astroccd

Zgromadziłem dość dużo obiektywów o jasności zbliżonej do 1:1, winetowanie najbardziej występuje przy dużym otworze im bardziej przymkniesz obiektyw tym powinno być mniejsze.

Najlepiej przetestuj jakąś małą matrycę np: 1/3", na obiektywie dla pełnej klatki 36 x 24mm przymkniętym do F16. Pod warunkiem że masz mocowanie T2, a nie np.: M11x0.5.

To przykład z matrycy 1/3", jak widać im dalej od centrum tym mamy tendencję do ciemnienia obrazu jednak przy samej krawędzi obraz z powrotem jaśnieje:

W specyfikacji matrycy podawana jest całkowita liczba pikseli, efektywna, aktywna oraz proponowana. Czasem jak włączysz tryb RAW masz dostęp do większej liczby pikseli występujących na brzegu matrycy. Piksele z brzegu matrycy są celowo obcinane bo tam najbardziej uwidaczniają się błędy produkcji nawet do całkowitego zaniku czułości na światło.

Przykład dla matrycy KAF-5101CE:

Całkowita: 2738 x 2044

Efektywna: 2654 x 2006

Aktywna: 2614 x 1966

Proponowana 2560 x 1920

Olympek E-1 robi zdjęcia z rozdzielczością 2560 x 1920, w trybie RAW można uzyskać 2624 x 1966.

Przykład dla ICX-252AK

Całkowita: 2140 x 1560

Efektywna: 2088 x 1550

Aktywna: 2080 x 1542

Proponowana: 2048 x 1536

Nikon 995 robi zdjęcia z rozdzielczością 2048 x 1536

Być może Nikon używa rozdzielczości 2048 bo jest to wielokrotność 1024, a Olympek używa 2560 bo jest to wielokrotność 1280 i jako sprawne piksele uważa się te aktywne.

Wczorajsza koniunkcja Księżyca i Wenus.

W oczekiwaniu na przejście Wenus na tle Plejad przypomniał mi się stary pomysł na obserwacje satelitów przelatujących przez Plejady.

Wczoraj udało mi się złapać aż 4 takie przeloty.

http://www38.zippyshare.com/v/61322019/file.html

http://www63.zippyshare.com/v/63468040/file.html

http://www45.zippyshare.com/v/14167684/file.html

http://www9.zippyshare.com/v/41443230/file.html

Pliki należy pobrać na dysk, gdyż Zippyshare raczej nie odtwarza DivX. Wszystkie momenty zostały przewidziane przez CalSky, dzięki czemu dokładnie wiedziałem z której strony nadleci satelita. Oczywiście można by spróbować bez CalSky coś złapać, trzeba by się gapić w monitor non stop, a bez kamerki wysiedzieć w niewygodnej pozycji tyle czasu chyba niemożliwe.

Ten filmik wyjaśnia to zjawisko. Karaluchy przykleiły ci gumę

Tutaj też masz paproch na szybie samolotu

Scenka pochodzi z końca filmiku http://www.youtube.com/watch?v=YN2sQHVWzEk&feature=related

Pierwsza moja fotka komety z długiej rury, Sky Wather 102/500, SAC10, 100x15 sek, 2 marca.

Wczoraj była znakomita przejrzystość atmosfery aż po horyzont, mimo Księżyca widziałem wszystkie gwiazdki Małej Niedźwiedzicy co się rzadko zdarza nawet bez Księżyca, jednak kometka dość słaba na granicy widoczności lornetki 10x50. Za lornetkę robił mi też Samsung SDC-435 z obiektywem Fujinon 12.5-75/1.2, bez prowadzenia widziałem gwiazdki do 12 mag i kometka wydawała się ze 3 magnitudo jaśniejsza, niczym hit sezonu. Właśnie dzięki tej kamerce ta kometka wydaje mi się teraz hitem.

