wariag

...a wracając do dyskusji

tak więc zapewniam cię że w EQ2 jest taka możliwość parę razy nawet ustawiałem tak mont, żeby nie zahaczać tubą o nogi statywu przy obserwacji zenitu. i wydaje mi się że montaż traci wtedy jeszcze bardziej na swojej stabilności.. której i tak prawie tam nie ma

No, jak widać nie można mieć wszystkiego na raz

Ja na brak stabilności w statywie Uniwersała nie narzekam, ale żeby go "na sztorc"

ustawić muszę odkręcać tą prześliczną tarczę rektascensji

No i swoją drogą myślałem o jakimś leciutkim paralaktyku "pod plecak" do swoich przenośnych

"samopałów".

(leciutki=poniżej 5 Kg . No ale jak mieć do wyboru stabilny horyzontalny i "paralityka"

to chyba będę dalej dźwigał Product of GDR

Jest taka możliwość... (musi być... a jak masz obserwatorium na biegunie to co wtedy? układ choryzontalny jest paralaktyczny )

 

ale po co kombinować? nie po to paralaktyk (wiem, słabiuni), żeby go jako horyzontala używać... chyba że do sąsiadek z bloku naprzeciwko

Niestety, zdaje się ze niektóre firmy nie przewidują polarników wśród uzytkowników montażu i zakres regulacji ucina się grubo przed biegunem

Horyzontalny montaż przydaje mi się się bardzo przy wizualnej obserwacji takich cudów na niebia jak:

1. nocą ISS i promy kosmiczne

2. w dzień - ptactwo, lotnictwo

a poza niebem - zwierzyna lądowa a nad morzem - żegluga wszelaka. Jak korzystać ze sprzętu to korzystać.

Sąsiadek nie podglądam, osobiście nie mam takiej potrzeby

Ale zapewniam, że widok lecącego ponad 80 km od Ciebie Boeinga 747, czy kilku stad bocianów nad cumulusami jesienią ma swój urok gdy zamiast lornetki używasz teleskopu lustrem 120-150 mm na solidnym montażu

Pozdrawiam

Nie mam obecnie sensownej lornetki. Ale zdarzało mi się kilka lat temu kierować BCP 7x50 w rejon radiantu- efekty byly wprost fantastyczne. Oczywiście nie mówię tu o obserwacjach "użytecznych", ale efektowność złapania kilkunastu przelotów powala na kolana!

Poza tym jasne, jasne- wiem dobrze o co wam chodzi, a i zagalopowałem się nieco. Tym niemniej chodzi o meritum- dla mnie wybór lornetka - Newton 130 byłby niezłym dylematem.

Tu należy pójść na kompromis: lornetka + Newton 130

Kolejność zakupów w miarę dostępności pieniędzy, obfitych rojów meteorów i koleżanek ....

Śmigać to można Dobsem albo lornetką, na paralaktyku prowadzi się poszukiwania

Lornetka np. 20x80 da lepsze obrazy DS, niż 130 z Kellnerami. Do tego umożliwi szybsze nauczenie się nieba. Przyda się do obserwacji zmiennych, meteorów, będzie wymarzonym uzupełnieniem przyszłego zestawu. Ja bym wcale jej nie skreślał. Sensowna lornetka to skarb prawdziwy!

Zgadzam się w 125% co do lornetki - swój "skarb" - PZO 7x50 odziedziczyłem po Dziadku i darzę należnym mu szacunkiem . Położyć się w pogodną letnią noc na trawie z lornetką, o tak...

Co do śmigania - to chyba kwestia przyzwyczajenia, ja przy dość statycznym jednak nieboskłonie nie widzę zasadniczej różnicy między "śmiganiem" horyzontalnym a paralaktykiem, poza tym że czasami nurkuję pod teleskop a czasami staję na palcach (no, chyba że mi ISS albo jakowy B747 na myś przyjdzie

A tak przy okazji sam jestem ciekaw - czy w EQ2 nie da się osi biegunowej na "sztorc" ustawić i zrobić sobie tym samym wymiatacz horyzontalny? Ciekaw jestem, nie oglądałem tego cudu dość dokładnie w tych aspektach (statyw pod którymś z Bresserów podobnej klasy stojącym w MM miał taką mozliwość).

