Wyjaśnienie w kwestii aberracji chromatycznej

[JSC]

Trudno mi powiedzieć cokolwiek o tym teleskopie i sam z zaciekawieniem czytam recenzje.

W każdym razie, moim zdaniem, postrzeganie seeingu  w duzej mierze zalezy własnie od swiatłosiły. Ja bez problemu w Słupsku (w poblizu centrum handlowego na osiedlu z "wielkiej płyty") osiagam 200x i obraz stoi jak wryty (przy achro f/15 i aperturce 80mm).

Swiatłosilne teleskopy są do mgławic, małych powiekszeń i duzych źrenic, a ciemne teleskopy są do maksymalnych powiększeń, ale z małym polem. EDki troche mieszają w tym wszystkim, ale skoro abera jest widoczna, to wpływa to na postrzeganie całego obrazu, bo nakłada sie na seeing i inne aberracje (np. sferyczną).

Dlatego nie rwałbym włosów z głowy, ze masz power 50x i wszystko pływa, bo to jest moim zdaniem normalne dla takiej swiatłoisły.

 

Zreszta to nie jest tylko moje zdanie, ale takze zdanie konstruktorów teleskopów.

Cytat Rolanda Christena z Astro-Physics dotyczący odporności teleskopu na seeing… W sumie mało poruszana sprawa na forach (częściej kopie kruszone są o wpływ seeingu na duże vs małe apertury).

"Prawdziwym testem dobrej optyki w porównaniu z przeciętną jest to, że obraz pozostaje stosunkowo niewrażliwy na małe zniekształcenia w górnej atmosferze (seeing). Jeśli optyka jest w zasadzie idealna i dodasz 1/4 fali zaburzeń atmosferycznych, nadal będziesz w zasadzie ograniczony dyfrakcyjnie i zobaczysz 80% szczegółów obrazu przy dowolnym powiększeniu
Jeśli jednak optyka jest już zdegradowana przez błędy powierzchniowe do ¼ fali, a następnie dodajesz kolejną 1/4 fali zakłóceń atmosferycznych, wynikowy obraz nie będzie ograniczony dyfrakcyjnie, a szczegóły będą znacznie bardziej pogorszone. Jeśli seeing jest 1/2 fali i teleskop jest ½ fali, to prawie nic nie zobaczysz. "

(“The real test of a good optic versus a mediocre one is that the image will stay relatively unaffected by small distortions in the upper atmosphere. If the optic is essentially perfect, and you add 1/4 wave of atmospheric disturbance, you will still be essentially diffraction limited and will see 80% of the image detail at any magnification
If, however, the optic already is degraded by surface errors to ¼ wave, and then you add another 1/4 wave of atmospheric disturbance, the resultant image will not be diffraction limited, and detail will be much more degraded. If the seeing is 1/2 wave and the scope is ½ wave, then you will see almost nothing.” )

Edytowane 18 Marca 2019 przez JSC

[rambro]

3 godziny temu, tomchm napisał:

Ja czytałem na stronie Televue, że dla refraktorów górna granica źrenicy wyjściowej nie istnieje - nie ma czegoś takiego jak porażenie światłem itp. Po prostu cześć światła nie trafi do źrenicy i tyle.

Zgadza się. W refraktorze nie ma obstrukcji centralnej, więc można używać dowolnie dużych źrenic wyjściowych. Zyskujemy pole widzenia. Odnośnie jasności, Planety i Księżyc raczej ogląda się w większym powiększeniu. Można zastosować filtr ND.

[tomchm]

Ja Księżyc w tej chwili oglądam tylko ze zmiennym filtrem polaryzacyjnym, ponieważ normalnie to daje on po oczach...

[kjacek]

38 minut temu, rambro napisał:

Zgadza się. W refraktorze nie ma obstrukcji centralnej, więc można używać dowolnie dużych źrenic wyjściowych. Zyskujemy pole widzenia. Odnośnie jasności, Planety i Księżyc raczej ogląda się w większym powiększeniu. Można zastosować filtr ND.

Wszystko prawda. Tylko ta jakość obrazu przy bardzo dużych ŹW...

Seeing w praktyce nie ma znaczenia przy małych powiększeniach. Przy większych ma zasadnicze znaczenie. 

[astrokarol]

JSC,

 

jeśli mamy taką sytuacje jak na rysunku 1 i 2 to z geometrii wynika, że im krótsza ogniskowa tym lepiej (przy tej samej średnicy obiektywu) - zmniejsza się odległość między ogniskami poszczególnych barw (zwiększa się kąt promieni światła). 

