Skocz do zawartości

Henryk

Społeczność Astropolis
  • Postów

    814
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez Henryk

  1. Gwiazda z pierwszego zdjęcia, to sigma Strzelca, czyli Niunia, znaczy Nunki ;) .

    Gromada obok, to najjaśniejsza widoczna z północnej półkuli gromada kulista - M22.

    Prawidłowo odpowiedzieli:

    SSW

    Domek, Janusz P (jednocześnie)

    Robert Bodzoń

    Heniek

    Antyqjon

    Adrian T

    GTI

    Damian

    Andrzej Simiński

    Dark

     

    Gratuluję :)

  2. Tym razem nieco trudniejsza, za to nie chodzi o gwiazdę zmienną, ale o tą jasną gwiazdkę, co się chowa za drzewami.

    Zdjęcie robione kilka dni temu, niedługo po zmroku, dzięki czemu łatwo się domyślić, gdzie szukać gwiazdki.

    No więc kto się chowa za drzewami?

    GZfoto8.jpg

  3. Czas na rozwiązanie, bo nikt więcej nie zna odpowiedzi.

    Te gwiazdki to półregularna RS Cyg (oznaczona czerwoną strzałką) i Nowa z 1600 roku - P Cyg. Nowa ta wybuchła ponownie pół wieku później i od tamtego czasu świeci z jasnością około 5 mag, czyli jest to najjaśniejsza znana nam Nowa w okresie między wybuchami.

    Kto wie, może doczekamy się, gdy zaświeci jak Wenus, zniekształcając swym blaskiem gwiazdozbiór Łabędzia :roll: .

    Najjaśniejsza na zdjęciu gwiazda, to gamma Łabędzia, czyli Sadr.

    Poza tym widać gromadę otwartą gwiazd M29 i całą kupę innych obiektów, w tym mgławice, ale kto by się nimi zajmował... :wink:

     

    Aha, jeszcze uczestnicy zabawy, którzy prawidłowo odpowiedzieli:

    SSW

    PawelK

    Janusz P

    Antyqjon

    Domek

    Heniek

    Piotr Guzik

     

    Jak zwykle gratuluję znajomości nieba :) . Za jakiś czas zapewne będzie kolejna zagadka.

  4. Czas na odpowiedź: z prawej strony gwiazda typu Z Andromedae - EG And, z lewej CC And, typu Delta Scuti.

    Jeśli chodzi o Z And, to układ symbiotyczny dwóch gwiazd - czerwonego olbrzyma i białego karła. Krążą one wokół siebie jak papużki nierozłączki. Materia wydmuchiwana z olbrzyma częściowo opada na białego karła. Przeważnie to dość nudne jeśli chodzi o obserwacje wizualne gwiazdy, jednak czasami dochodzi do wybuchu, dlatego warto obserwować, żeby nie przegapić momentu. Niektóre gwiazdy tego typu zachowują się także jak zaćmieniowe.

    Warto więc spoglądając na sąsiednią galaktykę, zwrócić uwagę na tą parę gwiazd i wyobrazić sobie co tam się dzieje.

     

    CC And, czyli typ DSCT, to pulsująca w tempie ułamka dnia gwiazda. Niestety zmiany jasności są zbyt małe dla uzyskania przyzwoitych wykresów krzywych jasności obserwacji wizualnych.

     

    Prawidłowo odpowiedzieli:

    Damian

    SSW

    GTI

    Heniek

    Antyqjon

    Janusz P

    Zakapiorek

    Domek

    McQueen

    Robert Bodzoń

    Adam

    Misiekc

    Polaris

    Piotr Guzik

    Radek Grochowski

    Aquarius

    Darek B

     

    Nie za dużo jak na prostotę zagadki, ale cieszy mnie bardzo udział nowych osób. Gratuluję i zapraszam do udziału w następnej zagadce.

    Jest już ona przygotowana, ale przedstawię ją pod koniec tygodnia, żeby nie było zbyt dużo na raz.

    To zagadka nieco trudniejsza, ale prezentująca fascynującą gwiazdę w fascynującym gwiazdozbiorze :D .

