Advanced ORION - polowanie na szpiega!

[suchyy]

     To mój ostatni wpis w tym roku, który wieńczy z pełnym sukcesem temat obserwacji odległych satelitów na orbitach geosynchronicznych,  O satelitach zwiadu elektronicznego nowej generacji: ORION, uczestniczących w tajnych programach US NRO pisałem sporo w kontekście obserwacji satelity Mentor 4 (ORION 6, USA202) - poprzedni odcinek jest TUTAJ (zachęcam tam zajrzeć, szczególnie do linków i przeczytać ciekawe cytaty z obszerniejszych artykułów), a niniejszym, dzięki pozyskaniu świeżych materiałów foto, mam przyjemność dokończyć uzupełnienie, które poprzednio obiecałem zrobić.

 

     Dla zainteresowanych: TUTAJ macie szczegółowe info o satelitach Advanced ORION, a TUTAJ o rakietach wynoszących satelity na orbitę geosynchroniczną.

 

     Dzisiaj (tj. 31 stcznia) dodam tylko foty (z 26-12-2021) i symulacje ze Stellarium (bo już czasu mi zabrakło przed Sylwestrem ), a jutro (jak dojdę do siebie   ) to zamieszczę szczegółowe komentarze, czego dotyczą poszczególne foty.

 

[Edit: 03-01-2022 - uzupełnienie opisów i materiałów z 31 stycznia]

     W drugi dzień Świąt niebo zlitowało się po miesiącu "szaroburości pospolitej" i pokazało w końcu swoją rozpogodzoną facjatę (przynajmniej na jedną noc ). Mimo niskiej temperatury, niezbyt zachęcającej do wyłażenia z domu, długo się nie zastanawiałem - jakby nie było: trzeba korzystać z tego, co dają w tak "limitowanych ilościach"! Zwłaszcza, że od jesieni planowałem "ustrzelenie" w jednym kadrze parki ORIONów, ale ani warunki techniczne (zbyt niska elewacja z mojej miejscówki jednego z satelitów - schowany ciągle za drzewem i zbyt odległy od pierwszego: Mentor'a 4, na tamtą chwilę), ani wredna i złośliwa pogoda nie dawały szansy na zrealizowanie moich planów w owym czasie. Więc teraz posiłkując się symulacjami ze Stellarium i widząc, że to ta chwila, ze zdwojoną siłą przystąpiłem do działania. Opatuliłem się na maksa, a na głowę wcisnąłem czapkę z czerwoną czołówką i zaraz byłem naaa...  balkonie, ha, ha, ha - daleko nie miałem! Noo, jakby nie było, musiałem się trochę przewietrzyć i poruszać po świątecznym obżarstwie!!   ...

      Noo, dobra, żarty na bok i do konkretów (bo tajne służby czekają  ).

 

      Przypomnę jeszcze, że moja balkonowa miejscówka to nie mus, ale wybór do moich eksperymentów, czyli: co da się wyhaczyć z nieba w tragicznych warunkach miejsko-osiedlowego LP i przy pomocy amatorskiego sprzętu (foto statywowe)!

     Tego dnia zrobiłem w automacie 75 foto. Aparat nastawiony był na 120 fotek, dlaczego wyszło mniej (?) czytaj dalej.

 

SZCZEGÓŁY

- sprzęt

aparat: amatorski kompakcik Olympus PEN E-PL9 z niezbyt jasnym (tym razem) kitowym obiektywem, "stałką" do makro: M.Zuiko ED MSC F/3.5 Macro 30mm (60mm dla formatu małoobrazkowego). Ten obiektyw już wykorzystywałem do focenia odległych satelitów, co opisywałem w TYM wątku:

 

 

... aparat na balustradzie balkonu (szybki i wygodny sposób mocowania - szczegółowo opisałem to: TUTAJ):

 

 

- dodatkowy sprzęt

     Korzystam z różnych aplikacji na smartfona. Bardzo przydatną jest pokazany na poniższym foto kątomierz, pozwalający ustawić obiektyw na stosowną elewację - ten akurat odpowiada mi najbardziej (kąt pokazany na foto to przykładowa demonstracja działania tej aplikacji androidowej):

 

 

- miejsce i czas sesji

     Lublin, 26-12-2021, od 20:21:59 do 21:58:42 CET

 

- technikalia

ogniskowa: 60 mm, F3.5 (max. "dziura"), ISO 800, 75 (pierwotnie nastawione było: 120 foto) x 15 sek., interwał: 60 sek. Długie przerwy między kolejnymi fotkami w automacie niezbędne są do wyraźnego przedstawienia ruchu na nieboskłonie tak odległych satelitów na orbitach geo... .

 

- oprogramowanie

Stellarium, Olympus Workspace, IrfanView, Startrails, GIMP.

