abrakadabra

Sztuka w nauce, po prostu...Zachwyt sztuką, nauką?....Po prostu zachwyt....

Gratuluję ZWYCIĘZCOM

TRUSKAWKI

Rzecz dzieje się w szpitalu psychiatrycznym. Od wielu lat przebywa tam pan

Tadek. Pan Tadek nie odezwal się do nikogo przez ten okres i generalnie

zajmuje się patrzeniem w okno. Pewnego letniego popołudnia za oknem pojawia

się ogrodnik, który nawozi grządki z truskawkami. Po godzinie wpatrywania

się w ogrodnika pan Tadek pomalutku wstaje i rusza w stronę okna, otwiera

je powoli, patrzy na ogrodnika, patrzy na truskawki i wypowiada zdanie:

- A co pan robi?

Konsternacja. Wszyscy pacjenci i personel zupelnie zszokowani - pan

Tadek się odezwał!

Ogrodnik odpowiada:

- Ja, panie Tadku, nawożę truskawki.

Pan Tadek myśli i w koncu:

- Co ?

Ogrodnik: - No... posypuję je nawozem.

Pan Tadek po namyśle:

- Co?

- Ogrodnik:

- No, posypuję truskawki gównem, żeby byly lepsze.

Pan Tadek myśli:

- Aha....

Pan Tadek zamyka pomału okno i zamyślony wraca na miejsce. Siada i

myśli. Po pół godzinie wstaje, podchodzi do okna, otwiera je i mówi:

- Wie pan co? Ja truskawki posypuję cukrem, żeby byly lepsze, ale ja to

podobno pojebany jestem.

Zdecydowanie mam na myśli 10x50 - po prostu zdarzyła się pomyłka w pisaniu, ale dziękuję za pożyteczne wskazówki i Twoją czujność.

Pozdrawiam

A ja z kolei chadzam co roku po Tatrach polskich od ośmiu lat. Uwielbiam te góry dlatego właśnie, że są wysokie. Ich majestat zniewala, człowiek w ich obliczu pokornieje, ale jednocześnie czuje, że jest naturalną częścią ich, tego całego ich jestestwa. Uczucie, które mnie kompletnie powala....(w pozytywnym znaczeniu tego słowa).

Lubię chodzić samotnie - wtedy czyję je bardziej, tak prawdziwie, jak chce się czuć góry.

W tym roku też wybieram się w Tatry samotnie.

Dla mnie góry to tak samo jak astroamatorstwo całą gębą, do "rozszerzenia" której mam daleką drogę.

Ciekawi mnie ten świat, ale nieśmiałość i wątpliwość w uchwycenie tej wiedzy sprawia, że czuję się maluczkim człowieczkiem. Fascynacja jednak tym, co widzę u góry popycha w postawienie pierwszego kroku w świecie astronomii. Teraz właśnie patrzę z okna na księżyc, który wydaje się tak blisko... W górach planuję trasę do szczytu, który chcę zdobyć i widząc księżyc czuję to samo - chcę go zdobyć...poprzez wiedzę i obserwacje, na razie gołym okiem. Przyjdzie czas, że będę wypatrywać go doskonalszym okiem, na początku lornetką, ale jaką?

Wiem, wiem, co powiecie: "zajrzyj w odpowiedni temat. który był omówiony odnośnie lornetek i wszystkiego się dowiesz". Jasne - zajrzę. Na początek wystarczy 20x50,temat przeczytany....

I tak Was podziwiam za cierpliwość tłumaczenia tego wszystkiego "nowym". Wiecie, co stanowi Waszą wartość? - Właśnie cierpliwość, która wypływa z czystej pasji i chęci zaproszenia, czy też zarażenia nią innych. Nie zmieniajcie się, bo dzięki temu istnieje właśnie to forum.

Zdjęcia przepiękne, robią niesamowite wrażenie...

Głos oddany!

Cieszę się, że w moim pierwszym dniu bycia z Wami na tym Forum mogę zagłosować.

Witaj na pokładzie.

 

Twój nick to stąd, że potrafisz wyczarować bezchmurne niebo nad trójmiastem?

 

 

 

pozdrawiam

 

Ori

Zobaczymy, co się da zrobić Ori...

Rozgwieżdżone niebo fascynuje wszystkich, ale nie wszyscy dociekają co, jak i dlaczego?

Zaczynam wędrówkę w Waszym towarzystwie, by jak najwięcej się dowiedzieć....