Pertynaks

14 minut temu, m_jq2ak napisał(a):

Świetna incjatywa, jestem zainteresowany.

Jak wyżej.

3 godziny temu, micropoint napisał(a):

Brzmi legitnie. Idę kopać schron ☄️

A ja sobie pooglądam🔭🌠

26 minut temu, Marcin_G napisał(a):

Jakby to była Ceres albo Pallas - to byłoby zakrycie. A jak jest mała "popierdułka" a gwiazda wielka - to mamy tranzyt.....

Jasne, jasne. Kłania się matematyka. Jednak mimo to jestem zaskoczony. Pluton ma rozmiar kątowy 0.1" i aktualnie ma tendencję spadkową. Betelgeza to ok. 0.05". W lornetce czy teleskopie nie jest niczym więcej niż punktem, a mimo to ciało znajdujące się bez porównania bliżej Ziemi niż Pluton (w tym przypadku planetoida Leona) nie jest w stanie jej zakryć. Człowiekowi się wydaje, że rozmiary kątowe gwiazd oglądanych z Ziemi (poza Słońcem) są tak znikome, iż nie odgrywają żadnej roli w kosmicznych spektaklach. A jednak. Czyż Kosmos nie jest zaskakujący?

Tranzyt zamiast zakrycia! Kto by pomyślał?! Nie zaprzeczę, że ta różnica naprawdę podziałała mi na wyobraźnię. Szok! 😲🤯

54 minuty temu, Piotr4d napisał(a):

No i udało się?

Pewnie zaspali 🤣🤣🤣

13 minut temu, KrisJot napisał(a):

Krótki update z mojej strony. Po lekturze i własnych poszukiwaniach zdecydowałem się 7x50 z polem 7'30" jako uzupełnienie do 8x42. Dzisiaj były pierwsze testy,za dnia i wieczorem bez gwiazd, póki co wypadły obiecująco.

Jaki to model lornetki? Jak będziesz miał za sobą pierwsze obserwacje nieba przez nowy nabytek, podziel się wrażeniami.

Sam posiadam lornetkę 7x50 i bardzo ją sobie cenię. Największą jej zaletą jest możliwość obserwacji gwiazd i mgławic "z ręki". Drgania są na tyle małe, że odczuwam niekłamaną przyjemność z patrzenia w niebo. Pisałem już przy różnych okazjach, że kolory gwiazd są wyjątkowo intensywne. Takich barw nie zobaczy się przez lornetki o mniejszych źrenicach wyjściowych. 7x50 towarzyszy mi zawsze, gdy mam ochotę wyskoczyć na obserwacje na lekko, czyli bez statywu. Nie interesuje mnie wtedy operowanie dźwigniami głowicy, by namierzyć jakiś cel. Po prostu przykładam lornetkę do oczu i podziwiam widoki.

6 minut temu, Marcin_G napisał(a):

Aparatura uruchomiona, Plejady właśnie wyszły zza palmy, tutto perfetto!

Nie za dużo lamp dookoła?

24 minuty temu, Marcin_G napisał(a):

Wiecie już pewnie, że dziś w nocy w południowej Europie widoczne będzie ultra-rzadkie zjawisko zakrycia czewonego nadolbrzyma Betelegeze przez planetoidę pasa głównego (3019) Leona. Zjawisko jest na tyle rzadkie i tak cenne naukowo, że do Hiszpanii i do Włoch ruszyły z Polski całe, niezliczone tabuny obserwatorów. Chociaż nie - zliczone: całe 7 osób, w tym moja osoba. Poniżej kilka zdjęć z wczoraj, gdzie głównym punktem programu była wizyta w papieskim obserwatorium w Castel Gandolfo, Specola Vaticana. Zwiedzaliśmy tam ekspozycję poświęconą historii obserwatorium oraz "zwiedziliśmy" dwa instrumenty: wielkiego Schmidta (takiego jak w Piwnicach) oraz pięknie odrestaurowany teleskop z projektu Cart du Ciel. Poniżej kilka zdjęć, ciąg dalszy nastąpi! Już za kilka godzin!

Zazdroszczę. Ale jako miłośnik historii chętniej pozwiedzałbym i pobuszował w przepastnych archiwach watykańskich.

2 godziny temu, stratoglider napisał(a):

Podsumowując, dokładny pomiar źrenicy oka jest bardziej ciekawostką, a mniej wpływa na i kontrast widoków i zasięg obserwacji na niebie przez dany instrument.