     

    Polecam wgryzanie się w zagadki, gdyż niebawem ruszy konkurs na temat gwiazd zmiennych. Kto poćwiczy, będzie miał większe szanse na wygranie 8) .

  5. I jeszcze jedno pytanie, czemu wiekszosc nie pisze? Boi sie? Co jest nie tak, ze ludzie nie pisza, czego by chcieli, lub czego by nie chcieli?

     

    No Adaś, ja Ci tego nie będę tłumaczył, chociaż sprawę znam od lat. Masz na pewno kolegów socjologów, może psycholodzy też będą wiedzieć, to proponuję pogadać z nimi.

    A czemu piszą więcej o tematach nieastronomicznych? Też proste, bo o astronomii niewiele wiedzą...

    Poza kilkunastoma (może 20-30 osóB) kolegami wiedza o astronomii jest na takim poziomie jak ja miałem w wieku siedmiu lat, a i to wielu dorosłych zostawiłbym w tyle...

    Nie chce mi się rozpisywać w temacie, bo szkoda czasu, którego ostatnio bardzo mi brakuje.

     

    Jeszcze co do wspierania inicjatywy. Ja nikogo nie wspieram, ale skoro dają, to korzystam i to nie dla dobra własnego, ale dla rozpowszechniania wiedzy o gwiazdach zmiennych.

  6. Bez sensu papatku.

    Mi osobiście dobrze się gada z Tobą i z Domkiem, ale jak was widze razem, to sprawa oczywista, że prędzej czy później (raczej prędzej) się pożrecie. Dlatego bardzo się zdziwiłem ujrzawszy Cię na astromaniaku. Teraz sytuacja "znormalniała", czyli już Cię tam nie ma i proponuję, żeby tak zostało.

    A niezależnie od intencji Janusza, nieładnie pisać źle o forum dlatego, że się jak zwykle pospieraliście.

  7. Nie ma co czekać z odpowiedzią. Ci którzy wiedzieli, już dawno odpowiedzieli, a byli to:

    Antyqjon

    SSW

    Adam

    Janusz P

    Heniek

    PPZ

    Zakapiorek

    Hermes

    Domek

    Darek B

    Damian

     

    Dziękuję za udział i gratuluję znajomości nieba.

     

    Aha, jeszcze w kwestii formalnej. Po lewej to zaćmieniowa typu EB - DO Cas, po prawej ledwo zipiąca :D cefeida SZ Cas. Jej zmiany jasności są prawie w granicach błędu pomiaru i z tego powodu przestała kiedyś być obserwowana przez jednego z obserwatorów. Jednak na upartego coś tam widać (SZ Cas):

    GZPOL_okresowe_P2_15933_image001.gif

     

    No a dookoła pełno gromad otwartych, niektórych dzielących miejsce z mgławicami. Najpopularniejsze z nich to h, chi, Stock 2 z klinem i IC 1848, IC 1805. Może o jakiś komentarz (ew. fotki) do nich poproszę fachowców od obiektów rozciągłych, gdyż to jeden z gęstszych obszarów jeśli chodzi o takie obiekty.

  8. Czas podać rozwiązanie :) .

    Przedstawiona gwiazdka w Plejadach to:

    Pleione, BU Tau, 28 Tau, HR 1180, HD 23862, SAO 76229

    Każdy może wybrać co mu się podoba, jednak od obserwatorów gwiazd zmiennych oczekiwałem odpowiedzi: BU Tau ;) .

     

    Jest gwiazda typu GCAS, czyli biały olbrzym, którego powierzchnia rotuje z prędkością 300km/s. Wyrzuca on przy tym z okolic równikowych znaczne ilości materii, co powoduje zmiany jasności w zakresie nieco powyżej 1 mag. Widać to na wykresie:

    BU Tau

     

    Na zagadkę prawidłowo odpowiedzieli:

    Damian

    GTI

    Zakapiorek

    Antyqjon

    Domek

    Heniek

    Adam

    PPZ

    Radek Grochowski

    Piotr Guzik

    Darek B

    SSW

    Kula

    Mateusz_S

     

    Gratuluję wszystkim odpowiadającym i zachęcam do udziału w następnej zagadce. Należy przygotować do niej CdC, albo inny dobry atlas nieba.