Pozdrawiam

Tomek

1. Montaż paralaktyczny dla sporej części początkujących jest utrudnieniem, a nie zaletą, w przeciwieństwie do topornego do bólu, ale szybkiego w poszukiwaniu Dobsiaka

2. Dla 13-latka 5" na początek jest OK, ale proszę, żebyś nie porównywał obrazów z 8"...

3. W cenie do 700 zł chyba nic lepszego się nie dostanie. Dodaję moje stałe zastrzeżenia: w zestawie są cieniuchne Kellnery, więc normalne okulary trzeba dość szybko dokupić- dlatego w rzeczywistości to jest co najmniej 850 zł.

4. Ewentualnie zastanawiałbym się nad średniej klasy lornetką ze statywem, jako sensownym zaczątkiem zbierania docelowego sprzętu.

5. Kuba- nikt cię bić nie będzie, na takie sprawy nie ma rady.

13 latek uczy się dużo szybciej niz 20-latek, nie wspominając o 30-latku .

To najlepszy wiek na nauczenie się obsługi "paralaktyka" - pod koniec pierwszej nocy będzie "śmigał

A jak chłopak ma ochotę popatrzeć na niebo, to 130 cm lustro + cieniutkie kellnery dadzą mu lepsze mozliwości niż lornetka - w sumie to jest rasowy teleskop z niezłej firmy. Co do okularów - ja czasem sobie jadę na "badziewiastych" mikroskopowych Huyghensach i naprawdę da się sporo zobaczyć. Pomijam fakty że lepsza lornetka kosztuje minimum połowę tego co ten teleskop, chyba zę mówimy o wykonaniach typu "plastic is fantastic".

Racja, nie może porównywać obrazów z 8" do tych z 5", lecz całkiem niedawno 130-150 mm to był właśnie szczyt marzeń - może właśnie "w praniu" wyjdzie że TO będzie ten docelowy sprzet? Poza tym nie każdy musi mieć od razu 8" - on ma jeszcze dużo czasu przed sobą, i jeszcze znakomity wzrok a tak będzie miał całe wakacje "w plecy", ...

Więc mam do was ludziska pytanie. Czy warto kupić Sky-Watchera 130/950 na EQ2? Zaraz pewnie dostanę "baty" za to, że się poddałem z Synią... Ale niestety. Na teleskop czekam 8 miesięcy i raczej podczas kolejnych czterech dostałbym załamki nerwowej... Tak więc warto kupić czy nie?

 

PS. Mam 500zł rodzice dokładają mi 200zł i powiedzieli, że nie dołożą ani grosza więcej... A jakbym tak zbierał kasę normalnie to by mi to pół roku zajęło(minimum!)

 

PS.2. Czy ktoś się orientuje czy w fotoclassicu jest ten sky-watcher? Bo w DO nie ma... Wogóle nie mają tam 7/8 newtonów...

Z tego co wiem, Synta to nazwa firmy a Sky Watcher to nazwa handlowa ich linii teleskopów

Tak więc słynna na forum "Synta" to ich konkretny model 8" na montażu Dobsona, bardzo polecany ze względu na znakomity stosunek możliwości do ceny.

Moim skromnym zdaniem 130/900 jest również znakomitym sprzętem, tyle że o mniejszych możliwościach.

Za to zdecydowanie będzie bardziej mobilny. No i masz tu, może nie doskonały, ale jednak montaż paralaktyczny! Kiedyś też chciałem mieć sprzęt z lustrem minimum 25 cm, ale okazało się, że mam za mało okazji żeby pakować swoje 150/900 do samochodu i jechać gdzie niebo ciemne, to teraz kombinuję z czymś co do kompletu ze statywem foto poniosę na drugim ramieniu, lepsze 10 czy w przypływie rozpaczy 7 cm apertury niż gołe oko .

Tak więc w moich warunkach 8" Synta na dobsonie będzie sprzętem o większych możliwościach których generalnie nie wykorzytam częściej niż 3-4 razy w roku, a refraktorek 70/400 mm na statywie foto będzie sprzętem o małych mozliwościach, które mogę wykorzystać codziennie, czyli patrząc pragmatycznie - dla mnie hipotetyczna 8" "Synta" daje mniejsze możliwości niż takie maleństwo .

Moim skromnym zdaniem można kupić 130/900 i w końcu zacząć patrzeć w niebo, a jak będzie za mało to kiedyś dokupisz 8" (jak Twój ojciec trochę z Tobą popatrzy i złapie bakcyla, to sam uzna za doprawdy niezbędny zakup większego sprzętu - np 10" ).

