Moje podwójne

[diver]

Przedwczoraj niebo zaczęło tutaj się wypogadzać. No może nie do końca, bo nocą ktoś przesuwał firanki z cirrusów.

Poza tym Księżyc ponad 90% i dużo rosy z powodu znacznych spadków temperatur.

W takich warunkach z "astrofotograficznego głodu" zdecydowałem się jednak na próbę udokumentowania Polarnej. Tak, Polarna to też podwójna, a nawet pięciokrotna! " Quintuple system 4 visible stars in this system" jak czytam na stelledoppie.it. Na mojej fotce da się łatwo zidentyfikować parę AB z STF 93.

 

α UMi (Polaris)
Składniki o jasnościach 2,1 i 9,1 mag i typach widmowych F i F (biało-żółty i biało-żółty)
Separacja optyczna: 18"
Odległość: ok. 433 ly
Układ grawitacyjny.

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 72 x 8 s, gain 120

 

Poniżej więc podwójna Polarna w cirrusowej poświacie. Przy lepszej pogodzie z pewnością do Polarnej wrócę.

 

 

 

[diver]

Wczoraj cirrusy (prawie) odleciały. Jednak Księżyca nadal ok. 90% i widoczne zamglenie. Z wilgotnością podobnie - duża rosa, po sesji wszystko mokre. Z kabli kapała woda. Takie październikowe babie lato. W takich warunkach mogłem pokusić jedynie na gwiazdki, oczywiście podwójne.

Przed sesją wyczyściłem tubę i umyłem lustro główne, bo poprzedniego dnia LG było dość mocno zaparowane. Po kilku letnich miesiącach lustro było dość mocno zapaskudzone, chyba głównie przez owady włażące do tuby. Mycie lustra pomogło - pomimo dużej wilgotności po sesji nie było na nim rosy. Jednak jak się później okazało po montażu LG kolimacja wyszła trochę nie tak... . Trudno.

 

HIP207 Cas

Składniki o jasnościach 6,0 i 7,2 mag i typach widmowych G i A (żółty i niebiesko-biały)
Separacja optyczna: 15"
Odległość: ok. 2077 ly
Układ nie jest grawitacyjny.

Bezimienna gwiazda na skraju obszaru mgławicowego w Cefeuszu, związanego z HIP379.

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 130 x 8 s, gain 120

 

π And (29 And, HIP2912)

Składniki A i B o jasnościach 4,4 i 7,1 mag i typach widmowych B i G (jasnobłękitna i biało-żółta)
Separacja optyczna: 36"
Odległość: ok. 599 ly
Układ grawitacyjny.

Wg stelledoppie.it to układ pięciokrotny z trzema widocznymi gwiazdami. Na fotce wyraźnie widać opisany wyżej układ AB oraz układ AC z żółtawym składnikiem mag 13 o separacji 55" (po przeciwnej stronie składnika B). 

Oznaczona na fotce gwiazda HIP2872 jest również podwójna. Składniki 9,3 i 10,7 mag mają optyczną separację 0,2".

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 80 x 8 s, gain 120

Warunki były trudniejsze z powodu bliskości Księżyca. Trzeba było mocno ciąć tło.

 

 

Edytowane 16 Października 2019 przez diver

[HAMAL]

Warto by jakoś opisywać zdjęcia jakiego obiektu dotyczą, w rogu czy cuś 

[diver]

17 godzin temu, HAMAL napisał:

Warto by jakoś opisywać zdjęcia jakiego obiektu dotyczą, w rogu czy cuś 

Myślę, że jakieś "czy cuś" w tej sprawie wykombinuję.

[diver]

Zgodnie z "obietnicą" Polaris w nieco lepszych warunkach. No i z opisem, którego domagał się @HAMAL.

 

α UMi (Polaris)
Składniki o jasnościach 2,1 i 9,1 mag i typach widmowych F i F (biało-żółty i biało-żółty)
Separacja optyczna: 18"
Odległość: ok. 433 ly
Układ grawitacyjny.

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 100 x 8 s, gain 120

Crop do 3200 x 2400.

 

Edytowane 28 Października 2019 przez diver

[HAMAL]

 piknie 

[diver]

W krótkim okienku pogodowym w niezbyt dobrych warunkach zajrzałem do Perseusza.

 

θ Per (13 Per)
Składniki o jasnościach mag 4,2 i 10,0 i typach widmowych F i M (biało-żółty i pomarańczowo-czerwony)
Separacja optyczna: 20,4"
Odległość: ok. 36 ly
Układ grawitacyjny.

Na fotce oznaczyłem dobrze widoczny składnik B.

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 100 x 8 s, gain 120

Crop do 3000 x 2250.

 

η Per Miram (15 Per)
Składniki o jasnościach mag 3,8 i 8,5 i typach widmowych K i B (pomarańczowy i jasnoniebieski)
Separacja optyczna: 28,7"
Odległość: ok. 789 ly
Nie wiadomo, czy układ jest grawitacyjny.

Na fotce oznaczyłem dobrze widoczny składnik B (HD237009).

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 100 x 8 s, gain 120

Crop do 2800 x 2100.

 

[diver]

φ Aur

 

Trzy dni temu jak co dzień wypatrywałem pogodnego nieba, którego od ponad miesiąca tutaj nie ma. Wydawało się, że jest nie najgorzej, więc zestaw powędrował na taras. Celem miała być IC417 (Pająk) w Woźnicy. Po dwóch zebranych klatkach po raz kolejny chmury pozbawiły mnie nadziei. Wróciłem dziś do tych dwóch klatek, zrobiłem "super stacka" i pogrzebałem w obrazie, w wyniku czego otrzymałem bardzo "techniczną" fotkę.

 

Na "super stacku" oczywiście ani śladu mgławicy, jest natomiast widoczny układ gwiazdek w tym obszarze.

Gwiazda φ Aur (24 Aur) jest obserwacyjnie najjaśniejsza w rejonie mgławicy emisyjnej IC417. Okazuje się, że jest gwiazdą podwójną. Starałem się zidentyfikować składnik C gwiazdy 24 Aur. Oznaczyłem go, ale nie jestem do końca pewien prawidłowości wyboru.

 

φ Aur (28 Per) AC
Składniki o jasnościach mag 5,2 i 10,8 i typach widmowych K i K (pomarańczowy i pomarańczowy)
Separacja optyczna: 61,8"
Odległość: ok. 453 ly
Układ jest grawitacyjny.

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 2 x 120 s (!), gain 180

[Behlur_Olderys]

@diver Powinieneś wydać album z tymi Twoimi podwójnymi. To jest piękne.

[diver]

Plejady - krótkie studium na temat podwójnych w gromadzie

 

Plejady to gromada otwarta, czy może już bardziej luźna asocjacja rozbiegających się gwiazd "wczesnego" typu? Mniejsza o odpowiedź na to pytanie, w tym wątku ważniejsze są informacje na temat układów gwiazd tej gromady.

 

Odgrzebałem "szybką" sesję z Plejadami sprzed niemal dwóch miesięcy, którą kiedyś prezentowałem na dowód w miarę udanej kolimacji mojej tuby.  Stack troszkę "wyciągnąłem", żeby na potrzeby tego "studium" gwiazdki były bardziej wyraziste. Mój setup pozwala akurat na pomieszczenie na matrycy wszystkich głównych gwiazdek gromady. Na "szybkiej" fotce mamy więc wyraźny obraz dziesięciu najjaśniejszych gwiazd, nie "zakłócony" przez piękne mgławice refleksyjne.

 

Lektura atlasów nieba i katalogów gwiazd pokazała, że... wszystkie główne gwiazdy Plejad to układy wielokrotne.
Jasnych gwiazd jest więc więcej niż "Siedem sióstr", bo dziesięć. Jednak na moim wykazie jest ich dziewięć z tego powodu, że Asterope jest gwiazdą podwójną.
Opisy gwiazd posortowałem według ich jasności obserwowanej.

 

Alcyone η Tau (25 Tau) mag 2,9 B; typ widmowy B
Razem składa się z pięciu składników, z których dwa główne Aa mag 3,0 i Ab mag 4,6 są ciasne; poza obserwacją wizualną.
Oprócz składnika głównego A mamy 3 widoczne składniki, które oznaczyłem na obrazie.
B - sep. 118"; mag 6,3; typ widmowy B; nie wiadomo czy układ jest grawitacyjny
C - sep. 182"; mag 8,2; typ widmowy A; układ grawitacyjny
D - sep. 192"; mag 8,7; typ widmowy F; układ grawitacyjny

 

Atlas 27 Tau mag 3,7; typ widmowy B
Ciasny układ poczwórny, składniki poza wizualną obserwacją.
Aa1 i Aa2; mag 3,9 i 5,5
Aa i Ab; mag 3,8 i 6,8

 

Electra 17 Tau mag 3,7 B; typ widmowy B
Ciasny układ potrójny, składniki poza wizualną obserwacją.
Aa mag 3,7
Ab mag 7,0
Ac mag 7,5

 

Maia 20 Tau mag 3,9; typ widmowy B
Składnik A to ciasny układ podwójny Aa mag 4,4 i Ab mag 5,4; poza wizualną obserwacją.
Składnik B o separacji 113"; mag 13,7 oznaczyłem na obrazie.
Układ AB nie jest grawitacyjny.

 

Merope 23 Tau (V0971 Tau) mag 4,2; typ widmowy B
Gwiazda zmienna pulsująca, prawdopodobnie podwójna.

 

Taygeta 19 Tau mag 4,4; typ widmowy B
Składnik A to ciasny układ podwójny Aa mag 4,6 i Ab mag 6,1; poza wizualną obserwacją.
Składnik B o separacji 72"; mag 11,0 oznaczyłem na obrazie.
Układ AB nie jest grawitacyjny.

 

Pleione 28 Tau mag 5,1; typ widmowy B
Gwiazda uznana za podwójną, ale nie do końca zbadana.

 

Colaeno 16 Tau mag 5,5; typ widmowy B
Drugi składnik B o separacji 88"; mag 13,2 oznaczyłem na obrazie.

 

Asterope (Sterope)
Dwa widoczne składniki o separacji 150"
Sterope I (A) 21 Tau mag 5,8; typ widmowy B
Sterope II (B) 22 Tau mag 6,4; typ widmowy A
Układ jest grawitacyjny.
Sterope II jest ciasnym układem podwójnym mag 7,3 i 7,3.

 

Zbieranie: UNC 1000/f5 ASI294 Pro, 100 x 8 s, gain 300

Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, pełna klatka

[HAMAL]

Łoo  świetne opracowanie !!

[diver]

Castor

 

Castor (α Gem) to głowa jednego z "bliźniaków". Jest układem potrójnym.

 

Składniki AB (HIP36850) to jasne gwiazdy mag 1,9 i 3,0 i jednakowych typach widmowych A (biały) o małej separacji optycznej 5,3".
Składnik C o jasności mag 9,8 jest typu widmowego M (wyraźnie czerwonawy). Jego separacja z układu AB wynosi około 70".

Wszystkie trzy składniki tworzą układ grawitacyjny. Odległość ok. 51 ly.

 

Setup: UNC 1000/f5 na HEQ5 mod, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT; 100x8 s; gain 180; temp. -10 st.
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2
Kadr: crop do 2400x1800, resize 1600x1200

 

Na poniższej fotce składniki AB nie rozdzielają się wyraźnie - są widoczne jako owal. Na spajkach jednak widać dość dobrze, że to dwie gwiazdy.

 

Spróbowałem przy krótkiej ekspozycji i bez wzmocnienia sygnału z matrycy rozdzielić składniki AB o separacji 5,3".

Zbieranie: APT; 100x2 s; gain 0; temp. -10 st.

Obróbka: DSS, PIX, GIMP2
Kadr: crop do 1600x1200, resize 1200x900.

 

Tutaj dwie gwiazdy są już widoczne, choć ich obrazy nie są zupełnie rozdzielone. Przy tak kiepskich warunkach atmosferycznych jakie miałem, lepiej się nie da.

Edytowane 14 Listopada 2019 przez diver

[diver]

V538 Aur

 

V538 Aur jest gwiazdą zmienną rodzaju "BY Draconis variables" o jasności mag 6,3  "późnego" typu widmowego K .
Posiada grawitacyjnego towarzysza HIP26801 o jasności mag 9,8 i jeszcze bardziej czerwonym typie widmowym M.
Separacja optyczna układu wynosi 98".
Dość bliski układ odległy o około 40 ly.

 

Setup: UNC 1000/f5 na HEQ5 mod, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT; 100x8 s; gain 180; temp. -10 st.
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2
Kadr: crop do 3000x2250, resize 1600x1200

 

Wydaje się, że na obrazku widać sporo czerwonych karłów. Jasność najsłabszych widocznych gwiazdek jest poniżej mag 15.

[JSC]

Co prawda wolę obrazy dyfrakcyjne przy pokazywaniu podwójnych, ale muszę przyznać, że to co robisz, to już jest sztuka piękna :) Ogląda się z otwartą japą

[diver]

Gliese 412 (HIP54211) UMa - podwójny czerwony karzeł

 

W tym obszarze Wielkiej Niedźwiedzicy nie ma właściwie niczego, co byłoby wizualnie czy fotograficznie atrakcyjnie.

Tam jednak "ulokowały się" dwa czerwone karły, tworzące układ podwójny. Czerwonych karłów w bliskim otoczeniu Słońca jest sporo. Jednak ich małe potencjały energetyczne (małe rozmiary i niskie temperatury powierzchni) sprawiają, że ich jasność wizualna jest bardzo mała.

Poniżej zapożyczony z https://en.wikipedia.org/wiki/Red_dwarf obrazek z diagramem HR, obrazującym położenie w nim czerwonych karłów.

 

 

Szczegóły dotyczące układu:
Gliese 412 A - mag 8,9; typ widmowy M1.0V; temp. 3700 K; masa 0,48 SM
Gliese 412 B - mag 14,5; typ widmowy M6.0V; temp. 2700 K; masa 0,10 SM
Separacja optyczna - 31,4"
Odległość - 15,8 ly

 

Materiał zbierany pośpiesznie przed nadchodzącymi cirrusami, w zgniło-jesiennych warunkach. Przyszły cirrusy i po 60 klatce przerwały sesję. Proszę więc o wybaczenie słabego kontrastu i dużego szumu tła.

W obszarze prezentowanej poniżej fotki najjaśniejszą gwiazdą jest Gliese 412 A. Innych widocznych w kadrze gwiazdek nie udało mi się zidentyfikować.

Setup: UNC 1000/f5 na HEQ5 mod, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT; 60x8 s; gain 300; temp. -10 st.
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2
Kadr: crop do 2400x1600, resize 1600x1200

 

Edytowane 20 Listopada 2019 przez diver

[Hagen]

"diver", zrób coś z tymi zdjęciami! Album jakiś czy co!? Takich fotek podwójnych jeszcze nie widziałem! Lubię podwójne, często łapię je w wizualu. Szacun dla Twoich prac! Pozdrawiam!!!

[diver]

3 godziny temu, Hagen napisał:

"diver", zrób coś z tymi zdjęciami! Album jakiś czy co!? Takich fotek podwójnych jeszcze nie widziałem! Lubię podwójne, często łapię je w wizualu. Szacun dla Twoich prac! Pozdrawiam!!!

Dzięki bardzo. Może kiedyś, gdy "narobię" więcej obrazów lepszej jakości "wydam" jakiś "album". Na emeryturze...

[diver]

M44 Praesepe (Żłóbek)

 

Malowniczy układ gwiazdek w gromadzie otwartej M44 układa się w kilka skupisk gwiazd. Okazuje się, że są to grawitacyjne układy wielokrotne ze składnikami o wyraźnej separacji.
Na podstawie katalogu WDS prezentowanego w https://www.stelledoppie.it odrobiłem swoje lekcje i oznaczyłem 4 układy gwiazd.

 

1. Meleph (epsilon Cnc) <-> HD73711
Układ podwójny: mag 6,3 i 7,5; typy widmowe A i A (biały i biały), separacja 134"

 

2. Układ związany z HD73598
HD73618 (A): mag 7,3; typ widmowy A (biały)
składnik B: niewidoczny z powodu separacji 0,9" od składnika A
HD73619 (C): mag 7,5; typ widmowy A (biały)
HD73598 (D): mag 6,7: typ widmowy K (zółto-pomarańczowy); jest gwiazdą podwójną o separacji 0,5"
Składnik nie zidentyfikowany (E): mag 11,8
Separacje optyczne: AC 45,7"; AD 92,1"; DC 99,5"; DE 35,4"

 

