Już nie tylko "Makiem" i nie tylko z miejskiego balkonu

[megrez23]

8-9 maja 2021.

 

Kolejna pogodna majowa noc z soboty na niedzielę.

 

Wracam do galaktyki NGC 4656 przypominającą swoim wyglądem kij hokejowy, którą próbowałem rysować poprzedniej nocy, ale awaria latarki pokrzyżowała mi plany. Obiekt posiada charakterystyczną jasną zakrzywioną część, skatalogowaną jako NGC 4657, ponieważ dawniej sądzono, że to osobny obiekt. Odkształcenie jest spowodowane prawdopodobnie oddziaływaniem galaktyki NGC 4631, zwaną „galaktyką wieloryb”. Obiekt podziwiałem w trzech powiększeniach przez około 40 minut. To co udało mi się dostrzec poniżej.

 

 

 

Na drugim szkicu próbuję oddać piękno Galaktyki Czarne Oko, M64, NGC 4826 z charakterystycznym pasem pyłu wokół jądra.  Za każdym razem, kiedy zerkam na M64 mam wrażenie, że dostrzegam delikatny zarys ramion spiralnych.

 

 

 

Edytowane 12 Maja 2021 przez megrez23

[megrez23]

11-12 maja 2021.

 

Do "bólu" przyglądam się parze galaktyk oddalonych od nas 25 milionów lat świetlnych i znajdujących się w gwiazdozbiorze Psów Gończych. Jest to NGC 4490, którą zniekształciło bliskie spotkanie z towarzyszącą jej galaktyką NGC 4485. Korzystam powiększeń 214 x /Pentax XL7/ oraz 250 x /BCO6/. To co udało się wyłuskać próbuję oddać na poniższym rysunku. Zachęcam dokładniejszemu przyjrzeniu się tej parze w okularze teleskopu. To co uda nam się zobaczyć może Nas zaskoczyć! Nie oglądałem żadnych zdjęć przed szkicowaniem, a detale które widziałem rzeczywiście istnieją.

 

 

Edytowane 12 Maja 2021 przez megrez23

[megrez23]

20-21 maja 2021.

 

Pogodna noc z przybywającym garbem Księżyca* /61%/ to dobra okazja do obserwacji wcześniej już wspomnianego, ale i nie tylko. Tym razem trochę czasu poświęciłem mgławicy planetarnej w Smoku, zwanej popularnie "Kocie Oko", NGC 6543. Po uważnej obserwacji mgławica okazała się prawdziwym klejnotem strzeżonym zazdrośnie przez straszliwego gada /tak mi się nasuwa analogia do Smauga i Jedynego Pierścienia**/.

 

Sam obiekt widoczny jest bez trudu w szukaczu prostym GSO 8*50, wystarczy tylko dobrze wycelować /pobiłem rekord w długości wyszukiwania tym razem!/. Na pierwszy rzut oka w okularze Fujiyama HD-OR 9 mm /x166/ można dostrzec niepozorną owalną mgławicę w delikatnie niebiesko-zielonym*** kolorze. Jakie było moje zdziwienie kiedy po chwili dostrzegłem jasną gwiazdę w środku mgławicy oddzieloną od reszty delikatnym ciemniejszym obszarem. Widok niesamowity! Poniższy szkic w okularze Pentax XL 5,2 mm /x288/, na więcej mi mój zestaw nie pozwala. Obiekt ma potencjał do stosowania większych powiększeń przy super seeingu.

 

 

 

*to co ostatnio pokazał niewychłodzony dobrze Newton GSO 12" przez orciaka Fujiyama 9mm powoduje, że do tej pory nie mogę podnieść się z kolan!

 

**J.R.R. Tolkien "Hobbit"

 

***akwamaryna

[oicam]

@megrez23 Wspaniały szkic!

I mam dla Ciebie newsa. Może czytałeś kiedyś na Astromaniaku taki długaśny wątek o obserwacjach z ekstremalnie małą źrenicą wyjściową http://astromaniak.pl/viewtopic.php?f=3&t=54915

Ja niedawno zacząłem projekt obserwacyjny małych jasnych mgławic planetarnych moim refraktorem 102 f/9.8 w małych źrenicach.

No i po tym co widziałem przy 250x (ŹW 0,4mm) myślę, że możesz pocisnąć jeszcze z powiększeniem. Teraz masz ŹW 1mm i ze szkicu wygląda, że obraz jest nadal bardzo jasny.

