Skocz do zawartości

szmarcin

Społeczność Astropolis
  • Postów

    264
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez szmarcin

  1. Przypuszczam, że masz jakiś ruski wynalazek np. monokular 20x60. Mam doświadczenie z Turistem 20x50 tyle że nie z filtrem, ale w trybie projekcji okularowej przy próbie obserwacji ostatnich pixeli, ale niestety bez efektu. Sądzę jednak, że niewiele większe plamy powinno już być w ten sposób widać.

     

    Trochę to OT ale muszę to pokazać.

    W sieci znalazłem genialny w swojej prostocie fajny mebelek do obserwacji plamek słonecznych bazujący na szkle 60mm f/11, zatem 60-tka jak najbardziej powinna dawać radę, ale raczej na troszkę większe plamy niż ostatnio.

    TTN_SolarViewingB.jpg

    szczegóły na końcu postu http://www.stocktonastro.org/Newsletter/TT...larViewing.html

  2. Użytkownicy Windows Vista mogą w prosty sposób wykorzystać funkcje gadżetów Vista do stworzenia własnych "astronomicznych" narzędzi. Jest to dość proste, opis tutaj: http://www.microsoft.com/poland/technet/ba...azan/cr040.mspx

     

    Ja nie będąc informatykiem, zrobiłem dwa bazujące na pobieraniu codziennie aktualizowanych obrazków. Pierwszy o aktualnej fazie Księżyca, drugi z aktualną tarczą Słońca (w oczekiwaniu na plamy). W ten sposób włączając rano komputer w pracy, wiem np. czy Słoneczko się nie poplamiło ... i tak już czekam 14 miesięcy odkąd mam ten gadżet :).

    gadzety.jpg

     

    W skrócie jak to zrobić,

     

    1. Musimy utworzyć nowy podkatalog w miejscu, gdzie zapisywane są gadżety, standardowo będzie to jakoś tak:

    C:\Users\twój profil\AppData\Local\Microsoft\Windows Sidebar\Gadgets\

    Uwaga, należy udostępnić widok katalogów ukrytych aby zobaczyć AppData na liście. Nazwa nowo utworzonego katalogu jest dowolna, z jednym zastrzeżeniem - musi kończyć się rozszerzeniem .gadget

    gadzet_katalogi.jpg

     

    2. Tworzymy plik manifestacyjny, prosty plik tekstowy napisany w XMLu, który zawiera informacje o gadżecie.

     

    Tutaj kod mojego pliku gadget.xml

     

    <gadget>
     <name>Sun</name>
     <version>1.0.0.0</version>
      <author name="Microsoft">
       <info url="msdn.microsoft.com" />
     </author>
     <copyright>? Microsoft Corporation.</copyright>
     <description>Notowania</description>
     <hosts>
       <host name="sidebar">
         <base type="HTML" apiVersion="1.0.0" src="sun.html" />
         <permissions>Full</permissions>
         <platform minPlatformVersion="1.0" />
       </host>
     </hosts>
    </gadget>
    

     

    3. Tworzymy plik .html, czyli to co będzie wyświetlane w gadżecie. U mnie jest to po prostu pobranie aktualnego obrazka z SOHO z adresu http://umbra.nascom.nasa.gov/images/latest...m_thumbnail.gif. Poniżej kod mojego pliku sun.html.

     

    <html>
    <head> 
    <title>Sun</title>
    <style type="text/css">
              body{margin: 0;
    	width:128;
    	height:128;
    	};
    
    img{position: absolute; 
    	left 0px; 
    	top: 0px; 
    	}
           </style>
    </head>
    
    <body>
    <img src="http://umbra.nascom.nasa.gov/images/latest_mdi_igram_thumbnail.gif">
    </body>

     

    4. Jeśli mamy stworzone te dwa pliki wgrywamy je do stworzonego podkatalogu (u mnie sun.gadget), na pulpicie klikamy prawym przyciskiem myszy na pasek boczny, wybieramy z okienka dodaj gadżet. Na liście dostępnych gadżetów pojawi nam się nazwa zgodna z nazwą podkatalogu, wybieramy ją, przeciągamy na pasek boczny i gotowe.

