Skocz do zawartości

MaciekM

Społeczność Astropolis
  • Postów

    395
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez MaciekM

  1. Witam!

     

    Widzę, że ucichło tutaj o tej komecie.

    Tym czasem po "czarnej serii", pochmurnych dni w końcu udało mi się zaobserwować tą ciekawą kometę. Obserwacji dokonałem 6go marca. Niestety warunki były dla mnie dość niekorzystne, kometa widoczna była dość nisko nad wschodnim horyzontem czyli tam gdzie mam największe zanieczyszczenie światłem. W okolicach komety zasięg gołym okiem oceniłem na 5.5mag.

    Poniżej ocena komety z tej sesji:
    T = 2013 03 06.03UT

    m1 = 12.3mag
    Dia = 1′

    DC = 3

    Sprzęt: Newton 25cm; pow. 77x

    Pozdrawiam!

    Maciek

    • Lubię 3
  2. Nie zapomnij wziąć poprawki na odchylenie bieguna magnetycznego od geograficznego. :P

    A tak poważnie to jest inny, prostszy sposób. Wystarczy odnaleźć na niebie jasna gwiazdę w pobliżu komety, najlepiej taką która znajdować się będzie w czasie widoczności komety na tej samej (mniej więcej) wysokości nad horyzontem. np. 10 marca będzie to Alfa Pegaza, która znajdować będzie się w odległości 37o od C/2011 L4. Wiedząc, że rozwarta dłoń (od końca kciuka do końca małego palca), wyciągnięta przed siebie ma ok. 20o Wystarczy odmierzyć "dwa razy" tą odległość i już na tym etapie błąd wyznaczonej pozycji powinien być mniejszy od pola widzenia przeciętnej lornetki.

  3. Witam!

    Dzisiaj przymierzyłem się do treningu o którym pisał Piotrek. Trening był nieco utrudniony ze względu na spore zachmurzenie. praktycznie tylko zachodni horyzont był bezchmurny, jednak i tam doszło do zachmurzenia. Tak więc poszukiwałem gwiazd pomiędzy chmurami. Poniżej wyniki (zapis taki jak u Piotrka, co by czytelnie było ;) ):

    alfa And (Alpheratz)
    jasność: 2.0 mag

    elongacja: 40°
    Najlepiej widoczna gwiazda w tej części nieba. Natychmiast dostrzegalna gołym okiem o 18:08 (hs = -8.7°, hg = 29.2°)

     

    gamma Peg (Algenib)

    jasność: 2.8 mag

    elongacja: 29.7°

    Odnaleziona o 18:08 (hs = -8.7°, hg = 20°), po zlokalizowaniu lornetką bardzo dobrze widoczna gołym okiem.

     

    beta Peg (Sheat)

    jasność: 2.5mag

    elongacja: 35°

    O 18:10 wyraźnie widoczna gołym okiem (hs = -9°, hg = 18.2°), o tej godzinie widoczne były już 3 gwiazdy z wielkiego kwadratu Pegaza. Alfa pegaza niestety zasłonięta była przez chmury.

     

    theta Cet
    jasność 3.6mag
    elongacja 36°

    Odnaleziona o 18:15 (hs = -9.8°, hg = 11.8°). Wyraźnie widoczna w lornetce, gołym okiem niedostrzegalna.

    Prawdopodobnie zasięg przy lornetce byłby dużo większy, jednak tylko tyle gwiazd udało mi się odnaleźć zanim zachodni horyzont został również zasnuty chmurami.

    Pozdrawiam!
    Maciek

    • Lubię 7
  4. Patrząc na te zdjęcia ogarnia mnie dziwny niepokój związany przede wszystkim z pogodą oraz ekscytacja.

    A tak jeszcze co do komety... Prawdopodobnie po przejściu przez peryhelium jej warkocz będzie nieco dłuższy w tej samej odległości od Słońca niż aktualnie, przed peryhelium.

    W tym momencie kiedy piszę ta wiadomość kometa znajduje się zaledwie 3* pod horyzontem... Tak blisko, a tak daleko.

    • Lubię 3
  5. A ja myślę, że szanse na dotarcie okruchów w pobliże Ziemi byłyby niemałe, bo gdyby były znikome, to u mnie na półce nie leżałby kawałek meteorytu marsjańskiego. Takich meteorytów jest całkiem sporo i pochodzą nie z jednego epizodu (czy to impaktu czy wybuchu wulkanu), ale z wielu.