Generalnie, jak na razie tendencje cenowe są jak w telefonii komórkowej - "kup dziś, bo jutro będzie jeszcze taniej"

130/900 EQ2 jest w cenniku Foto Classic za 699 zł (dostałem na targach wczoraj )

Pozdrawiam

Tomek

Plato

8.03.07, Khmelnitskiy (Ukraina), МАК 230 мм, 1/13, barlou 2-х NPZ, kamerka EVS 135, 15 fps, klatek 310/1670 Registax 4.

Eeee, musiałeś w pośpiechu pomylić zdjęcia, te zapewne robiłeś "kompaktem" z okna orbitera...

No, a tak na serio to szkoda słów, majstersztyk, прекрасний шедевр...

Witam,

w związku z wyposażaniem sprzętu przenośnego dla siebie i córki chętnie nabędę:

- okular Plossl 4mm lub nieco dłuższy (do 6mm)

- zestaw w standarcie mikroskopowym 23,2mm Uniwersała:okular (10mm bodajże?), barlow 2x i przedłużki.

Liczne oferty ze znacznie zaniżonymi cenami prosze kierować na moją skrzynkę na forum.

Pozdrawiam

Tomek

Witam,

Wiele osób o DOBRYM wzroku nie zdaje sobie sprawy, ile rysek porobili na swojej ulubionej optyce przez nieprzemyślane czyszczenie. Większość drobnych rysek dobrze widać tylko z niewielkiej odległości i w odpowiednim oświetleniu, więc dobrze jest przy kontroli używać lupy (ja jestem krótkowidzem i widząc ostro z 5 cm mam lupę "na wyposażeniu" ) a przy "astronomicznych" wymaganiach często nawet takie drobiazgi mają wagę.

z tego co sam wygrzebałem i stosuję z powodzeniem do matrycy (oraz soczewek):

Po pierwsze: warto zaopatrzyć się w jonizator powietrza. Kurz i matryca (a konkretnie jej filtr, na szczęście nie czyścisz matrycy, która by tego mogła nie przeżyć, tylko twarde szkło)są naelektryzowane statycznie i

matryca działa jak skuteczny filtr elektrostatyczny... Jonizator, a konkretnie zjonizowane powietrze "zdejmie" ten ładunek i paprochy łatwo zdmuchniesz gruchą, nie będą tylko skakać na inne miejsce.

Po drugie:

NIGDY nie szoruj matrycy jak widzisz jakieś "paproszki" - część z nich to bardzo dobrze zmielony piasek kwarcowy i na 100% porysują szkło. Te którym grucha nie da rady, lepiej zbierz metodą "na mokro" -np. zwilżonym w destylówce lub lepiej w alkoholu "patyczkiem higienicznym" lub wacikiem - wyjętym prosto z opakowania. Zbieraj metodą "dotykania". Gdy zdejmiesz wszystkie paprochy i widać jakieś tłuste plamy, potraktuj matrycę wacikiem zamoczonym w alkoholu i wytrzyj chusteczką higieniczną (ew. kłaczki z chusteczki zdmuchniesz łatwo gruchą).Materiałów używaj oczywiście tylko raz i tylko do jednego celu - jeden wacik na zebranie, drugi - na "szorowanie".

Po trzecie:

używaj TYLKO jednorazowych materiałów, takich jak patyczki, waciki, chusteczki zapakowane fabrycznie.

Najlepszym sposobem "załatwienia" wszelkiej optyki jest do czyszczenia używanie słynnej "irchy" trzymanej od roku w "sterylnej" torebce. W powietrzu lata z kurzem tyle zmielonego kwarcu, że po kilkunastu minutach mamy gotowy drobnoziarnisty papier ścierny. Równie dobrze wycierać matrycę/obiektyw refraktora za 8000$ w czystą, dopiero rano założoną bluzkę, która w drodze na stanowisko obserwacyjne zaliczyła kurz uniesiony przez wszelkie TIR-y z okolicy.

Po czwarte:

jak masz za dużo pieniędzy, możesz kupić jakiś "firmowy" zestaw czyszczący. Będziesz mieć lepszy komfort czyszczenia, efekt - ten sam co metody domowe.

Oczywiście są inne domowe metody równie skuteczne i bardziej ergonomiczne, ale takie materiały mam w domu pod ręką a to co pod ręką to stosuję

Powodzenia

Tomek

Północna Polska znajduje się na krawędzi zasięgu. Wyszedłbym popatrzeć, tylko kiedy najlepiej? Sorry za takie elementarne pytania, ale jestem w tym świeżak. Pozdrawiam.

W książce z lat 20-tych (XX w ) czytałem o obserwacji zorzy na terenie naszego kraju - mowa tam była o

idealnych warunkach, czystym powietrzu, z dala od miast (zanieczyszczenia i jednak światła).