     

    Drugi gadżet pobierający obraz fazy Księżyca jest stworzony identycznie tyle, że pobiera obrazek z http://www.heavens-above.com/moonchart.asp?sz=128&Epoch=

     

    Mam nadzieję, że się przyda.

    Oczywiście ten przykład jest banalny. Ci co znają np. javascript mogą tworzyć co im tylko wyobraźnia podpowie. Może ktoś się podzieli jakimś pomysłem.

  3. Dajmy może sobie spokój z tą pisownia, inne rzeczy są bardziej niepokojące.

     

    zarówno tytuł jak i treść mojego postu to cytaty z arta do którego linka podesłałem, wiec proszę o nie czepianie się mnie tylko autora tamtego arta, zapraszam na forum tamtego artykułu...

    Powiem Ci, że nie mam zamiaru błąkać się po jakichś tam forach, tutaj mamy "swoje" forum i dbajmy o jego jakość inni niech się martwią za siebie. Zatem jak się coś poleca to trzeba być świadomym co. No ale mniejsza o to, przeczytałem ten polecany artykuł i obejrzałem dołączone dwa filmiki.

     

    Zatem kilka sprostowań i trochę uwag co do jego treści (cytuję):

     

    Ostatnie nagranie jest najprawdopodobniej najlepszym materiałem, który dostarczył Selene. Niestety samego momentu uderzenia nie udało się zarejestrować, ponieważ satelita uderzył w ciemną stronę Księżyca.

     

    Oczywiście nieprawda ponieważ KAGUYA wleciał jedynie w zacieniony obszar zbocza krateru,

     

    Pierwszy film rzeczywiście najprawdopodobniej jest renderem zmontowanym na podstawie nadesłanych zdjęć.

     

    W gwoli ścisłości na podstawie stereoskopowych zdjęć otrzymanych z TC (Terrain Camera) standardowego wyposażenia sondy, nie jest to zatem "sztuczny render" co mogło być sugerowane,

     

    Drugi materiał wygląda nieco bardziej naturalnie.

     

    A tu już kompletna ignorancja autora !!!

    Dla tych co obserwowali kiedykolwiek Księżyc i oglądali zdjęcia z różnych orbiterów od razu rzuci się w oczy, że nie jest to lot nad samą powierzchnią tylko ładnych -dziesiąt kilometrów nad. A po drugie nawet kompletny nowicjusz, przykładając jednak minimum uwagi do tego co pisze zauważy patrząc na czołówkę filmu, że był on wykonany 22 kwietnia 2009, czyli sporo wcześniej.

     

    Propozycja dla moderatora - usunąć watek jak leci!!!

     

    Po pierwsze było już o tym: http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...st&p=352200

    Po drugie jak chcesz coś polecać to sprawdź np. u źródła, czyli w np. w JAXA http://www.jaxa.jp/press/2009/06/20090619_kaguya_tcmi_e.html

  4. Z artykułu http://interia360.pl/hobby-i-pasje/artykul...ki-zodiaku,2519, choć to całkiem logiczne to niespodziewanie dowiedziałem się, że inne są dane astronomiczne, a inne astrologiczne w stosunku do poszczególnych znaków zodiaku. Ponadto astrolodzy nie uwzględniają faktu, że Słońce i planety poruszają się na tle 13 gwiazdozbiorów, powiększonych o Wężownika (Ophiuchus), który wkracza na teren zodiaku zaraz po Skorpionie, który gości Słońce przez 6 dni.

     

    Zatem sprawdź spod jakiego znaku jesteś, bo ja zostałem oszukany ;)

     

    znak.jpg

     

    UWAGA: Nie weryfikowałem tej tabeli, użytek na własne ryzyko.

  5. The moon has capture me! I am there! :-)

     

    LRO już na orbicie Księżyca. Sonda zakończyła sukcesem tzw. Lunar Orbit Insertion Burn, czyli ok. 40min odpalenie silników lokujące ją na orbicie Księżyca, który tym samym wzbogacił się o kolejnego sztucznego satelitę.

     

    Urządzenia LCROSS zostały włączone i działają. Około godziny 15:10 naszego czasu (1:10 p.m. GMT) rozpocznie się transmisja video - live !!!

