Nie żyje ks. Wiesław Słotwiński

Paether · 4 Listopada 2019

Cytat

Odchodzą na Niebieskie Bezchmurne Przestworza podziwiać NIESKOŃCZONE PIĘKNO, którego namiastkę (jakże często pokonując różnorakie przeszkody) podziwiali na ziemi.

To fragment ostatniego wpisu na naszym forum autorstwa księdza Wiesława.

Dziś pan Wacław Moskal na stronie PTMA Krosno poinformował o nagłej śmierci miłośnika Astronomii, wiceprezesa krośnieńskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii.

Osobiście mimo kontaktów z miłośnikami z Krosna i okolic, nigdy nie udało mi się poznać księdza Wiesława choć słyszałem bardzo dużo dobrego o nim, również o dokonaniach w miłośniczej astronomii. Mam nadzieję, że @Piotrek Guzik i @Vatzek trochę przybliżą nam postać ś.p. ks. Wiesława...

https://astropolis.pl/profile/3267-wiesiek-s/

kswiesław.jpg

Vatzek · 5 Listopada 2019

Trudno tak na szybko opisać całą działalność Sp. ks. Wiesława. Jak dotąd wszyscy jesteśmy w szoku. Odszedł wielki Przyjaciel, miłośnik i popularyzator astronomii, doskonały kapelan i dobry, życzliwy Człowiek. Jeden z najbardziej aktywnych obserwatorów zjawisk zakryciowych.

Spróbuję w najbliższym czasie sklecić jakąś dłuższą notkę.

Pogrzeb Śp. ks Wiesława odbędzie się 7-go listopada (czwartek) o godzinie 13:00 w Króliku Polskim.

janusz_m · 5 Listopada 2019

Bardzo smutna wiadomość.

Ks. Wiesława miałem okazje poznać podczas brzegowego zakrycia gwiazdy przez Księżyc w kwietniu 2007. Nie pamiętam już jaka to była gwiazda.

W kilka osób byliśmy rozlokowani na linii zakrycia w miejscowości Trzęsówka na podkarpaciu. Po zjawisku wymieniliśmy się spostrzeżeniami i porozmawialiśmy w grupie na różne tematy, nie tylko astronomiczne. Ks. Wiesiek był spokojnym i ułożonym człowiekiem z poczuciem humoru. Pamiętam to dokładnie mimo lat, i choć dziś nie interesuje się już astro, to czasem wspominam tamten wieczór.

Wieczne odpoczywanie wśród gwiazd racz mu dać Panie...

Piotrek Guzik · 6 Listopada 2019

Księdza Wiesława poznałem dość dawno, bo ponad 25 lat temu (uczył mnie religii na początku szkoły podstawowej). Pod koniec 1994 lub początkiem 1995 roku, po kilku pierwszych miesiącach mojej przygody z astronomią dowiedziałem się, że ksiądz Wiesław ma teleskop i też się interesuje astronomią. U niego zobaczyłem pierwszy raz w życiu teleskop (to był 11 cm Mizar). Niewiele później, w kwietniu lub maju 1995 właśnie on uświadomił mnie, że dziwny gwiazdozbiór świecący późnym wieczorem na południowym zachodzie to Lew w towarzystwie Marsa (a nie "zdeformowany" Łabędź). To dzięki niemu pierwszy raz w życiu patrzyłem przez teleskop.

Podczas jednej z kilku wspólnych obserwacji latem 1995 roku koło domu moich rodziców, niedługo przed północą wspiął się niemal na szczyt dużej starej jabłoni, żeby sprawdzić czy już wzeszedł Księżyc. Tej nocy obserwowaliśmy Saturna, u którego w ogóle nie było widać pierścieni, bo akurat były ustawione krawędzią w naszą stronę. Saturn bez pierścieni i wschodzący niedługo przed północą Księżyc pozwalają przypuszczać, że był to 17 sierpnia 1995 roku. Kilka dni lub tygodni później ksiądz Wiesław został przeniesiony do innej parafii i od tego czasu widywałem się z nim już rzadziej. Parę razy zdarzyło mi się obserwować z nim niebo w Króliku Polskim lub na Przełęczy Szklarskiej, po raz ostatni 2 lub 3 lata temu, kilka razy odwiedziłem go wracając z wycieczki w Beskid Niski, raz przez całą letnią noc wraz z bratem łapaliśmy u niego motyle nocne do światła...

Był bardzo sympatycznym, spokojnym, skromnym i dobrym człowiekiem, z którym można było porozmawiać na każdy temat. Szkoda, że już go z nami nie ma.