Perseverance - najbardziej wyrafinowany pojazd na innej planecie

ekolog · 5 Września 2021

Hip! hip! hurra! hurra!

Wygląda na to, że łazik Perseverance uzyskał próbkę skały na Marsie (podczas drugiej próby).
Wiertło robota zrobiło zgrabny otwór w grubej płycie skalnej nazwanej "Rochette".
Zdjęcia pokazały, że rdzeń skalny został bezpiecznie wyciągnięty.
Po poprzedniej próbie próbka rozpadła się w pył i zniknęła
Jeśli mamy sukces, jest to pierwszy w historii ludzkości materiał zebrany na innej planecie, przeznaczony do dostarczenia na Ziemię.

Najważniejszym odkryciem będą ewentualne dowody na obecne lub dawne życie i dlatego łazik bada tereny dawniej bogate w wodę powierzchniową.
https://www.bbc.com/news/science-environment-58398904

Siema

p.s.
Wiadomość z ostatniej chwili:
"Amerykańska agencja kosmiczna potwierdziła, że jej łazik Perseverance pobrał pierwszą próbkę skały na Marsie."

Edytowane 5 Września 2021 przez ekolog

ekolog · 24 Września 2021

Kamery łazika Perseverance rejestrują Marsa zaawansowanymi metodami jakie nigdy dotąd nie były na tej planecie stosowane.

Mastcam-Z, para oczu na maszcie łazika, jest stworzona z myślą o pełnym obrazie: panoramiczne ujęcia kolorowe,
w tym obrazy 3D, z możliwością powiększania. Może również rejestrować wideo w wysokiej rozdzielczości.

Sześć kamer do unikania zagrożeń to dwie pary z przodu, pomagające uniknąć kłopotliwych miejsc i umieścić ramię robota dokładnie nad celem;
dwie tylne kamery Hazcam dostarczają obrazy, które pomagają rozpoznać pozycję łazika w kontekście szerszego krajobrazu.

Perseverance wykonał zbliżenie celu skalnego nazwanego "Foux" za pomocą kamery WATSON 11 lipca 2021 r.,
139. marsjańskiego dnia misji. Obszar w kadrze ma w przybliżeniu zaledwie 35 mm x 26 mm.

WATSON jest umieszczony na końcu ramienia łazika. Pomaga również inżynierom ustawić wiertło łazika
oraz sprawdzać systemy podwozia łazika i robić selfie.

Sherlock (Holmes) i Watson z opowiadań kryminalnych Arthura Conana Doyle’a zostali upamiętnieni na Marsie i w nauce.

Siema
https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasa-s-perseverance-rover-cameras-capture-mars-like-never-before

Edytowane 24 Września 2021 przez ekolog

ekolog · 29 Września 2021

Tytułem wstępu (piosenka "Upiorny Twist" / Wiesław Gołas):
...
Lecz gdy spłynie mrok wieczorny
Typem staję się upiornym:
Twarz mi blednie, włos mi rzednie,
Psują mi się zęby przednie.

Nie dość, że licha, to jeszcze rzednie! Atmosferka na czerwonej planetce.

Zespół misji dokonał korekty ustawień, aby poradzić sobie z marsjańską atmosferą, która nieco przerzedza się wraz ze zmianą pór roku na dnie krateru Jezero.

15 września wykonano test z dużą prędkością obrotową, obracając ostrzami z prędkością aż 2800 obr./min.
Wszystko poszło dobrze.

Potem jednak wykryto anomalię w dwóch małych pomocniczych silnikach kontroli lotu podczas automatycznego sprawdzania ich przed lotem (18-tego)
i system zrobił dokładnie to, co powinien: anulował lot.

Ingenuity ma sześć silników, po trzy dla każdego z dwóch wirników.
Małe silniki dostosowują skok wirników, dzięki czemu helikopter może kontrolować jego orientację i pozycję podczas lotu.
Są znacznie mniejsze niż silniki, które obracają wirnikami, ale wykonują ogromną pracę i mają kluczowe znaczenie dla stabilnego, kontrolowanego lotu.

Analiza testu przeprowadzonego 18 września przed lotem wykazała, że dwa "serwomechanizmy" Ingenuity lekko drgały podczas testu.
Zespół wciąż próbuje ustalić przyczynę.

Siema
https://www.space.com/mars-helicopter-ingenuity-flight-14-abort

Edytowane 29 Września 2021 przez ekolog

ekolog · 8 Listopada 2021

Łazik Perseverance znalazł dawny system delty, powstającej podczas wpływania wody z różnymi zawieszonymi materiałami do dawnego jeziora,
oraz osady powodziowe w kraterze "Jezero" na Marsie.

https://www.science.org/doi/10.1126/science.abl4051

Siema

(mem/miniatura oraz, tym razem, jeszcze coś dla chętnych - z translatora)
Zdjęcia wystającego wzgórza (odosobnionego wzgórza o płaskim wierzchołku) znajdującego się około 1 km na południe
od głównego złoża wachlarzowego (ryc. 1), które nieoficjalnie nazwaliśmy Kodiakiem,
odnotowują starożytne procesy sedymentacyjne w kraterze Jezero. Ze względu na podobieństwo morfologiczne grzbietu Kodiaku
do głównych odsłonięć wachlarzowych oraz niemal identyczne uniesienie jego wierzchołka (15),
interpretujemy grzbiet Kodiaku jako erozyjną pozostałość pierwotnie bardziej rozległego złoża wachlarzowego.
Mozaika ściany Kodiak zwróconej na wschód-południowy wschód (ryc. 1 i 2 oraz ryc. S2)
przedstawia dwa główne obszary wychodni z trzema różnymi typami warstw osadowych:
szereg nachylonych warstw umieszczonych pomiędzy warstwami składającymi się z warstw poziomych, szczegółowo opisanych poniżej.
Nie ma dowodów na późniejsze przemieszczenie lub rotację bloków, takich jak uskoki lub poślizg,
dlatego też interpretujemy obserwowaną stratygrafię jako odzwierciedlającą pierwotną geometrię osadzania.