     

    http://www.nasa.gov/externalflash/lcross-l...ngby/index.html

     

    No i są pierwsze zdjęcia z odległości ok. 11 tys km od Księżyca

     

    lcross.jpg

  6. Rewelacyjna strona z animacjami flash wyjaśniającymi większość podstawowych zjawisk i pojęć astronomicznych, w interaktywny i estetyczny sposób. Zanim zadasz pytanie na forum, poszukaj odpowiedzi na tej stronie !!!

     

    http://astro.unl.edu/animationsLinks.html

     

    Tematy od najprostszych - jak np. wyjaśnienie faz Księżyca, do trudniejszych jak wyjaśnienie fotometrii gwiazd zmiennych, a zresztą zobaczcie sami. Poniżej tylko tematy główne a w każdym po kilka(naście) symulacji. Każdy powinien znaleźć coś ciekawego dla siebie.

     

    Introductory Concepts

    Basic Motions & Ancient Astronomy

    Coordinates and Motions

    Lunar Cycles

    Renaissance Astronomy

    Light and Spectra Concepts Inventory

    Telescope and Astronomical Instrument

    Sun and Solar Energy

    Stellar Properties

    Binary and Variable Stars

    Milky Way Galaxy

    Cosmology

    ExtraSolar Planets

    NAAP

    Solar System Models

    Basic Coordinates and Seasons

    The Rotating Sky

    Motions of the Sun

    Planetary Orbit Simulator

    Lunar Phase Simulator

    Blackbody Curves and UBV Filters

    Hydrogen Energy Levels

    Hertzsprung-Russel Diagram

    Eclipsing Binary Simulator

    Atmospheric Retention

    Extrasolar Planets

    Exoplanet Transit Simulator

    Exobiology

    Variable Star Photometry

    • Lubię 2
  7. Panie i Panowie - transmisja na żywo w NASA TV, niepowtarzalna szansa, ja już się wkreciłem. Napięcie rośnie odliczanie trwa. Pierwsze okno startowe za kilkanaście minut - 23:12.

     

    http://www.nasa.gov/multimedia/nasatv/index.html

     

    lro.jpg

     

    Warto to wiedzieć, że LRO (Lunar Reconnaissance Orbiter) oprócz badań jakie elegancko opisał kuba_mar, ma odpowiedzieć na dwa dręczące ludzkość pytania. Tworząc dokładne mapy 3D Księżyca, włączając w to miejsca lądowań wszystkich 6-ciu misji Apollo, zakończy spekulacje czy Apollo 11 na prawdę wyladował na Księżycu a LCROSS (Lunar CRater Observation and Sensing Satellite) ma ostatecznie potwierdzić lub zaprzeczyć obecności wody w wiecznie zacienionych kraterach okołobiegunowych na Księżycu.

     

    Wiadomośc z ostatniej chwili - start przesuniety na trzecie okno 23:32 - pogoda niedopisuje i start może być odwołany do wtorku (jesli dobrze zrozumiałem).

  8. Mi chodziło o to, czy ta strona widoczna może np. być widoczna z innej perspektywy, np. na odwrót czy jakoś inaczej jak na moim zdjęciu ale wnioskuję, że chyba raczej nie zmienia swojego położenia względem nas..

    Ponieważ orbita Księżyca nie pokrywa się z płaszczyzną ziemskiego równika to możemy obserwować Księżyc w różnym położeniu w zależności od tego jak te dwie płaszczyzny są do siebie zorientowane. Poniżej przykłady z dwóch tegorocznych pełni z 9 lutego i 7 lipca. Widać, że różnice są zauważalne a należy zaznaczyć, że nie są to graniczne przypadki.

     

    ksiezycczas.jpg

     

    Dodatkowo, biorąc pod uwagę to, że punkt północy nie leży w zenicie, to wpływ na obserwowaną orientację Księżyca ma jeszcze samo jego położenie na sferze niebieskiej. Biorąc pod uwagę wcześniej wspomnianą różną orientację płaszczyzny równikowej i orbity Księżyca, podczas takiej samej fazy, czas między wschodem Księżyca a jego zachodem dla różnych miesięcy znacznie się różni. Co się wiąże z tym, że Księżyc na sferze zatacza łuki o różnej długości co zmienia jego obserwowany kąt względem horyzontu. Poniżej parametry dla tych samych dat co wcześniej.

