Zawiłe koleje losu...

[Łukasz K]

Witajcie Astromaniacy!

 

Nie pisałem tutaj już od bardzo, bardzo długiego czasu. Zdecydowałem się napisać głównie za namową kolegi (dziękuję Orome!).

Moja przygoda z Astronomią a szczególnie z Astrofotografią została dość gwałtownie i brutalnie przerwana przez los.

3 lata temu z olbrzymią niecierpliwością oczekiwałem narodzin mojej drugiej córki. Wiedziałem już wtedy, że „na jakiś czas” Astronomia będzie musiała odejść na boczny tor, ale tak jak w przypadku pierwszej córki, która ma już 7 lat, minie 6 miesięcy, a w najgorszym przypadku rok i wrócę do gry.

 

Niestety tak się nie stało…Okazało się, że tym razem los nie był dla naszej rodziny tak łaskawy. Hanka od samego początku miała „pod górę”. Ostatnie tygodnie ciąży – stwierdzona tzw. Hipotrofia – nieprawidłowy, zbyt mały wzrost płodu. Sam poród skomplikowany – Hanka nie chciała podjąć akcji oddechowej. Konieczna reanimacja (kilka minut) w efekcie podduszenie przy urodzeniu (Apgar 7-5-8).

Jako przerażony, świeżo upieczony tata biegałem po porodówce jak oparzony od lekarza do lekarza słysząc, że na ten moment jej stan jest OK. ale co będzie dalej i jakie mogą być późniejsze konsekwencje nikt nie wie, trzeba czekać… No i tak od prawie trzech lat czekamy.

 

W między czasie przeżyliśmy nasz domowy koszmar (dalej różowo nie jest). Życie przewróciło nam się do góry nogami. Zdiagnozowaliśmy u Hanki dwie wady genetyczne, które nawet nie mają swoich nazw, jedynie ciąg liczb i liter. Żaden lekarz nie jest w stanie powiedzieć nam, co to w konsekwencji oznacza i czego możemy się spodziewać – musimy czekać… Pierwsze urodziny Hanki (15 lutego – prawie Walentynki) operacja serca (ASDII). Od urodzenia, Hanka odmawia jedzenia – kto czegoś takie nie widział na własne oczy ten nie zdaje sobie sprawy jak to może wyglądać (ja wcześniej nie miałem pojęcia). To nie chodzi o grymaszenie dziecka przy karmieniu. Ona po prostu ma tak straszny jadłowstręt, że zagłodziłaby się na śmierć. Początkowo, za namowami lekarzy zdecydowaliśmy się karmić ją za pośrednictwem sondy wprowadzonej do żołądka przez nos. Później przeszła zabieg wszczepienia tzw. PEGa (rurka wszysta przez skórę brzucha bezpośrednio do żołądka). Było i jest tego więcej, ale nie chcę się tutaj szczegółowo rozpisywać (ogólnie można stwierdzić, że pierwszy rok jej życia to kilka poważnych pobytów w szpitalach i w sumie spędziliśmy w nich z pół roku, upodleni warunkami jakie w szpitalach panują – kto nie był i nie wie, ten szczęśliwy. Nie chcę już myślami wracać do nocy „przespanych” na podłodze szpitalnej pod jej łóżkiem – po tak to niestety często wygląda).

 

Minęły już prawie trzy lata walki o zdrowie Hanki, walki o nasze małżeństwo (niestety lekko nie było), walki z NFZ, walki lekarzami, walki, walki, walki. Powoli sytuacja nam się stabilizuje. Oczywiście to zupełnie inna rzeczywistość, z którą zaczynamy się oswajać. Mamy wielkie nadzieje, że w końcu codzienne rehabilitacje przyniosą skutek i Hanka zacznie chodzić, a kto wie, może w końcu powie do mojej żony „Mama”. Bardzo na to liczymy.

 

Od września Hanka uczęszcza do przedszkola integracyjnego, gdzie za namową cudownych opiekunek, zapisaliśmy Hankę do Fundacji która gromadzi środki na jej rehabilitację. Tutaj właśnie pojawia się mój Apel. Gdybyście chcieli zrobić dobry uczynek, a nie wiedzieli komu przekazać 1% Waszego podatku PIT, będę bardzo wdzięczny za pomoc.

 

Nie chcę aby mój Apel zapadł Wam w pamięć jako typowy wyciskacz łez. Radzimy sobie, kochamy się, mamy wsparcie bliskich nam ludzi i wiemy że będzie dobrze. Może nie zapiszemy Hanki na naukę pływania albo nie kupimy jej różowego rowerka, ale to kwestia przedefiniowania oczekiwań. Dla nas każdy drobny kroczek do przodu w jej rozwoju jest powodem do olbrzymiej radości. Nauczyliśmy się inaczej doceniać życie i to cenna nauka.

