Skocz do zawartości

MareQ

Społeczność Astropolis
  • Postów

    106
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez MareQ

  1. Pix ma wg. mnie bardzo przydatny mechanizm tworzenia dokumentacji obróbki danego obiektu.

    Klikając „Edit Instance Source Code”  dostajemy cały kod z naszymi ustawieniami dla danej operacji. Możemy całość zapisać w pliku tekstowym i tak stworzyć dokładną dokumentację  work flow dla danego obiektu. Działa to też w drugą stronę, posiadany zapis ustawień bez problemy wklejamy w formatkę i możemy go wykonać – „Commit” na belce formatki uruchamia wklejone ustawienia.pix-doc.jpg.6c4df5616ab07db2f7f71d0092541254.jpg

    • Lubię 3
  2. Zgadza się modyfikacje robił Mitek. Kluczowe przy tej zmianie jest bardzo dokładne wymierzenie głębokości noska od strony montażu. Zbyt płytki spowoduję, że nie dociśnie łożyska tylko będzie tarł  o obudowę. Przy zbyt dużym powstanie  "szpara" między montażem a uchwytem pręta. Ponieważ powtarzalność wymiarów w NEQ6 nie jest jego mocną stroną, ten wymiar trzeba dobrać indywidualnie do danego egzemplarza.

    Co do potrzeby tej modyfikacji to wszystko zależy od tego co wisi na naszym montażu i ile jesteśmy w stanie zrobić (wydać ) w  dążeniu do wyciśnięcia maksimum z posiadanego sprzętu. Ja osobiście mam też tą satysfakcję, że moje pomysły pomagają dzisiaj Łukaszowi realizować świetne zdjęcia. 

    • Lubię 2
  3. Marku to z ED 120 ?

     

    Nie to CT10 z korektorem.

     

     

    No nareszcie konkret!

    Marek, pozwolisz że będę niezłośliwie krytyczny, ale to dla dobra sprawy:

    1. Jeśli odszumiałeś - to za dużo bo zostały artefakty

    2. Jesli odszumiałeś - to za mało bo jest szum w tle jak cholera. Może za mało materiału?

    Poza tym wygląda to bardzo dobrze.

     

    Dzięki, wprawne oko wyłapie wszystko :-)

    Zrobiłem szybką obróbkę i oszumianie z Astronomy Tools, a ponieważ wyglądało to nieciekawie to dodałem 1% szumu. Na spokojnie poprawię i podmienię.

  4. Jak się Mesu sprawuje, poza tym że genialnie co widać po gwiazdkach? :)

     

    Pierwsze testy są wielce obiecujące, mechanika i wykonanie bez zarzutu.Wszystkie parametry zgodne z deklaracją producenta. Opanowanie sterownika Sitech'a wymaga chwili czasu i wgryzienia się w instrukcję ( ok. 230 stron).

    Po zakończeniu pierwszych testów napiszę kilka słów o tym montażu (jednym z dwóch, które trafiły do Polski).

    • Lubię 2
  5. Kalibracja koloru leży i kwiczy ;( I poważny problem z flatem jest, jak by go wcale nie było albo sztuczny ;) Mogę pomóc obrobić bo widać material zacny jest ;)

     

    Wydaje mi się, że kalibracja kolorów jest ok. Może minimalnie korygował bym w stronę Blue i Green (jak na obrazku).

    M45_color_balans.jpg

  6. Dzięki, soczysta kolorystyka miotły też bardziej mi pasuje. Dlatego trochę powalczyłem z materiałem, pierwsze podejście było bardziej blade. Co do odszumiania, to tutaj zastosowałem algorytm MultiscaleLinearTransform z Pix'a bardzo delikatnie. Fakt faktem, że na końcu obróbki nie dodałem 1.5 % szumu do zdjęcia co poprawia odbiór fotki. Postaram się poprawić :icon_smile: .

  7. Ciekawi mnie co konkretnie (szczegółowo podając modele/nazwy składowych urządzeń) planuje powiesić na tym montażu. Czy zestaw tak mały jak widać na obrazku. Czy coś większego/innego?

     

    Ponieważ z założenia ma to być zestaw typowo podróżny to będzie się składał z Canona 6D i max EF 200mm. Mam też w planach wykorzystać go pod Lunta 50 mm, jak w końcu zdecyduje się na obserwacje słoneczka :)

    • Lubię 1
  8. Zebrałeś dobry materiał a z takim praca to czysta przyjemność. Omegon sprawdza się naprawdę bardzo dobrze.

    Natomiast co do zdjęcia, to składane w czasie zlotu przy obficie padającym śniegu oddaje nasze nastoje stąd ten "mrok".

    A do mistrza to mi jeszcze daleko, ale cieszę się że mogłem służyć pomocą.