 

-------------------------------------------------------------------------

 

     Pojedynczy "strzał" - szerszy kontekst. Jako scenografia: "przemieszczający" się w tle przy fotografii statywowej gwiazdozbiór Oriona - imiennik opisywanych, głównych bohaterów, dodawał uroku całej, półtoragodzinnej sesji. Niestety tragiczne, miejsko-świąteczne LP psuło trochę wrażenia i materiały foto, ale nie gwiazdy były tu głównym celem. Na takiej pojedynczej fotce nie sposób prosto ocenić, czy jakieś odległe satelity wpadły nam w kadr:

 

 

     ... ale już po zrobieniu star-trails ze wszystkich 75-ciu foto zebranych z ok. półtoragodzinnej sesji, uwidoczniły się wyraźnie (pomijając dwa samoloty) ślady na nieboskłonie trzech odległych satelitów na orbitach geosynchronicznych. Śladów satelitów na niskich orbitach LEO nie widać, bo o tej porze roku i w takich godzinach sesji, znajdowały się już w cieniu Ziemi:

 

 

Dwa poniższe zrzuty symulacji ze Stellarium pokazują pozycje śladów dwóch Orionów ze szczegółowymi danymi (Orion 6 - Mentor 4 i Orion 10 - Mentor 8), czyli tytułowych satelitów, na które właśnie polowałem w czasie tej sesji (na powyższej składance widać je z lewej strony kadru).

 

Orion 6 (Mentor 4, USA 202):

 

 

Orion 10 (Mentor 8, USA 311)

 

 

     ... i analogiczne do powyższych symulacji powiększenie z mojej foto-składanki, pokazujące ślady satelitów w realu na 75-ciu foto łącznie, jako 15-to sekundowe "punkty" z naświetlania z 60-cio sekundowymi przerwami pomiędzy kolejnymi fotkami. Mentor 8 porusza się w kierunku dolnym oddalając się od górnego węzła analemmy (o co chodzi: czytaj dalej), a Mentor 4 pnie się do góry kadru w kierunku górnego węzła analemmy :

 

 

     Na poniższej symulacji ze Stellarium pokazałem jak wyglądają ślady satelitów geosynchronicznych kreślone na nieboskłonie (tzw. analemmy - wyciągnięte "ósemki") w ciągu ich dobowego ruchu (jednego "okrążenia" Ziemi). Podobne ślady zostawia Słońce na nieboskłonie, ale w czasie rocznego ruchy (jednego obiegu Ziemi dookoła Słońca). Wystarczy w ciągu roku fotografować Słońce z tego samego miejsca w równych odstępach czasu, aby uzyskać jego kompletną analemme. Możecie zobaczyć: TUTAJ, jak to się robi. W przypadku satelitów geosynchronicznych nie mamy możliwości utrwalenia kompletnej analemmy, bo jej spora część jest kreślona na nieboskłonie w czasie dnia. W sierpniu zeszłego roku udało mi się utrwalić na star-trails fragment, kiedy to satelita Mentor 4 zbliżał się do dolnego zakrętu analemmy, wchodząc już w łuk (sesja trwała od ok. północy do godz.drugiej, kiedy to zrobiłem w automacie 120 foto), możecie to zobaczyć: TUTAJ.

     Na poniższej symulacji ze Stellarium widać konkretnie od lewej całodobowe analemmy satelitów geosynchronicznych: Mentor 8 (inklinacja: ok. 7°), Mentor 4 (inklinacja: ok. 6°), oraz UFO 2 (inklinacja ok. 11°). Ten ostatni satelita UFO 2 (USA 95) to kolejny FART, jaki mi się przytrafił w czasie tej sesji - czytaj o tym dalej (o innych FARTACH możesz się dowiedzieć w moich pozostałych tematach satelitarnych):

 

 

... i skoro udało się już wyhaczyć z nieba planowane Oriony, to teraz można jeszcze potwierdzić ich pozycje na niebie na pojedynczych fotkach w porównaniu do symulacji ze Stellarium w analogicznym czasie (pozostałe satelity widoczne na symulacji miały zbyt małą jasność, żeby mogły utrwalić się na fotach, robionych moim kompakcikiem przy takim LP):

 

 

Na koniec opiszę mojego kolejnego FARTa, czyli utrwalenie powstawania flary od odległego satelity na orbicie geosynchronicznej. Takiego słonecznego zajączka puścił satelita łączności militarnej: UFO 2 (USA 95) Ultra High Frequency Follow On, o którym więcej dowiecie się: TUTAJ Satelitów serii UFO jest obecnie na orbitach 11 szt. i jak widać potrafią nieźle błysnąć!