I to jest dla mnie fakt.

9 minut temu, Mareg napisał(a):

 

Lechu, zgadzam się, że z "zasięgiem gwiazdowym" będzie tak jak piszesz.

Ale czy tak będzie także w przypadku "obiektów powierzchniowych" ?

Innymi słowy, czy na bardzo dobrym niebie łatwiej będzie wypatrzeć ramiona w M33 w 7x50 czy 10x50, zakładając że obserwator jest w stanie wykorzystać całe 7 mm źrenicy ?

 

@Pertynaks,  a ja tam lubię sobie poteoretyzować, zwłaszcza jak się nie daje obserwować, i zwłaszcza z takimi doświadczonymi gośćmi jak Lechu.

 

Wolę fakty.

Moim zdaniem cały ten szum wokół źrenicy wyjściowej, to spór czysto akademicki. Porównywałem niedawno obraz z lornetki 7x35 z tym uzyskanym przez sprzęt 7x50. W tym drugim bino barwy gwiazd były i są o wiele bardziej wyraźne. Mam 40 lat, więc źrenice oczu nie rozszerzają mi się do 7mm, zatem przez 7x50, wg powszechnych opinii, widzę niebo jak przez lornetkę 7x40, czy coś koło tego. Tylko co to zmienia, skoro kolory gwiazd są dla mnie zadowalająco intensywne? Pozostaje jeszcze problem kontrastu. Tło przez 7x50 jest jaśniejsze, ale i obiekty nabierają jasności. Więc w sumie wychodzi na jedno. Gwiazdy czy (szare) mgławice na znikomo bledszym niebie wcale nie są mniej widoczne niż na czarnym. Light Pollution można w tym miejscu pominąć, bo jest to czynnik, od którego trudno się całkowicie uwolnić, a przecież każdy szanujący się miłośnik astroobserwacji i tak wybiera miejsca najciemniejsze, jakie ma do dyspozycji w swojej okolicy, czyli też nie wolne od LP. Ostatni problem, to trudność dostrzeżenia słabo świecących ds-ów w warunkach miejskich i podmiejskich. Tu trzeba iść na kompromis. Żyjemy w świecie zalanym światłem i nic na to nie poradzimy. Przez lornetkę 7x50 nie dostrzegę wielu cudów nieba, które mógłbym zobaczyć np. pod andyjskim niebem. Trudno. Chcąc nie chcąc, muszę się z tym pogodzić. Zamiast rozpaczać, wolę koncentrować się na tym, co mogę obejrzeć w warunkach, w których przyszło mi żyć. Oczywiście, mogę wziąć do ręki 10x50. Dostrzegę więcej dzięki powiększeniu, ale i tak dojdę do granicy, gdzie wiele obiektów pozostanie poza moim zasięgiem. Nie dajmy się zwariować w pogoni za większą aperturą czy mniejszą średnicą wyjściową. Takie dywagacje tylko psują całą zabawę z patrzenia w niebo. Naprawdę, porzućmy nudne teoretyzowanie na rzecz praktycznego obcowania z widzialnym dla nas kosmosem. 

55 minut temu, Mc ślimack napisał(a):

Na szczęście rozmiar tym kryterium nie jest, a dla obiektów US są nimi:
- umiejscowienie na orbicie wokół Słońca,
- posiadanie wystarczającej masy, aby wytworzyć kształt niemalże kulisty,
- oczyszczenie sąsiedztwa swojej orbity z innych względnie dużych obiektów.

Tego ostatniego warunku nie spełniają planety: Ziemia, Jowisz, Saturn, Uran i Neptun, ponieważ największe obiegające ich satelity naturalne są takimi, "względnie dużymi obiektami".

Poza tym kryteria odnośnie planet karłowatych stwarzają ryzyko, że w przyszłości będzie trzeba zaliczyć do nich kilkadziesiąt lub kilkaset obiektów. Po co robić takie zamieszanie? Chyba jacyś idioci to wymyślili.

Ja osobiście proponowałbym wprowadzić definicję planety w oparciu o dwie zasady (uproszczone tu przeze mnie).

Dla planety pierwszej:

- planetą jest największe w miarę kuliste ciało niebieskie, orbitujące najbliżej wokół rodzimej gwiazdy.

Dla pozostałych planet:

- planetą jest największe w miarę kuliste ciało niebieskie, obiegające rodzimą gwiazdę w odległości od 1,5 do 2,5 razy dalej od średniej odległości orbity planety bliższej gwieździe pod względem dystansu.