Moja wczorajsza obserwacja komety Garradd z centrum miasta:

Kamerka przemysłowa Samsung SDC-435 oraz Fujinon 75/1.2 bez prowadzenia i obróbki tak jak było widać na monitorze. Oczywiście to jest obiektyw typu zoom, zacząłem od ogniskowej 12.5 mm więc wyjątkowo łatwo namierzyłem kometę.

niestety musimy bo to podstawa przy przetwarzaniu analogowo-cyfrowym

 

 

i wszyscy już zrozumieli

 

wystarczy wpisać w googla "fotografia cyfrowa Nyquist", a w ciągu 0,36 sekundy znajdziemy taki link

prosto, zrozumiale, bez zbędnej beletrystyki i do tego po polsku

I mamy kolejne ogniwo zabawy w głuchy telefon, polski internauta nie będący fizykiem przetłumaczył angielską stronkę internauty też nie będącego fizykiem. Jak słabo znasz angielski to lepiej sobie kup jakąś polską książkę napisaną przez fizyka.

Aliasing głównie przeszkadza na kolorowych kamerkach, bo oko widzi lepiej zmiany barw niż jasności, na czarno-białych kamerkach nikt się nie bawi w filtry anty-aliasingowe, chociaż aliasing też występuje nie jest tak bardzo zauważalny.

Na tej stronce mamy suche fakty bez powiązań przyczynowo skutkowych, do jednego wora Nyqiusyt'a i Rayleigh'a, a to zupełnie inna para kaloszy, Rayleigh żył w latach 1842-1919 nie było wtedy fotografii cyfrowej, jego teoria odnosi się do sygnału analogowego, a nie spróbkowanego.

Nyquista interesowały natomiast tylko aliasy czyli powstawanie częstotliwości niższych od częstotliwości sygnału wejściowego. Nie interesowała go jakość sygnału. Nawet jeśli spełnimy kryterium Nyqiusta jakość sygnału jest niska. Jakieś dudnienia fali prostokątnej. Nadal mamy interferencje czyli dudnienia jak z dwóch roztrojonych instrumentów http://pl.wikipedia.org/wiki/Dudnienie , ale bez powstawania niskich częstotliwości, co nie zmienia faktu że sygnał nie jest prawidłowy.

Tym się zajmuję hobbystycznie, modulacją amplitudy http://pl.wikipedia.org/wiki/Modulacja_amplitudy budową radyjka, powstawaniem wstęg bocznych, zasadą działania mieszacza heterodyny, konwersją częstotliwości na pośrednią. Bawię się amplitudami fali, harmonicznymi. Może nawet udało mi się znaleźć zastosowanie praktyczne tych eksperymentów w głośnikach niskotonowych do wytwarzania stałej częstotliwości co by bas zawsze był głęboki bez względu na częstotliwość użytą przez muzyka.

poszukaj kryterium Nyqusta, kryterium Shanona itp.

w skrócie chodzi o przetważanie analogowo-cyfrowe. Aby zarejestrować jak najwięcej szczegółów (najwyższe częstotliwości w sygnale analogowym) częstotliwość próbkowania powinna być ponad dwukrotnie wyższa od najwyższej przetważanej częstotliwości ... dokładnie tak samo jak w audio CD

 

rozmiar krążka Airego zależy od światłosiły więc i rozmiar piksela kamerki (mniejszy przynajmniej o połowę od wielkości krążka dyfrakcyjnego) też zależy tylko od światłosiły

Nyquista w to nie mieszajcie. Dość nietypowy kształt krążka Airego powoduje że połowa jego rozmiaru jest do pominięcia. Kłania się Rayleigh criterion przy spadku MTF 9% gdzie można upakować po 4 piksele w krążku dyfrakcyjnym. http://www.luminous-landscape.com/tutorials/resolution.shtml

Ogólnie granica MTF 0% to Dawes criterion.

To moja fotka, pogoda znakomita, Piotrków Trybunalski, Olympek E1, 4 sec, 400 ISO, obiektyw 150/3.8, bez prowadzenia.

Ostatnia aukcja tego modelu aparatu, na allegro odbyła się w kwietniu roku Pańskiego 2007 ....

