Skocz do zawartości

Słabe roje z okolic Woźnicy


ZLOKA

Rekomendowane odpowiedzi

W trakcie całych wakacji rosła aktywność meteorowa na niebie,

obserwowaliśmy liczne meteory z kompleksu Wodnika (w tym efektowne

alfa-Caprikornidy znane z poprzednich wątków) oraz klasyczne Perseidy.

Meteorowe niebo nie zaprzestaje swej aktywności i kolejno na przełomie

sierpnia i września zaczynają promieniować roje alfa i delta Aurygidów

(AUR i DAU) oraz Piscydów (SPI). AUR, DAU i SPI to oficjalne skróty

odpowiednich rójów nadanych im przez International Meteor Organization

(IMO).

 

Najbardziej aktywne spośród tej trójki są AUR i zaczynają być widoczne

na niebie już od 25 sierpnia. W dni maksimum, które przypada 1 września

- czyli 2 dni przed nowiem Księżyca - jest szansa zaobserwowania do

kilku meteorów z tego roju. Będą one zdawać się wybiegać z miejsca

położonego 2.5 stopnie na południe poniżej linii łączącej Kapellę (alfę

Woźnicy) oraz Menkalinana (bety Woźnicy). Poniżej przedstawiamy mapkę

przedstawiającą ruch radiantów AUR i DAU na niebie. Od czasu do czasu

rój ten sprawia miłe niespodzianki w postaci większej aktywności o czym

piszemy później. Meteory z tego roju jak i z roju DAU są zjawiskami

szybkimi i bardzo szybkimi osiągając prędkości kątowe ponad 30 stopni na

sekundę!

 

aur.gif

Rysunek 1: Położenie radiantów alfa i delta Aurygidów IMO

 

Rój alfa Aurygidów został odkryty przez niemieckich obserwatorów Cuno

Hoffmeistera i A.Teichgraeberga w nocy z 31 sierpnia na 1 września.

Mieli oni możliwość zaobserwowania do 30 meteorów w ciągu godziny. Ich

średnia jasność wyniosła 2.62 wielkości gwiazdowej. Aż 74 % alfa

Aurygidów jaśniejszych od 3.5 magnitudo pozostawiało ślady. Pozycja

wyznaczonego z tychże obserwacji radiantu pozwoliła V. Guth'owi na

połączenie AUR z kometą Kiess (1911 II). W roku 1948 roku Hoffmeister w

książce "Meteorstrome" zauważył iż wybuch z roku 1935 jest co najmniej

dziwny ponieważ kometa Kiess przechodziła przez swoje peryhelium 24 lata

wcześniej. Ze swoich obserwacji z lat 1911, 1929 i 1930 Hoffmeister

wywnioskował, że AUR były widoczne od przejścia komety Kiess przez

peryhelium, ale nie ma podstaw aby był to stale obecny rój.

 

W latach 1979-80 australijczycy (Western Australia Meteor Section)

obserwowali aktywność na poziomie ZHR = 8-9 (*). Co dziwne w 1979 roku

maksimum aktywności było obserwowane 2 września natomiast w rok później

dopiero 6 września! Najnowsze analizy danych wizualnych z lat 1988-2000

zostały opublikowane przez Audris Dubietis'a i Rainera Arlt'a na łamach

czasopisma WGN (30:2, str. 22-31). Pokazują iż aktywność AUR poza

maksimum wynosi ZHR około 7.

 

Od tego czasu obserwowano jeszcze dwa znacze maksima - w roku 1986 i

1994 na poziomie ZHR = 30 - 40. Oznacza to niezbicie iż któryś z

wybuchów w latach 1936-85 były po prostu przeoczone przez obserwatorów.

Tym samym zachęcamy do wykonywania obserwacji meteorów na początku

września.

 

Zainteresowanych włączeniem się w obserwacje meteorów, które mają

wartość naukową a zarazem pasją, zachęcam do odwiedzenia stron

internetowych "Pracowni Komet i Meteorów" - http://www.pkim.org. Obecnie

prężnie rozwijamy obserwacje wizualne meteorów, teleskopowe,

fotograficzne oraz za pomocą kamer przemysłowych (Polish Fireball

Network). Zachęcamy do współpracy.

 

Kamil Złoczewski

 

(*) ZHR - Zenitalna Liczba Godzinna, czyli ilość meteorów obserwowana w

ciągu godziny, przy widoczności granicznej 6.5 magnitudo, gdy radiant

danego roju jest w zenicie;

 

Źródła:

 

1. American Meteor Society, http://comets.amsmeteors.org

2. International Meteor Organization, http://www.imo.net

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli już zachecamy do obserwacji na początku września to ja dodam jedynie, że w danych z lat ubieglych widoczna jest bardzo dziwna struktura skladająca się z conajmniej 2-3 rojów o prędkościach geocentrycznych około 45-55 położonych w obszarze między Łabędziem a Cefeuszem. Analiza takiej struktury jest bardzo trudna i wymaga dużej ilości obserwacji ze szkicowaniem.

 

Obserwacje kamerami wideo pomogą nam w badaniach tego kompleksu, jednak ze wzgledu na ograniczony zasięg i pole widzenia obserwacje wizualne okazują się dużo bardziej wydajne. Jeden obserwator wizualny w dobrych warunkach jest w stanie zaobserwowac nawet i 10 razy więcej zjawisk.

 

Gorąco zachecam do obserwacji w okolicach zbliżającego się nowiu.

 

Pozdrawiam

Mariusz

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołącz do dyskusji

Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.

Gość
Dodaj odpowiedź do tematu...

×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Usuń formatowanie

  Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.