3. Układ związany z HD73710
HD73710 (A): mag 6,5; typ widmowy K (zółto-pomarańczowy)
ADS6921 (B): mag 10,4; typ widmowy K (zółto-pomarańczowy); jest gwiazdą podwójną o separacji 1,8"
HD73709 (C): mag 7,6; typ widmowy F (biało-żółty)
ADS6921 (D): mag 9,2; typ widmowy F (biało-żółty)
Składnik nie zidentyfikowany (E): mag 12,5; typ widmowy G (żółty)
Separacje optyczne: AB 20,8"; AC 62,5"; AD 83,5"; AE 15,6"; CD 76,1"

 

4. 39 Cnc i 40 Cnc
39 Cnc (A): mag 6,5; typ widmowy K (zółto-pomarańczowy)
40 Cnc (B): mag 6,6; typ widmowy A (biały); ; jest gwiazdą podwójną o separacji 0,4"
HD73617 (C): mag 9,2; typ widmowy F (biało-żółty); jest gwiazdą podwójną o separacji 0,4"
TYC 1395-819-1 (D): mag 8,8; typ widmowy F (biało-żółty)
Separacje optyczne: AB 151,8"; AC 134"; AD 134,9"; AE 15,6"; CD 76,1"

 

Zbieranie klatek szybkie, obróbka i opisy żmudne. W celu identyfikacji niektórych gwiazdek korzystałem z bazy SIMBAD.

 

Setup: HEQ5 belts, UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT, 200 x 8 s, gain 180, temp. -10
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 3200x2400, resize 1600x1200

 

[Zorg7]

Zastanawiam się, z jakiego powodu  korzystasz z filtru CLS fotografując gwiazdy ?. To filtr na mgławice. W ten sposób wycinasz dużą część widma i kolory gwiazd, głównych bohaterek mogę być gorsze niż bez filtra. Przeważnie sygnał z gwiazd jest na tyle dobry, że nie potrzeba filtra.

 

[diver]

17 godzin temu, Zorg7 napisał:

Zastanawiam się, z jakiego powodu  korzystasz z filtru CLS fotografując gwiazdy ?. To filtr na mgławice.

Według mojego rozeznania CLS nie jest typowym filtrem mgławicowym. Jego zadaniem jest uwolnienie tła od light pollution, w szczególności  od żółtego światła lamp sodowych, które jasno świecą przy mojej ulicy. Stosuję go świadomie, gdyż rzeczywiście w mojej sytuacji znacznie poprawia mi jakość tła.

 

17 godzin temu, Zorg7 napisał:

Przeważnie sygnał z gwiazd jest na tyle dobry, że nie potrzeba filtra.

Zgodzę się, że wycinanie "przy okazji" żółtego światła z barw gwiazd jest pewną wadą filtra CLS. Z dwojga złego...

 

Jeżeli zaś chodzi o obiekty mgławicowe, to do nich dedykowane są raczej filtry UHC, nieco podobne w charakterystyce do CLS, ale bardziej "agresywne".

 

[diver]

σ Ori czyli Struve 762 i Struve 761 w Orionie

 

Zajrzałem "szybko" do Oriona. Tam jest mnóstwo ciekawych obiektów, również gwiazdowych. Głównym obiektem mojej sesji z cyklu "moje podwójne" miała być gwiazda σ Ori. Obrazek pokazał jednak dużo więcej w postaci bardzo ciekawch układów gwiazd.

σ Ori leży w pasie Oriona, w gromadce innych gwiazd wchodzących w skład asocjacji Ori OB1b w pobliżu dobrze znanego (głównie z "Końskiego Łba") gorącego obszaru mgławicowego HII - IC434. Poniżej prawie pełny (z minimalnym cropem technicznym) kadr poglądowy z okolicy σ Ori.

 

 

Wyodrębnienie wszystkich interesujących mnie gwiazdek wymagało znacznie mniej agresywnej obróbki materiału w porównaniu do pierwszego obrazka. Wynik poniżej.

Setup: HEQ5 belts, UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT, 132 x 8 s, gain 180, temp. -10
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 2800x2100, resize 1600x1200

 

 

W pobliżu σ Ori narzucają się dwie gromadki gwiazd: jedna związana z samą σ Ori, zanana jako Struve 762 i pobliski układ gwiazdek znany jako Struve 761. Obydwie gromadki składają się z młodych bardzo gorących i gorących gwiazd typów widmowych O, B i A.