Nie gadaj ja go kupiłem 12 lipca 2010, niestety maił tylko kabel USB dlatego 11 września 2010 dokupiłem jeszcze Casio QV-200 z kablem serial tylko po to żeby zdobyć ten kabel i móc sterować aparatem z kompa, ale kabel i tak nie współpracuje z Casio QV-2300UX, dlatego śledziłem Casia QV na Allegro i pojawiały się sporadycznie, ale bez kabla serial, na e-bayu były z kablem, ale w oryginalnym opakowaniu zapakowane jak nowe i chcieli za nie 1000 zł. Ten aparat ma jeszcze identycznego brata 2800UX z większym zoomem 8x, oraz identyczny ale unowocześniony nieco model 2400UX 3x zoom i 2900UX 8x zoom. Też widywałem je na Allegro.

2012-01-07 poszedł na Allegro Casio QV-4000 4 mln pikseli za 110,01 zł z rewelacyjnie jasnym obiektywem 2.0 niestety bez time lapse.

Bywał na Allegro jeszcze model QV-5700 5 mln pikseli też super jasny F2.0 bez time lapse.

Te wszystkie modele 3000 itp. bez długich czasów też chyba mają możliwość wprowadzenia w tryb serwisowy i odblokowania długich czasów nie pamiętam dokładnie.

Wszystkie stare modele Canon Power Shot nie nadające się na modyfikacje CHDK mają możliwość sterowania z komputera i oglądania na zdjęcia ekranie monitora.

http://www.sabsik.com/Cam2Com/02a_supported_cameras.htm

Chyba tylko jeden model PowerShot S2 IS spełnia obydwa warunki ma stare SDK dające możliwość sterowania z kompa i nowy procesor Digic II pozwalający zainstalować CHDK. Ten model aparatu ma duży zoom 12x to akurat nie dobrze dla tych co by chcieli podłączyć go do teleskopu, ale w moim przypadku nie zamierzam podłączać do teleskopu tylko stworzyć coś w rodzaju zdalnego monitoringu z możliwie największym regulowanym zoomem, długimi czasami i wysoką rozdzielczością.

Casio QV-2300UX sobie kup, najbardziej ekonomiczny kompakt z czasami do 60 sek., trybem manual, możliwością odblokowania RAW, programowaniem time lapse i gwintem do filtra, kupiłem go na Allegro za 50 zł.

Chyba że chcesz się bawić w CHDK http://chdk.wikia.com/wiki/CameraFeatures wybierz te modele które mają możliwość odblokowania długich czasów aż do 2147 sek ekspozycji, bo standardowo jest tylko 15 sek.

http://chdk.setepontos.com/index.php?topic=3461.0

Witam wszystkich. Czy ma sens podlaczanie kamery dvd do teleskopu? jaka bedzie jakos obrazu? Czy da sie wogole polaczyc kamere z teleskopem? A moze lepiej kupic dobry aparat CYFROWY do astrofoto? Nie lustrzanke. Nie stac mnie. Czekam na odpowiedzi.

Używaną lustrzankę można nabyć całkiem tanio na Allegro, trzeba jednak uważać, nikt się nie pozbywa profesjonalnego sprzętu bo ma tylko 5 mln pikseli, przeważnie powód może być inny, duży procent prześwietlonych zdjęć to się pozbywamy aparatu, który na pierwszy rzut oka wydaje się być sprawny, a potem się okazuje że mam uwalony pomiar światła punktowego, w astronomii nie koniecznie to przeszkadza, przy długich czasach i tak pomiar jest nie możliwy, ale zawsze to jakaś strata.

Tak samo jak próbowałem kupić drugiego Nikona 995, ma tylko 3 mln pikseli i niską czułość, a jednak za kwotę 200 zł dostałem spalonego bubla nie czytającego kart pamięci. To nadal profesjonalny sprzęt i nikt sprawnego nie sprzeda tak tanio, ma kosmicznej jakości akcesoria, tele konwertery bez śladów abberacji chromatycznej, wide konwertery bez zniekształceń beczkowatych, czy rybie oko zaglądające kilka stopni do tyłu. Można dokupić specjalny dedykowany okular DCL-28 żeby podłączyć go do teleskopu, ale kosztuje 500 zł więc się nie opłaca bo za tę kwotę można nabyć używaną lustrzankę.