 

 

Szkoda tylko, że ze względu na temperaturę -8°C akumulator w aparacie, po półtora godzinnej sesji padł przy robieniu 76-tej fotki (nastawiłem 120):

 

 

... ale przynajmniej na ostatnich 14-15tu fotach utrwaliło się powstawanie flary (od anten lub całkiem sporych paneli solarnych UFO 2). Na powiększeniu widać wyraźnie jak satelita pojawia się "z niebytu"! Łatwo można policzyć, że do momentu padnięcia akumulatora udało się uwiecznić ok. 18 minut "rosnącej" flary

 

 

... i potwierdzenie na podstawie symulacji ze Stellarium, wykonanej w analogicznym czasie, że na końcowych fotkach sesji faktycznie utrwaliły się powstające flary od satelity UFO 2:

 

 

 

Na koniec wszystkie trzy odległe satelity, które udało mi się upolować w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia! Zaznaczyłem ich pozycje w szerszym kadrze na jednym foto (z końca sesji):

 

 

W konkluzji mogę napisać, że jeśli Ktoś chciałby zapolować na odległe satelity geosynchroniczne i uzyskać dobre materiały, to warto początkowo zwrócić uwagę na ORIONy, jako największe i najjaśniejsze na nieboskłonie. Ich ciągłą jasność w świetle rozproszonym (a nie tylko w czasie flary) oceniam na 8-7 mag, a wiec są dostępne praktycznie dla każdego sprzętu foto (szczególnie z wymienną optyką), wykorzystywanego nawet w tragicznych warunkach miejskego LP.  W czasie tej sesji pokazałem, że nie tylko Mentor 4 (jak twierdził dr. Marco Langbroek: najjaśniejszy satelita geosynchroniczny na holenderskim niebie), ale również pozostałe Mentory co do jasności są podobne do siebie i warto to zapamiętać. Oczywiście można trafić na jaśniejsze flary od odległych satelitów geo..., ale to już jest kwestią przypadku, czy jak kto woli: FARTU, jaki przytrafił mi się tym razem w postaci: UFO 2.

 

Pozdrawiam: Jurek.

 

SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!

 

 

Edytowane 4 Stycznia 2022 przez suchyy

[Kapitan Cook]

Dzięki koledze @suchyy niedługo będziemy mieli agentów wywiadu na forum

 

[suchyy]

     Zgodnie z obietnicą uzupełniłem materiały i komentarze w pierwszym poście wątku. Co prawda dopiero teraz,  a nie pierwszego stycznia, ale z ręką na sercu mogę stwierdzić, że "po resecie" jestem aktualnie już na pełnych obrotach!

     Myślę, że warto jeszcze raz tam zajrzeć, bo starałem się przemycić trochę więcej ciekawego materiału, niż planowałem początkowo! Zapraszam. 

 

Pozdrawiam: Jurek.

[Kapitan Cook]

Pytanie: czy nie lepiej byłoby zamiast większej ilości klatek strzelić mniej ale dłuższych? Satelita i tak by wyszła a byłaby łatwiejsza do wypatrzenia ze względu że gwiazdy tworzyłyby łuki.

[RMK]

Przepraszam, ale może chociaż na forum astronomicznym ktoś uzna, że satelita jest rodzaju męskiego np. sztuczny satelita od przyjaciół ze wschodu Sputnik1 albo naturalny Księżyc ? 

[suchyy]

@Kapitan Cook 15 sek. to było max. przy miejsko-osiedlowo-świątecznym LP. Pewnie dałoby się i przy mniejszym od ISO: 800 je utrwalić, ale nie miałem już czasu na eksperymenty.

 

 @RMK Słuszna uwaga RMK, walczę z tym już od dłuższego czasu (są nawet moje wpisy nt.). Nie mam pojęcia skąd się bierze ta trudność w odmianie rodzaju męsko-rzeczowego!

 

 

Pozdrawiam: Jurek

 

Edytowane 3 Stycznia 2022 przez suchyy

[apolkowski]

4 minuty temu, suchyy napisał:

 @RMK Słuszna uwaga RMK, walczę z tym już od dłuższego czasu (są nawet moje wpisy nt.). Nie mam pojęcia skąd się bierze ta trudność w odmianie rodzaju męsko-rzeczowego!

 

 

Idę za ciosem i apeluję o pisanie "kątowy", "kątówka" zamiast "kontowy", "kontówka".

[Behlur_Olderys]

9 minut temu, suchyy napisał:

Nie mam pojęcia skąd się bierze ta trudność w odmianie rodzaju męsko-rzeczowego!