U mnie idąc powyżej 200x mgławica zaczyna z jaja przybierać kształt takiego rombu z delikatnym dopełnieniem do jaja. No muszę w końcu zacząć szkicować.

Jeżeli dobrze pamiętam to jajowaty kształt jest zorientowany wschód-zachód, to te krańce wschodni i zachodni przechodzą w takie trochę ciemniejsze rozmyte pasma.

Teraz czekam na przypływ gotówki, żeby nabyć krótszy okular i dosolić jeszcze mniejszą źrenicą.

Powiem więcej, w jednej sesji obserwacyjnej po oglądaniu układów podwójnych z maską 50mm na obiektywie zapomniałem zdjąć dekiel i na zwieńczenie udanej sesji chciałem zerknąć jeszcze raz na Kocie Oko.

Na początku w małych powiększeniach nawet nie zwróciłem uwagi, że nie zdjąłem dekla, taka jest jasna. Dowaliłem 250x i myślę, co jest czyżby już jakaś mgiełka nachodziła albo okular mi zaczął parować na koniec sesji. Mgławica był nadal wyraźna ale już bardziej ulotna. Szczegóły, o których pisałem nadal zauważalne (kształt rombu z rozmytym dopełnieniem do jaja). A to była źrenica 0,2mm.

Wiem, wiem, zaraz pojawią się głosy "za mała źrenica", "za mała apertura na takie szczegóły" itp itd... Nic z tych rzeczy, bo i apertura w sam raz i źrenica w niczym nie przeszkadza, bo efektów dyfrakcyjnych przy takich obiektach i tak nie zobaczysz a męty ciała szklistego oka taż nie będą przeszkodą bo to jak to mówią na forach astronomicznych "straszna ciemnica". Co do zdolności rozdzielczej to wystarczy sobie sprawdzić rozmiary kątowe mgławicy i wyliczyć z kryterium Rayleigha rozdzielczość i wychodzi, że spokojnie da się zobaczyć to co ja widziałem (kryterium Rayleigha jest dla punktowych źródeł światła tu mamy obiekt rozciągły co tylko pomaga w rozróżnialności szczegółów). Sorry za OT ale myślę, że możesz śmiało jeszcze zwiększyć powiększenie oczywiście jeżeli warunki na to pozwolą.

 

A tu garść informacji z CN (część druga bardziej wskazuje co było widoczne na Kocim Oku):

https://www.cloudynights.com/topic/627561-bright-planetary-nebulae-for-bright-skies/

https://www.cloudynights.com/topic/627920-bright-planetary-nebulae-part-ii/

 

A tu w tekście zawarty szkic przypominający trochę to co widziałem:

https://www.fzu.cz/~kupco/astro/reports/pdf/20130816_Telementor.pdf

Edytowane 24 Maja 2021 przez oicam

[Mariusz Psut]

Wątek zacny ale...

Do tego nowego tytułu za pierona nie mogę się przekonać. No razi mnie i już. Może jakieś objawienie literackie wespół z talentem malarskim błyśnie.

Pozdrawiam.

[megrez23]

Chyba założę nowy temat i poproszę Admina o przeniesienie postów.

[megrez23]

3 czerwca 2021.

 

Pomimo co raz krótszych nocy, korzystam z okazji, żeby podziwiać obiekty "głębokiego kosmosu". Warunki może nie najlepsze, ponieważ co jakiś czas w obserwacjach przeszkadzają cirrusy pojawiające się to i ówdzie. Wracam do obiektów z poprzedniej sesji obserwacyjnej i wyszukuje nowych. Nie robię maratonów, tylko staram się przyglądać dokładnie w różnych powiększeniach wybranym celom.

 

Galaktyka NGC 6207, "bliska" sąsiadka M13, to galaktyka spiralna, która w tych warunkach wygląda nieco eliptycznie z podłużnymi pojaśnieniami. Mniej więcej tak jak na rysunku poniżej.

 

Z jednej strony z każdej obserwacji staram się przywozić do domu jakiś obiekt w szkicowniku na pamiątkę, a z drugiej strony zawsze czuję niedosyt po wykonaniu rysunku.

 

Edytowane 10 Czerwca 2021 przez megrez23

[megrez23]

4 czerwca 2021.