W ten sposób mielibyśmy obecnie 11 planet. Oprócz 8 dziś uznawanych doszłyby Ceres, Pluton (znowu) i Eris.

3 godziny temu, Mc ślimack napisał(a):

To proponuję jeszcze tutaj:

"oba globy" brzmiałoby całkiem, całkiem... 

 

Ps: Nie żebym się czepiał, bo materiał wielce poczytny - a to należy docenić. Jednak tutaj jakoś kłuje w oczy.

Pozdrawiam

Mówi się, że Ziemia ze swym satelitą to podwójna planeta. Więc mnie takie błędy nie przeszkadzają.

3 godziny temu, Paweł Sz. napisał(a):

APM 25x100 ED, którą później całe szczęście zwrócił mi nabywca, bo stwierdził że jednak to nie to  Później już nie miałem tak głupich pomysłów z giełdą w chwilach słabości   

Ale gdybyś kiedyś zdecydował się sprzedać któregoś APM, to bym reflektował😉

2 godziny temu, Milena Niemczyk napisał(a):

. Faktycznie Księżyc wydawał się większy i jaśniejszy (co widziałam parę godzin później, w okolicy czasu jego górowania). Przyjemny widok dla oczu  

Pewnie to żadne odkrycie, ale potwierdzam, że naprawdę widać różnicę w szczegółach powierzchni Księżyca, gdy ten znajduje się w perygeum. Miałem liczne okazje oglądać go przez lornetkę o powiększeniu 7x i wiele detali udaje mi się dostrzec wyraźnie dopiero wówczas, kiedy Księżyc jest bliżej Ziemi.

W wielkich powiększeniach zapewne efekt ten w ogóle nie rzuca się w oczy.

4 godziny temu, dobrychemik napisał(a):

A dla mnie osobiście zdecydowanie większym problemem jest to, że rzadko kiedy przy fotkach zamieszczacie informacje gdzie jest dany obiekt. Chociaż w jakim gwiazdozbiorze on jest fajnie byłoby wiedzieć. A może i współrzędne. Zwłaszcza, gdy są to jakieś mało znane obiekty, o których większość forumowiczów nawet nie słyszała.

 

Oczywiście zaraz ktoś powie: "można sobie samemu znaleźć w internecie". Owszem, można, jak wszystko inne. Ale może właśnie tutaj, skoro Forum jest częścią internetu?

 

Polecam w tym celu zainstalować sobie na smartfonie aplikację Nightshift Stargazing. Ma ona swoje wady i z pewnością nie jest równie piękna pod względem graficznym, co Stellarium, ale ma też mnóstwo zalet. Jedną z nich jest przebogaty zestaw obiektów głębokiego nieba w formie listy/tabeli(nie liczyłem, ile ich jest, ale nie przesadzę, gdy napiszę, że coś koło 10000, albo nawet więcej). Po kliknięciu w dany obiekt wyświetlają się dane na jego temat. Z tej pozycji można także wejść na mapkę nieba, by zobaczyć, gdzie dany obiekt się znajduje. Apka naprawdę fajna, ja jestem z niej zadowolony.

Czy ogniskowa tworu nienaturalnego, jakim jest teleskop, może być "natywna"?🤔

10 godzin temu, Mat napisał(a):

Wczoraj zrobiłem randomowa fotkę, dziś chciałbym się dowiedzieć co tam za obiekty są. Jak mogę to sprawdzić ? Wiem ze obiektyw to 35mm. Można to jnakos automatycznie sprawdzić, bez szukania i porównywania?  i jak dodać do tego opis obiektów jeśli nie mam płatnego Pixinsight-a ?

To gwiazdozbiór Trójkąta. Widzę Kijek Golfowy i obok gromadkę NGC752. I M33.

39 minut temu, Mateusz Dlutko napisał(a):

co z tego, jesli po kilkunastu minutach podziwiania romantycznych obrazkow gwiazdowch czlowiek po prostu chce zobaczyc wiecej, a mozliwosci 5 cm soczewki szybko sie koncza.

Nie zgodzę się z tym. Jest mnóstwo obiektów na niebie, które da się podziwiać przez tak niewielką aperturę. Do każdego z nich można też wracać setki razy. Powiem więcej, możliwości 12" teleskopu też szybko się kończą, bo przecież teleskopy kosmiczne pokażą więcej. Czy to znaczy, że nie warto kupować dwunastocalowych teleskopów?

