Supernowa SN 2019ehk @Jagho

[gawain74]

Supernowa SN 2019ehk - odkrywcą jest nasz forumowy kolega Jarosław Grzegorzek @Jagho, a miało to miejsce 29 kwietnia 2019 i jest to już jego 11-ta odkryta supernowa.
SN 2019ehk znajduje się w galaktyce M100.

Zdjęcie wykonałem 2/3 maja 2019. Po trzech tygodniach obróbki i poprawek jest wersja, którą na razie finalizuję.

Od dawna marzyłem o sfotografowaniu supernowej. Pierwszą uwieczniłem w ubiegłym roku w M77.
Ta Jarka jest druga, ale sprawiła mi jeszcze więcej frajdy. Po części dlatego, że odkrywcą jest nasz kolega i rodak,
poza tym sama M100 prezentuje się okazalej od M77 (przynajmniej w moim setupie) I jeszcze jeden drobny szczegół, supernową w M100 dostrzegałem już na podglądzie
co dodatkowo mnie nakręcało Co z tego, że nie widziałem jej przez okular gdzie zasięg mam około 11 mag?
Obraz przekazywany z kamery na laptopa pozwala zajrzeć zacznie głębiej w przestrzeń już bez stackowania - to jest piękne.
Przy okazji odnotowałem mały, osobisty sukces: 19,5 mag po stackowaniu, to mój nowy rekord zasięgu gwiazdowego jaki udało mi się osiągnąć.

 

Jarek...dziękuję, gratuluję i trzymam kciuki...

2/3 05.2019
ED80 / ASI224

EQ 5
728 x 14 sek
dark x 25

 

Edytowane 21 Maja 2019 przez gawain74

[isset]

A powiedz ile czasu taka supernowa "dojrzewa",  mam na myśli przez jaki okres czasu jest/była widoczna?

[gawain74]

To chyba zależy od typu supernowej. Nie jestem pewien, ale wydaje mi się że przez najbliższe kilka tygodni powinna mieć zbliżoną jasność - około 16,5 mag

Edytowane 21 Maja 2019 przez gawain74

[Jagho]

39 minut temu, gawain74 napisał:

To chyba zależy od typu supernowej. Nie jestem pewien, ale wydaje mi się że przez najbliższe kilka tygodni powinna mieć zbliżoną jasność - około 16,5 mag

Dziękuję @gawain74
Supernowa SN 2019ehk jest wciąż widoczna. Inna rzecz, że sama galaktyka M100 będzie coraz trudniejsza do obserwacji, ale warto, ponieważ supernowe w "messierach" nie zdarzają się często (średnio raz na rok). Dodatkową ciekawostką jest też fakt, że to supernowa typu Ib, dosyć rzadko obserwowana - zaledwie trochę ponad 1% w ogólnej liczbie odkrywanych. 

[isset]

A możecie opowiedzieć jak wygląda proces odkrywania supernowych?  W skrócie oczywiście, bo zdaję sobie sprawę że to długi i trudny proces :-)

[Jagho]

45 minut temu, isset napisał:

A możecie opowiedzieć jak wygląda proces odkrywania supernowych?  W skrócie oczywiście, bo zdaję sobie sprawę że to długi i trudny proces :-)

Poszukiwanie pozagalaktycznej supernowej polega na tym, że fotografujemy określony obszar nieba,  gdzie znajdują się galaktyki (lub jedna galaktyka, jeżeli mamy małe FOV). Następnie porównujemy ten obraz z obrazem tej galaktyki wykonanym kiedyś wcześniej. Najlepiej porównywać z własnymi zdjęciami. Jeżeli dostrzegamy obiekt, którego wcześniej nie było, to sprawdzamy następujące możliwości:

1. czy nie jest to supernowa już odkryta i zgłoszona przez inne obserwatorium
2. czy nie jest to planetoida, która pojawiła się w niewielkiej odległości kątowej od galaktyki
3. czy nie jest to gwiazda zmienna w naszej galaktyce, która akurat pojaśniała
4. czy nie jest to jakiś inny artefakt, chociażby związany z błędem matrycy
5. czy nie jest to planeta Mars