     

    Jednak meteoryty Marsjańskie pochodzą z gorącego czasu "wielkiego bombardowania", mniej więcej z tego okresu kiedy powstały kratery widoczne na naszym. Księżycu czy Merkurym. A meteoryty pochodzenia Marsjańskiego czy nawet Księżycowego są jednymi z najrzadszych kamieni z Kosmosu.

  6. Tak jeszcze a propos orbity i szacunków zderzenia się komety z Marsem. Wszystkie wyliczenia opierają się przy założeniu udziału jedynie sił grawitacyjnych a w przypadku komet mamy dodatkowo do czynienia z siłami odrzutu wywołanymi przez dżety gazu i pyłu wydobywających się z jądra. Dla tego w przypadku komet trudniej oszacować czy kometa uderzy w Marsa czy nie.

  7. Piotrku,

    Z tego wzoru:

    D = 102.3 - 0.2(m2)

     

    Gdzie:
    D = średnica jądra w km
    m2 = Jasność absolutna jądra

    Jest to dość uproszczony wzór, który w przypadku komet dość znośnie się sprawdza. :)

     

    EDIT:

    Piotrku,

     

    Myślę. że Leonid Elenin wziął średnicę jądra stąd.

    Czyli skąd? :D

    P.S. W moim poprzednim poście, oczywiście była cały czas mowa o jasności absolutnej jądra.

     

  8. Hmmmm...

     

    Na podstawie jasności absolutnej jądra którą podaje L. Elenin (m2=10.8mag) wychodzi mi kometka o średnicy 1,4km. Dziwne...

    EDIT:

    L. Elenin podaje jasność absolutną 10.3mag nie 10.8mag. W tym przypadku jądro i tak będzie miało mniej niż 2km.

    Skąd te 50km? Nie mam pojęcia... Następnym razem dogłębniej będę sprawdzał źródła informacji. :icon_evil:

  9. Tak w ramach wyjaśnienia dwóch kwestii tutaj poruszonych.

    1. Hermes ma rację, błąd się wkradł u źródła. Nie sprawdziłem w jakiej odległości faktycznie znajduje się Deimos. W przypadku wyliczeń o których mówił Leonid Elenin kometa przeszła by ok. 77 000km dalej niż orbita Deimosa. Dzięki Hermes za czujność. :)

    2. Średnica jądra wyliczona jest na podstawie jasności absolutnej jądra. W przypadku komet sprawa nie jest prosta ponieważ nawet w przypadku takich odległości w jakiej została odkryta C/2013 A1 (7.2 AU) niema pewności, czy mamy do czynienia z "gołym" jądrem czy też z otoczką. W tych rejonach co prawda jedynie sublimują te substancje które są najbardziej lotne ale i one mogą wpłynąć na oszacowanie jasności absolutnej jądra. W tym przypadku chyba najbezpieczniej jest mówić, że jądro tej komety ma maksymalnie 50km.

    Pozdrawiam!
    Maciek

  10. John Drummond ocenił kometę na 3.0mag (http://tech.groups.yahoo.com/group/CometObs/message/5050), Ostatnia obserwacja z 20go lutego mówi o jasności 4.7mag. Według przewidywań, jej jasność nie powinna teraz przekraczać 4mag. Prawdopodobnie jest to "przeszacowanie" jej jasności. Kometa na południowym niebie świeci coraz niżej nad horyzontem, coraz bliżej Słońca, dodatkowo niebo rozświetla Księżyc który jest w okolicy pełni i to prawdopodobnie wpłynęło na niedokładność oceny. Sprawę wyjaśnią dalsze obserwacje, których będzie niestety coraz mniej. Dopiero gdy kometa znajdzie się na naszym, północnym niebie jej warunki do obserwacji się polepszą.

  11. Wygenerowałem wykres widoczności komety na czas 7 dni od dnia peryhelium.

    Na wykresie zaznaczyłem położenie Słońca, Księżyca i C/2011 L4

    Oś pozioma - czas
    Oś pionowa - wysokość w stopniach

    Dodatkowo na wykresie zaznaczyłem momenty świtu i zmierzchu (w tym astronomicznego), do tego czas widoczności Księżyca na niebie, oraz linię horyzontu.

    http://www.sok-ptma.astronomia.pl/wp-content/uploads/2013/02/c2011l4Alt.png
    UWAGA! PLIK MA 20MB!

    Miłego przewijania. ;)

    Pozdrawiam!
    MaciekM

    • Lubię 2
×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.