     

    9.02.2009 wschód: godzina: 15:41, azymut: 68.2; zachód: godzina: 05:53, azymut: 295.9;

    łącznie Księżyc ponad horyzontem:
    14:12

    7.07.2009 wschód: godzina: 19:13, azymut: 129.5; zachód: godzina: 02:01, azymut: 227.0;

    łącznie Księżyc ponad horyzontem:
    6:48

    No i oczywiście największy wpływ na obserwowane położenie Księżyca na niebie ma miejsce z którego obserwujemy z Ziemi. Przecież na półkuli południowej wszystko jest "do góry nogami". Poniżej rysunek zestawiający różnice w zależności od położenia i czasu obserwacji.

     

    czasimiejsce.jpg

     

    Myślę, że to wyjaśni twoje wątpliwości. Jak chcesz sam sprawdzić to włącz Stellarium i zasymiluj czas i miejsce.

    • Lubię 1
  9. Jeszcze ciepły Pythagoras.

     

    20090605Pythagoras.jpg

     

    Dodam, że to mój pierwszy szkic. Seeing kiepski ale co tam chciałem się zmierzyć. Muszę powiedzieć, że nie jest to proste ... godzinka na taki szkic mi zeszła. Wimmer pewnie się śmieje bo on potrafi ISS machnąć zanim zniknie z pola widzenia okularu, no ale nie każdy ma w końcu taki fach w ręku :)

    • Lubię 1
  10. Tak jak wspomniano, zdjęcie prześwietlone.

    Możesz zatem ustawiać ręcznie parametry ale jak robisz z reki to nie dawaj czasów dłuższych niż 1/250.

     

    Możesz do pomiaru parametrów wykorzystać tryb punktowego pomiaru światła - pewnie go masz. Wyceluj wtedy punkt pomiarowy w tarczę Księżyca i powinno ci w miarę poprawnie to poustawiać. Możesz robić serię z włączonym autobracketingiem, wtedy sobie zobaczysz, które jest najlepiej doświetlone. Ja jeszcze włączam do Księżyca tryb czarno-biały, ale to już kwestia preferencji.

     

    Poniżej przykład z fazy zbliżonej do tej z twojego zdjęcia - parametry ISO-400, f/3,6, czas 1/500s.

    Ksiezyc.jpg

     

    Zatem jeśli zadowalają Cię takie szczegóły - pozycje jasnych kraterów, kształty mórz, postrzępiony terminator - to próbuj, twój sprzęt na to wystarczy.

  11. Moje zdjęcie nie umywa się do waszych jednak robiłem je Syntą 8" i kompaktem jeszcze z reki ale chce zapytać o wasza opinie

    Jeśli chodzi o moją opinie, to można jeszcze sporo wyciągnąć z zestawu Synta-kompakt-ręka :), poniżej przykładowe moje fotki takim sprzętem.

     

    http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...st&p=338254

    http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...st&p=339086

    http://astro-forum.org/Forum/index.php?sho...st&p=343760

     

    Wymaga to sporo cierpliwości i trzymania się paru zasad: jak najkrótszy czas naświetlania (jeśli możesz ustawić manualnie to skorzystaj), obiektyw aparatu jak najbliżej okularu "na styk", włączyć tryb czarno-biały (jeśli masz taką możliwość) i próbować - czasem setki razy :) . Mój aparat ostrzy dobrze raz na kilka serii więc, większość klatek idzie do kosza. Twoje również jest nieostre i ja bym je odrzucił i próbował dalej.

     

    Polecam w ogóle do przejrzenia wątek "Księżyc z kompaktu", apetyt na efekty na pewno Ci wzrośnie.

