19, kosmit napisał:

Zbieraj materiał, stackuj, obrabiaj i wprowadzaj korekty diver. 

I tak właśnie robię. Od półtora miesiąca dopiero. Bo dopiero na początku stycznia pojawiła się pogoda, która umożliwiła mi odpalenie mojego HEQ5mod, który kupiłem sobie w grudniu pod choinkę.

 

Ponieważ rozważania zapoczątkowane w tym wątku przeniosłem w zasadzie tutaj:

więc pozwolę sobie zamknąć ten wątek. Tutaj jak dla mnie EOF.

Jak widzisz kosmit, pewien postęp jednak jest.

 

Edytowane 12 Marca 2019 przez diver