Idealny statyw nie istnieje - recenzja porównawcza

[MateuszW]

Korzystając z krótkiego momentu, gdzie mam równocześnie 3 statywy, spróbuję zrobić małe porównanie. Bohaterami akcji są:

-Manfrotto MT055XPRO3

-Manfrotto MT190CXPRO4

-GENESIS ABT KIT

Każdy w zupełnie innej cenie, każdy ma zupełnie inne możliwości. Od statywu wymagamy, żeby był sztywny i lekki oraz krótki do transportu i wysoki po rozłożeniu. Te pary cech się niestety wykluczają

 

1) Manfrotto MT055XPRO3 mam najdłużej, dobre kilka lat i obecnie sprzedaję. Jest to jeden z mocniejszych statywów foto na rynku, bardzo sztywny i stabilny, ale niestety ciężki. Również dość długi do transportu, szczególnie lotniczego. Jeśli nie będziemy z nim chodzić po górach (a raz chodziłem i nie polecam  ) i nie potrzebujemy oszczędzać miejsca w bagażu lotniczym to jest bardzo dobrą opcją. Dowolny aparat, z dowolnie długim szkłem będzie stabilny jak skała. Wysokość bez wysuwania kolumny jest w sam raz. Nawet po założeniu ED80 da się spokojnie robić wizuala  Pod dużego Adventurera również jest w sam raz stabilny.

Ten, jak i drugi z produktów Manfrotto ma możliwość umieszczenia kolumny na boku, co pozwala na różne kreatywne ustawienia aparatu. Również po zwiększeniu rozwarcia nóg i chęci focenia tuż nad gruntem trzeba dać kolumnę na bok, żeby nie ograniczała minimalnej wysokości swoją długością. Teoretycznie nie da się odwrócić kolumny (skierować w dół), co było możliwe w starszej wersji modelu, jednakże wbrew intencji producenta jest to możliwe, choć wymaga wyczucia i nie jest łatwe

Nogi statywu mają 3 sekcje, czyli dwie wysuwane części. Z tego powodu statyw po złożeniu jest dość długi, ale po rozłożeniu maksymalnie sztywny, a nogi możliwie grube. Kompromis.

Nogi mają 4 kąty rozwarcia, aż do płaskiego położenia, przy czym kąt najmniejszy (ten używany normalnie) jest najszerszy z porównywanych statywów, co zapewnia stabilność i brak obaw o przewrócenie na wietrze. Jest również sprawna regulacja oporu nóg. Wszystkie blokady działają wzorowo nawet mimo brudu i błota. Statyw jest odporny na trzymanie w wodzie, nic nie ma prawa rdzewieć. Anodowanie aluminium na najwyższym poziomie. Pomimo braku pokrowca (który trzeba dokupić i jest drogi) poziom zarysowań po kilku latach używania pozostał bardzo mały.

2) Manfrotto MT190CXPRO4. Dostałem go dzisiaj, więc jeszcze nie był użyty. Najdroższy z omawianej trójki, ja trafiłem na nie lada okazję, bo pewnie nigdy bym tyle nie był w stanie zapłacić za nówkę. Statyw jest karbonowy, co pozwoliło na maksymalną redukcję masy przy zachowaniu sztywności. W odróżnieniu od pierwszego, ma 4 sekcje nóg, co pozwoliło na skrócenie złożonej całości, no ale dłużej się go rozkłada. Kąt rozwarcia nóg wg producenta jest taki sam, jak w 055, ale wg mnie jest on nieco mniejszy i przy takiej samej wysokości nogi są bliżej. Po rozłożeniu statyw jest trochę niższy od 055, ale wciąż wygodny do operowania bez wysunięcia kolumny. Większość rzeczy pokrywa się z tym, co opisałem w 055.

