Pabami

Nastawiłem się bojowo ale z Kraśnika (50°56'N) nic nie było widać. Około 19tej coś tam majaczyło na granicy percepcji. Przejrzystość powietrza nie była najlepsza do tego od północy mam łunę od Lublina. Jutro wylatuję do Szwecji na jeden dzień ale znając życie to sztorm ucichnie i będzie "cisza po burzy". Będę za to wracał 20tego i zaćmienie dopadnie mnie w samolocie gdzieś nad bałtykiem To może być ciekawe doświadczenie (szkoda tylko, że częściowe).

Coś w tym jest... próbowałem starą Alfą300 zrobić HDR światła popielatego Księżyca i jak bym nie ustawił naświetlania tak w pobliżu terminatora wychodziła kaszana.

Ojjj nie chińskie... wcale nie.

Jak dla mnie wielkie wow

Czy w takim przypadku można wnioskować, że nie doszło do znacznej utraty masy przez jądro? Jeżeli coś od komety "odpadło" to powinna lekko zmienić się jej orbita. Z drugiej strony błąd pomiaru może być tak duży, że nie zauważymy tego wpływu.

Przejrzałem tę publikację i wydaje mi się trochę (nawet bardzo) mało naukowa. To nawet nie jest podciąganie wyników pod tezę tylko: "chcemy, żeby było tak jak nam się podoba" - czyli panspermia rządzi. Brakuje oceny statystycznej, że materia organiczna mogła dostać się w górne warstwy atmosfery z powierzchni ziemi znanymi sposobami - poruszane wcześniej w wątku zjawiska, a jeżeli tak to ile można by się jej tam spodziewać- korelacja z ilością zebranych podczas lotu "okazów" dała by pewien punkt odniesienia. Fotografie z mikroskopu elektronowego i stwierdzenie, że zawiera węgiel, krzem i coś tam coś tam to nie jest rzetelna analiza. Potrzebne szczegółowe badania chemiczne, morfologiczne - ocena na ile to "życie" różni się (jeżeli w ogóle) od ziemskiego. Być może w górnych warstwach atmosfery faktycznie coś jest i jest to ziemskiego pochodzenia, a fakt że tego wcześniej nie zauważyliśmy wynika z prostego założenia, że go tam wcześniej nie szukaliśmy.

18.09.2013 Sony A300 + Minolta AF F4 70-210 @ 210 F8, z ręki, crop prosto z JPGa.

Więcej szczegółów technicznych poproszę Mógłbyś pokazać jak to wyglądało w surowej wersji (poszczególne ujęcia)? Wiem, że to jest złożone z kilku ujęć ale jakoś nie potrafię sobie wyobrazić jak połączyłeś głębie ostrości przy F/2.5. Modelka doświetlona lampą, światłem zastanym czy czymś innym?

Przygotuj od razu wersję angielską, grupa docelowa odbiorców znacznie się powiększy.

Onet podaje (ze znaną sobie niekompetencją do wszystkiego): http://wiadomosci.onet.pl/kraj/potezny-bolid-nad-polnocno-zachodnia-polska,1,5545994,wiadomosc.html Na astropolis cisza, na PFN nic nie ma (jeszcze?) ja osobiście nic o tej godzinie niezwykłego na niebie nie zarejestrowałem Ktoś coś widział?

Adamie, Podobny pomysł wpadł mi do głowy już kilka miesięcy temu: http://forum.astropolis.pl/topic/34573-16-f12-baker-schmidt/page__view__findpost__p__411124 Kończę właśnie studia na kierunku mechatronika i takie zagadnienia nie są mi obce, jednakże pomysł pisania pracy inżynierskiej z tego tematu upadł z kilku powodów. 1. Temat jest zbyt rozległy aby zamknąć go w 30-40 stronach (są naciski aby nie przekraczać tylu bo nikomu się więcej nie chce czytać), myślę, że opasłe 1000 stronicowe tomisko to mało. 2. Silniki direct drive są zbyt drogie na studencką kieszeń. 3. Opisane zastosowanie przy wymaganej dokładności prowadzenia wymaga enkoderów o rozdzielczości ok. 10 milionów zliczeń na obrót a takie enkodery są kosmicznie drogie - patrz punkt drugi. Mimo wszystko jestem niezmiernie zainteresowany możliwością wzięcia udziału w projekcie. Mogę służyć wiedzą, zgromadzonymi materiałami i w miarę możliwości uczelnianymi laboratoriami.