Jeżeli wykluczymy wszystkie powyższe możliwości (co zdarza się niestety rzadko  ), to wykonujemy astrometrię i fotometrię obiektu i zgłaszamy odkrycie możliwej supernowej (PSN) na serwerze TNS, który działając w ramach Międzynarodowej Unii Astronomicznej przyjmuje takie raporty. To tak w największym skrócie. Jeżeli masz jakieś pytania, to chętnie doprecyzuję.

[isset]

Dzięki za wyjaśnienie i mam pytanie: rozumiem, że to trzeba się skupić na jakimś konkretnym obszarze? I wtedy robisz zdjęcia tego obszaru noc w noc i liczysz na szczęście? Czy są kierunki na niebie, gdzie takie SN wybuchają częściej i wtedy naświetlasz ten jeden kawałek? No bo nie da się fotografować jakiegoś dużego obszaru, zwłaszcza że tu jak rozumiem chodzi o powtarzalność zdjęć.

 

P.S. Przeglądam właśnie Twoją stronę

Edytowane 22 Maja 2019 przez isset

[Jagho]

2 godziny temu, isset napisał:

Dzięki za wyjaśnienie i mam pytanie: rozumiem, że to trzeba się skupić na jakimś konkretnym obszarze?

Rzeczywiście jest tak, że w niektórych projektach (ale głównie tych dużych ZTF, Pan-STARRS) do przeglądów wybierane są całe obszary nieba. Odkrywane są przy tym nie tylko supernowe, ale i inne obiekty. W warunkach amatorskich jest to jednak trudne. Nie dysponujemy takim sprzętem jak oni oraz tak dużymi i czułymi matrycami (i taką pogodą). Dlatego w naszych warunkach, przy poszukiwaniu supernowych trzeba się skoncentrować na starannym wyborze galaktyk do przeglądu oraz na zdolności wykonywania bardzo dużej liczby ekspozycji. Czyli - nie określone obszary nieba, a raczej konkretne galaktyki. Które? Właśnie, to jest kluczowe pytanie. Ogólnie wiadomo, że w galaktykach eliptycznych pojawiają się głównie supernowe typu Ia podczas gdy w spiralnych występują również i inne. Więc bardziej prawdopodobne jest dokonanie odkrycia w spiralnej. Ważne są jednak i inne parametry galaktyki. Nie każdą supernową można zaobserwować. Galaktyka może być zbyt odległa (parametr: przesunięcie ku czerwieni) i naszym amatorskim sprzętem nie zarejestrujesz supernowej, która się w niej pojawi. Płaszczyzna galaktyki może też być pod małym kątem do obserwatora (parametr: inklinacja) i blask supernowej zginie pochłonięty przez materię tej galaktyki. Trzeba też wziąć pod uwagę i inne parametry: jasność, wielkość kątowa, które mogą być z kolej pochodną liczby gwiazd w danej galaktyce. To też wpływa na prawdopodobieństwo pojawienia się w niej supernowej.
Jeżeli trafnie zaprojektujesz listę przeglądanych galaktyk, ustawisz priorytety, cykle powtórnych obserwacji i systematycznie będziesz monitorował te galaktyki, to jest szansa na odkrycie supernowej w jednej z nich. 

[isset]

Dzięki za wyjaśnienie  Ciekawy temat.

[monter]

Podczepię się pod temat

 

Też ją robiłem po odkryciu. Materiał z 07-05-2019. Setup to Newton 200/1000, Canon 1100D mod na NEQ6. Łączny czas akwizycji to 105 minut. 
 

Straszenie byłem niezadowolony z poszczególnych klatek i myślałem, że połowę materiału wywalę do kosza, ale jakoś przy pomocy Astro Pixel Procesora udało się wyklecić taką fotkę

 

 

 

Edytowane 22 Maja 2019 przez monter