     

    • Lubię 1
  9. Jak pisałem wcześniej czujnik IR dla prawidłowego działania musi być ogrzewany. Nie tylko deszcz ale też rosa powodują, że czujnik nie będzie pokazywał prawidłowej temperatury nieba. Bardzo łatwo to wykryć, wystarczy kontrolować wskazania temperatury otoczenia (T_a) czujnika i porównać ze wskazaniami temperatury IR (T_ir). W przypadku gdy T_a będzie równa, większa od T_ir trzeba uruchomić ogrzewanie czujnika do momentu gdy T_a wyraźnie spadnie poniżej T_ir. Co do sposobu montażu to powinien być zamocowany lekko pod kątem. Na zdjęciu folia grzewcza z czujnikiem MLX90614ESF-BAA. Taka folia wystarczy żeby "oczyścić" czujnik w kilka minut.

     

    IR_ogrzewanie.jpg

  10. Rozwijając temat sterowania kilka słów na temat samych sterowników. Podstawowy kontroler, nazwaliśmy go obserwatorium zbudowany jest na bazie Arduino Mega 2560. Komunikuję się głównie z pozostałymi kontrolerami po porcie szeregowym. Odpytuje stację pogodową i dane ze stacji łączy z danymi ze stanu przekaźników wysyłając je do Łapacza Fotonów. Dodatkowo stacja pogody (Arduino UNO) ma wyprowadzone połączenia na piny Mega 2560 dające informację o dobrej pogodzie (wykorzystywana do uruchomienia komputera) i deszczu (zamknięcie obserwatorium). Za pomocą kontrolera obserwatorium można zresetować stację pogodową w przypadku jej zawieszenia.


    Bezpośrednio do Mega 2560 podpięty jest 8-portowy zestaw przekaźników oraz dwa przełączniki kontaktronowe sygnalizujące położenie dachu.


    Do wysyłania sms'ów i sterowania tą drogą na razie Andrzej wykorzystuje moduł zaadoptowany z centralki alarmowej, za chwilę dojadą do nas shield'y oparte na SIM900.



    Do walki z rosą wykorzystuję 5 metrowy kabel grzejny (taki do terrarium ) sterowany regulatorem grupowym. Poziom mocy regulatora ustawiany jest przekaźnikami. Ta część jest jeszcze w fazie testów. Z założenia sterownik teleskopu dostarcza temperaturę z przodu teleskopu (przed odrośnikiem) z lustra (środek teleskopu i temperaturę samego kabla grzewczego). Łapacz na podstawie tych danych oraz odczytów ze stacji pogodowej będzie sterował mocą kabla grzewczego.



    Do oceny jakości nieba wykorzystujemy czujnik IR MLX90614ESF-BAA. Ma on spory FOV dlatego testujemy też MLX90614ESF-BCC. Oprócz FOV podstawą oceny zachmurzenia jest interpretacja wskazań. Na dzisiaj testujemy dwie metody. Pierwsza statystyczna polega na uśrednieniu kilkunastu pomiarów wykonywanych co kilkanaście sekund i zestawienie tego wyniku ze zmiennością miedzy poszczególnymi pomiarami. Im temperatura niższa a zmienność mniejsza to mamy do czynienia z lepszymi warunkami. Druga metoda oparta jest na sparametryzowanym modelu. Tu istotną rolę odgrywa dobór właściwych parametrów. Drugim czujnikiem sterującym bezpośrednio kontrolerem obserwatorium jest detektor deszczu. Obydwa czujniki powinny być ogrzewane.



    Pomiar światła realizowany jest przez dwa czujniki. Pierwszy to światłomierz BH1760FVI zawracający wynik w luksach od 1 do 65535. Ma on głównie służyć do pomiaru światła dziennego. Tą rolę może spełniać też zwykły fotorezystor. Drugi to TSL235R przetwarzający natężenie światła na proporcjonalną częstotliwość. Ten czujnik ustawiony jest na pomiar w zakresie od 0.001 do 1 luxa. Jego zadanie to sprawdzanie jak się zmienia LP wokół obserwatorium.


    Anemometr umożliwia pomiar siły wiatru w zakresie od 1 do 30 m/s. Testujemy dwa typy zarówno napięciowy jak impulsowy. Ciśnienie, temperaturę i wilgotność mierzą odpowiednio: BMP180, DS18B20 i DHT22.



    W następnej części postaram się opisać nasze pomysły na zabezpieczenia teleskopu przed rozjechaniem dachem. Na dzisiaj mamy opracowane podstawowe zabezpieczenia. Dwuetapowe uruchamianie mechanizmu dachu oraz sprawdzenie czy montaż jest zaparkowany. Nie jest to jeszcze to, co pozwalałoby mi spać spokojnie.



    Pozdrawiam


    Marek


    Obserwatorium_bb.jpg

    • Lubię 3
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.