Z tego że zazwyczaj rzeczowniki kończące się na -a są rodzaju żeńskiego

 

Piękna robota. Jakoś udało Ci się przemycić UFO na forum bez specjalnych kontrowersji

 

[suchyy]

     Od 26 grudnia zeszłego roku, czyli od opisanej w pierwszym poście tego wątku sesji foto, czekałem ponad dwa tygodnie na ponowną poprawę pogody! Po co? Ano ubzdurało mi się, żeby złapać jeszcze Mentora 4 (RIO 6, ORION 6, USA 202, NROL26) na foto w najatrakcyjniejszym, wizualnie momencie, czyli w czasie pokonywania górnego (łukowatego) fragmentu analemmy (o co chodzi: czytaj w pierwszym poście wątku), a na to potrzeba było aktualnie czystego nieba między godzinami ok. 21 - 00. Tak wskazywały symulacje zrobione w Stellarium, na podstawie danych orbitalnych: TLEs dla tego satelity!  Dwugodzinna sesja wystarczyłaby do pokazania całkiem już stosownej długości łukowatego śladu, pozostawionego na nieboskłonie przez tak odległego satelitę geosynchronicznego. W pierwszym poście macie widoki "odcisków palców" Mentorów 4 i 8 mniej atrakcyjne, bo uchwycone na bardziej wyprostowanych fragmentach analemy i w szerokim kadrze, później powiększanym. Tym razem miałem zapiąć do mojego kompakcika większą i trudniejszą w obsłudze "armatkę" i strzelać foty z FOV2,5° takim konkretnie jn. sprzętem z manualnym ustawianiem ostrości:

 

 

     Jednocześnie miał to być również pierwszy test długiego i ciężkiego tele... (1,7kg), na jednopunktowym, więc niezbyt stabilnym zawieszeniu.

 

- miejsce i czas sesji

     Lublin, 14/15-01-2022, od 22:24:45 do 00:48:08 CET,

 

- technikalia

Kamera: Olympus PEN E-PL9; obiektyw manualny: CZJ  MC Sonnar 4/300, ogniskowa dla formatu małoobrazkowego: 600 mm, F4.0 (otwarta max. "dziura"), ISO 800, 61 x 20 sek., interwał: 120 sek. Tak długie przerwy między kolejnymi fotkami w automacie niezbędne są do wyraźnego przedstawienia ruchu na nieboskłonie tak odległych satelitów na orbitach geosynchronicznych, szczególnie w okolicach górnego/dolnego fragmentu analemy,

 

- oprogramowanie

Stellarium, Olympus Workspace, IrfanView, Startrails, GIMP.

 

     Nareszcie, kilkudniowe prognozy pogody na stronie IMGW zaczęły stawać się wyjątkowo optymistyczne i w końcu 14 stycznia, dla mojej miejscówki, miała objawić się w chmurach wielogodzinna dziura, w stosownym czasie dla zorganizowania kolejnej, eksperymentalnej, miejsko-osiedlowo-balkonowej foto-sesji! I tak też się stało. Miałem sfotografować tylko łuczek analemmy Mentora 4, a co z tego wynikło, to mogę streścić w trzech słowach:

 

... szpiegowanie szpiegującego i szpiegowanego

 

... ale po kolei.

 

     Pogoda wieczorem była wietrzna, a w zasadzie dziwna, bo w krótkich porywach co jakiś czas, wiało bardzo mocno, a po chwili nastawała całkowita cisza i totalny bezruch! Widać to zresztą na poniższych fotach i składankach, gdzie ślady niektórych gwiazd wyglądają jak fale na morzu w czasie sztormu (więc okazuje się, że zawieszenie dla takiego sporego klamota jw. na foto - tylko przy bezwietrznej pogodzie ma sens) !

    Spóźniłem się na zaplanowaną sesję i niewiele czasu zostało na ustawianie ostrości (dlatego pojechana) i szukanie bohatera, co okazało się w realu niezwykle upierdliwe, przy tak wąskim kącie widzenia większego i "dłuższego" szkiełka, niż poprzednio używane. Mentora 4 szukałem zgodnie z symulacjami ze Stellarium, biorąc poprawkę na pozycję z 26 grudnia, kiedy to odszukałem satelitę bezproblemowo - fakt: szerszym obiektywem, ale Mentor 4 był wtedy tam gdzie powinien. Teraz ten jasny satelita (jak na obiekty geosynchroniczne) miał być bardziej na lewo. Z niecierpliwością i precyzją na jaką było mnie tylko stać oraz biorąc pod uwagę taki sobie sprzęt, jakim dysponowałem, kręciłem delikatnie obiektywem, niczym szperaczem w celu oświetlenia, ostrzelania i zwalenia na ziemię wrednego Dorniera (ups  , chyba się zagalopowałem, bo to nie ta bajka)  !  Niestety, czas do rozpoczęcia zaplanowanej sesji kończył się nieubłaganie! Uchwycenie na foto górnego śladu analemy satelity stawało pod znakiem zapytania! Mimo szczerych chęci, kolejne testowe foty robione w pośpiechu w celu wykrycia zguby, nie ukazywały oczekiwanych widoków.     