Do tej kamery musiał byś dokupić specjalny okular do takich celów DCL-52, jest trochę tańszy od DCL-28, ale nadal się nie opłaca. Nic nie piszesz czy jesteś posiadaczem tej kamery czy dopiero planujesz zakup. Jeśli ta kamera ma duży zoom to czeka cię mega abberacja chromatyczna, chyba że dokupisz jakiś wysokiej jakości okular drogi i nieopłacalny.

Co planujesz filmować, przelot stacji ISS przed tarczą Księżyca? W takiej kamerce siedzi jakiś mikroskopijny chip 1/6" przy którym nawet ten od kompakta wydaje się być kolosem. Zbiera naprawdę nie wiele światła.

 

Nawet jeśli matryce Super HAD (1/3") i EXview (1/2") mają podobną sprawność, to ta druga ma ponad 2 razy większa powierzchnię piksela i tyle razy większą czułość.

 

Tyle że Sony nie podaje sprawności kwantowej tylko czułość mV.

http://www.sony.net/Products/SC-HP/pro/image_senser/color_video.html

Soczewki w starych matrycach okazały się mało skuteczne dlatego w Super HAD II poszerzono sensor i zoptymalizowano odległość soczewek aby ogniskowały się na większym obszarze. Zmodyfikowano filtry.

Uzyskano przyrost z 950mV w ICX409AK Super HAD CCD do 2250mV w ICX639AKA Super HAD CCD II.

http://www.sony.net/Products/SC-HP/cx_news/vol49/pdf/icx638_9aka.pdf

Na razie nie udało mi się znaleźć matryc 1/2" dla Super HAD CCD II czy EXview HAD CCD II to samo dotyczy matryc czarno-białych. Przykładowo kolorowa ICX409AK Super HAD CCD miała odpowiednik czarno-biały ICX409AL, ale kolorowa ICX639AKA Super HAD CCD II już odpowiednika czarno-białego nie ma.

Moim zdaniem przyrost czułości dla Super HAD CCD II jest większy niż wynika to z podawanych wartości mV, gdyż wartość mV to tylko sprawność kwantowa przemnożona przez wielkość sensora generująca większy ładunek w pikselu, nie zawiera informacji o szumach odczytu, które w starszych modelach matryc były ogromne jak na dzisiejsze czasy, sięgały nawet 15 elektronów w nowszych matrycach Super HAD CCD II mogą być znacznie niższe porównywalne do współczesnych lustrzanek. Sony miało wypuścić lustrzankę opartą o Super HAD CCD II. Na kolorowej kamerce z matrycą Super HAD CCD II bez zdejmowania niebieskiego filtra IR uzyskałem zasięg gwiazdowy identyczny do czarno-białej kamery CCD bez filtra IR co świadczy o tym że faktyczna czułość wzrosła nawet 10x, to głównie zasługa obniżenia szumów odczytu.

W jaki sposób w kamerze z wbudowanym filtrem IR można wymienić ten filtr na inny?

http://www.robastro.com/SDC435/SDC435.htm

Gdzie takie filtry są dostępne?

http://www.astrokrak.pl/643-filtr-baader-uvir-cut-125q-.html

A co sądzicie o kamerze SCB-4000P?

 

http://monitoruj.pl/cctv/3959-samsung_scb-4000p.html

 

Czy jest warta swojej ceny? Czy jest to lepsza matryca od Super HAD II?

Lepsza od Super HAD CCD II będzie tylko EXview HAD CCD II. To matryce Effio o wysokiej rozdzielczości 976 × 582

http://www.sony.net/Products/SC-HP/effiowld/products/index.html

Zwykłe stare EXview HAD pewnie też wyprzedzi czułością Super HAD CCD II, ale tylko w podczerwieni, jeśli używasz refraktora to po założeniu filtra czułość spadnie poniżej Super HAD CCD II.

Poradźcie zatem proszę jaką matrycę wybrać. Wydaje się, że im większa matryca tym lepiej, ponieważ rejestruje więcej światła, ale z drugiej daje mniejsze powiększenie.

Nawet te 1/3" mają w wyniku bin 1x2 koszmarnie duży piksel 6.5 um x 12.5 um i co za tym idzie sprawność, wybierz Super HAD II, http://www.sony.net/Products/SC-HP/pro/image_senser/color_video.html na tej stronie nie widać aby matryce 1/2" były sprawniejsze, nie ma matryc Super HAD II w rozmiarze 1/2".

