Pabami

Podobno straszne ciśnienie na ten sport jest teraz ;D trendi kul i dżezi się robi mnie jakoś do tego nie ciągnie pewnie musiałbym spróbować.

Przejazd przez Kraśnik na Lubelszczyźnie.

Nie chcę nic mówić ale powstało tutaj tak jak by "przypadkiem" małe kompendium astrofotografii To się chwali

lepiej w kształcie galaktyki spiralnej z poprzeczką

Swan:

Object Type CONSTELLATION

Object ID Cygnus

Object Name Swan

Exposure Time 15000 ms

Filter Type Colour

Dark frame Instant

Site Name Tenerife

Telescope Type Name Constellation

Telescope Name Constellation

Request Time 15:02 on Tuesday 2 September 2008 (14:02:20 UTC)

Completion Time 03:36 on Thursday 4 September 2008 (02:36:50 UTC)

M33 w OIII raczej z ciekawości strzelone jak wyjdzie. Musiałem sporo podciągać, żeby było cokolwiek widać. Przy dłuższym czasie naświetlania i lepszym prowadzeniu można by jednak uwidocznić tym filtrem mgławice w innej galaktyce

Object Type MESSIER

Object ID 33

Object Name The Triangulum Galaxy

Exposure Time 120000 ms

Filter Type OIII

Dark frame Instant

Site Name Tenerife

Telescope Type Name Galaxy

Telescope Name Galaxy Camera

Request Time 12:40 on Wednesday 3 September 2008 (11:40:02 UTC)

Completion Time 06:11 on Thursday 4 September 2008 (05:11:41 UTC)

M33 w luminacji

Object Type MESSIER

Object ID 33

Object Name The Triangulum Galaxy

Exposure Time 180000 ms

Filter Type None

Dark frame Instant

Site Name Tenerife

Telescope Type Name Galaxy

Telescope Name Galaxy Camera

Request Time 12:43 on Wednesday 3 September 2008 (11:43:03 UTC)

Completion Time 06:18 on Thursday 4 September 2008 (05:18:21 UTC)

Coś ewidentnie jest niedopilnowane z tym teleskopem W tych warunkach i tym sprzętem można by sporo lepsze wyniki osiągać Ale takie uroki zdalnego teleskopu do którego ktoś zagląda najwyżej 2 razy w roku

Na ichniejszym forum napisano:

I think the RGB filters are actually Johnson-Cousins BVR filters, although I will check this and see if I can find the peak transmission wavelength etc.

Wypaliły się dwie zamówione fotki:

NGC891 w luminacji i M51 w kolorze. IMO NGC891 wyszło świetnie i jestem zadowolony z rezultatów natomiast przy M51 coś zostało skopane Oraz jak widać gdzieś w systemie optyczny zaplątał się włos.

Zastanawiam się czy by nie używać tego teleskopu do poszukiwania supernowych

NGC891

Object Type NGC

Object ID 891

Object Name

Exposure Time 120000 ms

Filter Type None

Dark frame Instant

Site Name Tenerife

Telescope Type Name Galaxy

Telescope Name Galaxy Camera

Request Time 14:03 on Tuesday 2 September 2008 (13:03:01 UTC)

Completion Time 06:21 on Wednesday 3 September 2008 (05:21:54 UTC)

M51

Object Type MESSIER

Object ID 51

Object Name The Whirlpool Galaxy

Exposure Time 120000 ms

Filter Type Colour

Dark frame Instant

Site Name Tenerife

Telescope Type Name Galaxy

Telescope Name Galaxy Camera

Request Time 14:09 on Tuesday 2 September 2008 (13:09:03 UTC)

Completion Time 22:18 on Tuesday 2 September 2008 (21:18:22 UTC)

wrzuciłem kilka zadań zobaczymy jakie będą efekty

także byłem zdziwiony tempem w jakim poświata osłabła... oczekiwałem, że będą widoczne mniej więcej tak jak NLC. Ciekaw ile kilometrów miał słup pyłów wyrzucony w czasie erupcji ;P stawiam na max jakieś 25 kilometrów oraz zrzucam właśnie zdjęcia z aparatu niedługo coś podlinkuję

Dziękuję za cenne rady. Dały do myślenia

Zgoda na publikacje oczywiście jest.