 

Dwa szkice odmiennych wizualnie mgławic planetarnych położonych w gwiazdozbiorze Herkulesa.

 

NGC 6058 widoczna jako słaba, trochę nieregularna mglista plamka ze słabą gwiazdką w środku oraz NGC 6210 jawiąca się jako owalny, jasny, niebieskawy obiekt z bardzo delikatnie rozmytym brzegiem.

 

Poniższe szkice wykonałem korzystając z Pantaxa XL 5,2 uzyskując powiększenie rzędu 288 razy.

 

Jak widać jest to trochę za mało szczególnie dla mniejszych mgławic planetarnych, ale i tak można zauważyć różnice między nimi.

 

Niewątpliwie mgławice planetarne są obiektami wymagającymi dużych powiększeń oraz doskonałych warunków seeingowych w celu wyłuskania ich prawdziwego charakteru. Są one prawdziwym wyzwaniem dla obserwatora.

 

Jeszcze krótka okularowa refleksja. Porównałem okulary Baader Classic Ortho 6 mm i Fujiyama Ortho HD 6mm zerkając na NGC 6543 „Kocie oko”. Już na pierwszy rzut oka ostrość i klarowność obrazu trochę lepsze w tym drugim i oczywiście Fujiyama wygodniejszy pomimo mniejszego pola widzenia. Paradoksalnie wszystko się zgadza, im krótszy ER tym powinno być mniejsze pole widzenia, żeby nie „wciskać oka” w okular w celu objęcia całości pola i wszystko gra. Pole widzenia rasowego "orciaka" ma dla mnie swój osobliwy urok.

 

Edytowane 12 Czerwca 2021 przez megrez23

[megrez23]

W dniu 24.05.2021 o 10:31, oicam napisał:

Teraz czekam na przypływ gotówki, żeby nabyć krótszy okular i dosolić jeszcze mniejszą źrenicą.

Ostatnie sesje obserwacyjne /powyższa nie jest ostatnią/ poświęcałem w dużym stopniu obserwacjom mgławic planetarnych. Wczoraj przyglądałem się wnikliwie "mgławicy mrugającej" testując BCO6 oraz Fujiyamę Ortho HD 6 i TOE3,3 kolegi. Bez wątpienia TOE3,3 dający powiększenie 454 byłby okularem docelowym, niemniej jednak BCO6 pozytywnie mnie zaskoczył. Żałuję trochę, że zamówiłem Fujiyamę 12,5 mm zamiast 4 mm, który dałby power 375 razy, co byłoby bardzo dobrym rozwiązaniem ,taki budżetowy kompromis do TOE.

 

Pozdrawiam

Jarek

[megrez23]

6 czerwca 2021.

 

Myślę, że dobrym pomysłem jest zbieranie materiału w czasie sesji obserwacyjnych, a następnie kiedy nie ma pogody i mamy trochę więcej czasu wykonywanie szkiców „na gotowo” w swoim dzienniku i ewentualnie pisanie relacji. Pozwala to lepiej znieść nostalgię za rozgwieżdżonym nieboskłonem i wspominanie tego co lubimy najbardziej.

 

NGC 5866 (M 102?) – to soczewkowata galaktyka znajdująca się w gwiazdozbiorze Smoka. W okularze teleskopu wygląda jak wrzeciono z jasnym podłużnym jądrem.

 

Jeszcze taka ciekawostka, którą znalazłem w Wikipedii:

 

„Być może odkrył ją Pierre Méchain 27 marca 1781 roku. Jego przyjaciel Charles Messier umieścił tę obserwację w swoim katalogu jako Messier 102, z braku czasu nie dokonał jednak jej weryfikacji i podał tylko orientacyjną pozycję opisową. Dokładniejszą pozycję obiektu umieścił w odręcznej notatce w swojej prywatnej kopii katalogu. Żadna z tych pozycji nie pozwala jednak jednoznacznie stwierdzić, który obiekt zaobserwował Méchain, choć część badaczy twierdzi, że mogła to być galaktyka NGC 5866.”

 

Niezależnie od powyższego, dla mnie to jednak M 102 i bez względu na wszelkie rozważania co do numeru cieszy oko!

 

 

Edytowane 13 Czerwca 2021 przez megrez23

[megrez23]

9 czerwca 2021.