     Już miałem zrezygnować, kiedy przyszło olśnienie (jak mogłem o tym zapomnieć!?). Sprawdziłem w kompie epokę TLEs dla Mentora 4: 7 listopada 2021! Niezbyt świeże dane - te same co 26 grudnia, ale wtedy było OK! Czym prędzej skierowałem obiektyw w prawo, tam gdzie można było spodziewać się satelity Thuraya 2 (telefonia satelitarna) i to był strzał w dziesiątkę! Po niewielkiej korekcie pozycji obiektywu uzyskałem takie oto foto, pokazujące, a jakże: moją ulubioną parę satelitów, czyli: Mentor 4 & Thuraya 2 ponownie razem w czasie wspólnego tete a tete  :

 

 

 

... o inwigilowanym przez Mentora 4 satelicie Thuraya 2 pisałem sporo TUTAJ i TUTAJ więc nie będę się powtarzał (zresztą już wspominałem o tym w pierwszym poście). Polecam zajrzeć do linków, jeśli Ktoś jeszcze tego nie zrobił. W drugim linku w trzecim cytacie przeczytacie tłumaczenie obszernego fragmentu artykułu M. Langbroeka (opracowanego na podstawie przecieków Snowdena), w którym autor wyjaśnia szczegółowo co Mentor 4 potrafi robić (polecam, bo ciekawe). Podaję jeszcze LINK do materiałów, na stronie Marco Langbroeka, gdzie można zobaczyć oprócz Mentorów, fotki i opisy innych satelitów wywiadowczych US.

 

     Wracając do tematu - moja przedsesyjna szarpanina wyraźnie wskazywała na to, że prawdopodobnie  dokonano korekty orbity Mentora 4, tak żeby ponownie zbliżyć oba satelity do siebie. Dane wywiadowcze pozyskiwane w ten sposób, muszą być niezwykle cenne (wg. słów M. Langbroeka: " ... Mentor 4 z oddaniem podsłuchiwał Thuraya 2. ..." - więcej w linkach powyżej)! Stąd najprawdopodobniej wynikało moje pogubienie się przed sesją, w trakcie poszukiwania satelity nie tam gdzie trzeba. Zresztą, powyższa fotka bardzo przypomina zdjęcie Marco Langbroeka, zrobione w 2016r. które zobaczycie w pierwszym linku wyżej (źródło fotki).

 

Że to faktycznie na fotce jest Thuraya 2, porównajcie powyższe foto z symulacją ze Stellarium, robioną w analogicznym czasie:

 

 

... oczywiście na symulacji nie ma Mentora 4 (tak jak na foto), bo jego dostępne (w domenie publicznej) dane orbitalne są obecnie  nieaktualne, co właśnie wywołało perturbacje w czasie trwania mojej sesji.

 

     Niemniej jednak, coś udało się utrwalić. Trafiłem dosłownie na ostatnią chwilę, kiedy Mentor 4 i na okrasę Thuraya 2 zaczęły zostawiać wspólnie (jak to przystało na tete a tete  ) śliczne ślady w górnej części analemy, tuż przed samym "wierzchołkiem" i po nim.

 

     Poniżej "odciski palców" Mentora 4 & Thuraya 2 w pełnym kadrze na składance z 61 fotek, wykonanych w czasie ponad dwugodzinnej sesji z długimi interwałami miedzy fotkami (2 min.) i czasie naświetlania każdej fotki: 20 sek. (patrz wcześniej: technikalia). Co prawda pełnego i równego łuku nie udało się utrwalić, ale jest przynajmniej "fajeczka" (jakby to skomentował zapewne Piotrek Ż.  )  :

 

 

 

... i widoczek w zbliżeniu:

 

 

 

Poniżej zaznaczyłem dla kilku punktów na analemie satelity Thuraya 2 odległość od aparatu (wysokość w nawiasie) - wartości podane w kilometrach:

 

 

 

Pozdrawiam: Jurek.

Edytowane 18 Stycznia 2022 przez suchyy

[warpal]

[suchyy]

     Pojawiły się w końcu aktualne dane orbitalne TLEs dla satelity Mentor-4 (czytaj TUTAJ o co chodzi) - epoka: 11 luty 2022 (poprzednie były z 7 listopada zeszłego roku). Popatrzcie na poniższe symulacje, jakie zrobiłem w Stellarium i porównajcie z moimi fotkami powyżej. Teraz wszystko się zgadza! Okazuje się, że operatorzy największego i najjaśniejszego na niebie satelity szpiegowskiego: Mentora-4 (Orion 6, USA 202, NROL-26  NROL-starty) chcieli zrobić mnie w konia  , ale się nie dałem  (czytaj szczegółowo poprzedni post: TUTAJ, to się dowiesz dlaczego).

