Skocz do zawartości

M9, M3, M5


Gość

Rekomendowane odpowiedzi

No to zgodnie z obietnicą, drugi (po Uranie) obiekt, który męczyłem w nocy z sobotę na niedzielę gromada kulista M9:

M9030628.jpg

LX200 8" f/10 @6.3, Vesta SC t=12x15sek.

To bardzo mały obiekt (9.3') dzięki czemu mieści się na jednej klatce. Gdy naświetlałem to zdjęcie był ok. 10 stopni nad horyzontem, stad spore turbulencje i duże obrazy gwiazd. Do tego dołączam dwa starsze zdjęcia M3 i M5. Tutaj było łatwiej (jaśniejsze i wyżej) tak więc wyszło trochę lepiej.

 

M3 LX200 8" f/10@6.3, Vesta S.C., mozaika pięciu klatek centrum 4x15sek., brzegi 3x15s

M3030604.jpg

 

M5 LX200 8" f/10@6.3, Vesta S.C., mozaika pięciu klatek centrum 5x15sek., brzegi 3x15s

M5030603.jpg

 

Wszystkie zdjęcia w tej samej skali

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Sprawdzałeś jaki zasięg udało Ci się uzyskać???

 

Tak jak pisałem przy okazji Urana zdjęcia porównywałem z CDC, katalog GSC do 15m. W większości wypadków widać było wszystkie gwiazdki, a trafiło sie kilka razy, że było coś czego nie było w CDC - może zasięg lepszy, a może braki w katalogu. Wszystkie zdjecia robione "balkonowo" z miasta (Zielona Góra) ok 20 min od centrum. Tylko raz testowałem u rodziny na wsi, ale była pełnia - wyniki porównywalne. Zazwyczaj ciemne niebo wykorzystuję do obserwacji, ale ta zabawa podoba mi się coraz bardziej i jeżeli pogoda dopisze to w najbliższy weekend potrenuję trochę w lepszych warunkach.

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kolego, bierz się za mgławice planetarne

 

M57 to był pierwszy obiekt, który przetestowałem jak tylko dostałem kamerę, ale do tego przyda się ciemniejsze niebo (patrz wyjaśnienia powyżej). Na pewno w najbliższym czasie wyceluję w odpowiednim kierunku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość Janusz_P.

Krzywe pole wychodzi na mgłlawicach i polach gwiazdowych Full Frame a do balkonowych zastosowań jako planeterny spotter do rozmiaru chipu Vesty ujdzie w tłumie jak wiesz zapewne ;) ;) ;)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ech, Grzegorz, znów się pochoruję z zazdrości :D

Rozumiem, że dysponujesz takim cacuszkiem do skracania ogniskowej swego LX 200 (Focal Reducer/Field Flattener?).

Ja mam wielki problem z uzyskaniem punktowych obrazów gwiazd - nie wiem, czy to wynika z błędów prowadzenia mojego montażu, z prześwietlania, czy jeszcze czegoś innego.

Grzegorz, jak Ty to robisz, że 15 sek. naświetlania i nie widać szumu Vesty?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ech, Grzegorz, znów się pochoruję z zazdrości :D

Rozumiem, że dysponujesz takim cacuszkiem do skracania ogniskowej swego LX 200 (Focal Reducer/Field Flattener?).

Ja mam wielki problem z uzyskaniem punktowych obrazów gwiazd - nie wiem, czy to wynika z błędów prowadzenia mojego montażu, z prześwietlania, czy jeszcze czegoś innego.

Grzegorz, jak Ty to robisz, że 15 sek. naświetlania i nie widać szumu Vesty?

 

Witaj

Dokładnie tak, mam focal reducer f/6.3. Przy tych ogniskowych przydałby się również f/3.3, ale tego niestety (jeszcze) nie mam. Z mojego skromnego doświadczenia wynika, że brak punktowych obrazów gwiazd może być spowodowany tak samo błędem prowadzenia, złym ogniskowaniem jak i słabym seeingiem (tak się to pisze). W moim przypadku na jedną udaną ekspozycję przypadają 3-5 poruszonych.

