M42

[Antek Staszewski]

Tym razem nie przepaliłem rdzenia. Stack w Siril z 506 zdjęć, Canon 77d z obiektywem 75-300, z ogniskową ustawioną na 300mm, 2s, ISO 25600, f/5,6. Przyjmę wszelką krytykę.

[Antek Staszewski]

Tu jeszcze wersja z trochę bardziej nasyconym pomarańczowym i żółtym

[diver]

Rozumiem, że podejmujesz próby sfotografowania fajnego obiektu na zwykłym statywie fotograficznym, bez żadnego prowadzenia?

 

Rachunek pokazuje, że dla tego obiektu, ogniskowej 300 i zakładanej maksymalnej nieostrości 1 px, nie poruszone obrazy uzyskasz przy czasie ekspozycji nie przekraczającym 1/4 s. To raczej za krótki czas ekspozycji (nawet przy max ISO), żeby z tej mgławicy wydobyć jakiś szczegół. Zaś przy dłuższych czasach ekspozycji obrazy gwiazd będą poruszone, co wyraźnie widać na Twojej fotce.

Trochę to sytuacja bez wyjścia. Mówiąc krótko i dobitnie: w ten sposób nie uzyskasz dobrych obrazów DSO. Natomiast z pewnością możesz dokumentować fragmenty nieba bez szansy na słabe szczegóły.

Jeżeli mogę coś zasugerować, to próbuj raczej jasne gromady gwiazd z czasem ekspozycji gwarantującym nie poruszony obraz.

 

Nie pamiętam poprzedniego obrazu (bo napisałeś nowego posta) jak było na Twojej poprzedniej fotce z "przepaleniem rdzenia". Ale zakładam, że teraz jest rzeczywiście lepiej.

[gryf188]

Tło  wygląda na bardzo wycięte i przez to przejścia tonalne nie są płynne. Według mnie może to wyglądać dużo lepiej.

[Grzędziel]

A ja bym sugerował, zastosuj ogniskową możliwie najkrótszą (75 mm), albo lepiej 50 mm jeśli posiadasz inny, krótszy obiektyw. Uzyskasz szersze pole widzenia, będziesz mógł zastosować dłuższe czasy naświetlania co z pewnością wpłynie pozytywnie na jakość zdjęcia.

No i to co pisał @gryf188 -tło. Tu jest fatalne, wycięte do zera. Tak się nie robi. Tło z leciutkim szumem musi być. Nie można naturalnego tła nieba zastępować gładką, sztuczną płaszczyzną.

[Antek Staszewski]

10 godzin temu, diver napisał:

Rachunek pokazuje, że dla tego obiektu, ogniskowej 300 i zakładanej maksymalnej nieostrości 1 px, nie poruszone obrazy uzyskasz przy czasie ekspozycji nie przekraczającym 1/4 s.

Jak to obliczyć? Ja znałem metodę 600/f=maksymalny czas

[Gość wessel]

Ten obiekt tak naprawdę wymaga specjalnego podejścia. Najczęściej stosowanym zabiegiem jest długie naświetlanie całości i krótkie - rzędu kilkunastu sekund - naświetlanie centrum - Trapezu - i potem wymiana tego fragmentu obrazu na warstwach w PSie. No ale najpierw trzeba sobie umożliwić to " długie"naświetlanie oczywiście.

[Dasionek]

Super ci wyszło podoba mi się. 

Sam będę musiał zrobić podejście, ale nikkorem 70-300

[diver]

14 godzin temu, Antek Staszewski napisał:

Jak to obliczyć? Ja znałem metodę 600/f=maksymalny czas

Droga gwiazdy na niebie w oczywisty sposób zależy od jej deklinacji. Więc we wzorze musi znaleźć się również zależność od deklinacji. Poniżej wzór na maksymalny czas ekspozycji (MaxT).

 

MaxT = DPx * UnS * 13713 / cos(Dec*π/180) / FL

gdzie:

Wielkość piksela: DPx [mm]

Maksymalna tolerowana nieostrość: UnS [px]

Deklinacja obiektu: Dec [st]

Ogniskowa teleskopu: FL [mm]

 

Więc dla Twojego konkretnego przypadku:

Wielkość piksela: zakładam 0,005 mm (5 μm)

Maksymalna tolerowana nieostrość: zakładam 1 px

Deklinacja obiektu: -5 st. (dla M42)

Ogniskowa teleskopu: 300 mm

Wynik: 0,23 s

 

Gdybyś fotografował Polarną (Dec ~89 st.), mógłbyś sobie przy takich samych pozostałych parametrach pozwolić na czas ekspozycji ~13 s.

 

 

Edytowane 6 Stycznia 2020 przez diver

[Marcin_Matlak]

Mi też się podoba. Ostatnio próbowałem coś focić moim Canonem i kitowym obiektywem ale nic mi nie wyszło. Dopiero obiektyw manualny m42 dał mi próbkę tego co można osiągnąć. Teraz zbieram kasę na montaż itd.
Astro-foto to jest narkotyk