 

   Poniżej wizualizacje pozycji Memtora-4 i Thuraya-2 na dzień 19-02-2022 w okolicach górnego "łuku" analemmy (widok z mojej lubelskiej miejscówki).

 

Satelity na godzinę przed osiągnięciem "wierzchołka" analemmy:

 

 

Satelity w czasie mijania "wierzchołka":

 

 

Mentor-4 znika w stożku cienia Ziemi:

 

 

Thuraya-2 znika w stożku cienia Ziemi:

 

 

Stożek cienia Ziemi odsłania Mentora-4:

 

 

Stożek cienia Ziemi odsłania satelitę Thuraya-2:

 

 

     Gdyby Ktoś chciał obecnie zapolować na satelity (szpiegującego i szpiegowanego), to jak widać z powyższych symulacji możemy się załapać nie tylko na uchwycenie górnych fragmentów analemmy satelitów o rozsądnej porze i zadowalającej elewacji, ale również na ich zaćmienie stożkiem cienia Ziemi, trwające ok. godziny. Gdyby chcieć równocześnie utrwalić oba wydarzenia na jednej składance, wymagana byłaby ponad 4-ro godzinna sesja (najlepiej robić fotkę przynajmniej co dwie minuty)! Nie trzeba nic specjalnego - wystarczy zwykły statyw (lub wyłączony paralaktyk) z kamerą i trochę "dłuższym" szkiełkiem, żeby łatwiej wyłapać słabego satelitę Thuraya-2, szczególnie z miejskiego nieba (wyżej podałem moje technikalia). W razie czego, zainteresowanym mogę zrobić symulację dla określonych miejscówek.

 

Pozdrawiam: Jurek.

PS Ja niestety odpadam, bo mam rozgrzebany sprzęt. Zmieniam setup i majstruję zewnętrzne zasilanie aparatu, co umożliwi mi robienie dłuższych sesji dla składanek i time-lapse.

 

 

 

Edytowane 19 Lutego 2022 przez suchyy

[suchyy]

W dniu 19.02.2022 o 00:27, suchyy napisał:

  

...  

 

Pozdrawiam: Jurek.

PS Ja niestety odpadam, bo mam rozgrzebany sprzęt. Zmieniam setup i majstruję zewnętrzne zasilanie aparatu, co umożliwi mi robienie dłuższych sesji dla składanek i time-lapse.

 

 

     No i właśnie wczoraj zamieściłem: TUTAJ pierwszy, obszerny artykuł (będzie dalej rozwijany), tyczący się zmian w moim montażu do foto statywowej, które to poprawki ułatwią mi polowanie na odległe satelity (szczególnie szpiegowskie  ) w nowym (cieplejszym) sezonie (oby lepszym niż tragiczny pogodowo koniec zeszłego i początek tego roku, bo mam nowe ciekawe pomysły satelitarne do realizacji). Niebawem wrzucę na Astropolis kolejny wątek ATM-owy o modyfikacji zasilania do mojej kamerki (zasilanie z zewnętrznych źródeł prądu), co umożliwi mi prowadzenie wielogodzinnych sesji foto do składanek i time-lapse.

 

     Tak na marginesie, z ciekawości próbowałem poszukać w internecie podobnych fotek, jak moje powyżej, czyli obrazujących ślady pozostawianej na nieboskłonie analemy (częściowej) przez odległe satelity geosynchroniczne. Jak się okazuje, nt. jest trochę danych teoretycznych, ale fot takich nie znalazłem (póki co). Za to jest sporo fotografii analemy słonecznej. Nawet w periodyku: Sky & Telscope, w którym jakiś czas temu ukazał się artykuł pt:

 

How to See and Photograph Geosynchronous Satellites

 

... autor co prawda wspomina o analemie, pozostawianej na nieboskłonie przez satelity geosynchroniczne, ale nic nie pisze o tym, że taką analemę, a przynajmniej jej fragmenty, można sfotografować, uzyskując całkiem ciekawy efekt! Więc, wygląda na to, że "przecieram szlaki". Gdyby Komuś udało się trafić w internecie na foty, takie jak moje wyżej, to zapodajcie linki.