Dzięki za wskazówki. W najbliższym czasie planuję nieco zgłębić temat ale chwile to potrwa zanim przebrnę przez ten gruby kawał matematyki i optyki. W obecnej chwili zastanawiam się jaka jest różnica pomiędzy pełnoaperturowym korektorem a korektorem w ognisku: aberacje, źrenica wyjściowa? A trzymać kciuki trzeba: noszę się z zamiarem wykonania w ramach pracy inżynierskiej montażu azymutalnego z silnikami direct drive (żadnych luzów, periodic error itp. ) i pełnym sterowaniem dla takiej betoniarki

Naprawdę nikt nie ma pomysłu? Nie chodzi mi o jednoznaczne i w pełni profesjonalne opinie tylko o jakieś wskazówki czy da się coś z tego zrobić czy raczej nie. Gdzie się podziali forumowi specjaliści od optyki?

Przypadkiem znalazłem na ebay-u takie oto cudo: http://cgi.ebay.com/ws/eBayISAPI.dll?ViewItem&item=180594509052#ht_500wt_1156 Jest to światłosilne 16" lustro niestety o niewiadomym pochodzeniu i jakości wykonania (ale jak za tą cenę jest to ryzyko do przełknięcia). Niestety w zestawie brakuje płyty korekcyjnej a jej wykonanie byłoby podejrzewam drogie i nieopłacalne. Moje pytanie jest następujące: czy można stworzyć z tego lustra inny system optyczny, który nadawałby się do astrografu? Chodzi mi po głowie np. brak płyty korekcyjnej a zamiast tego 3-elementowy korektor w ognisku hmm... tam gdzie Cassegraina albo zastosowanie korektora i ogniska Nasmytha, albo też jakieś dzikie konstrukcje z łamaną osią optyczną.

Akcja jak z powieści Toma Clancy'ego http://www.cbsnews.com/stories/2010/11/09/national/main7036716.shtml i video http://www.youtube.com/watch?v=oyEvk-VTuEI http://www.necn.com/11/09/10/Mysterious-missile-launched-off-Californ/landing_scitech.html?blockID=348833&feedID=4213

Ładnie mruga do nas

Bardzo niespektakularny zachód Słońca jak na taką wrzawę w mediach. Powietrze bardzo przejrzyste, widać bez problemu światło popielate. Nijak ma się to do pamiętnych widoków jakie towarzyszyły erupcjom na Alasce.

Słabo to wygląda... tylko ruskie mają jaja i do Kaliningradu latają.

Niesamowicie wymowne zdjęcie, które na długo zapadnie mi w pamięć.

W wideorelacji na stronie CNN bardzo rzeczowo i z pełnym kontekstem przedstawiono informację. http://edition.cnn.com/

Uwielbiam takie zdjęcia wędruje na tapetę

Rozdzielczość powala, detal jest porażający. Czekam teraz na jakieś głębokie pole galaktyk świecone z ekstremalnymi czasami

Zamieszczam artykuły, które mogą wydawać się interesujące a opisują odkrycia, które ruszają zastaną już trochę kosmologię i wydaje się, że na tą chwilę wykraczają poza ramy poznawcze współczesnej nauki. źródło: http://www.teleskopy.net/index.php?idg=news&idd=762 http://www.nasa.gov/centers/goddard/news/releases/2010/10-023.html

Po resizie do 1000x706 całkiem fajnie się ogląda. Tylko dlaczego gwiazdy mają fazę? Wyglądają jak Księżyc w kwadrze

120 stopniowe parhelie to nic w porównaniu z takimi perełkami jak Lowitz Arc czy Hastings Arc