Oczywiście średnica nóg jest mniejsza, dzięki czemu statyw jest lżejszy. Dodatkowo, obecność aż 4 sekcji wymusza, aby ostatnia sekcja była mniejszej średnicy niż w odpowiedniku 3 sekcyjnym. To działa negatywnie na sztywność. Tutaj średnica ostatniej sekcji jest zaskakująco mała (mniejsza niż w statywie Genesis), co sugeruje że każda z kolejnych rurek ma grubszą ściankę (co jest logiczne, bo włókno węglowy musi być grusze niż aluminium o tej samej sztywności). Być może ostatnia sekcja jest wypełniona w środku. W każdym razie sztywność jest niezła, taka jakiej się spodziewałem i lepsza niż w Genesis. Co więcej, możemy wcale nie wysuwać ostatniej sekcji i użyć zamiast tego kolumny, która jest gruba. 

3)GENESIS ABT KIT. Najmniejszy statyw w zestawieniu i śmiesznie tani. Niestety, chyba właśnie wycofują go ze sprzedaży, a szkoda. Zapewne jest jakiś podobny następca, ale jeszcze się nie zorientowałem. W każdym razie, statyw uważam za najbardziej opłacalną konstrukcję na rynku. W cenie 245 zł otrzymujemy nie tylko statyw, ale też zgrabną głowicę kulową i pokrowiec. Szczerze mówiąc, za ten statyw spokojnie mógłbym zapłacić 2x więcej. Statyw jest bardzo lekki i przy swojej masie tak sztywny, jak tylko się da. Oczywiście jest mniej sztywny od Manfrotto 190, ale nie ma przepaści. Statyw posiada ciekawą cechę - można obrócić nogi do góry nogami (masło maślane  ) i schować kolumnę centralną między nimi, co skraca długość do transportu. Między nogami zmieści się również zestawowa głowica. Bardzo mądre rozwiązanie. Kolumnę można zamocować odwrotnie i fotografować tuż nad ziemią, ale nie da się jej dać na bok. W zestawie otrzymujemy też krótką kolumnę, która nie wystaje z drugiej strony (można wtedy rozłożyć nogi na płasko i mieć głowicę u góry; w manfrotto tak się nie da). Statyw jest ultra lekki i ultra mały i jednym z najmniejszych statywów na rynku, pozwalających komfortowo operować z lustrzanką. Ma on 3 wady - brak możliwości regulacji siły rozchylania nóg, mimo zapewnień producenta. Opór jest raczej mały i nogi rozchylają się czasem podczas noszenia. Druga wada to mały kąt rozwarcia nóg na pierwszej "pozycji", tej normalnie używanej. Kąt ten jest zauważalnie mniejszy niż w obu Manfrotto. Normalnie nie ma to znaczenia, ale przy silnym wietrze mam spore obawy, czy statyw się zaraz nie przewróci. Co prawda nie zdarzyło mi się to nawet na Islandii, ale zostawiając aparat na timelapsa o mało nie schodzę na zawał serca, gdy zawieje większy podmuch  Na Teneryfie często stawiałem aparat nad urwiskiem i stres był jeszcze większy, mimo że wiatr umiarkowany  Widziałem też podczas jednego wyjazdu, jak koledze przewrócił się aparat na lekkim statywie, więc wiem że zagrożenie jest realne. W każdym razie, przy średnim wietrze raczej bez obaw, a przy silnym z obawami, ale też stoi, choć nie daje komfortu psychicznego. Wiatr na szerokim kącie natomiast nie powodował żadnych drgań. Trzecia wada to niewystarczająco silna blokada kolumny centralnej. O ile w Manfrotto zakręcamy ją "na amen", to tutaj przykładając większą siłę da się ruszyć kolumnę. W praktyce nie stwarza to problemu, ale ewidentnie jest to najsłabszy element konstrukcji.

 

Po tej ścianie tekstu postanowiłem zrobić elegancką tabelkę porównującą parametry statywów. Wszystkie dane producentów zweryfikowałem i są one rzeczywiste. Zrobiłem też prostą klasyfikację. Statyw najlepszy w danym parametrze dostaje 2 pkt, drugi 1, a trzeci 0. Oznaczyłem to kolorami. Nośność postanowiłem porównać wg mojego uznania, a nie producentów (bo Genesis poszalał w obłoki). Ilości sekcji i materiału nie porównałem, bo uznałem że to nie są wady ani zalety.