Poza tym koszmarnie drogie obiektywy rysujące w średnicy 1/2" typu C zamiast CS, trudne do zdobycia.

Do astrofoto EOS 1000D jest ciekawą opcją w stosunku do 350D, bo zaczynając od LV bardzo przydatnego w astrofoto, nie mamy jeszcze aż za bardzo upakowanych pixeli (choć 350d ma pixel grubszy), mamy rozsądne szumy i nie mamy (jak to jest w 350d) dziwnego zaświetlenia w prawym dolnym rogu.

EOS 1100D ma juz moim zdaniem za drobny pixel, co może nie wpłynąć dobrze na jakość zdjęć, ale tutaj trzeba by było albo porównać w praktyce, albo oprzeć sie na testach z optyczne.pl.

Podobno EOS 1000D ma większe szumy odczytu:

http://www.sensorgen.info/CanonEOS_1000D.html

http://www.sensorgen.info/CanonEOS_1100D.html

Nie specjalnie widać różnicę:

http://www.dpreview.com/reviews/canoneos1100D/page18.asp

Polecam kliknąć na ciemniejszy fragment zdjęcia.

Jednak należy pamiętać że przy teście EOS 1100D użyto F9, a przy 1000D F7.

Ciekawie widać jak kompakcik Canon PowerShot G12 dogonił Olympka E-5 przy 3200 ISO RAW.

Nikon V1 dogonił EOS 550D przy 6400 ISO RAW. W końcu jest mała nisko szumna matryca, do tej pory te mniejsze systemu 4/3 strasznie szumiały, a ta jest jeszcze mniejsza 1".

Widać jak kompakt CMOS Panasonic Limix DMC-FZ150 doginił kompakta CCD Canon PowerShot G12 oraz jak bardzo szumiały wcześniejsze CMOSy w Panasonic Limix DMC-FZ100. Jest postęp w produkcji małych CMOSów może doczekamy się dobrych kamerek internetowych.

wszystkie kamerki z funkcją Sense Up składają wiele klatek dzięki czemu mają znakomitą czułość

Funkcja Sense Up nie składa klatek tylko wydłuża ekspozycję ponad 1/50 sek. maksymalnie do 10 sekund przy mnożniku x512, dodatkowo kamerka ma funkcję SSNR która faktycznie składa wiele klatek, można połączyć te 2 funkcje naraz wydłużając naświetlanie do ok. minuty.

te przeznaczone do pracy z oświetlaczami podczerwieni nie mają wbudowanego filtra IR/UV więc jeśli będą używane z obiektywami soczewkowymi trzeba taki filtr dokupić

Wszystkie kolorowe kamerki mają filtr, uzyskanie koloru bez filtra jest niemożliwe. Jeśli chodzi o kamerki czarno-białe nie posiadają one funkcji Sense Up. Przynajmniej te tanie z Allegro.

Istnieje możliwość zakupu obiektywów dla kamer przemysłowych skorygowanych do pracy w podczerwieni.

http://allegro.pl/obiektyw-auto-irys-5-50mm-f1-3-fujinon-okazja-i1995480962.html

No właśnie, jak podłączyć kamerkę do teleskopu. Czy można tak zwyczajnie wykręcić obiektyw i włozyć do wyciągu?

Frugoslaw

Potrzebna redukcja Mount C/1.25"

http://astrokrak.pl/116-redukcja-125q-do-kamery-przemysowej-.html

Osobiście udało mi się podłączyć kamerkę bez kupowania redukcji. Każda kamerka lub obiektyw ma pierścień dystansowy 5mm. Łatwo można wykorzystać taki pierścień do pomocy w zamocowaniu kamerki do teleskopu. W moim przypadku zewnętrzna średnica pierścienia była na tyle mała aby wszedł z jednej strony do rury z gwintem M42 i jednocześnie na tyle duża aby nie wypadł z drugiej strony. Wykorzystałem tym samym pierścienie M42 do makrofotografii które posiadałem od lat bez ponoszenia kosztów na zakup redukcji.