 

Struve 762
σ Ori (AB): mag 4,1; ciasny układ grawitacyjny o separacji 0,26", typy widmowe składników O+B
ADS4241 (C): mag 9,1; typ widmowy A
HD37478 (D): mag 6,6; typ widmowy B
HD37479 (E): mag 6,6; typ widmowy B
Układy
AB-C: separacja optyczna 11,6"; nie wiadomo czy układ jest grawitacyjny
AB-D: separacja optyczna 12,9"; nie wiadomo czy układ jest grawitacyjny
AB-E: separacja optyczna 41,5"; układ nie jest grawitacyjny
Przedstawione powyżej układy nie wyczerpują pełnej listy gwiazd z katalogu WDS, związanych z σ Ori.

 

Struve 761
HD294271 (A): mag 7,9; typ widmowy B
HD294272 (B): mag 8,4; typ widmowy B
TYC 4771-1204-1 (C): mag 8,6; typ widmowy B
Układy
A-B: separacja optyczna 68", nie wiadomo czy układ jest grawitacyjny
B-C: separacja optyczna 8,5"; układ nie jest grawitacyjny
A-C: separacja optyczna 72"; układ nie jest grawitacyjny

 

Edytowane 4 Grudnia 2019 przez diver

[diver]

HIP62572 w Żyrafie i galaktyki

 

W niemal "pustej" dla oka Żyrafie ulokowały się ze trzy jaśniejsze układy podwójne.
Oto jeden z nich. Dwie gwiazdki o takiej samej barwie w układzie grawitacyjnym.
HIP2572(A) i HIP62561(B); mag 5,3 i 5,7; separacja 21,8"; typy widmowe A i A (białe)

 

W pobliżu widać SAO2064: też układ grawitacyjny mag 10,4 i 11,4; separacja 6"; typy widmowe G i G (żółte) - gwiazdki dość dobrze się rozdzieliły.
I ledwie widoczne galaktyki o jasności poniżej mag 15: UGC7956, LEDA214028. Uwierzcie, że tam są.

 

Setup: HEQ5 belts, UNC 1000/f5; ZWO ASI294 Pro; filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT; 122 x 8 s bez guidingu, gain 180, temp -10
Obróbka: DSS; PIX, GIMP2

Edytowane 13 Grudnia 2019 przez diver

[diver]

Cor Caroli

 

Psy Gończe to mocno "niewizualna" konstelacja z dala od drogi mlecznej. Dlatego można w niej dostrzec mnóstwo galaktyk. Ale tutaj o gwiazdach, a właściwie jednej gwiazdce.
Można powiedzieć, że Psy Gończe to dla nieuzbrojonego oka gwiazdozbiór dwóch gwiazd: Cor Caroli i Chara.
Ciekawsza jest α Cvn Cor Caroli - najjaśniejsza gwiazda konstelacji. Serce Karola to nazwa na cześć króla Anglii, Szkocji i Irlandii - Karola I.

 

Cor Caroli jest doskonale znaną gwiazdą podwójną, odległą o ~115 ly.
Składniki
α2 (HD112413): mag 2,85; typ widmowy A0 (biały)
α1 (HD112412): mag 5,52; typ widmowy F2 (biało-żółty)
Separacja: 19,5"

 

W kadrze nie ma innych gwiazd jaśniejszych niż mag 9. Materiał był zbierany, gdy LW było już dość mocno zaparowane (zaszronione). Stąd malownicze (chyba) niebieskie halo wokół obrazu gwiazd.

 

Setup: HEQ5 belt, UNC 1000/f5, ZWO ASI294 Pro, filtr Astronomik CLS
Zbieranie: APT, 90 x 8 s, gain 180, temp. -10
Obróbka: DSS, PIX, GIMP2, crop 2800 x 2100, resize 1600 x 1200

 

Edytowane 18 Stycznia 2020 przez diver

[Hagen]

Jak zwykle, przechodzisz kolego sam siebie!!! Zdjęcia super!!! Konieczny byłby jakiś album z tego. Pozdrawiam!!!

[Mariusz Psut]

Przepiękne. 

Spajki i halo bardzo dodają uroku. 

Ostatnio całą noc spędziłem na błądzeniu i podziwianiu gwiazd. Bogactwo kolorów jest niesamowite.