 

Co do szumu. Pojedyncza klatka z tej M9 wygląda tak (tym razem w pełnym wymiarze):

M9030628-1.jpg

 

Nie jest to materiał do końca surowy - została odjęta ciemna klatka (już w czasie naświetlania w AstroVideo). Po zsumowaniu 12 ekspozycji wygląda to tak:

M9030628-2.jpg

 

Tutaj już trzeba odrobinkę popracować (w moim przypadku Photoshop): Levels, Curves, Dust & Scratches i kilka sprytnych sztuczek z nakładaniem warstw.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dzięki - to się nazywa konstruktywna odpowiedź :)

Teraz jeszcze troszkę o "Levels, Curves, Dust & Scratches i kilka sprytnych sztuczek z nakładaniem warstw" i będę (będziemy?) w pełni zadowoleni.

Prawie każdy coś tam potrafi, jak byśmy to tak kiedyś zebrali i wydali? Może nie drukiem (Przemas, śpiesz się, bo Cię przegonimy ::) )ale w formie jakiegoś *.pdf?

Bartek się jakiś czas temu odgrażał, że chce gazetę w pdf`ie wydawać...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Od pewnego czasu usiłuję zbudować swoją stronę, na której mam zamiar podzielić się nieco doświadczeniami, ale ciągle brakuje czasu. Może teraz w czasie wakacji uda się coś wyskrobać. Odnośnie wydania czegoś w interesujących nas tematach, to polecam książkę "Photoshop for Astrophotographers" Jerry'ego Lodriguss'a. Wydał coś takiego w wersji elektronicznej: http://www.astropix.com/PFA/PFA.HTM. Kupiłem już prawie dwa miesiące temu, ale koniec roku akademickiego to dla mnie nie najlepszy okres. Udało mi się tylko trochę poczytać, ale mogę z czystym sumieniem każdemu polecić.

 

Tak na szybko moja technika składania takich obrazków:

1. Układam wszystkie ekspozycje na kolejnych warstwach nowego obrazka bez tła i wyrównuję.

2. Nakładanie warstw ustawiam na "Screen" i łączę (Merge visible - to ważne chcę mieć przejrzyste tło).

3. Pod powstałą w ten sposób pojedynczą warstwą tworzę nową i wypełniam ją kolorem tła nieba ze zdjęcia.

4. Warstwie ze zdjęciem ustawiam nakładanie na "Lighten", a warstwę tła rozjaśniam lub przyciemniam (Levels) tak aby zlikwidować maksymalnie dużo śmieci, ale nie na tyle żeby znikały gwiazdy.

5. Łączę warstwy i poprawiam histogram (Levels) - zwykle jest pusty z lewej.

6. Przy pomocy filtra Dust & Scratches usuwam resztę śmieci.

 

Dalej to już indywidualne działania zależne od obrazka. Zazwyczaj poprawiam kontrasty przy pomocy krzywych (Curves) i to by było tyle. Na koniec zaznaczam, że to moja własna procedura postępowania i być może robię tutaj jakieś ewidentne błędy. Pewnie ktoś o większym doświadczeniu z Photoshopem może zaproponować coś mądrzejszego.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witaj

Bez FR też próbowałem. Przetestowałem na M13:

M13030614.jpg

LX200 f/10, mozaika z siedniu klatek, środek 5x10s, brzegi 3x10s.

 

Pod wzgledem zasięgu to nie jest to co powyżej, ale czasy jak na tą światłosiłę trochę któtkie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jedno i drugie da podobne efekty. W tym przypadku postawiłbym chyba na więcej klatek. Długa ogniskowa (2000mm) wymaga dobrego prowadzenia i spokojnej atmosfery.

 

Przy następnym podejściu do M13 mam zamiar skorzystać z reduktora f/6.3.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.