 

NGC 5907, galaktyka spiralna znajdująca się w gwiazdozbiorze Smoka, znana również jako Galaktyka Drzazga lub Galaktyka Krawędź Noża. Galaktyka ma słabiej widoczną zachodnią część przysłoniętą pyłem dysku galaktycznego. Ta część została błędnie skatalogowana jako oddzielny obiekt, NGC 5906.

 

W okularze widziałem ją jako mocno spłaszczone wrzeciono z jaśniejszym jądrem. Przy prawym końcu widoczne pojaśnienie. Obiekt przypomina to co namazałem patyczkiem kosmetycznym przybrudzonym grafitem ołówka na kartce z bloku technicznego.

 

Więcej informacji na poniższych obrazkach.

 

 

 

 

[megrez23]

12 czerwca 2021.

 

NGC 6826 (Mgławica Mrugająca), to mgławica planetarna w konstelacji Łabędzia.

Swoją drugą nazwę, zawdzięcza złudzeniu optycznemu, któremu jest poddawany obserwator. Podczas obserwacji na przemian środka mgławicy i obiektów położonych obok, gwiazda centralna wydaje się pojawiać i znikać. Wow!!!

 

Oczywiście zauważyłem to również podczas tej sesji i dzisiejszej tj. 15 czerwca 2021.

Nie to jest jednak dla mnie największym zaskoczeniem (zresztą NGC 6543 zachowuje się podobnie). Po włożeniu do wyciągu popularnego BCO6 i uzyskaniu powiększenia 250 razy udało mi się co jakiś czas zauważyć jakby lekko skręconą poprzeczkę nieco szerszą przy krawędziach tego niebieskawego tworu. Jej górna część była trochę lepiej widoczna. Nie wiem czy widok zależał bardziej od chwilowego seeingu, czy też od tego w którym kierunku zerkałem.

 

To co wypatrzyłem na poniższym szkicu. Jasność dżetów ze względów technicznych trochę podniesiona.

 

Po tym doświadczeniu zamówiłem okular Fujiyama HD Ortho 4 mm. To powinien być wymiatacz do tego typu obiektów. Taki kompromis pomiędzy Pentaxem XL 5,2 oraz TOE 3,3.

 

 

 

Położenie gwiazdek towarzyszących trochę niedokładnie odwzorowane ze względu na chwilowe kaprysy cirrusowe.

[megrez23]

27 czerwca 2021.

Tym razem na balkonie Mak-iem 150 SW na EQ5 z prowadzeniem w jednej osi. Kolejna próba obserwacji gazowych gigantów, tym razem udana. Obserwacje prowadziłem od pierwszej po odsłonięciu przez chmury południowego horyzontu, do drugiej czterdzieści. Muszę przyznać, że żal było kończyć, ale zmęczenie jednak nie dawało za wygraną. Noc była dosyć chłodna jak na ostatnie standardy.

 

Na pierwszy ogień Saturn widoczny mniej więcej tak jak na poniższym szkicu. Dawno nie miałem okazji podziwiać tak pięknego widoku tej planety. Zastanawiałem się nawet, czy nie zrezygnować ze szkicowanie na rzecz zwykłego trwania w zachwycie. Obserwowałem na przemian okularami Fujiyama HD-OR 12,5mm oraz 9mm, które sprawdziły się w tym przypadku najlepiej z mojej szklarni. Na pewno 7mm w bardzo dobrych warunkach znajdzie zastosowanie, a nawet 6 mm. Pentaxy XL oraz XF sprawdzają się w obserwacjach DSO w większym teleskopie, kiedy potrzebuję trochę większego pola widzenia, natomiast ortho dają niesamowicie czysty, ostry i klarowny obraz przy obserwacji przy wszystkich obiektów.

 

 

Jako drugi prawdziwy Gigant, Jowisz z pasami chmur i strefami. Po pierwszej, kiedy "przeskakiwałem" kolejno z planety na planetę można było dostrzec na tarczy Jowisza czarny cień Europy, która zbliżała się do tarczy niknąc wkrótce w jej blasku. Najlepszy obraz Jowisza uzyskałem w okularze Fujiyama HD-OR 12,5mm. Poniższy szkic nie jest zbyt dokładny ze względu na zmęczenie. Zresztą można było zgłupieć od widoków. Mimo niskiego położenia również, Księżyc prezentował się całkiem dobrze. Jowisz nie pokazał jeszcze wszystkich szczegółów dostępnych dla posiadanego przeze mnie MC. To dopiero przedsmak prawdziwej uczty.

 

 

PS szkoda trochę, że nie mam już żadnej pary do bino, warunki sprzyjały miarodajnym porównaniom.

[krzychb]

Cześć... Czemu powiększenia podajesz gdybyś miał ogniskową 2m? Tym razem nie użyłeś nasadki bino prawda?

[megrez23]

13 minut temu, krzychb napisał:

Cześć... Czemu powiększenia podajesz gdybyś miał ogniskową 2m? Tym razem nie użyłeś nasadki bino prawda?

Cześć. Należy do ogniskowej układu MC dodać drogę optyczną nasadki kątowej SW 2 cale. W układach MC każdy 1 mm drogi optycznej zwiększa ogniskową o około 3 mm. To tak z grubsza. Przyjmuję 2 metry ponieważ z każdym okularem ogniskowa jest inna. Przerabiałem to już i nie ma to żadnego znaczenia. Wolę obserwować zamiast o tym dywagować. Może ktoś kto bardziej lubi teoretyzować się wypowie.

 

PS z Bino to 2,3 - 2,4 metra.

Edytowane 27 Czerwca 2021 przez megrez23

[krzychb]

Masz całkowitą rację.... Jakoś mnie zaćmiło i źle policzyłem od bazowych 1500mm a przecież to mak 150 a nie 127.... Tam jest dośc długi visualback i jeszcze dłuższy tor 2" nasadki.... Masz rację i wyliczenia pewnie poprawne.... Ja zawsze w makach skracałem tor optyczny jak mogłem... Kątówka zawsze otrzymywała króciutkie połączenie z tubusem a pod nasadkę bino wywalałem całkiem tuleję okularową kątówki  zastępując ją możliwie krótką złączką.... Dla mnie było to połączenie bardziej estetyczne i zapewniało zawsze ciut większe pole makowcowi.

PS. Bardzo lubię ten wątek i z przyjemnością czytam kolejne posty. 

Pozdrawiam

[megrez23]

16 minut temu, krzychb napisał:

Kątówka zawsze otrzymywała króciutkie połączenie z tubusem a pod nasadkę bino wywalałem całkiem tuleję okularową kątówki  zastępując ją możliwie krótką złączką.... Dla mnie było to połączenie bardziej estetyczne i zapewniało zawsze ciut większe pole makowcowi.

Mam tak samo jak Ty....

[krzychb]

7 minut temu, megrez23 napisał:

Mam tak samo jak Ty....

No oki..... Ale pod samą nasadkę bino bym sobie zrobił równie krótko.... Ooo tak....  Najlepiej na gwincie T2 by móc szybko przekładać między nasadką bino a samym tylko gniazdem okularowym w przypadku obserwacji w mono....

[megrez23]

11-12 lipca 2021.

 

Druga sesja, w czasie której przekonuję się o słuszności zakupu okularu Fujiyama HD-OR 4 mm, tym razem zakończona dwoma szkicami. Okular zakupiony z myślą o zastosowaniu do mgławic planetarnych pokazał prawdziwy pazur.

 

Po raz kolejny wracam do "kociego oka", obiektu który intryguje mnie za każdym razem kiedy spoglądam na niego. W czwórce / pow. 375x/  mgławica przypomina bardziej galaktykę spiralną z pierścieniem. Co jakiś czas wpadają w oko jaśniejsze "wypustki", które dla mnie wyglądają jak jasne neony. Poza tym centralną część otacza delikatne halo. Można by pomyśleć, że jest to efektem zaparowanego okularu. Ale nie! Jest jakaś magia, elektryczność w tej mgławicy planetarnej. Poniżej próbuję oddać to co widać w okularze. Frustrują mnie nieco moje ograniczenia. Rzeczywistość przy wnikliwej obserwacji może jeszcze niejednokrotnie zaskoczyć.

 

 

 

Kolejnym obiektem, na którym testuję* tym razem okulary Fujiyama HD-OR 6 mm oraz 4 mm jest NGC 6826 (Mgławica Mrugająca), przedstawiona graficznie w poprzednim poscie. Tym razem Fujiyama HD-OR 6 mm lepiej pokazuje dżety, natomiast Fujiyama HD-OR 4 mm słabe gwiazdy przy mgławicy. Wspaniały widok. W zasadzie na każdy z obiektów można się gapić i gapić bez końca, ale trzeba trzymać się planu...

 

...i wykonać szkic mgławicy planetarnej NGC 7008, zwanej "Mgławicą Płód'. Żeby za dużo się już nie rozpisywać, dodam tylko że, to kolejny obiekt mogący przyprawić o zawrót głowy, a przy powiększeniu 375 razy wyglądał mniej więcej tak.

 

 

 

Na koniec jeszcze prawdziwy "czarny koń" w mojej kolekcji, główny bohater postu.

 

 

PS. Oczywiście po powrocie do domu o 02:10 było mi mało i testowałem jeszcze na Jowiszu i Saturnie okular Fujiyama HD-OR 18 mm w MAK-u 150 SW. Nie jestem zaskoczony tym co zobaczyłem, już w BCO18 było super, ale teraz...."orciak ostrzak". Już nie mogę się doczekać meczu Fujiyama HD-OR 18 mm vs Baader Genuine Ortho 18 mm.

 

*testuję - trochę na wyrost powiedziane, po prostu korzystam ciesząc się widokiem jaki daje ta konstrukcja i utwierdzam w przekonaniu co powinno być rdzeniem zestawu okularów.

Edytowane 11 Lipca 2021 przez megrez23

[oicam]

7 minut temu, megrez23 napisał:

11-12 lipca 2021.

 

Druga sesja, w czasie której przekonuję się o słuszności zakupu okularu Fujiyama HD-OR 4 mm, tym razem zakończona dwoma szkicami. Okular zakupiony z myślą o zastosowaniu do mgławic planetarnych pokazał prawdziwy pazur.

 

Po raz kolejny wracam do "kociego oka", obiektu który intryguje mnie za każdym razem kiedy spoglądam na niego. W czwórce / pow. 375x/  mgławica przypomina bardziej galaktykę spiralną z pierścieniem. Co jakiś czas wpadają w oko jaśniejsze "wypustki", które dla mnie wyglądają jak jasne neony. Poza tym centralną część otacza delikatne halo. Można by pomyśleć, że jest to efektem zaparowanego okularu. Ale nie! Jest jakaś magia, elektryczność w tej mgławicy planetarnej. Poniżej próbuję oddać to co widać w okularze. Frustrują mnie nieco moje ograniczenia. Rzeczywistość przy wnikliwej obserwacji może jeszcze niejednokrotnie zaskoczyć.

 

 

 

Kolejnym obiektem, na którym testuję* tym razem okulary Fujiyama HD-OR 6 mm oraz 4 mm jest NGC 6826 (Mgławica Mrugająca), przedstawiona graficznie w poprzednim poscie. Tym razem Fujiyama HD-OR 6 mm lepiej pokazuje dżety, natomiast Fujiyama HD-OR 4 mm słabe gwiazdy przy mgławicy. Wspaniały widok. W zasadzie na każdy z obiektów można się gapić i gapić bez końca, ale trzeba trzymać się planu...

 

...i wykonać szkic mgławicy planetarnej NGC 7088, zwanej "Mgławicą Płód'. Żeby za dużo się już nie rozpisywać, dodam tylko że, to kolejny obiekt mogący przyprawić o zawrót głowy, a przy powiększeniu 375 razy wyglądał mniej więcej tak.

 

 

 

Na koniec jeszcze prawdziwy "czarny koń" w mojej kolekcji, główny bohater postu.

 

 

PS. Oczywiście po powrocie do domu o 02:10 było mi mało i testowałem jeszcze na Jowiszu i Saturnie okular Fujiyama HD-OR 18 mm w MAK-u 150 SW. Nie jestem zaskoczony tym co zobaczyłem, już w BCO18 było super, ale teraz...."orciak ostrzak". Już nie mogę się doczekać meczu Fujiyama HD-OR 18 mm vs Baader Genuine Ortho 18 mm.

 

*testuję - trochę na wyrost powiedziane, po prostu korzystam ciesząc się widokiem jaki daje ta konstrukcja i utwierdzam w przekonaniu co powinno być rdzeniem zestawu okularów.

A nie mówiłem? 

[oicam]

@megrez23 Mam chwilkę to napiszę słowo ;-)

 

Jarku, Twoje szkice Kociego Oka wyrwały mi zęby i wydziobały oczy. Są piękne. Astrofoto może się schować. To jest kwintesencja obserwacji wizualnych.