Polecam tanie kamerki za 300 zł Samsung SDC-435 oparte o Super HAD II mają mnożnik x512, już przy x128 pozwalają o 3 mag przekroczyć zasięg wizualny teleskopu, czasy 1/50s są trochę za krótkie bo kamerka posiada o 2 mag zasięg gorszy od oka, przy czasach ok. 1/8 sek zrównuje się czułością z okiem, natomiast przy mnożniku x128 o 3 magnitudo wyprzedza oko. Po prostu bajka.

http://www.youtube.com/results?search_query=samsung+sdc&page=1

http://www.youtube.com/results?search_query=samsung+scb&page=1

http://www.youtube.com/results?search_query=samsung+scc&page=1

Najlepiej by było kupić kamerkę z ruchomym filtrem bo wtedy matryca jest typu ex-view i pozwala już przy 1/50s nieco przekroczyć zasięg oka. Jednak kamerki z ruchomym filtrem są droższe.

A czy ktoś próbował przerabiać w ten sposób aparaty kompaktowe?

Tudzież budować coś na bazie wydłubanych z nich matryc?

Przekładać matryce aparatne do elektroniki kamernej?

Gupie pytania?

Na Allegro w dziale z kitami do np.: samodzielnej budowy radyjka były też takie do budowy kamerki, gdyby połączyć kity do budowy kamerki z kitami do budowy LCD wyposażonymi w gotowy system programowalnych okienek można by stworzyć coś w rodzaju własnego tableta z kamerką, niestety raczej będzie tam CMOS więc nadaje się tylko do Księżyca i planet, ale gdyby tam dodać funkcje dowolnie ustawianych czasów ekspozycji i inne przydatne przy fotografowaniu planet plus time lapse to by było już coś.

Niestety tego chyba nie ruszę chyba że znalazły by się gotowe kity do budowy komóry.

Bias - czyli szum odczytu - występuje we wszystkich matrycach, nie tylko w CCD. Można sie spierać, czy odejmując dark frame odejmujemy równocześnie bias. Niemniej bias występuje zawsze.

Moim zdaniem im więcej uśrednimy darków tym mniej mamy szumu odczytu, a więcej Biasu, na CCD widać charakterystyczne pionowe linie oraz pionowy gradient, powstające podczas wędrówki elektronów. Ładunek w matrycach CMOS nie wędruje, jednak występują różnice pomiędzy "miernikami" sygnału, których jest tyle samo co pikseli, co widać na zdjęciach ze strony http://www.starlight-xpress.co.uk/CoStar.htm Nie ma tam gradientu za to są poziome linie.

Chociaż tak na prawdę podawany szum odczytu jest sumą biasu i szumu odczytu.

Samego biasu w szumie odczytu od CCD jest mało, najbardziej wartości szumu odczytu podnosi gradient, wystarczy się przyjrzeć metodzie pomiaru stadard deviation http://en.wikipedia.org/wiki/Standard_deviation by wywnioskować że sam gradient nie zawierający szumu da nam duże wartości tak jak by było tam dużo szumu. Dlatego występują tak duże różnice między "total noise" czyli szumowi z całej matrycy, a tylko małym fragmentem gdzie udział gradientu jest znikomy.

Skąd się wzięła ta tysiąckrotna różnica w ADU (moim zdaniem bias powinien być na poziomie 7ADU) ?

Nazwa BIAS określa pattern powstający podczas wędrówki ładunku po matrycy CCD, ale również dotyczy przesunięcia dzwonu rozkładu Gaussa w stronę wartości dodatnich, żaden fragment tego dzwonu nie powinien zahaczać o wartości ujemne bo będziemy mieli obcięte informacje. Jest to wartość czysto umowna u mnie w kamerce można samemu dowolnie regulować ten parametr. Lepiej żeby był większy niż mniejszy.

Czy szum odczytu kamerki zależy od temperatury?

Niestety w bardzo niewielkim stopniu, głównie temperatura likwiduje BIAS, ale jest on i tak bardzo mały w porównaniu do szumu odczytu.

 

tak trudno napisać odchylenie standardowe?

 

Nie ma zbyt dużo spolszczonych programów do takiej analizy, ani polskich stron WWW z taką analizą, lepiej używać angielskich terminów.