  12. Fotki z 1 Maja 2009. Wszystkie projekcja okularowa SP-WA-10, Synta 8" i Panasonic FZ7 - z ręki.

     

    1. Najlepsza moim zdaniem, na której dość dobrze załapał się ciąg małych kraterów Catena Abulfeda przechodzący w Rupes Altai najdłuższy klif na Księżycu długości ponad 500km i wysokości do 1800m. Również widoczny wschód Słońca w Playfair G.

    m1.jpg

     

    2. Rima Hyginus, Rima Ariadaeus

    m2.jpg

     

    3. Miejsce znane i lubiane, zwłaszcza w tej fazie ze względu na długaśne cienie Montes Caucasus, no i okoliczne kratery Cassini, Aristoteles, Eudoxus i inne takie jak Valis Alpes.

    m1m2.jpg

     

    4. Hipparchus, Albategnius

    m2m3.jpg

     

    5. Stoefler, Maurolycus i okolice bieguna południowego.

    m3m4.jpg

     

    Tym razem fotki obrócone :)

  13. Podłączę się pod temat z super tanim astro-foto - bo nie dość, że na koziołku prowadzonym ręcznie na statywie foto obciażonym cegłą, żeby sie nie bujał, to jeszcze z kompaktu :)

    Wynik obróbki w Irisie 16-stu mega zaszumionych 1minutowych ekspozycji ISO400 z Panasonica FZ7. Zostały pionowe pasy ale, nie wyciągałem dalej.

    lew110409.jpg

    Cel zdjęcia - nie, nie APOD :) - chciałem tylko złapać pamiątkowy pobyt Saturna i Ceres pod opieką Lwa - co się udało. Dociekliwi niech szukają. Data na zdjęciu.

  14. a zabrakło kilkunastu sekund potrzebnych do ich prawidłowego, bardziej naturalnego obrócenia.

     

    A wiesz, że nawet się zastanawiałem czy jest jakaś przyjęta forma - tzn. zgodnie z kierunkami świata (północ u góry itp.) czy "teleskopowa" północ na dole. Ja jak widzisz wybrałem zupełną dowolność (artystyczny nieład, he, he) - a tak naprawdę to pozostawiłem tak jak było na klatce i mi sie od razu dostało.

    Obiecuję, że się poprawię ...

  15. Korzystając z pogodnego nieba przy okazji obserwacji popełniłem kilka fotek z kompaktu FZ7 przyłożonego z reki do projekcji z okularu SpWa-10mm - Synta 8". Składanie po kilka klatek w Registax 5 (pierwsze próby).

    1. Kopernik

    Copernicus.jpg

    2.Plato

    Plato.jpg

    3.Tycho i Clavius

    Tycho.jpg

    4. Aristarchus Plateau - ostatnio mój ulubiony region - odkąd ulepiłem papierowy model - znam tu każdy szczegół ;).

    Aristarchus.jpg

  16. na Słońcu jak zwykle do takiej kiszki jesteśmy już przyzwyczajeni i już nią znudzeni (mam nadzieję że Główny Szyper Słoneczny usłyszał to i dowali do pieca troszkę z plamusiami)

    Na poprawę humoru pomyśl raczej o wyjatkowości obecnego minimum, które pod wieloma względami można traktować jako rekordowe i najspokojniejsze w ciągu prawie całego stulecia. Zatem utrwalasz, niezwykły moment, którego być może już w takim wymiarze nie doświadczymy więcej ;)

  17. Śmiem powiedzieć, że wczoraj to była jedna z najbardziej przyjemnych obserwacji księżycowych. Wyposzczony po wielotygodniowym zachmurzeniu, siedziałem obserwując krater po kraterze. Było już względnie ciepło, nic nie parowało - po prostu relaks.

     

    Jedną z ciekawszych rzeczy było obserwowanie wschodu Słońca w kraterze Ptolemaeus. Na zdjęciu to ten centralny największy krater i widoczny początek wschodu. W późniejszej fazie już rysowały się dokładne cienie szczytów na płaskim zalanym lawą dnie.

     

    wschod.jpg

×
×
  • Dodaj nową pozycję...

Powiadomienie o plikach cookie

Umieściliśmy na Twoim urządzeniu pliki cookie, aby pomóc Ci usprawnić przeglądanie strony. Możesz dostosować ustawienia plików cookie, w przeciwnym wypadku zakładamy, że wyrażasz na to zgodę.