Fajnie, że piszesz o tych orciakach, trzeba będzie w przyszłości pomyśleć o zakupach, no i Newton 12"...

Zazdraszczam i widoków i sprzętu no i oczywiście talentu do szkicowania!

[megrez23]

Tym razem dwa szkice Jowisza wykonane w warunkach balkonowych. Pierwszy z wykorzystaniem nasadki dielektrycznej GSO SCT 2 cale, a drugi na wprost z pominięciem nasadki. Niestety nie są to rysunki wykonane w tym samym czasie, ale wnioski są jednoznaczne /moje wypociny tego tak nie oddają, ale tak jest/. Bez nasadki kontrast i szczegóły wyraźniejsze. Widoczna większa ilość pasów i stref. Te same wnioski dotyczą zestawowej nasadki SW, chociaż w SW obraz moim zdaniem lepszy niż w GSO. Wiem, że Ameryki nie odkryłem, ale warto przekonać się o tym na własne oczy. Rysunek górny północ na górze, na dolnym odwrotnie.

Tegoroczne obserwacje gazowych gigantów ze względu na położenie bez nasadki. Kolejne sezony kiedy będą wyżej zobaczymy.

 

PS obserwacje Saturna prowadzą do tych samych wniosków.

 

Poszukiwania docelowej kątówka czas rozpocząć! Ale nie zapominajmy, że jednak seeing ma kluczowe znaczenie.

[megrez23]

30 lipca 2021.

Ciepła lipcowa noc, widoczność znakomita. Przeglądam leniwie obiekty nocnego nieba szukając obiektu do naszkicowania. Kondycja i mobilizacja nie zbyt dobre. W zasadzie podziwiam w kółko znane już obiekty, zerkając tylko na jeden nowy, tj. galaktykę NGC6701.

Na koniec decyduje się na rysunek znanej i lubianej Mgławicy Pierścień, NGC6720 - M57. Obiekt jak zwykle nie zawodzi swoim widokiem. Owalny pierścień z widocznymi pojaśnieniami i lekko rozmytymi krańcami oraz jaśniejszym wnętrzem. Mniej więcej w 250-ciu razach /Fujiyama HD - OR 6 mm/ wyglądał jak poniżej.

 

 

 

Fujiyama HD-OR 18 mm vs Baader Genuine Ortho 18 mm, daję remis w moim teleskopie /ach/ w bardzo dobrych warunkach. Każdy kto posiada, któryś z tych okularów powinien być zadowolony!

 

[megrez23]

2 sierpnia 2021.

Tym razem kondycja super i zapał duży, niebo ciemne, bezchmurne, wszystko jak należy. Niemniej jednak kusił mnie chłodzący się MAK 150 SW na balkonie i planety (co oczywiście ze względu na seeing okazało się dwie godziny później małą porażką).

Zanim jednak wróciłem do domu uczta pod wiejskim niebem. Na początek mała powtórka z rozrywki, potem kilka nowych galaktyk w Herkulesie …

…i obiekt, który intrygował mnie od dawna, mgławica planetarna NGC 6884. Mała niebieskawo-zielona mgiełka łatwa do przeoczenia w niedużym powiększeniu. Chwilami odnoszę wrażenie, że dostrzegam słabą gwiazdę w jej centrum. Powiększenie rzędu 375 razy to takie w miarę sensowne minimum dla tej mgławicy. W tym wypadku Fujiyama HD-OR 4 mm okazał się nieodzowny. W zasadzie nic nie widać więcej, tylko to co poniżej.

Obiekt jest skatalogowany pod dwoma pozycjami jako NGC 6766 oraz NGC 6884, o czym można więcej przeczytać tutaj https://pl.wikipedia.org/wiki/NGC_6766.

 

 

 

PS Na pożegnanie pozostałość po supernowej Veil Nebula, w SWA 26 bez filtra widok raczej skromny. Z zastosowaniem filtra Lumicon OIII wkręconego w SvBony 20 mm szok i niedowierzanie. Widok iście nieziemski, widoczne pojedyncze włókna w każdej z trzech głównych części.

[oicam]

@megrez23 szkice jak zwykle wspaniałe!

Ale myślałem, że pokażesz też kolejny szkic Jowisza pomimo słabego seeingu