Kilka tygodni temu zakupiłem nikona action 7x35. Początkowo lornetka miała służyć do obserwacji dziennych, ale gdy już dostałem ją w swoje ręce, stwierdziłem, że z powodzeniem można ją wykorzystać do astro. Posiadam już kilka większych lornetek, od 7x50 po 25x100. Wybierając się zatem na obserwacje szkoda mi zabierać na miejscówkę tytułowe maleństwo. Na takie okoliczności wolę chwycić coś gabarytowo poważniejszego. Na szczęście z pomocą nikonowi action 7x35 przychodzi... praca zawodowa. Przez dużą część roku, gdy idę na 1 czy 3 zmianę albo wracam do domu po 2 lub nocce, mogę z powodzeniem korzystać z ciemnego nieba (jeśli pogoda łaskawa). Postanowiłem więc zawsze zabierać ze sobą swojego lornetkowego maluszka. Wrzucony do plecaka nie zajmuje w nim wiele miejsca ani zbytnio nie ciąży, za to pozwala nasycić oczy widokami rozgwieżdżonego nieba i tym samym podładować astroakumulatory.

Trzydziestomilimetrowa apertura podobno nie nadaje się do astronomicznych wyczynów. G... prawda, za przeproszeniem. Nadaje się znakomicie. Szerokie pole widzenia pozwala na oglądanie sporych połaci nieba. Wiele gwiazdozbiorów można podziwiać w całości. Szerokie kadry Byka, Oriona, Wężownika, Wodnika, Andromedy, Perseusza czy Łabędzia sprawiają niezapomniane wrażenie. Teraz lepiej rozumiem tych, którzy przez lornetki o takich parametrach uczą się rozpoznawać gwiazdozbiory. Ta lornetka wręcz jest do tego stworzona.

Dwukrotnie (nad ranem i wieczorem) sprawdziłem, jak ten nikonik poradzi sobie w warunkach silnego zaświetlenia. Ustawiłem się pomiędzy dwiema latarniami i wycelowałem w niebo, skacząc nieco chaotycznie po różnych obiektach. Efekty? Bez większego problemu widoczne Hiady, Plejady, miecz Oriona wraz z M42, kij golfowy, podwójna lambda, chichotki, M8, wieszak, Uran i Galaktyka Andromedy. Wynik nienajgorszy i bierze mnie pokusa, by wypróbować tę lornetkę gdzieś poza miastem, gdzie będzie mogła pokazać pazur.

O wadach i zaletach tej lornetki wspominał nie będę, ponieważ pisano o nich już wielokrotnie, więc nie ma sensu się powtarzać. Każdy zainteresowany ewentualnym zakupem sam znajdzie takie informacje na forach.

Pozdrawiam serdecznie zarówno telskopiarzy, jak i lornetkowców, do których i ja się zaliczam, i życzę wielu pogodnych nocy nadchodzącej jesieni i zimy.

15 minut temu, Marcin_G napisał(a):

Na szczęście na każdym zlocie WX jest ze mną dla uczestników za free.

Muszę przyznać, że chętnie bym ją zakupił, tylko ta... waga 😉

W dniu 10.09.2017 o 09:51, panasmaras napisał(a):

Obserwowałbym jak najwięcej, żeby koszt się szybciej zwrócił

Można by zabierać ją na zloty astro i od każdego chętnego do zerknięcia przez nią pobierać opłatę w wysokości 1zł za sekundę patrzenia. 😁 W ten sposób koszty zakupu szybko by się zwróciły.

4 godziny temu, szquar napisał(a):

HG jest też wersja 8x

A to zwracam honor. Jakoś kojarzyłem tylko 10-tkę.

8 godzin temu, Mateusz Dlutko napisał(a):

To juz poziom cenowy HG, a z pelnym szacunkiem, sentymentem i uznaniem dla eII HG to lepsza lornetka.

Tak, ale powiększenie to już 10x, za duże do obserwacji z łapki. A w tej cenie kusiłoby dozbierać do swarka albo leici trinovid.

Ja osobiście celowałbym w porro. Do dachówek nie mam zaufania, jeśli miałyby służyć też do astro. A może tak zakupić TSa 7x50? Co prawda waga ta sama, co wspomnianej 10-tki, ale powiększenie lepsze do obserwacji z rąk. Ewentualnie nikon e II 8x30, a z tańszych action 7x35 lub 8x40, tego samego producenta.