Pozdrawiam.

Pierwsze trzy - o co chodzi? co jest tematem? Modelka jako jedna wielka ciemna plama

Jaki masz monitor? Wywoływałem z RAWa na dosyć dobrym LCD i przeoczyłem szczegół, że na CRT może być g.ówno widać Lubię takie ciemne sylwetki na tle nieba

Czwarte - jakby ostrość poszła na oczy, a nie na włosy byłoby perfect, a tak hmm niedosyt.

Mój błąd w miniaturze nie widać tego było, na większym obrazie jednak wyraźnie widać, że ostrość poszła sobie nie tam gdzie trzeba.

Moja pierwsza sesja w plenerze mam 4 giga zdjęć w rawie ;p powrzucam jeszcze kilka jak przetrawię.

Czekam na konstruktywna krytykę: odnośnie techniki bo modelka piękna jest ;P

Sony Alpha300 z kitem 18-70.

late summer fields

różowa róża

Z tego co pamiętam do przesłania informacji w ten sposób potrzeba co najmniej 2 bitów klasycznej informacji przesłanej z prędkością mniejsza, równą c. Inaczej stan kwantowy fotonu splątanego nie zmieni się. Chyba, że teraz wymyślili coś nowego.... w artykuł się nie wczytywałem.

Paul Novy - Djarum Rauchen

http://www.sendspace.pl/file/9aWNw7jm/

muzyka tylko dla fanatyków gatunku, dla reszty ludzkości podejrzewam, że niestrawna

genre: tech house, progressive,

waga: 58 mega

długość: 42:15

http://www.youtube.com/watch?v=l_jKXFSgZAQ

bo dla nas jest... w naszym świecie jest 3 wymiary przestrzeni które zapieprzają po 4 wymiarze czasu... wyobraź sobie jak te trzy wymiary zapieprzają po osi liczbowej

Podobno mozna sobie wyobrazić czwarty wymiar dzięki tesseraktowi...

No ja już dłuższy czas kombinuję jak tu sobie te n-wymiarowe światy wyobrazić. I nadal go nie mogę posklejać myślowo.

Dla niektórych pomocne może być:

Wyobrażenie sobie wielowymiarowych hipersześcianów jest dla ludzi, jako istot postrzegających tylko trzy wymiary przestrzenne, bardzo trudne o ile w ogóle możliwe.

 

Spójrzmy na siatki hipersześcianów. Płaski kwadrat składa się z odcinków, zaś siatka trójwymiarowego sześcianu składa się z kwadratów. Analogicznie "siatka" tesseraktu będzie się składała z sześcianów, a hipersześcianu pięciowymiarowego - z tesseraktów.

 

Podobnie, można by pokazać tzw. płaszczakom (tj. potencjalnym istotom żyjącym na płaszczyźnie, postrzegającym tylko dwa wymiary) siatkę sześcianu. Zobaczyłyby one sześć "sztywno" połączonych ze sobą kwadratów w ułożonych na kształt krzyża. Człowiek - istota trójwymiarowa - zacząłby składać z nich sześcian, najpierw wyginając kolejne kwadraty do góry, w trzeci wymiar - wysokość. Dla płaszczaka pojęcie wysokości jest jednak niewyobrażalne, więc gdy kolejne kwadraty położone na płaszczyźnie "podnosiłyby" się do góry, w jego postrzeganiu świata po prostu one by znikały, aż w końcu zostałby tylko jeden kwadrat, który na początku znajdował się w środku siatki.

 

Tak samo stałoby się, gdyby potencjalna istota czterowymiarowa próbowała pokazać człowiekowi składanie tesseraktu. Na początku człowiek widziałby osiem połączonych ze sobą na kształt krzyża sześcianów (zobacz ilustracja obok). Istota czterowymiarowa rozpoczęłaby składanie tesseraktu "podnoszeniem" sześcianów w czwarty, niewidzialny dla człowieka wymiar. Dla człowieka kolejne sześciany "podnoszone" w wyższy wymiar znikałyby, aż zostanie tylko jeden, na początku będący w środku siatki bryły.

Jak dla mnie fascynujące niemal mistyczne

Raportuje obłoki widoczne z Kraśnika nad zachodnim horyzontem. Nabierają tempa