 

 

Pozdrawiam: Jurek

Edytowane 4 Marca 2022 przez suchyy

[suchyy]

      Po półtora roku wracam do mojej ulubionej parki satelitarnej M4&T2, ot tak, żeby sprawdzić co ciekawego dzieje się ze szpiegującym i szpiegowanym (zachęcam do przeczytania moich wcześniejszych wpisów w tym wątku i w podanych linkach). Dlaczego teraz? Ano, czasu wolnego niewiele więcej, niż dotychczas (naiwnością było myślenie, że: "na emeryturze to dopiero będę miał czas na hobby!" ). Na dodatek tragiczna pogoda u mnie (niebo prawie cały czas jak mleko, co najwyżej!  ) i fatalne, coraz gorsze LP nie zachęcają wcale do jakichkolwiek obserwacji,  niemniej po niedawnej równonocy jesiennej 2023 stożek cienia Ziemi nadal muska jeszcze łuk nieboskłonu z orbitami satelitów geosynchronicznych. W związku z tym zrobiłem symulacje (Stellarium), biorąc na warsztat najświeższe (dostępne w domenie publicznej) TLEs parki bohaterów wątku, żeby wyhaczyć coś interesującego.

 

 

 

... środek zaćmienia półcieniowego M4&T2

 

 

 

 

 

... czerwony okrąg to cień Ziemi, a brązowy" półcień. Zaćmienie półcieniowe satelitów będzie trwało niewiele, ok. 18 min (z niewielką różnicą minut dla M4 i T2), bo to tylko muśnięcie półcieniem, a więc wystarczy kilkadziesiąt fotek ze statywu z interwałem 60-120sek (między np. 22:00 a 23:30  w niedzielę 8 października), aby uzyskać składankę podobną jak moja 3 posty wyżej, ale ze znikającymi i ponownie pojawiającymi się satelitami, utrwalonymi jednak na "prostym" odcinku dobowej analemy. Obecnie nie ma szansy na fotki satelitów w górnym, czy dolnym łuku analemy, bo jak satelity "zakręcają" na nieboskłonie, to albo jest już za widno, albo niebo jest jeszcze za jasne! Fotografowałem już znikające w cieniu Ziemi inne satelity geosynchroniczne (zaćmienie całkowite) i faktycznie przygasają stopniowo, przechodząc przez półcień (nie znikają raptownie). Ciekaw jestem jak to będzie tym razem (zaćmienie tylko półcieniowe)? Prognozy pogody zapowiadają przejaśnienia nieba w Polsce wschodniej, w niedzielę wieczorem. U mnie niestety, z mojej miejscówki balkonowej satelity będą jeszcze skryte za pobliskimi drzewami (na tak niskiej elewacji), więc raczej nic z tego chyba nie wyjdzie (obserwacji terenowych już nie planuję - gnaty za stare, żeby się szlajać ze sprzętem po polach). Jutro do południa zrobię jeszcze nowe symulacje z aktualnymi TLEs. Gdyby Ktoś chciał widoczek dla swojej miejscówki info na PRIV.

 

 

Pozdrawiam,

Jurek.

Edytowane 8 Października 2023 przez suchyy

[suchyy]

     Z ciekawości dodałem do symulacji jeszcze jednego ORIONa: Mentor 8 (USA 311, start dla NRO w 2020r.: NROL44), którego fociłem razem z Mentorem 4 (USA202, start dla NRO w 2009r.: NROL26) i materiały zamieściłem w pierwszym poście tego wątku (na symulacji zaznaczyłem pełne dobowe analemy kreślone przez satelity na nieboskłonie). Mentor 8 będzie znajdował się w górnej części dobowej analemy i ulegnie całkowitemu zaćmieniu. Po wyjściu z półcienia będzie pokonywał górny łuk analemy i jest szansa na zrobienie podobnej składanki, jaką zaprezentowałem wyżej dla parki: Mentor 4 i Thuraya 2.

 

Mentor 8

1/ wyjście z cienia 22:59:45

2/ wyjście z półcienia 23:01:55

 

Mentor 4

1/ wyjście z półcienia 23:03:10 (zaćmienie tylko półcieniowe)

 

... widać wyjątkową (przypadkową) zbieżność wyjścia z półcienia Mentorów, co można wykorzystać do zrobienia wspólnej składanki, ale robionej w szerszym kącie (pod ciemnym niebem). U mnie parka M4&T2 będzie jeszcze za drzewami więc pewnie tylko strzelę do Mentora 8 z FOV2,5°. Z mniejszym FOV będzie mi łatwiej cokolwiek uchwycić na amatorskim sprzęcie, zwłaszcza przy tragicznym LP z mojej miejscówce obserwacyjnej. Trafienie i ostrzenie z ciężkiego szkiełka manualnego będzie wymagało zapewne paaaru prób z różnych względów (czytaj wcześniejsze posty).

 

 

 

     Dla zainteresowanych podam, że Mentor 8 "kręci się" w pobliżu satelity geostacjonarnego (zaznaczyłem na żółto): BELINTERSAT-1 (wcześniej pod nazwą Belarus SAT-1) i chyba nic w tym dziwnego. Część transponderów należy do CHRL, więc można grilować dwie pieczenie na jednym żarze!

