Skocz do zawartości

Mgławica Planetarna


PiotrZ

Rekomendowane odpowiedzi

To zdjęcie zrobiłem przypadkiem we wtorek . Kiepska pogoda i świecący księżyc pozwolił tylko na testy sprzętowe . Do refraktora 80ED o ogniskowej 600 mm dodałem telekonwerter 2x i jeszcze drugi fotograficzny telekonwerter 2x . Nie spodziewałem się że tak szalony zestaw różnej optyki się zogniskuje ale okazało się to możliwe . Z ogniskową 2400 mm próbowałem ustawić montaż metodą dryfu . Po tej czynności nie odmówiłem sobie podjęcia próby zrobienia zdjęcia maleńkiej mgławicy planetarnej . Należy ją nazwać , odpowiedzi jak zwykle na priva . Jedynym utrudnieniem jest kiepska jakość zdjęcia :P

 

zag2.jpg

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Paweł Schmidt

Witam!

 

Mgławica planetarna - Eskimos (NGC 2392, ARO 24, VV 38, VV' 63, PK 197+17.1, PN G197.8+17.3, IRAS 07262+2100,Twarz klauna) została odkryta w 1787 roku przez niemieckiego astronoma Williama Herschela. Swą nazwę zawdzięcza swoistemu wyglądowi, który przypomina twarz Eskimosa opatuloną kapturem. Znajduje się w odległości ok. 5000 lat świetlnych w gwiazdozbiorze Bliźniąt. Jest dosyć młodą mgławicą, utworzyła się jakieś 10000 lat temu podczas wyrzutu materii ze swej centralnej gwiazdy podczas stadium czerwonego olbrzyma. Obecnie materia mgławicy oddala się od ?matki? z prędkością ponad 400km/s, tworząc włóknistą strukturę o promieniu jednego roku świetlnego.

 

Dane:

Rozmiary: 0.8'x 0.7'

Położenie: R.A. 7h 29m; Dec. 20° 55'

Jasność mgławicy: 8,6mag

Jasność powierzchniowa mgławicy: 6,8mag (to nie pomyłkaJ-jasność powierzchniowa tej mgławicy jest rzeczywiście większa od całkowitej jasności (jasności), a to z tego powodu że liczy się ją dla minuty kwadratowej, a obiekt ten jest od niej mniejszy)

Jasność gwiazdy centralnej: 11mag

 

 

 

 

Paweł Schmidt

Edytowane przez Paweł Schmidt
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Obecnie materia mgławicy oddala się od ?matki? z prędkością ponad 400km/s, tworząc włóknistą strukturę o promieniu jednego roku świetlnego.

Istnieje hipoteza, że wyrzut gorącej materii/gazów po dotarciu do czegoś podobnego do naszego obłoku Oorta, spowodował sublimację brył lodowych znajdujacych się w nim. Sam obłok odłamków skalno-lodowych utworzył się mniej wiecej równocześnie z gwiazdą centralną. Efektem sublimacji są właśnie widoczne na zdjęciu z HST kłaczki. To coś jak wielkie komety spoza naszego układu słonecznego. Czyli komeciarze coś kolejnego do złowienia :).

 

Życzę Piotrowi złapania kłaczków

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.