     

    A spoglądając w zimowe wieczory na Plejady proponuję nie tylko bezmyślnie ;) patrzeć, czy wzdychać do mgiełek, z których powstały te córki Atlasa, lecz spróbować także ocenić jedną z nich ;) .

  9. Do tej pory mam 12 odpowiedzi, czyli wynik z poprzedniej zagadki wyrównany. Czekam na jeszcze jedną chociaż odpowiedź, dopiero wtedy podam rozwiązanie z komentarzem.

     

    Niezależnie od zagadki nr 4, dzisiaj około 20tej przedstawię zagadkę nr 5 - z podtytułem - "siedem gromad" :) .

  10. Czas podać rozwiązanie.

    Gwiazdka z lewej to półregularna W Cyg, którą większość obserwatorów zmiennych rozpoznaje bez wsparcia atlasem, druga to TX Cyg - nowo "odkryta" przeze mnie cefeida, do tej pory w Polsce nie obserwowana, chociaż często nieświadomie uwieczniana przy okazji robienia zdjęć NGC 7000.

    Odpowiedzi otrzymałem zaledwie 12:

    SSW

    Zakapiorek

    Robert Bodzoń

    Antyqjon

    Hermes

    Damian

    Xpiox, a może lepiej PZZ ;)

    Domek

    Piotr Guzik

    Adam

    Marian (LMT)

    Radek Grochowski

     

    Gratuluję wszystkim i zachęcam do udziału w następnych zagadkach.

  11. Posiadacze dużych teleskopów mogą spróbować namierzyć prototyp blazarów (inna nazwa – Lacertydy, nie mylić z rojem meteorów). Odkryta w pierwszej połowie XX wieku BL Lac, uważana była za gwiazdę zmienną. Dopiero kilkadziesiąt lat później wykazano, że jest to jeden z typów aktywnego jądra galaktyki (AGN). W galaktyce takiej materia spadająca na supermasywną czarną dziurę wysyła promieniowanie o szerokim spektrum. Cechą charakterystyczną blazarów jest prawie całkowity brak linii emisyjnych. Strumień promieniowania wysyłany jest prostopadle do płaszczyzny dysku akrecyjnego. Przypadek trafił, że płaszczyzna ta jest prostopadła do kierunku, z którego patrzymy, dlatego znajdujemy się bezpośrednio na „linii ognia”. Do tej pory nie wiadomo co powoduje drastyczne zmiany jasności blazarów, a potrafią one wielokronie zmienić swoją jasność w ciągu dnia, co w tym przypadku odpowiada zapaleniu bądź zgaszeniu jednocześnie miliardów gwiazd!

     

    Przed tygodniem udało mi się po raz pierwszy uwiecznić BL Lac aparatem przy użyciu obiektywu Sigma 70-300, niestety była na granicy zasięgu ze swoją jasnością, jak oceniłem wtedy, około 14.5 mag.

    Wczoraj korzystając z teleskopu sąsiada udało się ją ładnie uwiecznić:

    BLLac.jpg

     

    Od teraz będę próbował monitorować jej jasność przy pomocy sprzętu fotograficznego, a być może uda się zauwazyć jej rozbłysk i wtedy wystarczy nawet dwururka.

    A my wszyscy, gdy kierujemy wzrok na Jaszczurkę, miejmy świadomość, że jesteśmy z niej „ostrzeliwani” różnym rodzajem promieniowania, na szczęście dla nas, z odległości około miliarda lat świetlnych nie stanowi to żadnego zagrożenia, a jedynie jest wielką, ciągle nierozwiązaną tajemnicą dla naukowców.

  12. Hmm, jestem zaskoczony, że tak mało osób wzięło udział w zabawie.

    Tym bardziej, że gwiazdka ta to Beta Lutni, czyli Sheliak, zaś na lewo od niej widać zarys mgławicy planetarnej M57

    Prawidłowo odpowiedzieli:

    Antyqjon

    Wojtek Koznowski

    Hermes

    SSW

    Zakapiorek

    Heniek

    Mateusz_S

    Hans

    Damian

    Domek

     

    Gratuluję kolegom i zachęcam do spojrzenia na następne zagadki, a kolejna już wkrótce :) .

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.