Skocz do zawartości

Exoplanet Transit Planner Tool


LibMar

Rekomendowane odpowiedzi

Witam,

 

Pomysł wykonania symulatora krzywych tranzytów planet pozasłonecznych pojawił się u mnie lata temu, a wykresy posłużyły mi wielokrotnie m.in. w tworzeniu prezentacji. Działa on bardzo łatwo - wpisujesz jaki ma być spadek jasności w magnitudo, jaki ma być rozrzut i jak gęsto usiane są pomiary. Dodatkowo, długość ingressu/egressu i całego tranzytu. Przykładowa krzywa poniżej. Taki symulator pozwala m.in. sprawdzić, czy da się zarejestrować tranzyt o danej głębokości i długości przy rozrzucie pomiarowym, który mogę osiągnąć przy gwiazdach o danej jasności.

 

image.png

 

Postanowiłem pójść nieco dalej, a w przyszłości wydać go publicznie. Mowa tutaj o roszerzeniu tego projektu na mnóstwo innych parametrów. Planuję zrobić to w Excelu (jako, że nie znam się na programowaniu), a w wciąż pisze się wiele innych astroprojektów, które można pobrać w Internecie. W tym wątku chciałbym przedstawiać nowości.

 

Do czego może to się przydać?

  • Wbudowana lista wszystkich tranzytujących egzoplanet z efemerydami (zamiast ETD, który zawiera tylko połowę celów i w zasadzie nie jest wystarczająco często aktualizowany), dodatkowo .
  • Po wprowadzeniu prostych parametrów, program wylicza jaką dokładność pomiarową możesz osiągnąć przy danym celu i jak wyglądałaby ta krzywa po zakończeniu obserwacji.
  • Zostań TESS! Wyobraź sobie, że obserwujesz daną gwiazdę z tranzytującą egzoplanetą w każdą noc, kiedy tylko jest >20 stopni nad horyzontem i jest bezchmurne niebo (np. 10% nocy jest pełnych, 15% jest z częściowymi brakami, a reszta brak - bo pełne zachmurzenie). Dodajmy jeszcze błędy instrumentalne (np. dryf w kadrze, ekstynkcja atmosferyczna). Jak będzie wyglądała Twoja krzywa jasności po roku ciągłych obserwacji Twoim sprzętem i jak będzie wyglądała krzywa fazowa?
  • Symulator dodatkowych zmian jasności - dodaj kilka tranzytujących egzoplanet, włącz/wyłącz ETV, dodaj wahania jasności związane z plamami na powierzchni gwiazdy, dodaj pulsacje (np. Delta Scuti, Gamma Doradus), flary, efekt refleksji itd.

 

Aby to było możliwe, przydatne są moje dotychczasowe poczynania z tranzytującymi egzoplanetami. Okazuje się, że dla gwiazdy o danej jasności, dość przewidywalna jest dokładność pomiarowa. To pozwala przewidzieć jak dokładny powinien być wykres podczas analizy danych z obserwacji.

 

Symulator pojedynczego tranzytu ma trzy tryby. W pierwszym wprowadzasz proste dane (na zasadzie tego, co opisałem na początku wątku). Z taką różnicą - nie wprowadzasz ręcznie swojego rozrzutu pomiarowego. Podajesz tylko jaka jest jasność gwiazdy, pole widzenia z ogniskowej i wielkości matrycy (liczy ile średnio powinno być gwiazd referencyjnych, bo im więcej, tym dokładniejsza krzywa), jakiego użyłeś filtra fotometrycznego, czy obserwujesz w gęstym polu (Droga Mleczna), a może trochę dalej. I tak dalej, i tak dalej, aż w końcu arkusz sam wyznacza jaki powinieneś uzyskać rozrzut. W drugim trybie działamy poprzez wprowadzenie nazwy egzoplanety, więc jedynie co możesz ustawić, to jaki chcesz wykorzystać czas integracji i od której do której obserwować. W trzecim trybie mamy znaczne rozszerzenie - albo wykorzystujesz parametry znanego układu planetarnego, albo sam tworzysz gwiazdę z tyloma planetami, dodatkowymi wahaniami jasności, ile tylko zapragniesz. Wpisujesz odpowiednią datę początku i końca obserwacji (np. 23 czerwca 2038 roku 15:55 do 27 czerwca 2038 roku 03:50), ale możesz i też tylko na wybraną noc. Arkusz na podstawie kilkudziesięciu wprowadzonych parametrów tworzy model, na którym pojawią się punkty pomiarowe o osiągalnym przez Ciebie rozrzucie. W miejscach, kiedy teoretycznie obiekt możesz obserwować. Załóżmy, że masz do dyspozycji ASI1600MM-c i 40-centymetrowy reflektor f/5 z założonym filtrem fotometrycznym I i skorygowanym polem widzenia aż po brzegi. Obserwujesz układ TRAPPIST-1 cały lipiec, sierpień i wrzesień spod Warszawy. Czy planety będą widoczne na krzywej? To jest przykładowe pytanie, na którą odpowiedź poznamy dopiero, jak projekt będzie ukończony :)

 

Mam nadzieję, że pisząc w tym wątku będę w stanie przedstawić "czego możemy się spodziewać" przy obserwacjach tranzytujących egzoplanet i z czym mamy do czynienia. Jestem przekonany, że niektóre fakty (np. zastosowanie filtra fotometrycznego a dokładność, jak obecność plam na gwieździe wpływa na kształt tranzytu) u wielu wprowadzi dawkę nowych informacji :)

  • Lubię 4
  • Dziękuję 1
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.