 

Sprzęt przygotowałem! Póki co niebo u mnie przetarło się, ale świeci na całego pobliski ORLIK i duże okna SPA, a za chwilę "zapłonie" prosto w obiektyw, niczym dwa Księżyce w pełni "moja wspaniała nowość", czyli spory baner na 10-tym piętrze niedawno wybudowanego apartamentowca , no i zobaczymy co dalej?  Obawiam się jednak, że to może być ostateczna likwidacja balkonowej miejscówki, gdzie powstały wszystkie moje tematy satelitarne (spis większości: wątków)!

 

[edit] Właśnie strzelam testowego time-lapsa. Satelity w parce: M4&T2 są wyjątkowo jasne (jak na orbity geo), bo w pełni oświetlone przez słońce (jednak już wylazły zza drzewa). Może coś z tego będzie. Warunki niezłe (Orlik zgasł, a plafon reklamowy nie jest włączony póki co).

 

Pozdrawiam,

Jurek.

Edytowane 8 Października 2023 przez suchyy

[suchyy]

     No i wystarczy postraszyć naturę, a staje na wysokości zadania.  Niebo wczoraj wieczorem było wspaniałe, jak na warunki miejskie, ale już po północy zawitały chmurwy i w dzień również nie ustępują! Na fotach udało się utrwalić zaćmienie półcieniowe parki M4&T2. Satelity tylko przygasły w półcieniu, Thuraya 2 bardziej, jako słabsza co do jasności w porównaniu do Mentora 4. W tym samym kadrze uchwyciłem również całkowite zaćmienie ciekawego, geosynchronicznego satelity chińskiego (może coś więcej nt. napiszę potem): SJ-20, który zniknął całkowicie w cieniu ziemi. Jak widać na składance SJ-20 zakasował swoją jasnością Mentora 4, który przecież nie jest ułomkiem, jeśli chodzi o satelity na odległych orbitach geosynchronicznych (czytaj moje wcześniejsze wpisy i z podanych linków)! Teraz wrzucę tylko symulację z momentu przed zaćmieniem i składankę (79x30sek / interwał: 60sek). Na symulacji zaznaczyłem okręgi przekrojów stożka cienia ziemi (na czerwono) i półcienia (na brązowo). Włączyłem widoki analem, czyli śladów jakie kreślą satelity geosynchroniczne na nieboskłonie w ciągu doby. Satelity w parce M4&T2 znajdują się akurat na "prostszych" (centralnych) odcinkach swoich wyciągniętych analem ósemkowych, więc ich przemieszczanie na nieboskłonie w jednominutowych odstępach czasu jest spore. SJ-20 właśnie pokonał przed zaćmieniem dolny łuk analemy i widzimy go w rzucie, kiedy wolniej kreśli ślad swojej analemy na nieboskłonie.

 

 

 

 

... pokażę jeszcze wykorzystany w sesji foto setup z mocowaniem do balustrady balkonu, który spisuje się wyśmienici! Kompakt z zewnętrznym zasilaniem i skończyły się problemy z padającymi szybko (szczególnie w niskich temperaturach), małymi aku. w tej amatorskiej kamerce (Olympus PEN E-PL9).

 

 

 

Pozdrawiam,

Jurek.

 

PS Ta "fajka" to stalowy pałąk uchwytu anteny TV. W kadrze widać świecącą reklamę dewelopera (ŻAGIELDOM) na 10-tym piętrze apartamentowca. Jednak automat włączył po paru pierwszych fotach mojej sesji, więc zdjęcia kolejne były dużo gorsze.  Poza tym nie mogę obrócić teleobiektywu w prawo (południowy fragment orbity GSO), bo reklama świeci prosto w "szkło" aparatu i żadna osłona tutaj nie pomoże! Czy Ktoś kiedyś ukróci te świecące reklamy na dachach budynków?!!!

Edytowane 12 Października 2023 przez suchyy

[suchyy]

     Gdyby Ktoś miał wątpliwości, czy to są akurat te satelity, których zaćmienie przedstawiłem wyżej to jeszcze jedna fotka tuż po zaćmieniu, kiedy widoczne już satelity ustawiły się w jednej linii. Niżej symulacja ze Stellarium wykonana w tym samym czasie. Można porównać jasność satelitów z gwiazdą HIP 6237 (zaznaczyłem na symulacji)

 

 

 

 

Zmontowałem time-lapse: 1 h 45 m sesji foto w 10 s  . Filmik z zaćmienia odległych satelitów na GSO można zobaczyć na YT tutaj;

 

    Zaćmienie satelitów geosynchronicznych 08-10-2023 (Lublin).

 

 

Pozdrawiam,

Jurek.

Edytowane 10 Października 2023 przez suchyy