Chciałem jeszcze napisać że niema różnicy między odejmowaniem sumy np.: 100 darków od każdej pojedyńczej fotki ze 100 fotek, a odejmowaniem od jednej fotki (ze 100) za każdym razem innego pojedynczego darka. Więc warto używać funkcji aparatu do automatycznego odejmowania darków, te powinno się robić natychmiast po zrobieniu fotki.

W przypadku gdy na fotce mamy dosłownie 1 lub kilka hot-pikseli straty jakości wynikłe z odejmowania darków są równoznaczne z utratą połowy materiału, przykładowo stackując 100 fotek w przypadku odjęcia 100 darków będziemy mieli jakość jak po zestackowaniu 50 fotek, gdyż standard deviation wzrośnie o 1.41x. Inna sprawa to czas potrzebny na uzyskanie darków, który spowoduje że spadnie nam ilość fotek do połowy, uzyskamy 50 fotek i 50 darków o jakości stackowania 25 klatek. Czyli mamy 4 krotne straty materiału. A nawet jak za chwilę wyjaśnię większe, gdyż po odjęciu darka połowa jego zawartości osiąga ujemne wartości i potrzeba specjalnego softu żeby ujemne wartości nie zostały obcięte, w przypadku obcięcia wartości ujemnych stracimy połowę informacji z tych 25% co mieliśmy. Istnieją co prawda specjalne 16 bitowe pliki FITS składające się z 15 bit ujemnych i 15 bit dodatnich, ale są ciężkie do stosowania, gdyż ograniczają nam połowę dynamiki 16 bitowej kamery.

Jeden lub kilka hot-pikseli moglibyśmy z powodzeniem zamapować, gdyby nie bias, co prawda występuje on tylko na CCD, ale to właśnie CCD charakteryzują się małą ilością hot-pikseli z możliwością ich zamapowania. Taki oto sposób na master bias znalazłem w sieci: należy darka o rozdzielczości np.: 640x480 przeskalować bindując do 640x1 i potem z powrotem do 640x480 otrzymamy uśrednione wartości linii pionowych z jednego tylko darka.

Pozwoli kolega że nie ze wszystkim się zgodzę, hot-piksele to nie prąd ciemny, określił bym je popsutymi pikselami dla których wartość prądu ciemnego jest tysiące razy większa niż normalnie.

Warto kupować astro-kamerki nie dlatego że są chłodzone, tylko dla tego że mają specjalnie wyselekcjonowane matryce pod względem małej ilości hot-pikseli, natomiast do aparatów cyfrowych pchane jest byle co, przykład z Nikona 995 i jego matryca ICX252AK posiadająca tak dużo hot-pikseli że nie sposób znaleźć choćby fragmentu 2x2 czystego od nich w porównaniu do identycznej pod względem rozmiaru i gęstości matrycy ICX262AQ z astro kamerki gdzie ilość hot-pikseli jest tak mała że spokojnie można odszukać fragmenty 100x100, a nawet 400x300 bez nich. Taka matryca z astro-kamerki naświetla się jednolicie od prądu ciemnego zupełnie jak by to było światło light pollution, właśnie po to jest chłodzona by ten prąd ciemny zmniejszyć, gdyż nie da się go zmniejszyć poprzez darki, bo jest to szum identyczny do tego od światła, który na każdej klatce jest inny, więc darkiem się go nie odejmie.

Na matrycach z bardzo małą ilością hot-pikseli nie polecam odejmowania darków, gdyż z powodzeniem można je zamapować, natomiast odjęcie darka zawsze spowoduje wzrost szumu odczytu o 1.41x.

Hot-piksele określam jako popsute piksele dla których wartość prądu ciemnego jest tysiące razy większa niż normalnie z tendencją do zmiany tej wartości, przykładowo przez kilka sekund może być to wartość 100x większa, a przez kilka następnych 1000x większa nie dając nam szans na poprawne odjęcie darka. Od jakości matrycy zależy nie tylko liczba hot-pikseli, ale też procent tych trzymających stałą wartość prądu ciemnego w stosunku do tych zmieniających tą wartość. Podobno w nowszych wersjach lustrzanek Canona wprowadzono odejmowanie darków 2 generacji, polegającej na nie resetowaniu matrycy przed odjęciem darka, gdyż po resecie za każdym razem układ hot pikseli mógłby być nieco inny.