Obecnie "zanieczyszczenie światłem" jest takie, że szanse są bardzo marne. Ale ponoć kiedyś i z okolic Warszawy takowe cuda widywano...

Hmm, może się mylę, ale są takie opinie, że newtonom, z uwagi na lusterko wtórne, proponuje się nie przekraczać wartości maksymalnego powiększenia rzędu 1,6 - 1,8x średnica lustra (a nie 2x jak w przypadku refraktorków). Prawda to czy fałsz?? Kanarkuskartoflus się pyta!

Z tego co ludzie po świecie pisują, to dla refraktorów podaje sie nawet 2,5x średnicy obiektywu, dla Newtonów - 2x. Są opinie, że "niższość" popularnych teleskopów Newtona nie wynika głównie z powodu obstrukcji zwierciadła wtórnego, lecz raczej niebyt dokładnego wykonania parabolizacji zwierciadła głównego. Przewagę mają tutaj "ciemne" Newtony, bo przy takim np. f12-f15 w praktyce wystarcza zwierciadło sferyczne, którego zagłębienie

jest już na tyle płytkie, że ciężko zejść zbyt nisko z dokładnością wykonania. Dodatkowo, przy takiej wersji teleskopu zwierciadło wtórne ma mniejszą powierzchnię więc i mniejsza obstrukcja.

W przypadku słabych wyników obserwacji planet na dużych powiększeniach, wykonanych jasnym Newtonem, np. 150/900 f6 - można pokusić się o dorobienie przesłony do lustra głównego - zmniejszyć aperturę z 15 do np. 10 cm, automatycznie "przerabiając" go na f9.

Jeżeli mamy naprawdę dobry "seeing" i po takiej zmianie obraz znacząco się polepszy, mozna wyciagnąć ciekawe wnioski na temat kształtu lustra.

W każdym razie -jak napisali tu inni - nie da się obiektywnie stwierdzić że dany egzemplarz teleskopu uciągnie 350x a nie np. 400x mając tylko dane techniczne na papierze. Może w czasie produkcji naszego lustra ekipa przed zakładem rozwalała nawierzchnię młotem pneumatycznym, facetowi od kolimacji oczy jakoś łzawiły, a kontrola jakości była na urlopie macierzyńskim...

Pozdrawiam

Tomek

Rozwazam cos takiego

http://www.cyfrowe.pl/karta_produktu.php?idProdukt=1607

lub takiego

http://www.cyfrowe.pl/karta_produktu.php?idProdukt=1623

pozdr.

"L-ki" Canona są rewelacyjne, a L-ki stałoogniskowe to już zupełnie inna liga.

Z moich informacji wynika, że z oferty Canona od tej "dwusetki" ostrzejsza jest chyba tylko L-ka 135mm.

Jak do astrofotografii (no i chyba nie tylko? to zupełna rewelacja.

Sam bym chętnie takim pocykał, jednak finanse pozwoliły zakupić body i jedną stałoogniskową "L-kę"

(również szkło lantanowe) tyle że manual i z oferty ukraińskiej

wariag, ja nie piszę o lusterku wtórnym, ale o kątówce. Kątówka składa się z lusterka płaskiego. Amen.

Chesz szlifować lustro głowne, a obawiasz się o somodzielne wykonanie (przycięcie i polerowanie!!!) prostokątnego kawałka metalu. Na Jowisza!

 

Kończę ten tamat.... Sorki, ale ręce mi opadły.

Tak de facto to kątówka mi nie jest potrzebna, bo jedną fabryczną na pryzmatach już mam

I nadal uważam że ręczne wypolerowanie płaskiego lusterka które nadaje się do celów "astronomicznych"

jest trudniejsze niż zrobienie lustra sferycznego (NIE parabolicznego, od początku piszę o sferycznym).

Vide:

http://astro-forum.org/Forum/lofiversion/i....php/t9296.html

cytuję za użytkownikiem "56":

56

Aug 10 2005, 05:33

Tylko jedyny raz porwałem się ns samodzielne wykonanie lusterka płaskiego o obrysie eliptycznym od a-z. Udało mi się je zrobić z dokładnością 1/4 lambda i znalazlo zastosowanie w moim pierwszym newtonie fotograficznym. Wykonywałem je na zasadzie przemiennego polerowania dwóch płytek szklanych, których powierzchnie były dla siebie wzornikami. Ile kosztowało mnie to czasu i mitręgi wolę nie mówić. Jest to znacznie trudniejsze zadanie, niż wykonanie paraboloidu. Zdecydowanie odradzam! Kup gotowe i problem z głowy.