Okazuje się, że wygrał 055, który właśnie sprzedaję  Oczywiście ta klasyfikacja jest mało dokładna i nie uwzględnia wag poszczególnych parametrów (np masa jest istotniejsza od obecności poziomicy). Ale chciałem dać wam jakieś pojęcie. Dla każdego różne cechy będą różnie ważne.

 

Osobiście, zaczynając od statywu 055 chciałem mieć bezkompromisową sztywność i tak też było. Jednakże zacząłem coraz więcej podróżować i coraz mniej chce mi się lub mam możliwość wożenia sporego statywu. Alternatywą okazał się Genesis, kupiony kilka miesięcy temu. Jest maksymalnie mobilny, ale już jego możliwości są trochę na granicy potrzeb. Trafiła się okazja na 190, który mam nadzieję będzie optymalnym rozwiązaniem - dość mobilnym i równocześnie dość stabilnym.

[Fredrixxon]

Bym sugerował obczaić jeszcze gitzo (mountaineer albo traveller), choć to nie sprzęt budżetowy. Za to szansa, że przeżyje 20 lat.

Dzięki za fajne praktyczne zestawienie

 

[MateuszW]

2 godziny temu, Fredrixxon napisał:

Bym sugerował obczaić jeszcze gitzo (mountaineer albo traveller), choć to nie sprzęt budżetowy. Za to szansa, że przeżyje 20 lat.

Dzięki za fajne praktyczne zestawienie

O przeżycie 20 lat dla Manfrotto się nie obawiam  W każdym razie te Gitzo wyglądają świetnie, redukcja masy jest tam dopracowana chyba najlepiej na świecie. No ale ta cena totalnie zaporowa... Są jakieś granice  Zastanawiam się też, czy to jest "podmarka" Manfrotto, bo są na ich stronie?

 

Swoją drogą zastanawiam się, czy włókna węglowe to jest maksimum naszej obecnej technologii ludzkości? Jestem pewien że istnieją lżejsze i bardziej wytrzymałe materiały. Pewnie są za drogie żeby był sens robić z nich statywy, ale może ktoś coś wie na ten temat?

[MateuszW]

3 godziny temu, Fredrixxon napisał:

Za to szansa, że przeżyje 20 lat.

Przypomniałem sobie, że mam jeszcze jeden statyw. I jak dobrze liczę, to ma on jakieś 14 lat! Używałem go w podstawówce do kręcenia filmów z kuzynem  Jest to statyw z supermarketu za 100 zł, ostatnio przejechałem go samochodem (!), a on wciąż żyje  Także nie trzeba Gitzo

[RMK]

Bardzo lubię takie opracowania praktyków zwłaszcza uwzględniające kilka aspektów. Dzięki.

Standardowo jeśli dobrze pamiętam w Genesis jest hak i można statyw przymocować i ew. dociążyć co może wpłynąć pozytywnie na stan Twojego serca 

[MateuszW]

9 minut temu, RMK napisał:

Standardowo jeśli dobrze pamiętam w Genesis jest hak i można statyw przymocować i ew. dociążyć co może wpłynąć pozytywnie na stan Twojego serca 

Zgadza się, jest hak. Niekiedy wieszałem tam torbę, ale tak na prawdę to niewiele pomaga na serce, bo torba się dynda na wietrze i nie budzi zaufania  Natomiast przywiązanie go do czegoś to fajny pomysł, trzeba tylko mieć linę...

[rambro]

Ostatnio zastanawiałem się nad MT190CXPRO3 ale nie trafiłem używki, a nowy jest poza budżetem. Założyłem, że kupię lekki, karbonowy statyw 3 sekcyjny z klamrami.