 

A Astronomia…cóż celowo używam wielkiej litery. To także miłość, która ma miejsce w moim sercu. Przyjdzie również na nią czas! Rok się kończy, pogoda kiepska…niech kolejny 2021 będzie dla Nas zdecydowanie bardziej pogodny zarówno na niebie jak i w sercach!

 

Dziękuję, że wytrwaliście do końca  .

 

 

 

 

 

 

 

[Paether]

W dniu 11.12.2020 o 07:56, Łukasz K napisał:

Nie chcę aby mój Apel zapadł Wam w pamięć jako typowy wyciskacz łez.

 

Ja mam w głowie obraz wojownika, który zrobi wszystko dla tych, których kocha.

 

Podbijam temat. Przyznam, że wcześniej gdzieś mi umknął i byłoby niedobrze, gdyby pozostał niezauważony (albo zapomniany) kiedy przyjdzie czas na wypełnianie deklaracji

[Łukasz K]

Serdecznie dziękuję! To bardzo miłe :).

[kosmit]

Łukasz to super uczciwy facet. Krótko się widzieliśmy w sprawie pewnej transakcji. Po tym spotkaniu  pozostały mi mega pozytywne wrażenia. Zawsze wpisywałem w oświadczenie wrocławską hematologię dziecięcą, ale w tym roku z żoną, która także poznała Łukasza wpiszemy dla Hanki. Dzielny chłop jesteś.

[Kirien]

Ogromne wyrazy szacunku - ja oczywiscie zabieram nr krs i poprosze reszte rodziny o to samo.

[Łukasz K]

Bardzo Wam dziękuję.

 

Kosmit, mam nadzieję, że Atik dobrze się sprawuje. Dzięki za posta! 

[Tomuś]

Witam. Życzę dużo wiary, sił i wytrwałości.

KRS dodany do "ulubionych" i będzie w miarę możliwości i chętnych przekazywany dalej.

Pozdrawiam.

Tomek

[cwic]

Up, od 15-tego można się rozliczać niech temat podskoczy.

[Andrzej Lach]

Powodzenia!
 

Dane KRS przesłane do Księgowej.

[Pav1007]

Wiem gdzie mój 1% pójdzie.

Siły przede wszystkim! Trzymaj się Łukasz!.

[Łukasz K]

Dziękuję Wam bardzo! 

[simarik]

Sezon na PITy już w pełni. Może da się ten wątek gdzieś "wyżej" przypiąć. Ja o nim pamiętam ale może ktoś przeoczy.

Łukasz -  powodzenia i trzymaj się!

[Tomuś]

Hop.

Dzisiaj wypełniałem pit37 bratu i wniosek o przekazanie 1% uzupełniony dla Hani.

Następny w kolejności mój

Pozdrawiam.

Tomek

[Łukasz K]

Jesteście niesamowici! Dziękuję! Hanka 13 lutego skończyła 3 latka a dwa dni temu zaczęła stawiać pierwsze kroki, to coś na co jeszcze rok temu rehabilitanci nie dawali nam cienia szansy. Jesteśmy przeszczęśliwi. 

[szarybtw]

Dorzucam swój 1%! Powodzenia 

[Ftraw]

Podbijamy mój i żony powodzenia.

[Paether]

Podbijam

[Łukasz K]

Drodzy Astromaniacy!

 

Serdecznie dziękujemy Wam za okazane serce!

 

W 2021 udało nam się zebrać 2300 PLN.

Dzięki tej kwocie byliśmy w stanie zapewnić Hance dwutygodniowy pobyt rehabilitacyjny z którego wróciła 2 tygodnie temu pełną uśmiechu i siły do dalszej walki.

 

Gdybyście w tym roku również szukali inspiracji przy wypełnianiu deklaracji PIT, to proszę, pamiętajcie o nas :).

 

 

[OnlyAfc]

Brawo @Łukasz K za to, że czynicie postępy.

Sam wiem, jak to jest z chorym dzieckiem w domu, mam teraz dwójkę chłopaków (3 i 6 lat) chorych. Jeden po obuocznej zaćmie wrodzonej i z orzeczeniem o niepełnosprawności i drugi, starszy, któremu zdiagnozowali w styczniu cukrzycę typ 1 jak trafił na OIOM.

Dużo jeszcze na pewno pracy przed wami, ale wiem, że dacie sobie radę. Z mojej strony oczywiście w tym roku 1% pójdzie do Was

 

Trzymajcie się mocno, trzymamy z rodzinką za was kciuki  

[Nova]

@OnlyAfc moja córka też choruje na cukrzycę typu 1. Miała 5 lat kiedy zachorowała, diagnoza była dla nas traumą. Dzisiaj po prawie dwóch latach od diagnozy mogę powiedzieć, że z cukrzycą można normalnie żyć. Mała biega z pompą insulinową  i chce zostać astronautką 

@Łukasz K Hanka jest przesłodka, trzymam kciuki za Was 

[sp3uca]

"Może nie zapiszemy Hanki na naukę pływania albo nie kupimy jej różowego rowerka"

Kupił bym.

Blejtram TV