 

Jednak jest odwrotnie, bo im jaśniejszy achromat tym "gorzej" - dlaczego ? 

[rambro]

18 minut temu, kjacek napisał:

Wszystko prawda. Tylko ta jakość obrazu przy bardzo dużych ŹW...

Seeing w praktyce nie ma znaczenia przy małych powiększeniach. Przy większych ma zasadnicze znaczenie. 

Dlaczego obraz z dużą źrenicą wyjściową ma być gorszy ?

W samym oku aberracje są większe jak źrenica oka jest w pełni otwarta np. do 5mm  niż np. na 3mm. Ostrość widzenia i optymalna źrenica to dość indywidualna sprawa. Jeżeli źrenica wyjściowa okularu jest  5mm lub 9mm to pewnie nie ma znaczenia na ostrość widzenia. Lepsza ostrość będzie jak źrenica wyjściowa będzie miała 2-3mm, ale kosztem jasności obrazu.

Osobiście mam Newtona z obstrukcją 33%, więc wole nie stosować dużych źrenic bo obraz obstrukcji przy źrenicy wyjściowej 6mm ma 2mm i zaczyna przeszkadzać. W refraktorze nie ma tego ograniczenia.

[ZbyT]

3 godziny temu, kjacek napisał:

I dobrze przeczytałeś, nic Cię nie porazi. 

Po prostu obrazy uzyskiwane przy bardzo dużej ŹW w pewnym momencie stają się nieakceptowalne. Są po prostu za jasne, bez kontrastu. Masz różne okulary, jak wygląda obraz przy różnych ogniskowych? Im większa ŹW, tym gorzej. Różne osoby mają trochę inny zakres tolerancji. 

Zakres 1-5mm ŹW to orientacyjny zakres akceptowalny dla większości osób. Wiele zależy od różnych czynników wewnętrznych i zewnętrznych.

to nie jest do końca prawda

jeśli nasze oko ma źrenicę 5 mm, a źrenica wyjściowa teleskopu wynosi 7 mm to źrenica naszego oka przytnie część światła docierającego z obiektywu. Nie wykorzystamy całej powierzchni obiektywu. Efekt jest taki sam jak zmniejszenie apertury teleskopu*. Oznacza to, że zwiększając źrenicę wyjściową obraz staje się jaśniejszy i bardziej kontrastowy aż do momentu gdy osiągniemy źrenicę wyjściową równą źrenicy oka. Dalsze zwiększanie źrenicy wyjściowej nie zwiększy jasności obrazu bo pozostanie ona na stałym poziomie

 

*przypominam, że wzór na powiększenie teleskopu to stosunek źrenicy wejściowej do wyjściowej, co oznacza, że przy stałej źrenicy wyjściowej zwiększenie powiększenia zmniejszy źrenicę wejściową

 

pozdrawiam

[ZbyT]

4 minuty temu, rambro napisał:

Osobiście mam Newtona z obstrukcją 33%, więc wole nie stosować dużych źrenic bo obraz obstrukcji przy źrenicy wyjściowej 6mm ma 2mm i zaczyna przeszkadzać. W refraktorze nie ma tego ograniczenia.

przy źrenicy wyjściowej większej od źrenicy oka zmniejszamy aperturę ale wymiary obstrukcji pozostają takie same czyli procentowo obstrukcja rośnie i dlatego zaczyna być widoczna

 

pozdrawiam

[JSC]

55 minut temu, astrokarol napisał:

JSC,

 

jeśli mamy taką sytuacje jak na rysunku 1 i 2 to z geometrii wynika, że im krótsza ogniskowa tym lepiej (przy tej samej średnicy obiektywu) - zmniejsza się odległość między ogniskami poszczególnych barw (zwiększa się kąt promieni światła). 

 

Jednak jest odwrotnie, bo im jaśniejszy achromat tym "gorzej" - dlaczego ? 

To kwestia geometri, wielkosci dysku Airego, zakresu dobrej ostrości.

Ponizej na rysunku dwa refraktory o takiej samej aperturze. Pomijamy tu kwestie jakosci optyki (aby było łatwiej) - pozostaje sama geometria.

Jesli długość ogniskowej zwiekszysz 2x (niebieska linia), to zakres dobrej ostrości zwiekszy sie cztery razy (zielona linia). Czerwona linia pokazuje wielkość dysku Airego, który jest oczywiście 2x większy przy dwa razy dłuzszej ogniskowej.

Edytowane 18 Marca 2019 przez JSC