Obserwacja przez specjalne teleskopy

Burunduk · 8 Lipca 2019

Cześć! Mam nurtujace pytanie. Czy przez teleskop Hubble'a jesteśmy wstanie zobaczyć poszczególne obiekty w mglawicach i galaktykach, czy potrzebujemy podczerwieni do obserwacji poszczególnych ciał jak w przyszłym teleskopie Webba?

TomaszP1977 · 8 Lipca 2019

Poszczególne obiekty w galaktykach to wyłuskują co bardziej zaawansowani astroamatorzy (supernowe, struktury w M31 ale nie tylko w tej). Poprzeglądaj zdjęcia na forum

tomchm · 8 Lipca 2019

Wiem jedno: najostrzejsze zdjęcie Galaktyki Andromedy wykonał Teleskop Hubble'a. Tutaj link do niego. Zdjęcie (w oryginale) waży 4,3 GB i ma rozdzielczość 1,5 mld pikseli - powodzenia w otwieraniu

A wracając do tematu: wszystkie informacje, które zbieramy z kosmosu, pochodzą od zjawiska zwanego promieniowaniem. W zależności od długości fali, promieniowanie można podzielić na:

a) promieniowanie gamma;

b) promieniowanie Röntgena (częściowo ono pokrywa się z promieniowaniem gamma);

c) ultrafiolet;

d) światło widzialne (380-750nm, widoczne przez oczy człowieka);

e) promieniowanie podczerwone (750-1000nm);

f) tzw. promieniowanie radiowe (długość fali powyżej 1000nm).

Najważniejszym zadaniem teleskopu jest skupienie promieniowania. Pomijając rozmiar, to nie ma teleskopu uniwersalnego, tzn. takiego, który efektywnie byłby w stanie zebrać promieniowanie we wszystkich długościach fal jednocześnie. Poza tym, każde z typów promieniowania posiada inną charakterystykę i o ile światło widzialne i fale radiowe w miarę swobodnie przechodzą przez ziemską atmosferę, o tyle obserwacje w zakresie fal gamma, Röntgena i podczerwonych najlepiej prowadzić w kosmosie.

Co do szczegółów obserwowanych na samych zdjęciach, to najwięcej zależy od apertury teleskopu. Im ona większa, tym lepiej. W skali max. korzysta się z tzw. interferometrii wielkobazowej (link), gdzie łączy się w sieć ze sobą kilka radioteleskopów na Ziemi. Każdy z teleskopów obserwuje ten sam obiekt, ale w różnym czasie - dane zapisywane są na dyskach komputerowych, zaś sam czas zapisu, jak i późniejsza synchronizacja danych odbywa się z użyciem zegarów atomowych i superkomputerów. Metoda ta pozwala na osiągnięcie apertury radioteleskopu dorównującego mniej więcej średnicy Ziemi. Chcąc uzyskać większą aperturę, należałoby umieścić określoną ilość radioteleskopów na określonej orbicie większej od promienia Ziemi. Istnieje jednak pewne ograniczenie w fizyce znane jako Długość Plancka - najmniejszy wymiar posiadający jakikolwiek sens fizyczny - z tego powodu nie ma sensu pójście w nieskonczoność z aperturą teleskopu

JSC · 8 Lipca 2019

Sam Hubble (nie dysponując teleskopem Hubble ) badał gwiazdki w galaktyce Andromedy - od tego czasu wiemy, ze Andromeda to inna galaktyka. Zreszta kiedys uważano za mgławice także gromady kuliste, a teraz byle teleskopik wydzieli z nich gwiazdy.

Krzysztof z Bagien · 8 Lipca 2019

Chciałem zauważyć, że teleskop Webba będzie (jak już w końcu powstanie) pracować w podczerwieni nie dlatego, żeby mieć większą zdolność rozdzielczą (tę zapewni po prostu duża apertura - 6,5m w porównaniu do 2,4m w teleskopie Hubble'a), ale po to, by móc sięgać dalej (zarówno w przestrzeni jak i w czasie, bo to w sumie na jedno wychodzi) - najdalsze galaktyki, które ten teleskop będzie mógł zarejestrować są tak silnie przesunięte ku czerwieni, że wyemitowane przez nie światło dociera do nas właśnie jako podczerwień.

Akurat promieniowanie podczerwone charakteryzuje się większą długością fali od światła widzialnego, co przy tej samej aperturze w uproszczeniu przełożyłoby się na nieco niższą zdolność rozdzielczą - czyli, inaczej mówiąc, gdyby teleskop Webba pracował w świetle widzialnym, to mógłby przynajmniej teoretycznie rozróżniać jeszcze mniejsze detale, ale nie takie jest jego zadanie.