Kątówka ma tak samo trudne zadanie jak lusterko wtórne Newtona, nie może być byle jak wykonana - dopiero by Ci ręce opadły

"

...

W każdym razie lustro główne łatwiej jednak dobrze wykonać niż kątówkę

...

"

Chyba żartujesz!!!!

Z informacji uzyskanych od bardziej zaawansowanych wynika, że lustro sferyczne

przy odpowiedniej wprawie w chodzeniu dookoła stolika, podsypywaniu proszków ściernych

i wykonywaniu kilku monotonnych ruchów typu "W" oraz obsłudze szczelinomierza - jest proste do wykonania.

Przy zachowaniu "dyscypliny wykonawczej" odpowiednia krzywizna niejako "sama wychodzi".

Generalnie moje doświadczenia na tym polu są marne, ale wykonałem onegdaj

sferyczne "typu VERY thin mirror" z szyby od manometru

Co do luster płaskich - typu zwierciadło wtórne Newtona - większość ludzi od DIY radzi takowe zakupić,

bo trudniej je wykonać od sferycznego i szkoda popsuć sobie takim szczegółem końcowy wynik (to znaczy wykonać je PŁASKIE z dostateczną dokładnością).

Może ja i nie mam racji, ale jednak tak "ludziska mówią po sieci"...

O ile przy szkle może być prościej, to arkusz stali nierdzewnej to jednak nie "float" i zakładam, że niepowodzenie z katówką przy moim warsztacie będzie dość pewne

Tomek

Używano takich do XIX wieku... Możesz sobie ich szkice pooglądać na necie! Messier też używał takiego

zwierciadła, pewnie dlatego jest kilka obiektów, których nie ma lub są źle opisane.

Na początek proponuje zrobić ci kątówkę z polerowanego metalu... Hehehe, zobaczysz jak to działa, zbierzesz doświadczenia a szlifując i polerując przemyślisz wiele spraw.

No, ale kilka w sumie dobrze opisał

Zdaję sobie sprawę, że w stosunku szklanych luster metal jest "ostatnio" w odwrocie, i że

przyczyniło się do tego znacząco fiasko z lat 60-tych XIX wieku w Melbourne.

Amerykanie szlifują trochę luster z aluminium, głównie do obserwacji w IR, ale stal nierdzewna

jest jednak twardsza i łatwiej ją obrobić (tzn. robota cięższa ale i ciężej przedobrzyć

W każdym razie lustro główne łatwiej jednak dobrze wykonać niż kątówkę, więc sam chyba jednak spróbuję

coś takiego popełnić - najwyżej wyjdzie z tego teleskop-zabawka

Tomek

Myślałem o dość "bezpiecznym" projekcie typu lustro bez paraboli np. 100/1500 .

Isaac Newton w sumie też coś tam zobaczył ze swojego kawałku metalu

Witam,

interesuje mnie czy któryś z szanownych forumowiczów miał do czynienia z podobnym wynalazkiem.

Wiem, że w przewodnikach są ciekawostki z widmem i że metalowe lustra stosuje się głównie

do podczerwieni, ale czy ktoś może zetknął się z czymś podobnym w "normalnym" zastosowaniu?

Takie "nietłukące", momentalnie stygnące i gotowe do akcji bez napylania coś mi chodzi po głowie ostatnio...

Tomek

Witam wszystkich

30 na karku, "od zarania" z zacięciem astro-amatorskim (do końca życia nie zapomnę widoku Wielkiej w Andromedzie gdy miałem 4 lata, perfekcyjny wzrok i nie potrzebowałem żadnej lornetki z kompensacją -5 Obecnie po kilku latach uruchamiam U-8, bo córka ma już ponad 6 lat i czas najwyższy coś jej pokazać.

Po przeczytaniu kilku postów na forum i lekkim doszkoleniu zacząłem właśnie wyobrażać sobie co da się zobaczyć

przez U-8 po dokupieniu kilku "teleskopowych" okularów, bo w czasie Wielkiej Opozycji Mars potrafił mnie zachwycić przez firmowego Huyghens'a...

Ze względu na ograniczoną mobilność U-8 dodatkowo gorączkowo przerabiam na teleskopy "podręczne" wszystko co mi wpadnie w rękę (głównie obiektywy - aktualnie ZM-6A, ale ten egzemplarz po sprawdzeniu wykazuje "ósemki")

Tomek