Napiszę o szumie białym gdyż taki jest generowany przez fluktuacje fotonów i szumy odczytu, można poczytać o nim na Wikipedii czym się różni od np.: różowego. Szum biały ma taki sam rozkład dla każdej częstotliwości, rozpatrywanej liniowo, przykładowo w próbce dźwięku o zakresie 10Hz-20Hz jest tyle samo szumu białego co w zakresie 100Hz-110Hz. Jednak nasze zmysły postrzegają częstotliwości logarytmicznie nie liniowo, dlatego zmiana częstotliwości z 10Hz na 20Hz będzie równoznaczna ze zmianą 100Hz na 200Hz byśmy odczuli zmianę częstotliwości o taki sam stopień. Zauważmy że zakres częstotliwości 100-200Hz pomieści więcej szumu niż zakres 10-20Hz dlatego szum biały wydaje się nam zawierać więcej częstotliwości wysokich. Moc szumu białego w muzyce rośnie o 3db z każdym 2 krotnym wzrostem częstotliwości. Jeszcze inaczej jest z obrazem gdyż na obrazie mamy dwie osie x i y, każdy 2 krotny wzrost częstotliwości generuje szum o 6db większy czyli o amplitudzie 2x większej. Nasze oczy słabo jednak widzą wysokie częstotliwości, znacznie lepiej niższe, jeśli na obrazie mamy duży przedmiot nie uda nam się go zamazać wysokimi częstotliwościami, aby zupełnie przestał być widoczny, należy do tego użyć niższych częstotliwości. Szum biały na obrazie zawiera 2x mniej szumu dla każdego 2 krotnego obniżenia częstotliwości, czy zatem uda nam się zamazać kwadrat o boku 100x100 i jasności 100 szumem białym o wartości standard deviation 100? Otóż nie, kwadrat dalej będzie widoczny. Metoda pomiaru szumu przy pomocy algorytmu standard deviation, nie jest zbyt trafiona gdyż nie odnosi się do częstotliwości.

Hot-pikseli nie zaliczał bym do szumu białego, moim skromnym zdaniem zawierają tylko wysokie częstotliwości, choć niezbyt ładnie wyglądają, nie są w stanie całkowicie zamazać obiektu, można się ich całkowicie pozbyć stosując filtr dolnoprzepustowy, czego nie uda nam się w przypadku szumu białego.

Kilka algorytmów dodawania szumów białych, sqrt(X1^2 + X2^2 + X3^2 + ... + Xn^2)

Jeśli na obrazie mamy szum odczytu o wartości 30, szum prądu ciemnego 10 i szum fotonowy 20 to łączna wartość szumu wyniesie:

sqrt(30^2+10^2+20^2)=sqrt(900+100+400)=sqrt(1400)=37,41.

Dodając 100 klatek o szumie odczytu 30 otrzymamy:

sqrt(30^2*100)=sqrt(900*100)=sqrt(90000)=300

Co prawda szum zwiększył się 10-cio krotnie, ale sygnał z obiektu wzrośnie 100 krotnie, więc mamy 10-cio krotną poprawę stosunku sygnał szum.

W wyniku stackowania często też dochodzi do redukcji wysokich częstotliwości bez zmniejszania wartości niskich, jeśli ktoś używa tego samego darka dla wszystkich klatek co nie jest prawidłowe, a przypadkowo posiada duże błędy prowadzenia, które próbuje software'owo korygować to mimo używana tego samego darka doprowadzi do uśrednienia wysokich częstotliwości bez redukcji niskich.

Podobna sytuacja dla planeciarzy nie stosujących flatów, minimalne różnice nanoszenia ilości kolorowego pigmentu w mikro filterkach w pikselach prowadzi do powstania swoistego szumu, który można by zredukować flatem. Jeśli planeciarz nie stosuje flatów, a uśrednia dużą ilość klatek minimalnie przesuniętych względem siebie, pozbywa się szumu na wysokich częstotliwościach nie redukując go na niskich.