Ostatecznie zdecydowałem się na https://www.fotoaparaciki.pl/pl/p/Statyw-Velbon-Sherpa-Pro-CF-635-Carbon/3559

Marka Velbon często kojarzy się z tanimi statywami. Jednak karbonowy CF-635 jest bardzo porządnie wykonany i spełnia w 100% moje założenia. Jest bardzo sztywny nawet po wysunięciu kolumny centralnej. Zawdzięcza to min. temu że nogi i kolumna mają duży przekrój oraz rozstaw nóg jest szeroki. Zaciski posiadają sprężyny i mogą być regulowane w miarę potrzeby. Nie ma możliwości położenia kolumny centralnej jak w Manfrotto. Można ją skrócić w celu obniżenia minimalnej wysokości. Na plus można zaliczyć wysuwane kolce, co w terenie zwiększa stabilność. Jest w zestawie też hak do dodatkowego obciążenia ale nie ma pokrowca.

Na sieci nie ma dużo opinii o tym sprzęcie. Nie spotkałem się z żadną negatywną. Do tej pory był raz w terenie i sprawdził się w 100%. Producent deklaruje obciążenie 5kg przy wadze własnej 1.55kg. Myślę że jest to realna wartość nawet z zapasem. Maksymalnie wysunięty statyw ma około 166cm. Po dodaniu głowicy 3D przekracza 180cm. W cenie do 500 zł trudno będzie znaleźć lepszy statyw. Wersja CF-630 Carbon z zakrętkami zamiast klamerek jest 100zł tańsza i ma większy udźwig 6kg. Przez chwilę brałem też pod uwagę aluminiowy Manfrotto 190 GO!, ale ma 4 sekcje i przeczytałem, że ludzie narzekają na czyszczenie wymagane ze względu na zastosowanie zakrętek po pracy w trudniejszym terenie.

[RMK]

W dniu 13.03.2019 o 13:05, MateuszW napisał:

Zgadza się, jest hak. Niekiedy wieszałem tam torbę, ale tak na prawdę to niewiele pomaga na serce, bo torba się dynda na wietrze i nie budzi zaufania  Natomiast przywiązanie go do czegoś to fajny pomysł, trzeba tylko mieć linę...

Prawidłowo użyta torba po wypełnieniu balastem, doczepieniu do haka i postawieniu pod statywem ma naprężone uszy, co doskonale trzyma statyw. Co więcej, jeśli ktoś obdarzy takie rozwiązanie zaufaniem może sobie zaprojektować odpowiednią torbę, która może służyć jednocześnie za pokrowiec. Stosowałem takie rozwiązanie z powodzeniem na kilku wyjazdach. Najpierw z wykorzystaniem szkolnego worka na buty z mocnego materiału i prostej regulacji zawieszenia poprzez węzeł na sznurku. Jak mi się znudził worek miałem dedykowaną torbę/pokrowiec.

[MateuszW]

6 godzin temu, rambro napisał:

Ostatecznie zdecydowałem się na https://www.fotoaparaciki.pl/pl/p/Statyw-Velbon-Sherpa-Pro-CF-635-Carbon/3559

Fajny. Dobrze wiedzieć, że karbon nie musi być absurdalnie drogi  Tak na prawdę to zapewne znalazłoby się zdecydowanie tańszy odpowiednik o równych możliwościach dla większości sprzętu, ale jest tego taka masa i brak obiektywnych wskaźników, że trafienie w taki produkt to loteria.

6 godzin temu, rambro napisał:

przeczytałem, że ludzie narzekają na czyszczenie wymagane ze względu na zastosowanie zakrętek po pracy w trudniejszym terenie.

Właśnie mnie zastanawiają te "obrotowe zaciski". Czy to ma być wygodniejsze/szybsze w obsłudze? Nigdy nie miałem z takimi do czynienia i jakoś patrząc na to nie widzę wyraźnej zalety. No dobra, tym sobie nie przytrzasnę ręki jak zatrzaskiem