30 mm / 82 stopnie: ES vs MV

stratoglider · 10 Sierpnia 2022

Okulary 30 mm, 82 stopnie - Explore Scientific kontra MaxvisiOn.

Do szczegółowego opisu porównania tych okularów skłoniły mnie różnice jakie w nich zauważyłem. A zwykle przyjmuje się, że MaxvisiOn i ES to te same okulary, tylko że w innej obudowie. W większości przypadków jest to prawda. Przykładem tego są okulary 20 mm, 68 stopni, które są do tego stopnia identyczne, że można je stosować w bino jako parkę:

i nie powoduje to żadnego dyskomfortu w obserwacjach. Oznacza to, że powiększenia, dystorsja (a także LER, pole widzenia, wysokość soczewki ocznej) czyli cały układ optyczny musi być identyczny. Pomimo, że obudowa i mechanika są inne.

Ale wracając do tematu głównego. Porównanie dotyczy:

ES 30/82 FMC, wypełniony azotem

MV 30/82 EMD (brak informacji o wypełnieniu)

Już na pierwszy rzut oka jest widoczna różnica w jakości antyrefleksu:

ES to ten z prawej. Widać ciemnozielone odbicie białego sufitu, które świadczy o dobrym antyrefleksie. Z lewej jest MaxvisiOn i tam jest praktycznie czarno. Układ soczewek jest bardzo podobny czyli światło z Maxa odbija się dużo słabiej niż w ESie.

Jeszcze dwa zdjęcia:

A tak ta róźnica w antyrefleksie przekłada się na jasność duszków:

filmik_1_ES_MV_duszki

filmik_2_ES_duszki

filmik_3_MV_duszki

Wydawać by się mogło że jest to różnica pomiędzy EMD a FMC. Jednak nie jest to reguła. Po pewnym czasie porównań innych okularów, wydawało mi się że chodzi o wypełnienie - te wypełnione azotem miały gorszy antyrefleks bez względu na oznaczenie. Ale i na to znalazłem kontrprzykłady (tabela).

Na drugi rzut oka da się dostrzec, że wymiary okularów nieco się różnią. Jednak tym razem okazuje się że nie jest to tylko róźnica w kształcie i wielkości obudowy, ale soczewki też są minimalnie w innym miejscu, widać to na przykładzie soczewki polowej:

ES jest wyższy, a soczewka polowa jest tak samo odległa od krawędzi, czyli ich rozstaw (układ) jest inny. A to już może powodować różnice w ostrości, dystorsji, ogniskowej i polu widzenia.

CDN. (ogniskowe, diafragmy pola, porównanie z ESem EMD)

Edytowane 10 Sierpnia 2022 przez stratoglider

stratoglider · 10 Sierpnia 2022

(widać także, że Max ma wyczerniony gwint filtrowy tuż przed soczewką polową, ale nie sądzę aby miało to jakiekolwiek znaczenie, ten obszar nie jest widoczny przez soczewkę oczną)

Różnice w obrazie na pierwszy rzut oka nie są widoczne. W obu jest bardzo szerokie pole, niewielka dystorsja i podobne powiększenie. Jednak drugi rzut oka pokazuje większy obszar na niebie łapany przez Maxa. Po dokładniejszych pomiarach okazuje się że składają się na to dwa czynniki:

1) pole widzenia w ESie jest nieco mniejsze i wynosi 80 stopni, a pole Maxa to 82 stopnie

2) powiększenie ESa jest nieco większe: pomiar ogniskowych wykazał: ES: 30.1 mm, MV: 31.2 mm.

Ostatecznie diafragmy pola są już dość wyraźnie różne: ES: 40.0 mm, MV: 42.5 mm.

W przypadku okularu MaxvisiOn, rzeczywista ogniskowa różni się dość znacznie od podawanej przez producenta. Natomiast w przypadku diafragmy pola, producent podaje 43 mm, i tutaj to Max jest bliżej tej wartości.

Niestety, w przypadku Maxa, szerokie pole nie jest tak łatwo osiągalne jak w ESie. W Esie wydaje się "płaskie", równo oświetlone do samego brzegu, co nawet czasami objawia się efektem "ring of fire". Świadczy to o przemyślanej konstrukcji okularu i nie oszczędzaniu na rozmiarze soczewek, tylko dobraniu ich wielkości do całości konstrukcji. W przypadku Maxa, na brzegu pola pojawia się efekt winietowania (na pewno nie jest to winietowanie wyciągu okularowego, zapewniam że potrafię to odróźnić) Wynika on z faktu, że któraś soczewka jest zbyt mała w stosunku do całości okularu (prawdopodobnie soczewka oczna). Brzeg 82 stopniowego pola jest osiągalny dopiero po lekkim wychyleniu oka, ale wtedy drugi brzeg pola jest poza zasięgiem. (efekt przypomina nieco ten występujący np w GSO SV 42, jednak tam brzegu diafragmy nie widać nawet po wychyleniu oka) Obserwując jasny krajobraz w dzień, ostatnie około 3 stopnie pola (licząc po promieniu) pokrywa coraz to intensywniejszy niebieski kolor (to jest tak naprawdę brak czerwieni). Bardzo chciałem, lecz niestety nie udało mi się tego efektu uchwycić smartfonem, być może wynika to z faktu mniejszej średnicy obiektywiku smartfona niż źrenicy oka. W nocy ten kolor jest niewidoczny, jednak wygląda po prostu jak szare winietowanie. Zbliżając oko bardziej do soczewki cały brzeg powinien się pojawić, jednak tak się nie dzieje z powodu efektu "zbyt bliskiego oka" - pole zawęża się. Natomiast pomijając ten winietowany brzeg - obserwując z minimalnie większej odległości niż LER - reszta pola jest rewelacyjna, stabilnie widoczna z dużą tolerancją na przyłożenie oka i brakiem efektu fasolkowania.

Po pewnym czasie spotkałem trzeci okular:

ES 30/82 EMD, wypełniony argonem. Jednak nie miałem wszystkich trzech jednocześnie.

Sprawdziłem że pod względem układu optycznego (czyli ogniskowej, pola widzenia itd) jest identyczny z ESem FMC opisywanym wyżej. Natomiast pod względem powłok AR, bardzo przypomina Maxa:

(te dolne zdjęcia celowo są nieco nieostre, aby lepiej było widać odbicia). Dla obu to jest pierwsza klasa powłok, jednak widać że są drobne róznice: ES EMD to ten gdzie odcień jest ciepłozielony, a Max to ten z odbiciami szarozielonymi.

Zebrane informacje podsumowałem tabelką: